Από τις τοποθετήσεις του διεθνούς σέντερ, προκύπτουν πολλά συμπεράσματα, ακόμα περισσότερες απορίες και απαντήσεις βεβαίως για φλέγοντα ζητήματα που αφορούν στην Εθνική ομάδα.
Αποδεικνύεται ότι...
α) Κακώς ασχολούμασταν όλο αυτό το διάστημα με την αγωνιστική παρουσία της Εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ. Το σενάριο του μεταλλίου ήταν καμένο εξ αρχής, από αυτούς που υποτίθεται ότι έπρεπε να προασπίσουν την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας. Η Εθνική από την πρώτη στιγμή ήταν ένα μπάχαλο, όπου ο καθένας, αρμόδιος και μη δικαιούταν να έχει άποψη και να την επιβάλει με τον τρόπο του. Η Εθνική ήταν μία ομάδα-θίασος, όπου καταλύθηκαν ρόλοι, αρχές, ιεραρχία, όπου επικρατούσαν οι μικροπολιτικές νοοτροπίες και οι ψίθυροι πίσω από την πλάτη.
γ) ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ με κανένα τρόπο ότι ο Τρινκιέρι είχε στο μυαλό του να κόψει τον Μπουρούση από την 12άδα. Ακόμα και ο ίδιος ο Γιάννης ομολογεί ότι αυτή η πληροφορία του μεταφέρθηκε από τρίτους (για ποιο λόγο άραγε;) και ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ο Ιταλός το έθεσε επισήμως ως ζήτημα.
Επειδή μπορώ να γράφω με τις ώρες για το μπάχαλο που αποκάλυψε ο Μπουρούσης ότι συμβαίνει στην Ομοσπονδία και την Εθνική ομάδα, ας αναλύσουμε τα καυτά σημεία της συνέντευξή του...
Απάντηση: «Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε ο κ. Τρινκιέρι, άρχισα να μαθαίνω από τελείως διαφορετικές πλευρές, ότι δεν ήμουν στις βασικές του επιλογές! Είτε σε συζητήσεις με συμπαίκτες μου, είτε με ορισμένους παράγοντες της ομοσπονδίας, γινόμουν συνεχώς δέκτης της πληροφορίας, ότι ο νέος προπονητής δεν με πιστεύει πολύ και ότι αν η Εθνική ομάδα δεν είχε απουσίες, τότε θα ήταν πιθανό ακόμη και να μην προσκληθώ καν στην προετοιμασία...»
Ερώτημα: Ποιος, γιατί και με ποιο σκοπό, παίρνει το δικαίωμα να μεταφέρει, σε ένα παιδί με ιδιαίτερο ψυχισμό όπως είναι ο Γιάννης Μπουρούσης, μία τόσο επικίνδυνη φημολογία; Και πως το έμαθε αυτός (ή αυτοί) που τον έβαλαν σε αυτή τη διαδικασία; Οταν η εθνική ομάδα ξεκινάει την προσπάθειά της, με απουσίες και προβλήματα, βρίσκεται κάποιος (ή κάποιοι) που εξ αρχής βάζουν τον βασικό σέντερ της ομάδας με το ιδιαίτερο ταμπεραμέντο στη διαδικασία αυτή (που εν τέλει δεν αποδεικνύεται με κανένα τρόπο), τότε... Η είναι ρουφιάνοι της χειρότερης υποστάθμης, ή αποζητούν το κακό της εθνικής ομάδας και επιχειρούν να την αναστατώσουν, ή λειτουργούν κατόπιν εντολής από κάποιους που θέλουν το κακό της. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ άλλη εξήγηση. Καμία άλλη! Δέχομαι ότι στα αποδυτήρια και στα δωμάτια, οι παίκτες συζητούν όσα λένε οι άντρες μεταξύ τους, αποδέχομαι ότι κάθε διεθνής μετά από τόσα χρόνια αναπτύσσει σχέσεις μς ανθρώπους της Ομοσπονδίας, αλλά αυτό ξεπερνάει κάθε έννοια λογικής, υπευθυνότητας και ανοησίας.
Απάντηση: «Σίγουρα στενοχωρήθηκα, αλλά δεν μπορούσα παρά να σεβαστώ την άποψή του! Αυτό που με πείραξε, όμως, ήταν ότι διαμόρφωσε μία άσχημη εικόνα για τον χαρακτήρα μου και την προσωπικότητά μου, λέγοντας δεξιά κι αριστερά ότι ότι "για τον Μπουρούση δεν έχω ακούσει καλά λόγια και φοβάμαι μη μου χαλάσει την ομάδα"! Πως είναι δυνατόν να βγάλει ένα τέτοιο συμπέρασμα, χωρίς να έρθει να με δει, να κάτσουμε να μιλήσουμε και να αποκτήσει προσωπική άποψη;»
Σχόλιο: Ενα από τα λίγα φάουλ του Μπουρούση. Ουσιαστικά, ο διεθνής σέντερ προκατέβαλε τον εαυτό του και δημιούργησε έναν εσωτερικό συναισθηματικό κόσμο, διαμορφώνοντας άποψη από αυτά που του μετέφεραν, από κουβέντες που του έλεγαν τρίτοι, επισημοποιώντας το κουτσομπολιό, τη φημολογία και το κους κους (είναι τέτοιο από τη στιγμή που δεν υπάρχει επίσημη τοποθέτηση) σε βάρος του εαυτού του (κυρίως) και της ομάδας. Μεγάλο λάθος!
Απάντηση: "Πραγματικά, θα ήθελα πολύ να μάθω ποιοι τον επηρέασαν εις βάρος μου! Το μόνο που έχω πληροφορηθεί έως τώρα, είναι ότι υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος της ομοσπονδίας, του έχει πει ότι εγώ και κάποιοι άλλοι χαλούσαμε το κλίμα της ομάδας! Προσοχή, δεν αναφέρομαι στον πρόεδρο, ούτε έχω τίποτε με την ομοσπονδία..."
Ερώτημα: Ποιος και γιατί; Είναι λογικό ο Γιάννης Μπουρούσης να επιχειρεί να κρατήσει την ομοσπονδία μακριά από τα βέλη του, ωστόσο, κατά την προσωπική μου άποψη, ακόμα κι αν ο Τρινκιέρι είχε πρόθεση να κόψει τον Μπουρούση από την αποστολή, ο ίδιος έχει την μικρότερη ευθύνη. Οχι μηδενική, αλλά τη μικρότερη. Είναι ξένος, βρίσκεται για πρώτη φορά σε ένα τόσο απαιτητικό περιβάλλον και θεωρώ λογικό να αναζητήσει στηρίγματα ακόμα κι εντός της Ομοσπονδίας. Η φήμη που ακολουθούσε τον Μπουρούση μέχρι πριν από λίγα χρόνια (μέχρι να πάει στην Ιταλία) δεν ήταν και η καλύτερη, ενώ και η απόδοσή του τα τελευταία δύο χρόνια δεν ήταν σημείο αναφοράς σε μία ομάδα που έτσι κι αλλιώς απέτυχε παταγωδώς, παρασύροντας και τους παίκτες της σε αυτή. Ποιος είναι αυτός, ο άνθρωπος της Ομοσπονδίας, που επιχειρεί να υποθάλψει την προσωπικότητα των παικτών της Εθνικής σε τέτοιο βαθμό που να επηρεάζει την απόφαση του προπονητή; Τα κάστρα πέφτουν από μέσα. Και σίγουρα ο συγκεκριμένος άνθρωπος, από τη στιγμή μάλιστα που συνέχισε τη δράση του ροκανίσματος και μετά την έναρξη της προετοιμασίας, είχε ιδιοτελείς στόχους να γίνει ο Εφιάλτης της Εθνικής ομάδας. Εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του Τρινκιέρι να βρει στηρίγματα (λογικό μεν, αλλά έως ένα σημείο δε) στο περιβάλλον των εργοδοτών του. Σε μία συνέντευξη, όπου ο Μπουρούσης δείχνει να διάθεση να καταφερθεί εναντίον του Τρινκιέρι, είχε χρέος να δώσει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στο γεγονός αυτό, να κατονομάσει και όχι να το περάσει αβρόχοις ποσίν λέγοντας ότι... "Δεν έχω τίποτα με την Ομοσπονδία". Για τον Τρινκιέρι δεν είπε ποτέ κάτι αντίστοιχο, έστω κι αν δεν ομολόγησε ότι έχει πρόβλημα πλέον μαζί του. Για τον άνθρωπο που εκφράζει την Ομοσπονδία όμως, πως γίνεται να... "μην έχω τίποτα με την Ομοσπονδία" από τη στιγμή που τα δικά του λόγια προκαλούν την αναστάτωση εκ πρώτης στιγμής;
Απάντηση: "Αυτές τις αντιδράσεις, λοιπόν, μετέφεραν στον κ. Τρινκιέρι κι εκείνος διαμόρφωσε μία άποψη για μένα, χωρίς καν να με γνωρίσει...»
Σχόλιο: Ο Τρινκιέρι ασφαλώς έπρεπε να είναι περισσότερο υπεύθυνος και ισχυρός. Είναι φανερό ότι επηρεάστηκε από τους ...ποντικούς που τον είχαν από κοντά και τον βομβάρδιζαν με πληροφορίες (αληθείς ή αναληθείς), αλλά έπρεπε να έχει ο ίδιος την προσωπικότητα να σταχυολογήσει και να κρίνει: Ποιος είναι αυτός που τον προσεγγίζει, τι σκοπούς μπορεί να έχει, πόσες γνώσεις κι εν τέλει να του καταστήσει σαφές ότι στο έργο του δε σηκώνει παρεμβάσεις. Δεν το έκανε όμως! Αλλά το παράπονο του Μπουρούση, έπρεπε να απευθύνεται κυρίως στον άνθρωπο της Ομοσπονδίας που του έσκαβε τον λάκκο και λιγότερο στον Ιταλό.
Απάντηση: «Η σχέση μας ήταν πάρα πολύ καλή, επαγγελματική, όπως θα έπρεπε να είναι η σχέση ενός προπονητή με έναν παίκτη του, από την αρχή της προετοιμασίας μέχρι και το τέλος του Ευρωμπάσκετ. Δεν μπορώ να κρύψω, όμως, ότι μέσα μου υπήρχε μία μεγάλη σκιά για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την περίπτωσή μου, από τη στιγμή που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Εθνικής. Δεν μπορούσα να το ξεχάσω, γιατί ακόμη και τότε, έρχονταν συμπαίκτες μου και μου εκμυστηρεύονταν ότι στις μεταξύ τους συζητήσεις, ο coach δήλωνε... εντυπωσιασμένος από την άψογη συμπεριφορά που είχα, όσο καιρό είμαστε όλοι μαζί!»
Σχόλιο: Ο ορισμός της λάθος νοοτροπίας ενός παίκτη, που συμβαίνει πολύ συχνά. Παρότι η σχέση με τον Τρινκιέρι ήταν επαγγελματική ο ίδιος δε μπορούσε να ξεχάσει, αυτά που του ...είχαν μεταφέρει οι τρίτοι. Είναι η στιγμή που ο παίκτης δεν αντικρίζει την πραγματικότητα, αλλά στέκεται στα ζιζάνια και τα φαντάσματα της φημολογίας, που ακόμα και αλήθεια να ήταν, έπρεπε να ξεχαστεί εφόσον ο προπονητής είναι σωστός στην αντιμετώπισή του.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Ο Ομοσπονδιακός τεχνικός, όποιος κι αν είναι, έχει κάθε δικαίωμα να επιλέξει, ή να απορρίψει οποιονδήποτε παίκτη νομίζει αυτός. Ετσι γίνονται οι ομάδες. Οι σωστές ομάδες. Και στο τέλος κρίνεται με βάση το αποτέλεσμα. Αυτό είναι αξίωμα. Και φυσικά αδιαπραγμάτευτο. Οι παραγοντικές (ή οπαδικές) λογικές της παρέμβασης, ανήκουν σε άλλες, αρρωστημένες εποχές. Οχι στο σήμερα!
Απάντηση: «Δυστυχώς τραυματίστηκα στα πλευρά (σ.σ.: ράγισμα) και τότε, πήρα την πρωτοβουλία να μιλήσω στον κ. Τρινκιέρι και προθυμοποιήθηκα να θέσω εαυτόν εκτός Εθνικής, αν ο ίδιος έκρινε ότι η ομάδα δεν μπορούσε να με περιμένει και αν ενδεχομένως ήθελε να βασιστεί σε κάποια άλλα παιδιά ή να καλέσει κάποιον αντικαταστάτη!. Μου είπε ότι με θέλει στην ομάδα και ότι θα προχωρήσουμε ανάλογα με την αποθεραπεία του τραυματισμού μου. Ωστόσο, από 'κείνο το σημείο και μετά σταμάτησα να προπονούμαι και μοιραία, για κάποιες μέρες τέθηκα εκτός ομάδας. Για εκείνο το διάστημα, ο μοναδικός άνθρωπος που στάθηκε δίπλα μου, ήταν ο γιατρός, ο Νίκος ο Κουκουλιάς και ο manager της ομάδας, ο Νίκος ο Φιλίππου, που μου έδιναν κουράγιο και με ενθάρρυναν ότι όλα θα πάνε καλά!»
ΣΧΟΛΙΟ: Σε μία από τις αντρίκειες κουβέντες που μπορεί να κάνει ένας παίκτης με τον προπονητή του, ο τελευταίος, αν και έχει το περιθώριο να κόψει τον παίκτη απαντά: "Σε θέλω"!!!
Απάντηση: «Η αλήθεια είναι ότι πιέστηκα για να επιστρέψω σε κανονικούς ρυθμούς προπονήσεων, αλλά παρ' ότι ακόμη ένιωθα κάποιους πόνους και δεν αισθανόμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω τις επαφές, από τη στιγμή που ο προπονητής μου το ζήτησε, δέχθηκα αμέσως. Πρωτοέπαιξα λίγο σε εκείνο το φιλικό και στη συνέχεια, παρ' ότι ουσιαστικά δεν είχα κάνει δυνατές προπονήσεις, ταξίδεψα με την ομάδα για το τουρνουά της Γερμανίας. Οφείλω να ομολογήσω ότι και στα δύο παιχνίδια που χρησιμοποιήθηκα, κόντρα στα Σκόπια και τη Βοσνία, δεν έπαιξα καλά... Αλλά για μένα, αυτό ήταν φυσιολογικό γιατί ήμουν απροπόνητος και παράλληλα φοβόμουν μη ξαναχτυπήσω... Τότε λοιπόν, βλέποντας την κακή εικόνα που παρουσίασα, κατάλαβα ότι ο coach σκεφτόταν να με κόψει. Δεν ήταν δύσκολο να το καταλάβω! Κατ' αρχήν μου ζήτησε να συναντηθούμε για να μιλήσουμε και με ρώτησε πως αισθάνθηκα στα παιχνίδια... Του απάντησα ότι μέσα στο γήπεδο είχα άγχος μήπως ξαναχτυπήσω γι' αυτό και ήμουν λίγο νωθρός στην άμυνα! Σχεδόν αμέσως, λοιπόν, μου "πέταξε το μπαλάκι" και με ρώτησε: "Τι θέλεις να κάνουμε τώρα;", ελπίζοντας ότι θα του επαναλάβω αυτό που του είχα πει όταν τραυματίστηκα, ίσως για να διευκολύνω το έργο του... Του απάντησα ότι "γνωρίζοντας τον εαυτό μου, χρειάζομαι λίγες μέρες καλής προπόνησης για να αρχίσω να βρίσκω ρυθμό"και ότι "πιστεύω ότι στο Ευρωμπάσκετ θα είμαι έτοιμος"! Τι να του πω δηλαδή; Ούτε συμβόλαιο είχα ανάγκη, ούτε τίποτε... Ήθελα απλά να βοηθήσω... Ήταν εμφανές ότι δεν χάρηκε με την απάντησή μου. Μόλις δε, επιστρέψαμε στην Αθήνα, έδωσε στην υπόλοιπη ομάδα ρεπό και μου είπε να πάω να κάνω ατομική προπόνηση μαζί με τον Βασίλη τον Καββαδά, που δεν είχε ταξιδέψει μαζί μας και είχε μείνει πίσω.
