Να βλέπεις τους Ιταλούς να
κάνουν σαν τρελοί για τον Ντατόμε και τον Αραντόρι κι εδώ στην Ελλάδα να
έχουμε Σπανούλη και Διαμαντίδη και να μας πιάνει η ψυχή μας που
αρχίζουν οι τελικοί.
Επαιζε η Ρόμα με την Καντού στον 7ο ημιτελικό και η Rai 2 έδειχνε το ματς σε όλη την Ιταλία. Τα πλέι οφ στην Ιταλία έχουν σασπένς που το ζηλεύουμε στην Ελλάδα, αλλά η ποιότητα δεν περισσεύει. Κι όμως οι άνθρωποι το χαίρονται. Νίκησε η Ρόμα και γέμισε το παρκέ από εκατοντάδες οπαδούς τους. Χόρευαν, πανηγύριζαν, αλλά δεν κινδύνεψε κανένας της Καντού. Κάθε άλλο.
Στην Ελλάδα το μπάσκετ λατρεύεται, έχει μεγαλύτερη τηλεθέαση, περισσότερες επιτυχίες, παικταράδες. Ολη η Ευρώπη περιμένει τους καλύτερους τελικούς στην Ευρώπη, αλλά μπασκετική ανάλυση σπάνια διαβάζεις. Αντίθετα υπάρχει συζήτηση για όλα τα άλλα. Για το ύψος της στεφάνης, για το χρονόμετρο, για τους διαιτητές, για τα ούρα των παικτών, για το αίμα τους, για το ντόπινγκ, για τα μέτρα ασφαλείας. Ποιος Ολυμπιακός, ποιος Παναθηναϊκός. Ποιος Διαμαντίδης και ποιος Σπανούλης; Τι κι αν οι δυο τους αποδεικνύουν ότι υπάρχει αλληλοσεβασμός; Τι κι αν οι προπονητές στέκονται στο ύψος της περίστασης;
Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά. Στην Ελλάδα που έχουμε το καλύτερο ζευγάρι τελικών. Στην Ελλάδα που έχει τους πρωταθλητές Ευρώπης της τριετίας. Δύο ομάδες που έχουν από 2 Ευρωλίγκες την τελευταία πενταετία, δύο ομάδες που συμμετέχουν... μόνιμα σε τελικούς.
Να τα αφήσουμε αυτά; Οκ. Να ασχοληθούμε λίγο με μπάσκετ;. Καλή ιδέα. Ποιος είναι το φαβορί; Ο Ολυμπιακός, που έχει και το πλεονέκτημα έδρας. Είναι καλύτερος από την αρχή της σεζόν, είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης. Ομως έχει πρόβλημα με τον Εϊσι Λο, που τουλάχιστον στον πρώτο τελικό δεν θα είναι έτοιμος. Το πρόβλημα του Αμερικανού αλλάζει τα δεδομένα, όσο ανεβασμένος κι αν είναι ο Κατσίβελης. Μην ξεχνάμε ότι λείπει και ο Μάντζαρης. Ο Σλούκας θα έχει περισσότερη δουλειά στο πλάι του Σπανούλη, ο Γκετσεβίτσιους δεν θα είναι θεατής στους τελικούς.
Ο Παναθηναϊκός είναι το αουτσάιντερ, αλλά έχει κι αυτός τις πιθανότητές του. Το μπρέικ μπορεί να γίνει κυρίως στον πρώτο ή στον τρίτο τελικό, άρα απόψε θα παλέψει για να ανατρέψει τα δεδομένα. Η απόκτηση του Κάρι τον δυνάμωσε στην περιφέρεια, αυτή είναι μια αλλαγή στο ρόστερ που μπορεί να αλλάξει πράγματα. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει προβλήματα, έχει περισσότερο κίνητρο, αλλά είναι δύσκολο να κερδίσει στο ΣΕΦ.
Ομως άλλο είναι το θέμα; Θα δούμε μπάσκετ ή θα ασχολούμαστε με τον πόλεμο; Γιατί μάλλον το ξέχασαν μερικοί. Οτι λατρεύουμε το τις τρίποντες βόμβες και όχι τον ρουκετοπόλεμο στο Βροντάδο της... Χίου.
Επαιζε η Ρόμα με την Καντού στον 7ο ημιτελικό και η Rai 2 έδειχνε το ματς σε όλη την Ιταλία. Τα πλέι οφ στην Ιταλία έχουν σασπένς που το ζηλεύουμε στην Ελλάδα, αλλά η ποιότητα δεν περισσεύει. Κι όμως οι άνθρωποι το χαίρονται. Νίκησε η Ρόμα και γέμισε το παρκέ από εκατοντάδες οπαδούς τους. Χόρευαν, πανηγύριζαν, αλλά δεν κινδύνεψε κανένας της Καντού. Κάθε άλλο.
Στην Ελλάδα το μπάσκετ λατρεύεται, έχει μεγαλύτερη τηλεθέαση, περισσότερες επιτυχίες, παικταράδες. Ολη η Ευρώπη περιμένει τους καλύτερους τελικούς στην Ευρώπη, αλλά μπασκετική ανάλυση σπάνια διαβάζεις. Αντίθετα υπάρχει συζήτηση για όλα τα άλλα. Για το ύψος της στεφάνης, για το χρονόμετρο, για τους διαιτητές, για τα ούρα των παικτών, για το αίμα τους, για το ντόπινγκ, για τα μέτρα ασφαλείας. Ποιος Ολυμπιακός, ποιος Παναθηναϊκός. Ποιος Διαμαντίδης και ποιος Σπανούλης; Τι κι αν οι δυο τους αποδεικνύουν ότι υπάρχει αλληλοσεβασμός; Τι κι αν οι προπονητές στέκονται στο ύψος της περίστασης;
Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά. Στην Ελλάδα που έχουμε το καλύτερο ζευγάρι τελικών. Στην Ελλάδα που έχει τους πρωταθλητές Ευρώπης της τριετίας. Δύο ομάδες που έχουν από 2 Ευρωλίγκες την τελευταία πενταετία, δύο ομάδες που συμμετέχουν... μόνιμα σε τελικούς.
Να τα αφήσουμε αυτά; Οκ. Να ασχοληθούμε λίγο με μπάσκετ;. Καλή ιδέα. Ποιος είναι το φαβορί; Ο Ολυμπιακός, που έχει και το πλεονέκτημα έδρας. Είναι καλύτερος από την αρχή της σεζόν, είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης. Ομως έχει πρόβλημα με τον Εϊσι Λο, που τουλάχιστον στον πρώτο τελικό δεν θα είναι έτοιμος. Το πρόβλημα του Αμερικανού αλλάζει τα δεδομένα, όσο ανεβασμένος κι αν είναι ο Κατσίβελης. Μην ξεχνάμε ότι λείπει και ο Μάντζαρης. Ο Σλούκας θα έχει περισσότερη δουλειά στο πλάι του Σπανούλη, ο Γκετσεβίτσιους δεν θα είναι θεατής στους τελικούς.
Ο Παναθηναϊκός είναι το αουτσάιντερ, αλλά έχει κι αυτός τις πιθανότητές του. Το μπρέικ μπορεί να γίνει κυρίως στον πρώτο ή στον τρίτο τελικό, άρα απόψε θα παλέψει για να ανατρέψει τα δεδομένα. Η απόκτηση του Κάρι τον δυνάμωσε στην περιφέρεια, αυτή είναι μια αλλαγή στο ρόστερ που μπορεί να αλλάξει πράγματα. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει προβλήματα, έχει περισσότερο κίνητρο, αλλά είναι δύσκολο να κερδίσει στο ΣΕΦ.
Ομως άλλο είναι το θέμα; Θα δούμε μπάσκετ ή θα ασχολούμαστε με τον πόλεμο; Γιατί μάλλον το ξέχασαν μερικοί. Οτι λατρεύουμε το τις τρίποντες βόμβες και όχι τον ρουκετοπόλεμο στο Βροντάδο της... Χίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου