Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ανέφερε στο περιοδικό Referee ότι
«κάποιοι με βάζουν σε …υποψίες, μου λένε ότι, ίσως, πρέπει ν’
αποστρατευτώ…» Σοβαρή διαπίστωση και αναντίρρητα, άκρως συζητήσιμη…Γράφει ο Άγγελος Αρτελάρης
Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, αν μη τι άλλο, είναι μια προσωπικότητα. Και για να μην παρεξηγούμαστε όχι, αθλητική. Η προσωπικότητα είναι μία και δεν διαχωρίζεται σε αθλητική, πολιτιστική, κοινωνική κ.α. Προσωπικότητα είναι το σύνολο των ιδιαίτερων ψυχικών και πνευματικών χαρακτηριστικών και των τρόπων συμπεριφοράς ενός ατόμου. Δεν υπάρχουν στάδια και επίπεδα. Γιατί, δηλαδή, ένας τραγουδοποιός, ένας συνθέτης μουσικών κομματιών να θεωρείται άνθρωπος του πολιτισμού και να μην θεωρείται κι αυτός του αθλητισμού; Απολίτιστος είναι ο τελευταίος, ανεξαρτήτως κουλτούρας, νοοτροπίας και μόρφωσης; Και γιατί να προκαλεί απορία το γεγονός ότι ο Μίκης Θεοδωράκης έγινε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών; Πρόκειται για έναν μαχητή πατριώτη και έναν πνευματικό δημιουργό. Πρέπει κάποιος να κατέχει διδακτορικό ή να συμμετέχει σε πολιτιστικές δραστηριότητες για να θεωρείται άνθρωπος του πολιτισμού και της διανόησης; Το θέμα μας, όμως, είναι ο Γιώργος Βασιλακόπουλος που μόλις τον δεις, είτε θα τον μισήσεις, είτε θα τον αγαπήσεις. Και για να τον αγαπήσεις παράφορα πρέπει πρώτα να τον μισήσεις θανάσιμα… Οξύμωρο σχήμα αλλά είναι η πραγματικότητα. Εκτός κι αν θέλεις να τον χαζεύεις εν ώρα ρητορείας του. Στις συνεδριάσεις των μελών του διοικητικού συμβουλίου, άλλωστε, αφιερώνεται ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο μονόλογο του προέδρου…
Η σχέση σου μαζί του ένα μόνο στοιχείο δεν θα συμπεριλαμβάνει, τη ρουτίνα. Δεν θα βαρεθείς ποτέ τον πρόεδρο της ΕΟΚ. Μπορεί να διαφωνήσεις, τις περισσότερες φορές, έντονα με τις απόψεις του, μπορεί επίσης να συμφωνήσεις ακόμα λιγότερες φορές, κι άλλες απλά να τον ακούς μη μπορώντας ν’ αντιδράσεις φοβούμενος την …καυτή λάβα και το πυκνό, συνήθως αποπνικτικό, σύννεφο ηφαιστειακής τέφρας από την έκρηξή του. Είπαμε, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχει μοναδικές απόψεις τις οποίες προσπαθεί να μεταφέρει τις περισσότερες φορές με έντονο και κατηγορηματικό τρόπο.
Έχει και χιούμορ, αλλά τις περισσότερες φορές είναι θανατηφόρο... Μια τέτοια ατάκα χρησιμοποίησε και για τον φίλο του, Σταμάτη Μπισιώτη, πρώην διαιτητή και μέλος της τότε επιτροπής ορισμούς διαιτησίας και τον… πέθανε. Μια παρόμοια ατάκα, με αλληγορικό χαρακτήρα, εκσφενδόνισε στον πρόεδρο της ΟΔΚΕ Ηλία Καφφέ και τον …ξέρανε. «Ηλία, η πίτα που κόβεις είναι μικρή…» του επισήμανε με …σατανικό ύφος κατά τη διάρκεια της χθεσινής εκδήλωσης, θέλοντας να του θυμίσει τα διαφορετικά κέντρα εξουσίας της ελληνικής διαιτησίας (ΟΔΚΕ, ΚΕΔ) και το μικρό μερίδιο που κατέχουν. Μια επίσης, αξιόλογη ατάκα που πέταξε ήταν και για την …κομμουνιστική εικόνα της εκδήλωσης. «Δεν θέλω να δω ξανά τέτοια εικόνα, διότι μου θυμίζει κομμουνιστική συνεδρίαση» αναφώνησε μόλις ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει. Κι όμως, ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» που λειτουργεί στο ελληνικό μπάσκετ και για τον οποίο αρέσκεται να ομιλεί, αποτελούσε την αρχή των λενινιστικών πολιτικών κομμάτων. Το ζητούμενο πάντως, είναι να τον πετύχεις ορεξάτο, διότι σε διαφορετική περίπτωση πρέπει ν’ αποχωρήσεις διακριτικά.
Αν μας ζητάτε, τώρα, να προβούμε σε μια αποτίμηση του έργου του ως προέδρου της ΕΟΚ και ουσιαστικά του ανθρώπου που κινεί δεκαετίες τα νήματα του ελληνικού μπάσκετ, δεν πρόκειται να σας κάνουμε το χατίρι. Διότι, αφενός θα γίνει από τους ιστορικούς του μέλλοντος και αφετέρου, επειδή οι απόψεις διίστανται. Μόνο που οι συγκεκριμένες απόψεις είναι προσωπικές και υποκειμενικές και διατυπώνονται ανάλογα με τις σχέσεις που διατηρούν με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο αλλά και τα συμφέροντα που όπως θα γνωρίζετε, είναι πολλά και ευμετάβλητα. Κι αυτό, δυστυχώς, είναι το μεγάλο λάθος…
Σας παραθέτουμε, ωστόσο, δύο δεδομένα, με τα οποία ίσως έχουμε τη δυνατότητα να αποτιμήσουμε, τουλάχιστον ως ένα ποσοστό, το έργο του προέδρου της ΕΟΚ. Το πρώτο είναι το υψηλό ποσοστό ψήφων που λαμβάνει δεκαετίες τώρα στις εκλογικές αναμετρήσεις και την παντελή απουσία αντιπολιτευτικών τάσεων και σχημάτων. Το δεύτερο είναι η άποψη του πρώην ισχυρού άνδρα της ελληνικής διαιτησίας και «αντιφρονούντα» Κώστα Δήμου, ο οποίος πλέον θεωρείται μια πιο αντικειμενική και ήρεμη «φωνή» δεδομένου ότι έχει 50χρονη και πλέον εμπειρία, σφαιρική άποψη και παρακολουθεί τις εξελίξεις στο μπάσκετ από μια απόσταση και δίχως ίχνος συμφέροντος. «Ο Βασιλακόπουλος, αναμφισβήτητα, αποτελεί την μεγαλύτερη φυσιογνωμία του ελληνικού αλλά και ευρωπαϊκού μπάσκετ, είναι ο άνθρωπος που οικοδόμησε το μπάσκετ και το προέβαλε» αναφέρει συχνά – πυκνά ο πρόεδρος της ΟΔΚΕ σε συζητήσεις αλλά και συνεντεύξεις, ενθυμούμενος βέβαια και τις ομηρικές μάχες μαζί του. Λαμβάνουμε την άποψή του σοβαρά υπόψη και αναμένουμε, αν παραμένουμε εν ζωή, τους ιστορικούς του μπάσκετ να κρίνουν και ν’ αποφασίσουν…
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου