Ύστερα από την αρνητική κατάληξη στο ζήτημα Χάινς, θα παράπεφτε «βαρύ» για τους πρωταθλητές Ευρώπης να χανόταν και ο “Kill Bill”. Να έγραφε, δηλαδή, το «κοντέρ»… -2 στα δύο καυτά καλοκαιρινά θέματα που είχαν να διαχειριστούν οι «ερυθρόλευκοι» και που, αν μη τι άλλο, αφορούν στις κολόνες της ομάδας. Στα βαρόμετρα, στους κύριους ρυθμιστές και εκφραστές της απόδοσής της, κατά βάση στις δύο σερί σεζόν με τις αποθεωτικές καταλήξεις στις διαδρομές της Ευρωλίγκα, για Κωνσταντινούπολη και Λονδίνο.
Δεν είναι, όπως και να το κάνουμε, ότι έφυγε ο Σχορτσανίτης από τον Παναθηναϊκό και… έβαλε ο Πεδουλάκης το σκύλο του να κλαίει (Αλήθεια Σόφο, αναλογίστηκες άραγε ποτέ, πόσο αποκρουστικό μπορεί να είναι το πρόσωπο της ζωής στην αχαριστία;)…
Ο Χάινς πήγε στην ευχή της Παναγίας. Ας εστιάσουμε στον αρχηγό. Στη σημαία. Στο λάβαρο. Στην ιδέα ότι ο ιστός θα έμενε γυμνός. Βάζω στην άκρη την αγωνιστική αξία, γιατί εδώ που τα λέμε, μ’ αυτά τα λεφτά που του δίνουν οι Αγγελόπουλοι, με… δεμένα μάτια έβρισκαν άλλο θησαυρό για να τον αναπληρώσει. Κλάση ο Σπανούλης, κλασάτος κι αυτός που θα χριζόταν αντικαταστάτης του. Πολύ χρήμα πέφτει…
Προσπερνώ επίσης το δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός από τον Ίβκοβιτς και εντεύθεν είναι στρατηγικά και ουσιαστικά σχεδιασμένος για να «υπηρετεί» τις πρωτοβουλίες του “V Span”. Και κατά συνέπεια, σε μια απόφαση του διεθνή γκαρντ να εγκατέλειπε για δεύτερη φορά στην καριέρα του την Ελλάδα - αυτή τη φορά για χάρη της Ευρώπης και όχι της… ανακάλυψης της Αμερικής – οι «ερυθρόλευκοι» θα ήταν υποχρεωμένοι να ανανεωθούν εκ του συστάδην.
Να αναπροσαρμόσουν ριζικά τις αγωνιστικές κατευθύνσεις τους. Σαν να διαφοροποιούσαν το βασικό κορμό τους, τολμώ να πω, θα ήταν η προσεχής σεζόν για τον Ολυμπιακό, χωρίς Σπανούλη (και με τον Χάινς, επανέρχομαι εδώ, επίσης «φευγάτο»)! Άλλο στυλ, άλλη «γεύση»…
Σάλπισμα νίκης
Όλα αυτά, παρότι σοβαρά αντικείμενα προβληματισμού, επιμένω και τονίζω, ότι το κυριότερο πλήγμα θα ήταν η απώλεια της «φωνής της νίκης». Του «καλέσματος του αρχηγού». Της ψυχής της ομάδας, εκφρασμένης από την εμβληματική φυσιογνωμία του κουμανταδόρου της. Όχι μόνο στα παρκέ. Στα αποδυτήρια, στις έξω-αγωνιστικές εκδηλώσεις. Παντού. Οπουδήποτε και πάντα.
Ο αρχηγός είναι αρχηγός. Ηγείται, σαλπίζει, κατευθύνει, εμψυχώνει, καθρεφτίζεται στο είδωλό του, ο σύλλογος, η φανέλα, ο κόσμος της.
Σκεφθείτε Παναθηναϊκό χωρίς Διαμαντίδη, Άρη κάποτε χωρίς Γκάλη, ΠΑΟΚ δίχως Μπάνε και πάει λέγοντας. Ή πάλι, παραμένοντας στον παλμό της επικαιρότητας, τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό διαζευγμένο με τον Ιμπαγάσα…
(* ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Η ανατροπή στα εύθραυστα ούτως ή άλλως δεδομένα με τον «Κάνιο» οφείλεται κατά βάση στη συνολική εκτίμηση που τρέφει στην προσωπικότητα του Αργεντινού ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης, όπως έχω επισημάνει εδώ και πολύ καιρό. Και, ταυτόχρονα, η απόφαση να κρεμάσει τα παπούτσια του στο γήπεδο Καραϊσκάκη την προσεχή Άνοιξη πανηγυρίζοντας μαζί με τους τίτλους τέλους της ποδοσφαιρικής διαδρομής του, ακόμα ένα «ερυθρόλευκο» νταμπλ, σηματοδοτεί από τώρα – να είστε σίγουροι – τη συνεργασία των δύο πλευρών υπό άλλους όρους και σε άλλο επίπεδο, όταν πια ο Αριέλ θα φοράει αποκλειστικά τα πολιτικά ρούχα του…)
Για όλα αυτά λοιπόν η κυοφορούμενη νέα συμφωνία Ολυμπιακού και Σπανούλη, όσες μεταγραφές κι αν ακολουθήσουν, ΑΥΤΗ θα είναι Η ΣΟΥΠΕΡ. Το σημείο αναφοράς του καλοκαιριού για τους Πειραιώτες.
Υ.Γ.: Η κίνηση Μελισσανίδη να κατέβει Μικρολίμανο για τον εγκαινιασμό της νέας εποχής της ΑΕΚ δεν παραξενεύει. Δεν είναι «είδηση», αλλά κλασική «συνταγή» και κανόνας για όλους: Τα βάζουμε με τον Ολυμπιακό για να γίνουμε «λαϊκοί ήρωες». Για να πιάσουμε τον… παλμό της έχθρας της εξέδρας απέναντι στον μεγάλο, τον ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ της χώρας…
Στη μάχη της ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, ο Αλαφούζος έπιασε και… δεν αφήνει τους βομβαρδισμούς από το twitter! Ο Ιβάν, πάλι, «φαντασιώνεται» όλο τον Ολυμπιακό… αγορασμένο στα πιο τρελά του όνειρα, ντύνοντας σωρηδόν «ερυθρόλευκους» στα «μαυρόασπρα».
Κατά φαντασία… ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ και ΑΣΘΕΝΕΙΣ!
Υ.Γ.1: Διευκρίνηση-διόρθωση: Το πολυτελέστατο αυτοκίνητο του Καστίγιο, για το οποίο έγραψα στο προηγούμενο blog μου, φυσικά και κόστιζε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ και όχι «εκατοντάδες» που σημείωσα εκ παραδρομής! Μια Μαζεράτι ή Λαμποργκίνι, κάτι τέτοιο είχε, τέλος πάντων, θα σας γελάσω. Ευχαριστώ που παρατηρείτε και την παραμικρή λεπτομέρεια στα άρθρα μου και με διορθώνετε! Ιδιαίτερα μάλιστα είμαι ευγνώμων στους πλείστους κακεντρεχείς, οι οποίοι παρόλο που ενοχλούνται και λοιδορούν αποσπάσματα από τα κείμενα μου, με διαβάζουν και μπαίνουν στον κόπο να σχολιάζουν πικρόχολα. Έστω και αν χαρακτηρίζονται από έλλειψη ευρηματικότητας και επαναλαμβάνονται σε κουραστικό βαθμό για κάποιους…
Καλό σαββατοκύριακο!Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου