Αυτό που μας έλεγαν σε κάθε ευκαιρία που έδινε το champions league ή
και η τελική φάση της Euroleague: ότι ο αθλητισμός είναι μακράν του
δεύτερου το βασικότερο ψυχαγωγικό είδος πρώτης ανάγκης της σημερινής
Ελλάδας, της κρίσης. Στην υπόθεση της τηλεόρασης μοιάζει να συμβαίνει,
στην κρίση, με τον αθλητισμό ό,τι συμβαίνει στην αγορά με τα κάθε μορφής
ταχυφαγεία. Οσα κι αν ανοίξουν, όλα τα καλά, που είναι και φτηνά, έχουν
δουλειά. Τα αθλητικά μοιάζουν αυτή την εποχή, ως τηλεοπτικό προϊόν τόσο
σίγουρη επένδυση όσο είναι αυτή που κάνουν οι σημερινοί επιχειρηματίες
που βλέπουν την ευκαιρία και στήνουν σε κάθε αδειανό οικόπεδο ένα
κατάστημα εμπορίας καυσόξυλων για τον χειμώνα που έρχεται.
Ναι, όπως οι προχωρημένοι επιχειρηματίες αγοράζουν αυτή την εποχή νερό για να μας το πουλάνε σε λίγα χρόνια, προτού γίνει ο πόλεμος γι’ αυτό, έτσι και οι σοβαροί έμποροι της εικόνας του αθλητισμού παγκοσμίως επενδύουν αυτή την εποχή σε startup που ψάχνουν τον εύκολο τρόπο ασφαλούς μεταφοράς της ζωντανής τηλεοπτικής αθλητικής εικόνας στις κινητές συσκευές. Εδώ όμως είναι (ρημαγμένη) Ελλάδα και αυτή η συζήτηση θα φτάσει αργά, και μάλιστα σε συσκευασμένο έτοιμο προς κατανάλωση προϊόν, που θα έχουν φτιάξει στις ΗΠΑ ή όπου αλλού παράγεται σήμερα υψηλή τεχνολογία του εμπορίου.
Ολο αυτό που συμβαίνει σήμερα, τηλεοπτικά, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σε συνέχεια αυτού που συνέβαινε με το Euro, σε συνέχεια αυτού που συμβαίνει με το Champions League θα έπρεπε να δείχνει στην ελληνική αγορά του επαγγελματικού αθλητισμού τον δρόμο όχι απλώς για την επιβίωση αλλά και για την ανάπτυξη. Μόνο που εδώ είναι Ελλάδα, δηλαδή τόπος για νταραβέρια, μαύρα, μπραβιλίκια, λαμογιές, γραβατωμένες γλοιώδεις δημόσιες σχέσεις και τυχοδιωκτιλίκια. Ο αθλητισμός βλέπει την τηλεοπτική πηγή να παραμένει αστείρευτη κι αντί να σκέφτεται πάνω στο πώς θα την εκμεταλλευτεί καλύτερα για να ποτίσει όλη τη γη του, γυρίζει την αντλία για να γεμίζει μόνο το ντεπόζιτο αυτών που τον διαφεντεύουν. Κι ο αθλητισμός χάνει ακόμη μια ευκαιρία, αυτή που του γέννησε η κρίση, για να αναγεννηθεί.
Πηγή: theinsiders.gr
Ναι, όπως οι προχωρημένοι επιχειρηματίες αγοράζουν αυτή την εποχή νερό για να μας το πουλάνε σε λίγα χρόνια, προτού γίνει ο πόλεμος γι’ αυτό, έτσι και οι σοβαροί έμποροι της εικόνας του αθλητισμού παγκοσμίως επενδύουν αυτή την εποχή σε startup που ψάχνουν τον εύκολο τρόπο ασφαλούς μεταφοράς της ζωντανής τηλεοπτικής αθλητικής εικόνας στις κινητές συσκευές. Εδώ όμως είναι (ρημαγμένη) Ελλάδα και αυτή η συζήτηση θα φτάσει αργά, και μάλιστα σε συσκευασμένο έτοιμο προς κατανάλωση προϊόν, που θα έχουν φτιάξει στις ΗΠΑ ή όπου αλλού παράγεται σήμερα υψηλή τεχνολογία του εμπορίου.
Ολο αυτό που συμβαίνει σήμερα, τηλεοπτικά, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σε συνέχεια αυτού που συνέβαινε με το Euro, σε συνέχεια αυτού που συμβαίνει με το Champions League θα έπρεπε να δείχνει στην ελληνική αγορά του επαγγελματικού αθλητισμού τον δρόμο όχι απλώς για την επιβίωση αλλά και για την ανάπτυξη. Μόνο που εδώ είναι Ελλάδα, δηλαδή τόπος για νταραβέρια, μαύρα, μπραβιλίκια, λαμογιές, γραβατωμένες γλοιώδεις δημόσιες σχέσεις και τυχοδιωκτιλίκια. Ο αθλητισμός βλέπει την τηλεοπτική πηγή να παραμένει αστείρευτη κι αντί να σκέφτεται πάνω στο πώς θα την εκμεταλλευτεί καλύτερα για να ποτίσει όλη τη γη του, γυρίζει την αντλία για να γεμίζει μόνο το ντεπόζιτο αυτών που τον διαφεντεύουν. Κι ο αθλητισμός χάνει ακόμη μια ευκαιρία, αυτή που του γέννησε η κρίση, για να αναγεννηθεί.
Πηγή: theinsiders.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου