Κάθε ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ,
της «τελειωμένης» ΑΕΚ, αυτής που εξοστρακίστηκε από τη θέση που της είχε
παραχωρήσει η Ιστορία, έχει κάθε δικαίωμα να μη θέλει να συνεχίσει σε
ερασιτεχνικό επίπεδο. Επαγγελματίας είναι ο άλλος, ίσως όχι και
απατεώνας, όπως κάποιοι που είχαν την ευθύνη της καταστροφής της ΑΕΚ.
Σαν ποδοσφαιριστής, λοιπόν, σαν εργαζόμενος να μην επιθυμεί να ταυτίσει
την καριέρα του μ’ ένα πτώμα.
Αυτό είναι σήμερα η ΑΕΚ. Ένα πτώμα. Ένα σκοτωμένο πράμα. Από τους ίδιους τους αεκτζήδες, μάλιστα. Δεν την δολοφόνησε την ΑΕΚ κανένα κράτος, κανένα ΔΝΤ, καμμία τρόϊκα, ΕΠΟ, διαιτησία. Γιατί υπάρχει και η κριτική.
Καλό, βέβαια, θα ήταν να λειτουργούσε και η αυτοκριτική. Τι πάθαμε. Τι είναι τούτο που μάς βρήκε. Ποιος, ποια καθάρματα φταίνε. Όχι τίποτα άλλο, για να μην επαναληφθούν τα «λάθη». Οι κομπίνες. Οι αρπακτές.
Λυπηρό να παίζουν μονάχα τα μπινελίκια και από κοντά οι ελπίδες. Δεν γίνεται έτσι δουλειά, όμως. Να βρίζουν αέρα πατέρα κάποιους και καπάκι να πέφτει το τραλαλά λόγω της εμπλοκής Μελισσανίδη.
Δεν λέω, πυρηνική δύναμη είναι ο Μελισσανίδης. Όχι για τα λεφτά του, αλλά γι’ αυτό που γέννησε την οικονομική του αυτοκρατορία. Το αίμα του, δηλαδή. Ένα πράμα που βράζει είναι το αίμα του, αληθινό ηφαίστειο. Και το μυαλό του σπαθί δαμασκηνό. Λοιπόν;
Να ξεχάσουμε την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας επειδή μετά από λίγο ξανασηκώθηκε μέχρι τον ουρανό. Μπα! Δεν το ‘ξερα, ότι οριστικά πέθανε, ενταφιάστηκε η αυτοκρατορία μετά από χίλια χρόνια ζωής. Πάντως, ακόμα ψάχνουν οι ιστορικοί και πολιτικοί αναλυτές στην προσπάθεια να ερμηνεύσουν την παρακμή και την πτώση του βυζαντινού θηρίου.
Να ξεχάσουμε τι έπαιξε στην ΑΕΚ, λοιπόν. Δεν υπάρχει τίποτα, δηλαδή. Πέθανε η ΑΕΚ, αλλά δεν της ρίχνουμε χώμα στο φέρετρο, διότι ναι μεν είναι νεκρή, όμως ζωντανή νεκρή, και θα αναστηθεί με τον Μελισσανίδη. Δεν χρειάζεται να στείλουμε κανένα φορτηγό να στραβοτιμονιάσει κατά λάθος και να παρασύρει κάποιους. Ούτε αυτοκριτική, ούτε τιμωρίες.
Κάτι δεν πάει καλά με την ΑΕΚ του Μελισσανίδη, γράφει ο apodytiriakias.gr
Κτυπάει την πόρτα ενός ποδοσφαιριστή η ΑΕΚ, η κατεστραμμένη ΑΕΚ, αυτή που αυτοεξορίστηκε από τον επαγγελματικό χώρο, και εισπράττει ένα «Όχι». Σε ποιον λέει «Όχι» το κωλόπαιδο ο ποδοσφαιριστής, στην ΑΕΚ του χθες ή, στην ΑΕΚ του αύριο. Πολύ εύκολη η απάντηση. Το «Όχι» το λέει στην ΑΕΚ του σήμερα.
Ο Λυμπερόπουλος μαζεύει «Όχι». Δεν κρίνεται ο παίκτης που αρνείται να ενταχθεί στην ΑΕΚ, γούστο και καπέλο του. Ο Λυμπερόπουλος κρίνεται. Η ΑΕΚ του Μελισσανίδη κρίνεται.
Το τελευταίο που χρειάζεται σήμερα η ΑΕΚ είναι το «Όχι» από δικό της παίκτη να συνεχίσει, όπως και από παίκτη που έχει στόχο να τον κάνει μεταγραφή. Πού σημαίνει ότι ο κύριος Λυμπερόπουλος δεν πλησιάζει παίκτη αν προηγουμένως δεν είναι σίγουρος ότι θα εισπράξει «Ναι». Αυτά τα προσέχουμε.
Εντάξει, ο Μελισσανίδης. Είναι η απόλυτη εγγύηση και η δυναμική του θα μετρήσει όταν η ομάδα θα επανέλθει στη θέση της. Λάθος! Το επικοινωνιακό έχει τεράστια σημασία.
Γράφουν τα ΜΜΕ ο τάδε παίκτης είπε «Όχι», ο δείνα γύρισε την πλάτη στην ΑΕΚ.
Δηλητηριάζεται, υπονομεύεται το ηθικό των αεκτζήδων όταν διαβάζουν ότι κάποιοι παίκτες απορρίπτουν τις προτάσεις του Λυμπερόπουλου. Δεν κτίζεται έτσι η συσπείρωση του αεκτζήδικου κόσμου, που πρώτα απ’ όλα, πάνω απ’ όλα έχει ανάγκη η ομάδα. Πέρα απ’ αυτό.
Γενικά στην υπό διαμόρφωση Νέα Τάξη Πραγμάτων της ΑΕΚ επικρατεί μια αμηχανία. Ένας ερασιτεχνισμός. Μια απουσία πραγματικής γνώσης. Δικαιολογημένα, θα πεις. Τα «στελέχη» έχουν φοιτήσει σε νυχτερινό σχολείο το παραγοντιλίκι.
Κάτι δεν πάει καλά στην ΑΕΚ.
Αυτό είναι σήμερα η ΑΕΚ. Ένα πτώμα. Ένα σκοτωμένο πράμα. Από τους ίδιους τους αεκτζήδες, μάλιστα. Δεν την δολοφόνησε την ΑΕΚ κανένα κράτος, κανένα ΔΝΤ, καμμία τρόϊκα, ΕΠΟ, διαιτησία. Γιατί υπάρχει και η κριτική.
Καλό, βέβαια, θα ήταν να λειτουργούσε και η αυτοκριτική. Τι πάθαμε. Τι είναι τούτο που μάς βρήκε. Ποιος, ποια καθάρματα φταίνε. Όχι τίποτα άλλο, για να μην επαναληφθούν τα «λάθη». Οι κομπίνες. Οι αρπακτές.
Λυπηρό να παίζουν μονάχα τα μπινελίκια και από κοντά οι ελπίδες. Δεν γίνεται έτσι δουλειά, όμως. Να βρίζουν αέρα πατέρα κάποιους και καπάκι να πέφτει το τραλαλά λόγω της εμπλοκής Μελισσανίδη.
Δεν λέω, πυρηνική δύναμη είναι ο Μελισσανίδης. Όχι για τα λεφτά του, αλλά γι’ αυτό που γέννησε την οικονομική του αυτοκρατορία. Το αίμα του, δηλαδή. Ένα πράμα που βράζει είναι το αίμα του, αληθινό ηφαίστειο. Και το μυαλό του σπαθί δαμασκηνό. Λοιπόν;
Να ξεχάσουμε την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας επειδή μετά από λίγο ξανασηκώθηκε μέχρι τον ουρανό. Μπα! Δεν το ‘ξερα, ότι οριστικά πέθανε, ενταφιάστηκε η αυτοκρατορία μετά από χίλια χρόνια ζωής. Πάντως, ακόμα ψάχνουν οι ιστορικοί και πολιτικοί αναλυτές στην προσπάθεια να ερμηνεύσουν την παρακμή και την πτώση του βυζαντινού θηρίου.
Να ξεχάσουμε τι έπαιξε στην ΑΕΚ, λοιπόν. Δεν υπάρχει τίποτα, δηλαδή. Πέθανε η ΑΕΚ, αλλά δεν της ρίχνουμε χώμα στο φέρετρο, διότι ναι μεν είναι νεκρή, όμως ζωντανή νεκρή, και θα αναστηθεί με τον Μελισσανίδη. Δεν χρειάζεται να στείλουμε κανένα φορτηγό να στραβοτιμονιάσει κατά λάθος και να παρασύρει κάποιους. Ούτε αυτοκριτική, ούτε τιμωρίες.
Κάτι δεν πάει καλά με την ΑΕΚ του Μελισσανίδη, γράφει ο apodytiriakias.gr
Κτυπάει την πόρτα ενός ποδοσφαιριστή η ΑΕΚ, η κατεστραμμένη ΑΕΚ, αυτή που αυτοεξορίστηκε από τον επαγγελματικό χώρο, και εισπράττει ένα «Όχι». Σε ποιον λέει «Όχι» το κωλόπαιδο ο ποδοσφαιριστής, στην ΑΕΚ του χθες ή, στην ΑΕΚ του αύριο. Πολύ εύκολη η απάντηση. Το «Όχι» το λέει στην ΑΕΚ του σήμερα.
Ο Λυμπερόπουλος μαζεύει «Όχι». Δεν κρίνεται ο παίκτης που αρνείται να ενταχθεί στην ΑΕΚ, γούστο και καπέλο του. Ο Λυμπερόπουλος κρίνεται. Η ΑΕΚ του Μελισσανίδη κρίνεται.
Το τελευταίο που χρειάζεται σήμερα η ΑΕΚ είναι το «Όχι» από δικό της παίκτη να συνεχίσει, όπως και από παίκτη που έχει στόχο να τον κάνει μεταγραφή. Πού σημαίνει ότι ο κύριος Λυμπερόπουλος δεν πλησιάζει παίκτη αν προηγουμένως δεν είναι σίγουρος ότι θα εισπράξει «Ναι». Αυτά τα προσέχουμε.
Εντάξει, ο Μελισσανίδης. Είναι η απόλυτη εγγύηση και η δυναμική του θα μετρήσει όταν η ομάδα θα επανέλθει στη θέση της. Λάθος! Το επικοινωνιακό έχει τεράστια σημασία.
Γράφουν τα ΜΜΕ ο τάδε παίκτης είπε «Όχι», ο δείνα γύρισε την πλάτη στην ΑΕΚ.
Δηλητηριάζεται, υπονομεύεται το ηθικό των αεκτζήδων όταν διαβάζουν ότι κάποιοι παίκτες απορρίπτουν τις προτάσεις του Λυμπερόπουλου. Δεν κτίζεται έτσι η συσπείρωση του αεκτζήδικου κόσμου, που πρώτα απ’ όλα, πάνω απ’ όλα έχει ανάγκη η ομάδα. Πέρα απ’ αυτό.
Γενικά στην υπό διαμόρφωση Νέα Τάξη Πραγμάτων της ΑΕΚ επικρατεί μια αμηχανία. Ένας ερασιτεχνισμός. Μια απουσία πραγματικής γνώσης. Δικαιολογημένα, θα πεις. Τα «στελέχη» έχουν φοιτήσει σε νυχτερινό σχολείο το παραγοντιλίκι.
Κάτι δεν πάει καλά στην ΑΕΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου