Πραγματικό κι όχι λεγόμενο "επαγγελματικό" θα πεις το ποδόσφαιρο όταν οι ΠΑΕ διευθύνονται από επιχειρηματίες κι όχι από κάποιους οι οποίοι ντρέπονται να χαρακτηρισθούν ως επενδυτές.
Τιμή και δόξα, λέω εγώ, για μια ΠΑΕ, π.χ. για έναν Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, να προκαλεί το επιχειρηματικό ενδιαφέρον κάποιου, εφοπλιστής είναι αυτός, βιομήχανος, τραπεζίτης, ό,τι άλλο.
Τι συμβαίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα από το 1979, μην πάμε πιο πίσω. Ο πρόεδρος ναι μεν ασχολείται σχεδόν καθημερινά με το χώρο, όμως όχι και με την ομαδάρα του. Εντελώς ανεύθυνα, καθόλου ορθολογικά, παίρνει προπονητή και παίκτες και όπου κάτσει η μπίλλια. Το ενδιαφέρον του πέφτει περισσότερο στο παρασκήνιο. Πως θα κινηθεί αλεπουδιάρικα ή, πως θα προστατευθεί από κάποιον άλλον πονηρό πρόεδρο.
Κατά καιρούς όλες οι ομάδες έπαιξαν πολύ καλό ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Άρης, ο Πανιώνιος, ο Ηρακλής, ο Παναθηναϊκός, ο Εθνικός, ο Απόλλων, ο Ολυμπιακός, η Ρόδος, ο Πιερικός, η Λάρισα, το Αιγάλεω. Ζήτημα τύχης. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Καμμία, επί της ουσίας, συμμετοχή δεν είχε ο πρόεδρος, ο κάθε πρόεδρος, ακόμα και ο πιο "επιτυχημένος" στο κτίσιμο μιας αξιόπιστης αγωνιστικά ομάδας. Είμαι απόλυτος σ΄ αυτό.
Επαναλαμβάνω ότι δεν αναγνωρίζω σε κανέναν πρόεδρο ΠΑΕ το δικαίωμα να ισχυριστεί ότι ο ίδιος συνέλαβε στην αγωνιστική ανάταση της ομάδας του. Ζήτημα τύχης. Ζήτημα φουρνιάς παικτών. Ζήτημα σύμπτωσης, κάποιων συγκυριών που μια ομάδα έπαιξε καλό ποδόσφαιρο.
Πρέπει να το δεχθούμε αυτό. Ότι μια ομάδα μπορεί να μαγεύει, ακόμα και αν όχι μόνον ο πρόεδρος, αλλά και ο προπονητής, να μην έχει συμβάλλει στο "χτίσιμό" της.
Το καταλήγω: Εκτιμώ το ρόλο του επιχειρηματία σε κάθε δράση. Δεν χρειάζεται να ξέρει από μπάλλα, ούτε να έχει παίξει ποδόσφαιρο ο ιδανικός πρόεδρος ΠΑΕ. Αρκεί να ξέρει την τέχνη του επιχειρείν. Να επιλέγει τους κατάλληλους συνεργάτες και να τους παρακολουθεί. Να τους τσεκάρει τι ψάρια πιάνουν.
Λοιπόν. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει να επιδείξει προέδρους μάγκες, αδίστακτους, πονηρούς, καθαρούς, βρώμικους, όμως ούτε έναν επιτυχημένο στο αντικείμενο Ποδόσφαιρο. Ούτε έναν.
Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος δάσκαλος του παρασκηνίου. Μάθε με λεπτομέρειες στο apodytiriakias.gr
“Ο Δέδες ήταν ο μεγάλος δάσκαλος του παρασκηνίου στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν θέλω να αναφέρω τα ονόματα των μαθητών του...”. Αυτή η ατάκα βγήκε από το στόμα του Καραγιαννίδη, σε τηλεοπτική εκπομπή. Μια ατάκα που ξετρύπωσε από το πουθενά. Θα μου πεις ίσως ότι έτσι, απρογραμμάτιστα, ασχεδίαστα, βγαίνουν τα καλύτερα... Δηλαδή; Με ρωτάς αν θεωρώ ότι είναι πράγματι από τα καλύτερα αυτό; Θα έρθει η σειρά του.
Ρωτήθηκε ο ιδρυτής του “ΦΙΛΑΘΛΟΥ” να σχολιάσει την “κόντρα” Αλαφούζου, Σαββίδη εναντίον Μαρινάκη και πάνω στη συζήτηση, του ξέφυγε(;), ο Καραγιαννίδης αμόλυσε αυτό περί του Δέδε... Α! Μην το λησμονήσω. Ένας τηλεθεατής, γάβρος προφανώς, είπε ότι ο Δέδες δούλευε για χρόνια υπέρ του Παναθηναϊκού και ο Καραγιαννίδης έρριξε άλλη μία τορπίλη, ότι ο από τα γεννοφάσκια του βάζελος γιατρός επί Κόκκαλη πήρε μεταγγραφή στον Ολυμπιακό...
Αφήνουμε στην άκρη την εκπομπή με τον Καραγιαννίδη και πιάνει δουλειά ο αποδυτηριάκιας. Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Πράγματι, ο γιατρός, “μαμή” τον αποκαλούσε για χρόνια ο αποδυτηριάκιας διότι ήταν γυναικολόγος όμως μόνον με την ιατρική δεν ασχολήθηκε διότι ολοκληρωτικά τον τράβηξε η παραγοντική του καριέρα στο ποδόσφαιρο..., λέω ότι πράγματι για την αθέατη και άγραφη Ιστορία είναι ο δάσκαλος του παρασκηνίου. Δεν ήταν φιλοχρήματος, ούτε της ρεκλάμας, τον ενδιέφερε μονάχα η καρέκλα. Μαέστρος στο παρασκήνιο ο Δέδες, σου λέω τον έβλεπαν πως ενεργούσε οι από δίπλα του πρόεδροι ΠΑΕ και έμεναν με το στόμα ανοιχτό... Τους παρέδιδε μαθήματα.
Ξεκίνησε σαν γιατρός αγώνος στα τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Αθήνας, πήγαινε με το βαλιτσάκι στο ξερό γήπεδο από τις 9 το πρωί που άρχιζαν τα παιχνίδια. Επί χούντας έγινε πρόεδρος της ΕΠΟ και μετά ο μακροβιότερος πρόεδρος της ΕΠΑΕ. Δεν βοήθησε το ποδόσφαιρο. Παλαιοκομματικός μέχρι το θάνατό του. Διέκοψε οριστικά τη σχέση του με τον Παναθηναϊκό, δηλαδή με τον Βαρδινογιάννη, πικραμένος για τη συμπεριφορά του καπετάνιου.
Το 1993 κόντρα στον Βαρδινογιάννη σάρωσε στις εκλογές της ΕΠΑΕ έχοντας από δίπλα του τον αρχισυνωμότη Τάκη Μπαλτάκο, άλλη βαζελάρα κι αυτή, σήμερα είναι ο Λιβάνης της ΝΔ στην κυβέρνηση Σαμαρά. Μιλάμε για τον Δέδε. Έφτιαξε δικηά του ομάδα η “μαμή” με έμπιστους τους προέδρους των ΠΑΕ Ηρακλή, Αθηναϊκού, Παναχαϊκής, Αιγάλεω, Θεοδωρίδη, Καλογιάννη, Λουκούπουλο, Μητρόπουλο, αντίστοιχα. Ο Δέδες ήταν το απόλυτο αφεντικό και οι τέσσερις σωματοφύλακες οφελούνται από κάθε άποψη. Ο ένας απ'αυτούς τους τέσσερις τον πρόδωσε.
Εδώ είμαστε να πούμε κι άλλα...
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου