Ενας καλός φίλος με ανήσυχο
πνεύμα που σπουδάζει στην Αμερική στάθηκε η αφορμή για να μάθω την
ιστορία της Sporting Kansas City, μιας ποδοσφαιρικής ομάδας που
πραγματικά γράφει ιστορία με την πρωτοπορία της στην παροχή υπηρεσιών
προς τον θεατή του γηπέδου, του νεόκτιστου Sporting Park, το οποίο
άνοιξε το 2011 με προδιαγραφές να εξελιχθεί στο πρώτο ποδοσφαιρικό
γήπεδο που θα “αναγκάσει” τον κολλημένο με τον καναπέ και την τηλεοπτική
οθόνη του ποδοσφαιρόφιλο να αφήσει το τηλεχειριστήριο επειδή θα
ανακαλύψει ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο που θα του προσφέρει την ποδοσφαιρική
ψυχαγωγία σε περισσότερες διαστάσεις και λήψεις ακόμη και από αυτές που
του παρείχε μέχρι σήμερα η πληρέστερη τηλεοπτική κάλυψη.
Τι κάνει το γήπεδο του μέλλοντος και για ποιο λόγο έχει “αναγκάσει” την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, την Μπάγερν και ολόκληρο το ΝΒΑ να το επισκεφθεί; Από τις 3 του ερχόμενου Αυγούστου δίνει τη δυνατότητα στον θεατή του γηπέδου να χρησιμοποιεί το κινητό του τηλέφωνο για να παρακολουθεί το ζωντανό παιχνίδι με μια πλήρη τηλεοπτική κάλυψη. Φαντάσου το λίγο: είσαι στο γήπεδο, βλέπεις live το γκολ, το ζεις, το νιώθεις και μετά το βλέπεις στο κινητό σου σε replay από 7 διαφορετικές λήψεις, δωρεάν. Τελειώνει το ημίχρονο και θες να δεις τι λένε οι παίκτες μεταξύ στους στον δρόμο για τα αποδυτήρια, ανοίγεις την εφαρμογή και διαλέγεις κάμερα από όλες τις κάμερες ασφαλείας στους διαδρόμους των αποδυτηρίων και έχεις στην οθόνη σου όλο το παρασκήνιο.
Από τα 200 εκατ. δολάρια του κόστους κατασκευής αυτού του γηπέδου, χωρητικότητας 18.467 θέσεων, το 2011 τα 6 εκατ. δολάρια επενδύθηκαν στην εγκατάσταση του πιο ισχυρότατου wifi δικτύου που έχει στηθεί σε γήπεδο τέτοιας χωρητικότητας. Ο διευθύνων σύμβουλος και εκ των συνιδιοκτητών της ομάδας, που έσπαγε τα μούτρα του και το κεφάλι του από το 2006 που ανέλαβε προκειμένου να ξεκολλήσει τους θεατές από τις τηλεοράσεις και να τους πάει στο γήπεδο, αλλά και να εκμεταλλευτεί παντοιοτρόπως την παρουσία τους, λανσάρισε προ 2ετίας μια διαδραστική εφαρμογή για τα κινητά, μέσα από την οποία παρακινούσε τους θεατές να συμμετέχουν σε trivia παιχνίδια ή/και να μαντεύουν την εξέλιξη του ματς και το τελικό αποτέλεσμα, και να τους δίνει δώρα. Τους έστελνε μηνύματα με τις προσφορές των καταστημάτων του γηπέδου και άρχισε με αυτόν τον τρόπο να αυξάνει τα εμπορικά έσοδά του από το merchandizing.
Στην αρχή ο διοικητής της εταιρείας διαπίστωνε ότι μόνο το ¼ των θεατών ξόδευε χρόνο στην εφαρμογή του, και όλοι οι υπόλοιποι “καίγονταν” στο facebook και το twitter. Οσο όμως εμπλουτιζόταν η εφαρμογή, η οποία έκανε διαρκώς updates στη διάρκεια των τελευταίων 2 ετών, τόσο ανέβαινε ο αριθμός των χρηστών και ο χρόνος παραμονής τους εντός της εφαρμογής. Και φτάσαμε στο σήμερα, που το νέο update του app θα δίνει την τηλεοπτική εμπειρία εντός ποδοσφαιρικού γηπέδου. Ναι, ο επιχειρηματίας περιμένει να βγάλει λεφτά από την εμπορική εκμετάλλευση των videos. Δεν είναι όμως αυτή η κύρια πηγή εμπορικού εσόδου που δημιουργεί. Αυτό που πετυχαίνει συγχρόνως και κυρίως είναι να καταγράφει κάθε εμπορική κίνηση του επισκέπτη, ώστε να την εκμεταλλευτεί καλύτερα. Βλέπει ότι εσύ πήγες την Κυριακή και έφαγες ένα “βρόμικο” και ήπιες δύο μπύρες, και στην επόμενη επίσκεψή σου σου στέλνει μια ειδοποίηση ότι “σήμερα μπορείς να πάρεις το “βρόμικο + 3 μπύρες” πακέτο σε προνομιακή τιμή”. Και στο ημίχρονο λαμβάνεις μια ειδοποίηση ότι “για τα επόμενα 10' λεπτά οι μπύρες πωλούνται στη μισή τιμή”. Και η συμμετοχή του θεατή γίνεται όλο και πιο διαδραστική, αφού, για παράδειγμα, ένα καλό post στο facebook για τον τερματοφύλακα της ομάδας φέρνει δώρο το προνόμιο μιας φωτογραφίας και ενός αυτόγραφου αμέσως μετά στα αποδυτήρια.
Προσέξτε, πριν από 7 χρόνια, το 2006, όταν ο Ρομπ Χάινμαν, σημερινός διευθύνων σύμβουλος και ένας εκ των 5 μεγαλομετόχων της ομάδας, ανέλαβε την Σπόρτινγκ Κάνσας Σίτι, παραλάμβανε έναν σύλλογο που με το ζόρι συγκέντρωνε 10 χιλιάδες θεατές και βρισκόταν σε κακή οικονομική κατάσταση. Δεν είχε ιδέα από ποδόσφαιρο και διοίκηση ποδοσφαιρικής εταιρείας, και στον πρώτο καιρό της διοίκησής του έφτανε να γράφει σε οπαδικό φόρουμ την “σας παρακαλώ βοηθήστε με, δεν ξέρω τι κάνω” γραπτή απόγνωσή του. Ο Χάινμαν όμως είχε επιχειρηματική, και κυρίως σύγχρονη αντίληψη, αφού ήταν επιχειρηματίας της “.com” αγοράς, του ίντερνετ, και είχε την ανησυχία να αφουγκραστεί τις ανάγκες των ποδοσφαιρόφιλων και αντιλαμβανόταν το μέγεθος της επιρροής της κινητής τεχνολογίας στη ζωή του μέσου ποδοσφαιρόφιλου.
Σήμερα, 7 χρόνια μετά, το Sports Illustrated τον αναδεικνύει σε μορφή της ποδοσφαιρικής επιχειρηματικότητας, φωτίζοντας τις επιδόσεις του (sold out εισιτηρίων σε 27 σερί παιχνίδια, λίστα αναμονής για τα εισιτήρια διαρκείας, τρελή κερδοφορία). Ηδη από το 2011 η Σπόρτινγκ είχε ανακοινώσει εμπορικές συνεργασίες με τις Panasonic, Sprint, Cisco και Google, και είχε εξελίξει το Sporting Park σε εργαστήριο δοκιμών για τις “σπορ και ψυχαγωγία” τεχνολογίες.
Στη διάρκεια των τελευταίων 2 ετών ο Χάινμαν έχει κουραστεί να συλλέγει βραβεία ποδοσφαιρικής επιχειρηματικότητας και προτάσεις συνεργασίας με ένα σωρό αθλητικούς συλλόγους ανά την υφήλιο για την Sporting Innovations, την τεχνολογική εταιρεία που εμπορεύεται την “Uphoria” εφαρμογή για κινητά που έχει εξελίξει, την οποία θέλουν να εγκαταστήσουν πολλές εταιρείες στα δικά τους γήπεδα.
Πόσο εύκολα θα μπορούσε να είχε βρει ελληνική εφαρμογή η επιχειρηματική ιδέα του Χάινμαν; Θεωρητικώς θα ήταν εύκολο, αρκεί να υπήρχε ελληνικό γήπεδο στο οποίο θα είχε επιχειρηματικό νόημα η εγκατάσταση και λειτουργία αυτής της εφαρμογής. Στα παραδοσιακά ελληνικά γήπεδα όμως, η “Uphoria” δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης. Αυτή, η τελευταία λέξη στο αθλητικό merchandizing, θα παραμείνει για χρόνια άγνωστη λέξη για το ελληνικό αθλητικό merchandizing. Κι έτσι στην Ελλάδα δυστυχώς ο θεατής θα ζει για καιρό ακόμη αναγκασμένος να κάνει το “έλα ρε, ήταν οφσάιντ;” τηλεφώνημα στον φίλο τηλεθεατή που προτίμησε τον καναπέ από το γηπεδικό καρεκλάκι.
Τι κάνει το γήπεδο του μέλλοντος και για ποιο λόγο έχει “αναγκάσει” την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, την Μπάγερν και ολόκληρο το ΝΒΑ να το επισκεφθεί; Από τις 3 του ερχόμενου Αυγούστου δίνει τη δυνατότητα στον θεατή του γηπέδου να χρησιμοποιεί το κινητό του τηλέφωνο για να παρακολουθεί το ζωντανό παιχνίδι με μια πλήρη τηλεοπτική κάλυψη. Φαντάσου το λίγο: είσαι στο γήπεδο, βλέπεις live το γκολ, το ζεις, το νιώθεις και μετά το βλέπεις στο κινητό σου σε replay από 7 διαφορετικές λήψεις, δωρεάν. Τελειώνει το ημίχρονο και θες να δεις τι λένε οι παίκτες μεταξύ στους στον δρόμο για τα αποδυτήρια, ανοίγεις την εφαρμογή και διαλέγεις κάμερα από όλες τις κάμερες ασφαλείας στους διαδρόμους των αποδυτηρίων και έχεις στην οθόνη σου όλο το παρασκήνιο.
Από τα 200 εκατ. δολάρια του κόστους κατασκευής αυτού του γηπέδου, χωρητικότητας 18.467 θέσεων, το 2011 τα 6 εκατ. δολάρια επενδύθηκαν στην εγκατάσταση του πιο ισχυρότατου wifi δικτύου που έχει στηθεί σε γήπεδο τέτοιας χωρητικότητας. Ο διευθύνων σύμβουλος και εκ των συνιδιοκτητών της ομάδας, που έσπαγε τα μούτρα του και το κεφάλι του από το 2006 που ανέλαβε προκειμένου να ξεκολλήσει τους θεατές από τις τηλεοράσεις και να τους πάει στο γήπεδο, αλλά και να εκμεταλλευτεί παντοιοτρόπως την παρουσία τους, λανσάρισε προ 2ετίας μια διαδραστική εφαρμογή για τα κινητά, μέσα από την οποία παρακινούσε τους θεατές να συμμετέχουν σε trivia παιχνίδια ή/και να μαντεύουν την εξέλιξη του ματς και το τελικό αποτέλεσμα, και να τους δίνει δώρα. Τους έστελνε μηνύματα με τις προσφορές των καταστημάτων του γηπέδου και άρχισε με αυτόν τον τρόπο να αυξάνει τα εμπορικά έσοδά του από το merchandizing.
Στην αρχή ο διοικητής της εταιρείας διαπίστωνε ότι μόνο το ¼ των θεατών ξόδευε χρόνο στην εφαρμογή του, και όλοι οι υπόλοιποι “καίγονταν” στο facebook και το twitter. Οσο όμως εμπλουτιζόταν η εφαρμογή, η οποία έκανε διαρκώς updates στη διάρκεια των τελευταίων 2 ετών, τόσο ανέβαινε ο αριθμός των χρηστών και ο χρόνος παραμονής τους εντός της εφαρμογής. Και φτάσαμε στο σήμερα, που το νέο update του app θα δίνει την τηλεοπτική εμπειρία εντός ποδοσφαιρικού γηπέδου. Ναι, ο επιχειρηματίας περιμένει να βγάλει λεφτά από την εμπορική εκμετάλλευση των videos. Δεν είναι όμως αυτή η κύρια πηγή εμπορικού εσόδου που δημιουργεί. Αυτό που πετυχαίνει συγχρόνως και κυρίως είναι να καταγράφει κάθε εμπορική κίνηση του επισκέπτη, ώστε να την εκμεταλλευτεί καλύτερα. Βλέπει ότι εσύ πήγες την Κυριακή και έφαγες ένα “βρόμικο” και ήπιες δύο μπύρες, και στην επόμενη επίσκεψή σου σου στέλνει μια ειδοποίηση ότι “σήμερα μπορείς να πάρεις το “βρόμικο + 3 μπύρες” πακέτο σε προνομιακή τιμή”. Και στο ημίχρονο λαμβάνεις μια ειδοποίηση ότι “για τα επόμενα 10' λεπτά οι μπύρες πωλούνται στη μισή τιμή”. Και η συμμετοχή του θεατή γίνεται όλο και πιο διαδραστική, αφού, για παράδειγμα, ένα καλό post στο facebook για τον τερματοφύλακα της ομάδας φέρνει δώρο το προνόμιο μιας φωτογραφίας και ενός αυτόγραφου αμέσως μετά στα αποδυτήρια.
Προσέξτε, πριν από 7 χρόνια, το 2006, όταν ο Ρομπ Χάινμαν, σημερινός διευθύνων σύμβουλος και ένας εκ των 5 μεγαλομετόχων της ομάδας, ανέλαβε την Σπόρτινγκ Κάνσας Σίτι, παραλάμβανε έναν σύλλογο που με το ζόρι συγκέντρωνε 10 χιλιάδες θεατές και βρισκόταν σε κακή οικονομική κατάσταση. Δεν είχε ιδέα από ποδόσφαιρο και διοίκηση ποδοσφαιρικής εταιρείας, και στον πρώτο καιρό της διοίκησής του έφτανε να γράφει σε οπαδικό φόρουμ την “σας παρακαλώ βοηθήστε με, δεν ξέρω τι κάνω” γραπτή απόγνωσή του. Ο Χάινμαν όμως είχε επιχειρηματική, και κυρίως σύγχρονη αντίληψη, αφού ήταν επιχειρηματίας της “.com” αγοράς, του ίντερνετ, και είχε την ανησυχία να αφουγκραστεί τις ανάγκες των ποδοσφαιρόφιλων και αντιλαμβανόταν το μέγεθος της επιρροής της κινητής τεχνολογίας στη ζωή του μέσου ποδοσφαιρόφιλου.
Σήμερα, 7 χρόνια μετά, το Sports Illustrated τον αναδεικνύει σε μορφή της ποδοσφαιρικής επιχειρηματικότητας, φωτίζοντας τις επιδόσεις του (sold out εισιτηρίων σε 27 σερί παιχνίδια, λίστα αναμονής για τα εισιτήρια διαρκείας, τρελή κερδοφορία). Ηδη από το 2011 η Σπόρτινγκ είχε ανακοινώσει εμπορικές συνεργασίες με τις Panasonic, Sprint, Cisco και Google, και είχε εξελίξει το Sporting Park σε εργαστήριο δοκιμών για τις “σπορ και ψυχαγωγία” τεχνολογίες.
Στη διάρκεια των τελευταίων 2 ετών ο Χάινμαν έχει κουραστεί να συλλέγει βραβεία ποδοσφαιρικής επιχειρηματικότητας και προτάσεις συνεργασίας με ένα σωρό αθλητικούς συλλόγους ανά την υφήλιο για την Sporting Innovations, την τεχνολογική εταιρεία που εμπορεύεται την “Uphoria” εφαρμογή για κινητά που έχει εξελίξει, την οποία θέλουν να εγκαταστήσουν πολλές εταιρείες στα δικά τους γήπεδα.
Πόσο εύκολα θα μπορούσε να είχε βρει ελληνική εφαρμογή η επιχειρηματική ιδέα του Χάινμαν; Θεωρητικώς θα ήταν εύκολο, αρκεί να υπήρχε ελληνικό γήπεδο στο οποίο θα είχε επιχειρηματικό νόημα η εγκατάσταση και λειτουργία αυτής της εφαρμογής. Στα παραδοσιακά ελληνικά γήπεδα όμως, η “Uphoria” δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης. Αυτή, η τελευταία λέξη στο αθλητικό merchandizing, θα παραμείνει για χρόνια άγνωστη λέξη για το ελληνικό αθλητικό merchandizing. Κι έτσι στην Ελλάδα δυστυχώς ο θεατής θα ζει για καιρό ακόμη αναγκασμένος να κάνει το “έλα ρε, ήταν οφσάιντ;” τηλεφώνημα στον φίλο τηλεθεατή που προτίμησε τον καναπέ από το γηπεδικό καρεκλάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου