Ο Κ. Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο gazzetta για την ευκαιρία που μπορεί να πάρει ο Σέποβιτς.
Η λογική λέει ότι σήμερα ο Μίτσελ, απόντων τόσο του
Μήτρογλου όσο και του Ολαϊτάν, θα παίξει με σέντερ φορ τον Σαβιόλα και
πίσω του τον Τσόρι (η, τον Φουστέρ) στο παιχνίδι με την Καλλονή, που
παρεμπιπτόντως όλοι θυμόμαστε πόσο είχε ζορίσει τον Ολυμπιακό στην
πρεμιέρα του πρωταθλήματος.
Αλλά εγώ έχω την αίσθηση
ότι ο Ισπανός μπορεί να δώσει μία ευκαιρία στον Σέποβιτς. Αίσθηση που
δημιουργείται κύρια, για να είμαι ειλικρινής, λόγω επιθυμίας-να δούμε
λίγο παραπάνω το Σέρβο. Aλλά και γιατί όσες φορές, μα όσες, έχει βάλει
μαζί στην ενδεκάδα από το ξεκίνημα του αγώνα και Τσόρι και Σαβιόλα, δεν
του έχει βγει αυτή η επιλογή και στο ημίχρονο κάνει αλλαγή τον ένα η,
τον άλλο! Προφανώς για να κολλήσουν μαζί οι δύο έμπειροι Αργεντίνοι, δεν
πρέπει να παίζουν κατά βάση περίπου στα ίδια τετραγωνικά, όπως συνήθως
κάνουν, λόγω συνήθειας.
Τέλος πάντων, είμαι πάντα της άποψης ότι οι μεταγραφές πρέπει να παίρνουν τις ευκαιρίες τους. Κι αν δεν δείξουν πράγματα, τότε…
Είχα γράψει και τις προάλλες ότι θα μου άρεσε να
έπαιζε σε κάποια ματς ο Γιαταμπαρέ. Κι ειδικά να έπαιζε στη θέση του κι
όχι έξω δεξιά. Να σχηματίζαμε μία άποψη ρε αδελφέ. Τώρα, γυρίζει πίσω
(δανεικός) στην Μπαστιά και είναι σα να μην τον έχουμε δει.
Σχεδόν ίδια περίπτωση είναι ο Σέποβιτς. Εκτός αν τον
κρίνουμε από τα δύο παιχνίδια κυπέλλου με τον Φωκικό, στον οποίο ο
Ολυμπιακός έβαλε δέκα γκολ! Με τον Σέρβο να είναι εύστοχος και στα δύο
τελειώματά του στο πρώτο ματς. Έκτοτε, όμως, δεν ξανάβαλε γκολ, ενώ το
πιο περίεργο είναι ότι έστω κι αν δεν έπαιξε και συχνά, όταν έπαιξε είχε
μηδέν τελικές! Δεν σούταρε καν. Κάτι που δείχνει πως το παιδί μάλλον
ακόμη δεν νιώθει άνετα ψυχολογικά, δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του,
χρειάζεται μία καλή φάση ίσως για να πάρει μπροστά.
Τον είδαμε τον Σέποβιτς 68 λεπτά με τον Αστέρα στο
Καραίσκάκη. Κι άλλες τρεις φορές μπήκε αλλαγή στο πρωτάθλημα κι έπαιξε
αρκετά, από 20 έως 40 λεπτά. Ότι δεν εντυπωσίασε, είναι ξεκάθαρο. Μπορεί
να μην έχω δει σωστά, αλλά εμένα αρκετές κινήσεις του μου αρέσουν.
Δείχνουν κινήσεις σύγχρονου σέντερ φορ, που παίζει για την ομάδα, ξέρει
μπάλα και βρίσκει λύσεις παίζοντας μέσα και γύρω από το "κουτί". Χημεία
δεν έχει αποκτήσει ακόμη με τους άλλους παίκτες κι αυτό είναι ένα
ζήτημα. Αλλά με τα παιχνίδια φτιάχνεται αυτό.
Θα ήθελα, γενικά το λέω, να τον δούμε περισσότερο.
Ένας σέντερ φορ, που στα 22 του έχει σε τρεις σεζόν (και παρά ένα σοβαρό
τραυματισμό) 65 παιχνίδια (καμιά δεκαριά και σε Ευρώπη) και 20 γκολ με
την μακράν πιο δυνατή εδώ και χρόνια ομάδα της Σερβίας, την Παρτίζαν κι
έχει προλάβει να παίξει και σε πέντε παιχνίδια με την εθνική του, δεν
μπορεί να είναι του πεταματού.
Τώρα, για το ματς με την Καλλονή: από τότε που θυμάμαι
τον Ολυμπιακό, το πιο δύσκολο παιχνίδι του κάθε σεζόν, είναι το πρώτο
της νέας χρονιάς, μετά δηλαδή τις γιορτές!
Πηγή: gazzetta.gr
Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου