Φέτος κατά γενική ομολογία το πρωτάθλημα της Premier League έχει το
μεγαλύτερο ενδιαφέρον από κάθε άλλη χρονιά των τελευταίων χρόνων, αλλά
και από οποιαδήποτε άλλο της Ευρώπης.
Υπάρχει ένας συνωστισμός και έντονος ανταγωνισμός στις πρώτες θέσεις
της βαθμολογίας με αποτέλεσμα κάθε αγωνιστική να ανεβοκατεβάζει ομάδες
στην πρώτη θέση και την τετράδα.
Η φετινή έκπληξη, από θέμα απόδοσης, είναι χωρίς αμφιβολία η Λίβερπουλ.
Ξεκίνησε δυνατά και συνεχίζει με τον ίδιο ρυθμό χωρίς ιδιαίτερα
σκαμπανεβάσματα. Διεκδικεί με αξιώσεις το πρωτάθλημα και αν όχι αυτό
τουλάχιστον το πλασάρισμα στις θέσεις που οδηγούν στο Champions League.
Οι αγώνες μέσα στις γιορτές ήταν πραγματικό crash test για την ομάδα
του λιμανιού. Η Σίτυ και η Τσέλσυ , ομάδες με ίδιους στόχους και ψηλά
στην βαθμολογία, ήταν δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια εκτός έδρας. Έπρεπε
εκεί να δείξει η Λίβερπουλ ότι θέλει και μπορεί να πετύχει καλά
αποτελέσματα.
Δυστυχώς γι” αυτήν και οι δύο αγώνες χάθηκαν και μάλιστα με το ίδιο σκορ: 2-1.
Αν κάνουμε μία αποτίμηση για τα δύο αυτά ντέρμπι το σίγουρο συμπέρασμα
που βγαίνει ότι η Λίβερπουλ άλλαξε επίπεδο από τις προηγούμενες χρονιές.
Διεκδικεί τα παιχνίδια στα ίσια από τις μεγάλες αντιπάλους της ,
επιδιώκει να παίξει επιθετικά και να δημιουργεί προβλήματα στην αντίπαλη
άμυνα , ενώ οι αστέρες της ομάδας βάζουν πάνω απ” όλα το πλάνο του
προπονητή και λιγότερο βασίζονται στις δικές τους ενέργειες. Θεωρώ πολύ
σημαντικό το συγκεκριμένο γεγονός γιατί σημαίνει ότι μπαίνουν οι βάσεις
πάνω στις οποίες μπορεί να χτιστεί μία ομάδα.
Η τακτική της βασίζεται στην καλή λειτουργία των πτερύγων δεξιά και αριστερά με συνεχή κίνηση.
Η τοποθέτηση του Σουάρες σε ρόλο φορ που παίζει όμως και έξω από την
περιοχή δίνει άλλη διάσταση στον ρόλο των Κουτίνιο και Στέρλινγκ μιας
και τους «επιβάλλει» να πατάνε πολύ συχνά την περιοχή γράφοντας
χιλιόμετρα σε άμυνα και επίθεση.
Είναι γεγονός ότι οι απουσίες των Τζέραρντ και Στάριτζ στέρησε δύο
πολύτιμες μονάδες στον προπονητή για την βασική ενδεκάδα και ταυτόχρονα
δύο ποιοτικές επιλογές στον πάγκο που θα μπορούσαν να αλλάξουν την ροή
του αγώνα.
Η μεσοεπιθετική τετράδα με τους Σουάρεζ, Κουτίνιο, Χέντερσον, Στέρλινγκ
είναι κινητική, γρήγορη, με καλή τεχνική, δυνατότητα παιχνιδιού στο «1
vs 1″ , σκοράρει με σχετική ευκολία. Το πρόβλημα που αναδείχθηκε στα δύο
αυτά ντέρμπι ήταν η πολύ λίγη βοήθεια που δόθηκε στον Σουάρεζ στον
άξονα του γηπέδου και στην τελική πάσα που έπρεπε να του βγάλουν. Η
πίεση των αντιπάλων και το μαρκάρισμα του Σουάρεζ από τις άμυνες της
Σίτυ και τη Τσέλσυ ήταν δύο γεγονότα που απέτρεψαν την σωστή επιθετική
ανάπτυξη. Η αδυναμία του Χέντερσον να προωθήσει το παιχνίδι σε συνδυασμό
την έτσι κι αλλιώς μειωμένη συμμετοχή του Άλλεν στο μισό του αντιπάλου
κράτησε την ομάδα μακριά από απειλές προς την εστία των αντιπάλων.
Το δίδυμο Άλλεν-Λούκας στις θέσεις των αμυντικών χαφ προσπάθησε να
αντιμετωπίσει τους αντιπάλους , να κρατήσουν την ζώνη συμπαγής , με
συνοχή για να αποφεύγονται φάσεις που θα ήταν ευκαιρίες για τους
αντιπάλους. Υπάρχει ένα ζήτημα ταχύτητας και αντίληψης των φάσεων κάτι
που αναπόφευκτα προσθέτει δουλειά στην άμυνα.
Η άμυνα αποτελούμενη από Τζόνσον, Σκρετλ, Σακό, Σισοκό, Άγκερ στα δύο
παιχνίδια δεν εμπνέει την σιγουριά. Όχι ότι είναι κακή αλλά χρειάζεται
να είναι περισσότερο αποτελεσματική. Τα 23 τέρματα που έχει δεχτεί μέχρι
τώρα , σε 19 αγωνιστικές, είναι μέτρια επίδοση και πρέπει να
προβληματίσει τους ιθύνοντες.
Η άποψη μου είναι ότι τίποτε απολύτως δεν έχασε η Λίβερπουλ από τα δύο
ντέρμπι. Μπορεί να ηττήθηκε αλλά η πορεία της δείχνει ότι μπορεί να πάει
ψηλά. Όλοι είναι στο ίδιο περίπου επίπεδο με μια διαφορά μικρή υπέρ της
Άρσεναλ και της Σίτυ αυτή την εποχή χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι θα
είναι αήττητες μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος.
Η Λίβερπουλ υποχρεούται να αποκτήσει στην περίοδο του Ιανουαρίου έναν
αμυντικό υψηλού επιπέδου για να μπορέσει να κουμπώσει την άμυνα, ένα
επιθετικό που θα μπορεί να βοηθάει ή να αντικαθιστά τον Σουάρεζ. Από κει
και πέρα η επιλογή για κεντρικό παίκτη φαντάζει απαραίτητη με την
σημείωση ότι θα πρέπει να είναι προσωπικότητα επιπέδου που θα μπορεί να
κρατάει την ομάδα όταν χρειάζεται. Είναι τρεις υποχρεωτικές προσθήκες
που θα ανεβάσουν κι άλλο το επίπεδο, θα δώσουν την δυνατότητα στον
προπονητή να έχει και επιλογές στον πάγκο. Επίσης θα του δώσει την
δυνατότητα να προσαρμόσει και τα πλάνα του και με τους νεοαποκτηθέντες
για να σταματήσει να είναι η ομάδα προβλέψιμη όταν πιέζει.
Τα δύο ντέρμπι χάθηκαν με τον ίδιο τακτικό τρόπο. Αφού οι αντίπαλοι
προηγήθηκαν , ανατρέποντας το σκορ , έκαναν στο δεύτερο ημίχρονο
παιχνίδι αναμονής και γνωρίζοντας την σχετική αδυναμία της Λίβερπουλ να
σπάει άμυνες , κέρδισαν και πέτυχαν τον σκοπό τους χωρίς να δείξουν κάτι
περισσότερο από την ίδια. Βασίστηκαν πάνω στις αδυναμίες της παρά στα
δυνατά σημεία τους.
Εν κατακλείδι η συνέχεια του Αγγλικού Πρωταθλήματος προμηνύεται πάρα πολύ ενδιαφέρον και με πολύ καλό θέαμα.
Πηγή: overlap.gr
Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου