«Οταν
χάνω και δεν αξίζω να χάσω για μένα είναι ένα δράμα, όταν χάνω και
αξίζω να χάσω, είναι μία κατάσταση την οποία δεν μπορώ να αποδεχθώ».
Πλέον
δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Δίκαια ή άδικα, ο κορυφαίος προπονητής
των ημερών μας έχασε τη μάχη για την κατάκτηση του περιβόητου δέκατου
και αφήνει πίσω του το «Μπερναμπέου» χωρίς να έχει φέρει τη μεγάλη
κούπα.
Η
σεζόν δεν έχει ολοκληρωθεί, όμως δεν έχει πια σημασία. Οι τρεις
εγχώριοι τίτλοι και ένας πιθανός τέταρτος δεν μπορούν να αποτελέσουν
ελαφρυντικό για ένα μέγεθος όπως είναι ο μεγάλος Πορτογάλος, ο οποίος
αφίχθη στην Μαδρίτη με κύριο στόχο την κατάκτηση του Champions League.
Για
κάποιον άλλο, το σπάσιμο της απόλυτης κυριαρχίας αυτής της Μπαρτσελόνα
με πρωτάθλημα, κύπελλο, super cup αυτά τα τρία χρόνια αλλά και της
πελατειακής σχέσης φέτος, θα ήταν τεράστια επιτυχία και σπουδαίος τίτλος
στο βιογραφικό του. Οπως και τα απίστευτα ρεκόρ των 100 βαθμών και των
121 γκολ σε μία σεζόν.
Για τους άλλους, όχι για τον μεγάλο Ζοσέ.
Αυτόν
τον οποίο οι aficionados της Ρεάλ στη μέση της σεζόν ήθελαν να φύγει
και στη συνέχεια παρακαλούσαν να μείνει. Αυτόν που ήρθε σε σύγκρουση με
τα μεγάλα ονόματα των αποδυτηρίων και που είχε τα cojones να αφήσει στον
πάγκο τον Ικερ και να προσπαθήσει να πάρει το δέκατο με τον Ντιέγο
Λόπεθ.
Παρά
τα όσα πέτυχε και κατέκτησε, η ψυχρή λογική λέει ότι η τριετία στην
ισπανική πρωτεύουσα είναι αποτυχημένη. Ο άνθρωπος που το όνομά του είναι
συνώνυμο των τίτλων, δεν μπόρεσε να φέρει τον μεγαλύτερο στην Ρεάλ.
Είναι το τίμημα του να είσαι ο κορυφαίος. Ετσι θα είναι και στη
συνέχεια, στην Τσέλσι και σε οποιοδήποτε άλλο πάγκο.
Οι
Μαδριλένοι ήταν ένα μπουρδέλο πριν την εποχή Μουρίνιο όπως είχε πει ο
Ντιέγο Μαραντόνα, με τους έξι σερί αποκλεισμούς στους «16» να είναι
ντροπιαστική σελίδα για την ιστορία του κλαμπ. Ο Ζοσέ την
τους μεταμόρφωσε και ετοίμασε τους πολεμιστές του…
«Eίναι στο DNA της Ρεάλ οι παίκτες να πεθαίνουν μέσα στο γήπεδο».
…όμως
εκείνοι πέθαναν τρεις φορές χωρίς να καταφέρουν καμία να φτάσουν στον
τελικό και να αγγίξουν την ιερή κούπα. Αυτή που ο ίδιος έχει κρατήσει
στα χέρια του δύο φορές, όμως δεν μπόρεσε να το κάνει και τρίτη με τρίτη
διαφορετική ομάδα.
Η
Ρεάλ θα είναι αυτή που θα πληγωθεί περισσότερο από το τέλος αυτής της
σχέσης, αφού ο αντικαταστάτης θα είναι σίγουρα χειρότερος, όμως το
πέρασμα του Μουρίνιο από την Μαδρίτη θα μείνει στην ιστορία σαν μια
αποτυχία. Μετά τους αποκλεισμούς από Μπαρτσελόνα (2011) και Μπάγερν
(2012) ήρθε ένας ακόμα, αυτή τη φορά από μία ομάδα που ολόκληρη έχει
κοστίσει λιγότερα χρήματα από τη μεταγραφή του Κακά.
Πολλοί ήταν αυτοί που μίλησαν για τέλος εποχής στην Μπαρτσελόνα, όμως μάλλον αυτό έχει έρθει για τους Μερένγκες.
Είναι
ίσως η πρώτη φορά στην -ήδη τεράστια- καριέρα του που αυτό που άφησε
πίσω παίρνει αρνητικό πρόσημο σε σχέση με τις προσδοκίες. Σίγουρα ο Ζοσέ
θα βγει πιο δυνατός από το πέρασμα από την Ρεάλ, στην οποία θα τον
αναπολούν για πολλά χρόνια. Ισως μία μέρα επιστρέψει για να τελειώσει
ό,τι άφησε στη μέση, όπως θα κάνει τώρα στην Τσέλσι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου