Το... προφανές, για να δικαιολογήσει κανείς την ήττα του ΠΑΟΚ από τον
Ατρόμητο, είναι να μνημονεύσει το λάθος του Γλύκου στο γέμισμα
απελπισίας του Φυτανίδη στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας του
παιχνιδιού.
Αν, όμως, κάνει και δεύτερες σκέψεις θα διαπιστώσει ότι υπήρχαν και άλλα πράγματα που πήγαν λάθος για να φθάσει ο "Δικέφαλος" να εξαρτάται από μία φάση. Ας επιχειρήσουμε να τα καταγράψουμε:
1. "Βαρύς" ο τίτλος του φαβορί
Είναι πραγματικά άξιο απορίας αυτό που συμβαίνει με τον ΠΑΟΚ. Σε παιχνίδια που θεωρείται το απόλυτο αουτσάιντερ κάνει ακόμη και τους μεγαλύτερους επικριτές του να υποκλίνονται, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις και παίρνοντας αποτελέσματα που θα ζήλευε ο καθένας (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αγώνας με την Τότεναμ), ενώ όταν του δίνεται ο τίτλος του φαβορί, αυτό γυρνάει μπούμερανγκ, όπως συνέβη απέναντι στον Ατρόμητο, αλλά και την περσινή σεζόν κόντρα στην ΑΕΚ στον ημιτελικό Κυπέλλου.
2. Σαν... Μπαρτσελόνα ο Ατρόμητος
Ο "Δικέφαλος" προετοιμάστηκε για το παιχνίδι σαν να είχε απέναντι του κάποιο μεγαθήριο. Σεβάστηκε υπερβολικά τον αντίπαλό του και έδωσε τόσο μεγάλη βάση στον τρόπο παιχνιδιού με αποτέλεσμα να μπλοκάρει ο ίδιος αγωνιστικά. Δεν διδάχτηκε από το παιχνίδι πρωταθλήματος που με υπομονή και χωρίς άγχος "φιλοδώρησε" τον Ατρόμητο με τρία γκολ.
3. Δεν επιχείρησε να "τελειώσει" το ματς
Με το σκορ στο 1-0 από το 28΄, τον Ατρόμητο να παίζει χωρίς Μήτρογλου και Τάτο, είναι πραγματικά αδιανόητο που ο ΠΑΟΚ δεν επιδίωξε να σημειώσει και ένα δεύτερο γκολ για να "τελειώσει" τον αγώνα και να σφραγίσει την πρόκριση. Προτίμησε απλά να κρατήσει το ρευστό 1-0 και τελικά το πλήρωσε στο τέλος του αγώνα.
4. Η διαχείριση του Μπόλονι
Οι αναγκαστικές αλλαγές σίγουρα αποτελούν ελαφρυντικό για τον προπονητή του ΠΑΟΚ, όμως, οι επιλογές που έγιναν ώστε να αντικατασταθούν οι παίκτες που αντιμετώπιζαν προβλήματα γέννησαν ερωτήματα.
Ο Μπαλάφας πήρε την θέση του Φωτάκη, ο οποίος είναι μπαλαντέρ και έχει την δυνατότητα να μοιράσει το παιχνίδι, σε αντίθεση με τον πρώτο που διακρίνεται κυρίως στα αμυντικά του καθήκοντα. Θα ήταν ίσως πιο λογικό αν εκείνη την ώρα αντί του Φωτάκη περνούσε στον αγωνισικό χώρο ο Ιβιτς, του οποίου τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά είναι πιο κοντά στου Μεσσήνιου μέσου. Αντίθετα ο Σέρβος μεσοεπιθετικός πήρε λιγο αργότερα την θέση του Λάζαρ, ενός ποδοσφαιριστή από τους λίγους στον "Δικέφαλο" που θα μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα και να ροκανίσουν τον χρόνο.
5.Τα στημένα
Ο ΠΑΟΚ δεν εκμεταλλεύτηκε σχεδόν καθόλου έναν τομέα που τον έχει ξελασπώσει ουκ ολίγες φορές, αυτόν των στημένων φάσεων. Ξαφνικά κατά την διάρκεια του ματς είδαμε τον Ρομπέρ να πηγαίνει να εκτελεί τα κόρνερ, παίρνοντας τον ρόλο του Γκαρσία, ενώ ο Λίνο δεν ανέλαβε να "πυροβολήσει" σε φάουλ που κέρδισαν οι "ασπρόμαυροι" έξω από την περιοχή του Ατρομήτου, με αποτέλεσμα ο "Δικέφαλος" να πετάξει στα σκουπίδια ένα από τα αγωνιστικά ατού του.
Πηγή: contra.gr
Αν, όμως, κάνει και δεύτερες σκέψεις θα διαπιστώσει ότι υπήρχαν και άλλα πράγματα που πήγαν λάθος για να φθάσει ο "Δικέφαλος" να εξαρτάται από μία φάση. Ας επιχειρήσουμε να τα καταγράψουμε:
1. "Βαρύς" ο τίτλος του φαβορί
Είναι πραγματικά άξιο απορίας αυτό που συμβαίνει με τον ΠΑΟΚ. Σε παιχνίδια που θεωρείται το απόλυτο αουτσάιντερ κάνει ακόμη και τους μεγαλύτερους επικριτές του να υποκλίνονται, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις και παίρνοντας αποτελέσματα που θα ζήλευε ο καθένας (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αγώνας με την Τότεναμ), ενώ όταν του δίνεται ο τίτλος του φαβορί, αυτό γυρνάει μπούμερανγκ, όπως συνέβη απέναντι στον Ατρόμητο, αλλά και την περσινή σεζόν κόντρα στην ΑΕΚ στον ημιτελικό Κυπέλλου.
2. Σαν... Μπαρτσελόνα ο Ατρόμητος
Ο "Δικέφαλος" προετοιμάστηκε για το παιχνίδι σαν να είχε απέναντι του κάποιο μεγαθήριο. Σεβάστηκε υπερβολικά τον αντίπαλό του και έδωσε τόσο μεγάλη βάση στον τρόπο παιχνιδιού με αποτέλεσμα να μπλοκάρει ο ίδιος αγωνιστικά. Δεν διδάχτηκε από το παιχνίδι πρωταθλήματος που με υπομονή και χωρίς άγχος "φιλοδώρησε" τον Ατρόμητο με τρία γκολ.
3. Δεν επιχείρησε να "τελειώσει" το ματς
Με το σκορ στο 1-0 από το 28΄, τον Ατρόμητο να παίζει χωρίς Μήτρογλου και Τάτο, είναι πραγματικά αδιανόητο που ο ΠΑΟΚ δεν επιδίωξε να σημειώσει και ένα δεύτερο γκολ για να "τελειώσει" τον αγώνα και να σφραγίσει την πρόκριση. Προτίμησε απλά να κρατήσει το ρευστό 1-0 και τελικά το πλήρωσε στο τέλος του αγώνα.
4. Η διαχείριση του Μπόλονι
Οι αναγκαστικές αλλαγές σίγουρα αποτελούν ελαφρυντικό για τον προπονητή του ΠΑΟΚ, όμως, οι επιλογές που έγιναν ώστε να αντικατασταθούν οι παίκτες που αντιμετώπιζαν προβλήματα γέννησαν ερωτήματα.
Ο Μπαλάφας πήρε την θέση του Φωτάκη, ο οποίος είναι μπαλαντέρ και έχει την δυνατότητα να μοιράσει το παιχνίδι, σε αντίθεση με τον πρώτο που διακρίνεται κυρίως στα αμυντικά του καθήκοντα. Θα ήταν ίσως πιο λογικό αν εκείνη την ώρα αντί του Φωτάκη περνούσε στον αγωνισικό χώρο ο Ιβιτς, του οποίου τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά είναι πιο κοντά στου Μεσσήνιου μέσου. Αντίθετα ο Σέρβος μεσοεπιθετικός πήρε λιγο αργότερα την θέση του Λάζαρ, ενός ποδοσφαιριστή από τους λίγους στον "Δικέφαλο" που θα μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα και να ροκανίσουν τον χρόνο.
5.Τα στημένα
Ο ΠΑΟΚ δεν εκμεταλλεύτηκε σχεδόν καθόλου έναν τομέα που τον έχει ξελασπώσει ουκ ολίγες φορές, αυτόν των στημένων φάσεων. Ξαφνικά κατά την διάρκεια του ματς είδαμε τον Ρομπέρ να πηγαίνει να εκτελεί τα κόρνερ, παίρνοντας τον ρόλο του Γκαρσία, ενώ ο Λίνο δεν ανέλαβε να "πυροβολήσει" σε φάουλ που κέρδισαν οι "ασπρόμαυροι" έξω από την περιοχή του Ατρομήτου, με αποτέλεσμα ο "Δικέφαλος" να πετάξει στα σκουπίδια ένα από τα αγωνιστικά ατού του.
Πηγή: contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου