Λάθος και τύχη!!

Το ατομικό λάθος του Γλύκου «κάλυψε» το στρατηγικό λάθος του Δώνη και οδήγησε τον Μπόλονι «στα άκρα». Διαβάστε την ανάλυση του αγώνα, ΠΑΟΚ-Ατρόμητος.

Kαι ξαφνικά, ένα «κακό παιχνίδι» με χαμηλό ρυθμό και προδιαγεγραμμένη κατάληξη μετατρέπεται σε…ροντέο. Το τακτικό πλάνο των προπονητών «περνάει στο περιθώριο», οι προσπάθειες των παικτών καθίστανται ανούσιες και ο…αέρας προκαλεί την απειρία του Γλύκου. Οι ισορροπίες αλλάζουν άρδην, οι σωστές επιλογές αποδεικνύονται ανεπαρκείς και οι λανθασμένες στρατηγικές «δικαιώνονται». Αυτή δεν είναι, άλλωστε, η μαγεία του ποδοσφαίρου;
Πάγια πολιτική του overlap.gr είναι να χαρτογραφεί τις τακτικές των προπονητών ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και να καταγράφει την ποδοσφαιρική πραγματικότητα μακριά από συναισθηματισμούς. Αυτό θα γίνει και σήμερα, διότι θεωρούμε πως (i) η ανάλυση των παιχνιδιών πρέπει να βασίζεται στην αγωνιστική απόδοση των ομάδων και (ii) τα συμπεράσματα να εξάγονται με βάση τη λογική και όχι τον οπαδισμό. Επομένως, παραμένουμε αμέτοχοι στην ανάγνωση τίτλων τύπου τύπου «Ατρόμητοι Τουμπαμάρος» και «ολική επαναφορά με υπογραφή Δώνη» και εστιάζουμε στην αντικειμενική παρουσίαση γεγονότων.
Το στρατηγικό λάθος του Δώνη
Ο προπονητής του Ατρομήτου αποφάσισε να εκπλήξει τους φιλάθλους με τις επιλογές του στην αρχική 11αδα. Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για ένα παιχνίδι «ορόσημο», προτίμησε να αφήσει στον πάγκο τους Μήτρογλου, Τάτο, Μπρίτο και να παρατάξει αμυντικογενές 4-3-3 με αποκλειστικό στόχο τη διαφύλαξη του μηδέν στην άμυνα για το πρώτο ημίχρονο.
Στόχος του ήταν να «κρατήσει» τον ΠΑΟΚ μακριά από την περιοχή του Ιτάνζ, να κουράσει τους αντιπάλους και να τους «χτυπήσει» στα τελευταία λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου και στην παράταση με τη χρησιμοποίηση των «φρέσκων» και ταλαντούχων επιθετικογενών παικτών που διέθετε στον πάγκο. Ως εκ τούτου, έδωσε τις εξής εντολές στο πρώτο 45λεπτο:
άμυνα στο μισό γήπεδο με έμφαση στις αλληλοκαλύψεις και τη συνοχή μεταξύ των γραμμών
•    συνεχή τρεξίματα και τάκλιν από τους Δημούτσο, Καραμάνο, Γιαννούλη καθώς θα αντικαθίσταντο στο δεύτερο ημίχρονο, επομένως δεν υπήρχε λόγος για «συντήρηση δυνάμεων»
•     «διπλή ζώνη άμυνας» όποτε τα αμυντικά χαφ του ΠΑΟΚ προωθούνταν
•    man-to-man «στο χώρο» για τον Αθανασιάδη
•    παιχνίδι αντεπιθέσεων χωρίς άγχος για επίτευξη γκολ
Η τακτική του Δώνη ακολουθήθηκε «πιστά» από τους ποδοσφαιριστές και οδήγησε σε ικανοποιητική ανασταλτική λειτουργία. Η πληθώρα λανθασμένων μεταβιβάσεων του ΠΑΟΚ, η υπεροπλία του Ατρόμητου στον άξονα και η επικράτηση στις προσωπικές μονομαχίες επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Ωστόσο, παρά τον «εγκλωβισμό» της επιθετικής ανάπτυξης των γηπεδούχων βρέθηκε ο τρόπος για σκοράρισμα (σχετικά γρήγορα) επιβεβαιώνοντας ότι οι Περιστεριώτες δεν είναι «προετοιμασμένοι» για αμυντικογενείς προσεγγίσεις αγώνων. Το «μέταλλό» τους είναι επιθετικό και πάσης φύσεως διαφορετική προσέγγιση αδικεί την ποιότητα των ποδοσφαιριστών του Περιστερίου.

Το αρχικό πλάνο του Δώνη "έσπασε" ο Σαλπιγγίδης μετά από 25 λεπτά. Το εναλλακτικό πλάνο των φιλοξενούμενων δεν απέδωσε καρπούς, ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος

Ο Δώνης εφάρμοσε τις αρχικές του σκέψεις για το δεύτερο ημίχρονο, αλλά σε ταχύτερο χρόνο από αυτόν που είχε σχεδιάσει πριν το παιχνίδι. Δηλαδή, «έριξε» στο παιχνίδι τον Μήτρογλου στο 62ο λεπτό και τον Τάτο στο 75ο και όχι μετά το 80ο όπως είχε σχεδιάσει αρχικά προκειμένου να «δικαιωθεί» στην παράταση. «Ανέβασε σταδιακά τις γραμμές του», έδωσε εντολή για προώθηση των μπακ, μετέτρεψε το σύστημα αρχικά σε επιθετικογενές 4-2-3-1 και εν συνεχεία σε 4-4-2 με ένα αμυντικό χαφ. Η πίεση των φιλοξενούμενων εντάθηκε μετά το 80ο λεπτό, αλλά το άγχος οδήγησε σε ανώριμες επιλογές και βιαστικές μεταβιβάσεις με αποτέλεσμα να μην προκληθούν προβλήματα στην αμυντική γραμμή του ΠΑΟΚ. Πράγματι, ο Ατρόμητος δεν είχε ούτε μία ουσιαστική ευκαιρία στο δεύτερο ημίχρονο παρά τις προσπάθειες των παικτών του.
Σχόλιο: Οι επιλογές του Δώνη δεν κατάφεραν να «ξεκλειδώσουν» την άμυνα του δικέφαλου. Η επίτευξη της ισοφάρισης ήταν «θέμα τύχης» και δεν αναιρεί τα λάθη στρατηγικής.

Το μοιραίο λάθος του Γλύκου οδηγεί σε συμπεράσματα που βασίζονται στη λογική "δοκάρι και μέσα", γεγονός που δε συμβάλλει στην αντικειμενική αξιολόγηση καταστάσεων

Ο τακτικός ρεαλισμός του Μπόλονι δεν ήταν αρκετός
Ο προπονητής του ΠΑΟΚ παράταξε 4-2-3-1 με τις εξής τακτικές οδηγίες:
•    παιχνίδι κατοχής και πίεση στα ¾ του γηπέδου
•    συχνή προώθηση των Λίνο-Ετό και διενέργεια overlap με τα εξτρέμ
•    συγκλίσεις των Σάλπι-Ρομπέρ στον άξονα και «πάτημα περιοχής» στη weak side
•    κοντινές μεταβιβάσεις μεταξύ των αμυντικών χαφ και προωθήσεις του Φωτάκη ώστε να ελεγχθεί ο ρυθμός του αγώνα και να ‘απελευθερωθούν’  χώροι στις πτέρυγες
Ωστόσο, ο τραυματισμός των Ετό-Φωτάκη ανάγκασαν τον Ρουμάνο να «ρίξει στο παιχνίδι» τους Σνάουτσνερ-Μπαλάφα. Δηλαδή ποδοσφαιριστές που δε διαθέτουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των 11δάτων. Αποτέλεσμα ήταν να περιοριστεί η επιθετική παρουσία του ΠΑΟΚ από τη δεξιά πλευρά (λόγω αδυναμίας προώθησης του Σνάουτσνερ) και να μειωθεί η αποτελεσματικότητά του στην ανάπτυξη (λόγω της δημιουργικής ανεπάρκειας του Μπαλάφα).
Τα προβλήματα για τον Μπόλονι εντάθηκαν καθώς με το πέρασμα του χρόνου οι ποδοσφαιριστές του επέδειξαν έντονα σημάδια κόπωσης, με αποτέλεσμα να περιοριστούν οι «επελάσεις» προς την αντίπαλη εστία. Ειδικά τα «βαρόμετρα» Γκαρσία-Σαλπιγγίδης «έμειναν από αναπνοές» οδηγώντας τους γηπεδούχους σε αγωνιστική καθίζηση μετά το 75ο λεπτό. Κοινώς, ο ΠΑΟΚ «ήθελε αλλά δεν μπορούσε»…
Δεδομένων των προαναφερθέντων και με στόχο την πρόκριση, ο Μπόλονι έδωσε τις εξής εντολές για το τελευταίο 15λεπτο:
•    οπισθοχώρηση των γραμμών και διπλή ζώνη άμυνας
•    περιορισμός των μπακ στα ανασταλτικά τους καθήκοντα
•    συμμετοχή των εξτρέμ στην αμυντική προσπάθεια της ομάδας
•    τυφλό διώξιμο της μπάλας από τους αμυντικούς
•    ροκάνισμα του χρόνου όποτε κάποιος παίκτης του δικεφάλου γινόταν κάτοχος της μπάλας
•    man-to-man στο χώρο στον Μήτρογλου
Το πλάνο του Μπόλονι στέφθηκε από επιτυχία και θα οδηγούσε σε «επαγγελματική νίκη», εάν ο αέρας δεν έπαιζε άσχημο παιχνίδι στον τερματοφύλακα.  Η ομάδα του δεν απειλήθηκε από τον αντίπαλο, αλλά προδώθηκε από την απειρία του Γλύκου.
Η παράταση υπογράμμισε τη σημασία των εναλλακτικών λύσεων
Ο Ατρόμητος ευτύχησε να προηγηθεί γρήγορα στην παράταση χάρη στο ταλέντο και τις σωματικές δυνάμεις των Μήτρογλου-Μπρίτο, οι οποίοι είχαν μπει στο παιχνίδι πριν λίγα λεπτά. Η ομάδα του Περιστερίου «είχε περισσότερα τρεξίματα» και κέρδισε τη μάχη των προσωπικών μονομαχιών διότι διαθέτει χαμηλό μέσο όρο ηλικίας, λιγότερα «παιχνίδια στην πλάτη» και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις.
Αντίθετα, ο δικέφαλος «παραδόθηκε» λόγω της υπερκόπωσης των βασικών του παικτών και της απουσίας ετοιμοπόλεμων παικτών στον πάγκο. Μοιραία, λοιπόν, ο Μπόλονι δεν «έριξε» δεύτερο επιθετικό για να κερδίσει το παιχνίδι διότι δε διέθετε παίκτη με σχετικά χαρακτηριστικά στην 18άδα. Η «λύση Ίβιτς» ήταν απλώς ένα ημίμετρο που δικαίωσε τον Ρουμάνο, ο οποίος τον έχει θέσει σιωπηρά στο περιθώριο.

Ο Μπρίτο ξεπέρασε τον αντίπαλο σε ταχύτητα και "τελείωσε" τη φάση με ψυχραιμία διότι ήταν "φρέσκος" και τον "κρατούσαν τα πόδια του"

Συμπέρασμα
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο Μπόλονι διαχειρίστηκε σωστά το παιχνίδι με δεδομένες της ψυχικές και σωματικές δυνατότητες των ποδοσφαιριστών του. Η ευθύνη για τον αποκλεισμό δε βαραίνει στον Ρουμάνο προπονητή, διότι προκλήθηκε από τον αστάθμητο παράγοντα «ανθρώπινο λάθος» που δε μπορεί να «ελεγχθεί» από τον πάγκο. Αυτός ήταν και ο λόγος που τον οδήγησε σε ανάρμοστη συμπεριφορά μετά τη λήξη του αγώνα. Οι άσχημες αντιδράσεις είναι, σαφώς, κατακριτέες αλλά φωτογραφίζουν την ικανότητα του ποδοσφαίρου να «τρελαίνει» ακόμα και ψυχρούς επαγγελματίες.
Οι αγωνιστικές αδυναμίες του δικέφαλου είναι δεδομένες και τα κενά των «αποχωρήσεων» είναι αδύνατο να καλυφθούν σε μικρό χρονικό διάστημα. Ο ΠΑΟΚ δεν είναι πλέον τόσο υγιής ώστε να διαθέτει την πολυτέλεια να διαχειρίζεται συνεχόμενα παιχνίδια, τραυματισμούς και πίεση από τον κόσμο. Αυτό, όμως, είναι δεδομένο και δεν συνδέεται με κάποιο θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα. Οι παρορμητικές αντιδράσεις είναι αναμενόμενες, αλλά δεν προσφέρουν τίποτα παρά την αποδιοργάνωση της ομάδας και την απαξίωση της προσπάθειας για εξυγίανση. Είναι, πραγματικά, φαιδρό να λοιδορείται μία διοίκηση η οποία θα ήταν «πετυχημένη» εάν ο Γλύκος δεν έκανε το μοιραίο λάθος.
Από την αντίπερα όχθη, ο Δώνης «σώθηκε» από τον παράγοντα «τύχη», την ατομική ποιότητα των παικτών του και το βάθος του roster που διαθέτει χάρη στον Σπανό. Η στρατηγική που επέλεξε εγκλώβισε την ομάδα του για τουλάχιστον 75 λεπτά και προσέφερε τη δυνατότητα στον αντίπαλο να κερδίσει μία αναμέτρηση στην οποία είχε μέτρια απόδοση. Το ποδόσφαιρο, όμως, δε δικαιώνει πάντα αυτόν που επιλέγει το σωστό…
ΥΓ. Ο ΠΑΟΚ είναι «αποκλεισμένος», αλλά δεν είναι ακέφαλος.

Η σιωπηρή πλειοψηφία των φιλάθλων του ΠΑΟΚ πρέπει να αποτρέψει την είσοδο "σκύλων" στο γήπεδο

πηγή: overlap.gr