ΣΧΟΛΙΟ: Λαμβάνοντας υπόψιν τα λεγόμενα (και μόνο αυτά) του Μπουρούση, κατάλαβε ότι θέλει να τον κόψει από το ύφος του. Και την γκριμάτσα που έκανε όταν του είπε πως θέλει να παραμείνει. Και παρέμεινε. Γιατί θα πρέπει να καταλογίσουμε λάθος σε ένα προπονητή, ο οποίος μερικές ημέρες πριν έχει ακούσει από τον παίκτη του πως: "Αν θες κόψε με", να επανέλθει στο θέμα μετά από δύο διαδοχικές κακές εμφανίσεις του παίκτη σε ένα δυνατό τουρνουά;
Απάντηση: "Αισθάνθηκα πολύ αδικημένος, γιατί ένιωθα ότι μπορούσα να βοηθήσω την Εθνική κι επειδή είχαμε μπροστά μας τουλάχιστον μία εβδομάδα για την αναχώρηση μας και δέκα μέρες για το πρώτο τζάμπολ στο Ευρωμπάσκετ, πήρα τηλέφωνο τον πρόεδρο της ΕΟΚ, τον κ. Βασιλακόπουλο. Του θύμισα ότι πριν από τρία χρόνια στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας, έπαιξα με τραυματισμένο χέρι και ρίσκαρα έναν σοβαρότερο τραυματισμό που θα μου στοίχιζε το συμβόλαιό μου με τον Ολυμπιακό, τον διαβεβαίωσα ότι όταν αρχίσουν οι αγώνες θα είμαι έτοιμος και του εξέφρασα την επιθυμία να είμαι στην ομάδα! Δε μου είπε απολύτως τίποτε, απλά με άκουσε! Στη συνέχεια ακολούθησαν οι αγώνες του τουρνουά "Ακρόπολις", όπου έπαιξα καλά, γιατί μέρα με την ημέρα αισθανόμουν καλύτερα, με αποτέλεσμα να επιλεγώ τελικά στην δωδεκάδα.»
Ερώτημα: Το δεύτερο λάθος του Γιάννη. Από που προκύπτει το δικαίωμα ενός παίκτη, όσο σημαντικού κι αν είναι, να τηλεφωνεί στον πρόεδρο μίας ομοσπονδίας, ζητώντας από αυτόν να παρέμβει ώστε να βρεθεί στην αποστολή της Εθνικής ομάδας; Από πότε η Ομοσπονδία λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο; Ποιος έχει δώσει τέτοια δικαιώματα; Είναι λογικό ή παραπέμπει σε αρρωστημένη δομή, να τηλεφωνεί ένας παίκτης στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας εκφράζοντας μία τέτοια απαίτηση; Ομολογουμένως, δεν προκύπτει από πουθενά ότι ο Βασιλακόπουλος, όντως, αναμείχθηκε στο έργο του προπονητή. Με βάση και την απόδοσή του στο τουρνουά Ακρόπολις, και κυρίως λόγω της απόδοσής του στο Ευρωμπάσκετ, ο Μπουρούσης ορθότατα συμμετείχε στην αποστολή και ήταν ο κορυφαίος Ελληνας στη Σλοβενία, μαζί με τον Νίκο Ζήση. Ωστόσο, αν ο Μπουρούσης έχει δικαίωμα να παίρνει τηλέφωνο τον Βασιλακόπουλο, τότε όλοι οι παίκτες που έχουν μία διαδρομή (σε επίπεδο συμμετοχών) με την Εθνική ομάδα, έχουν αντίστοιχο δικαίωμα. Αρα η ομάδα θα γίνεται με βάση τα τηλεφωνήματα και όχι την επιλογή του προπονητή. Οσο σωστή ή λάθος κι αν είναι αυτή.
Απάντηση: «Νομίζω ότι τελικά, ήταν πολύ άσχημο, που από την πρώτη μέρα που αναχωρήσαμε για το Καρπενήσι, μιλήσαμε για μετάλλιο!"..
Σχόλιο: Οι παίκτες που έχουν αγωνιστεί σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, ξεκινώντας κάθε χρόνο με στόχο το triple crown δε δικαιούνται να μιλούν για πίεση. Η Ελλάδα είναι η τέταρτη μεγαλύτερη μπασκετική δύναμη στον κόσμο με βάση το ranking της FIBA. Οχι μόνο για τους Ελληνες, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη, η Εθνική ήταν φαβορί ακόμα και για το χρυσό. Τι έπρεπε να γίνει; Να μη γίνεται κουβέντα για μετάλλιο, όταν σε κάθε διοργάνωση (με φωτεινή εξαίρεση το 2011 όταν με τόσες απουσίες στόχος ήταν η είσοδος στην 6άδα), η Ελλάδα φιλοδοξεί στο βάθρο; Ποιος μπορεί να κοροϊδέψει τον κόσμο. Ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αν τελικά η Εθνική, έπαιρνε την 6η θέση (κι όχι την 11η) θα ήταν επιτυχία. Θα ήταν; Οχι βέβαια! Η πίεση προκύπτει από τη φανέλα, την ιστορία, το ρόστερ και όχι από τα λόγια!
Υ.Γ. Ο Τρινκιέρι όντως θέλησε να κόψει τον Μπουρούση. Οπως θέλησε να κόψει και τον Περπέρογλου, το Φώτση, τον Μαυροκεφαλίδη. Οπως έκοψε τον Βουγιούκα και τον Κατσίβελη. Αυτή είναι η μοίρα των κόουτς και ο ρόλος τους. Και δουλειά των παικτών, ακόμα και του πολύ έμπειρου Μπουρούση είναι να τον πείθει περί του αντιθέτου. Οπως έκανε ο Γιάννης με τον πιο εμφατικό τρόπο. Για ποιο λόγο η πρόθεση θα πρέπει να αναχθεί σε έγκλημα;
Υ.Γ.2 Για τακτικές ευθύνες του Τρινκιέρι, ο Μπουρούσης δεν κάνει κανέναν λόγο. Ισως να μην ήθελε. Ισως να μην μπορούσε να του καταλογίσει κάτι συγκεκριμένο, παρά μόνο το μερίδιο (σε γενικές κουβέντες) που του αναλογεί, όπως σε όλους. Η ουσία είναι ότι δε μίλησε και χρέωσε τους παίκτες με την ευθύνη της ήττας από την Φινλανδία. Ας το κρατήσουμε αυτό.
Υ.Γ.3 Μακάρι η Εθνική να ήταν γεμάτη από παίκτες που με τόσο κίνητρο και τόσο πειστικά απάντησαν στην πρόθεση του κόουτς να τους κόψει. Οπως έκανε ο Μπουρούσης στη Σλοβενία.
Υ.Γ.4 Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν από το κεφάλι. Ανανέωση τώρα και σε όλα τα επίπεδα. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, οφείλει να προστατεύει την Εθνική ομάδα και να μην την αφήνει στα χέρια επιτήδειων που τη χρησιμοποιούν για ιδιοτελείς σκοπούς.
Υ.Γ.5 Ο Τρινκιέρι έχει ευθύνες για το ναυάγιο της Σλοβενίας. Μεγάλες. Ακριβώς τις ίδιες όμως με όλοι όσοι βρέθηκαν στο Κόπερ και τη Λουμπλιάνα. Ούτε λιγότερες, ούτε περισσότερες. Και φυσικά δεν είναι ο μοναδικός που ευθύνεται. Από τα λόγια του Μπουρούση αυτό προκύπτει περίτρανα.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου