Στα 38 του χρόνια πλέον συνεχίζει ακάθεκτος με αστείρευτη διάθεση για να παίζει μπάσκετ, η οποία διάθεση όταν σταματήσει να υφίσταται θα σημαίνει την αποχώρηση του από τα γήπεδα, όπως είπε και στο www.aenkbc.gr: «Θα σταματήσω να παίζω το πρωί που θα ξυπνήσω και θα πω "ωχ, που πάω σήμερα". Εφόσον νιώθω την ίδια επιθυμία για μπάσκετ αλλά και στον τρόπο που δουλεύω, τότε δε βλέπω το λόγο να σταματήσω παρά μόνο αν δεν είμαι αυτός που πρέπει στο παρκέ. Το βασικό είναι να δουλεύεις για να κρατάς το σώμα σου σε τέτοια κατάσταση γιατί σε διαφορετική περίπτωση τα μειονεκτήματα θα βγουν στην επιφάνεια και θα υπερκαλύψουν το πλεονέκτημα της εμπειρίας που σε βοηθάει να κινείσαι πιο σωστά στο γήπεδο και να παίρνεις τις κατάλληλες αποφάσεις».
Αυτή η νεανική επιθυμία για να βρίσκεται κάθε μέρα στα γήπεδα είναι και ένας από τους λόγους που τον κράτησαν στην Κηφισιά, όπως και η αλληλοεκτίμηση που υπάρχει με τον προπονητή της ομάδας Ηλία Παπαθεοδώρου αλλά και η προοπτική που υπάρχει στο σύλλογο: «Οι λόγοι που έμεινα ήταν πολλοί κι όχι ένας. Με τυχαία σειρά, θα πω ότι ένας είναι ο προπονητής, που αποτέλεσε και βασικό λόγο για να έρθω πέρυσι στην ομάδα. Είχε δίκιο σε όσα μου είχε πει και κυρίως για το κλίμα και τη διοίκηση της ΑΕΝΚ. Αυτή η γνωριμία των έξι μηνών με βοήθησε να εκτιμήσω τους ανθρώπους της ομάδας κι έτσι όταν φτάσαμε να συζητήσουμε για την ανανέωση, δεν χρειάστηκαν παρά 5-10 λεπτά για να συμφωνήσουμε. Και μπορεί κάποιον άλλον στα 38 του να μην τον ενδιαφέρει η προοπτική, όμως για μένα παίζει τεράστιο ρόλο η διάθεσή της να ανέβει, να πρωταγωνιστήσει και αν μη τι άλλο έχω αποδείξει πως δεν φοβάμαι να παίρνω μέρος σε τέτοιες προκλήσεις. Οπότε και του χρόνου μαζί».
Αυτή η προοπτική που υπάρχει για την Κηφισιά είναι και μια μεγάλη πρόκληση και για τον ίδιο τον πρώην αρχηγό της «γαλανόλευκης»: «Πάντα έπαιζα για να κερδίσω το πρωτάθλημα, όμως εδώ πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Ο στόχος μας είναι να πάμε καλύτερα από πέρυσι. Βεβαίως όλοι θα είναι πιο πονηρεμένοι απέναντί μας, αλλά νομίζω πως έχουμε και την ικανότητα και την εμπειρία να διαχειριστούμε σωστά την κατάσταση. Σε συνδυασμό με τις κινήσεις που βλέπουμε ότι γίνονται από την ομάδα θα πρέπει να συνεχίσουμε στον ίδιο, και ακόμα καλύτερο, ρυθμό με αυτόν που είχαμε πέρυσι».
Τι έκανε τον Μιχάλη Κακιούζη να διαλέξει μία νεοφώτιστη ομάδα –πέρυσι- ή οποία να μεν θα ανεβάσει φέτος τον πύχη αλλά το ταβάνι δεν θα φτάσει το επίπεδο του πρωταθλητισμού που είχε συνηθίσει εκείνος τόσα χρόνια, θα ρωτούσε κάποιος. Κι όμως ο 38χρονος φόργουορντ έχει δει πολλά στοιχεία στην ομάδα που πρέπει να μιμηθούν και άλλοι ελληνικοί σύλλογοι: «Όσο βαρύγδουπο κι αν ακουστεί, η Κηφισιά πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για πολλές ομάδες. Η οικογένεια Δημουλά και σύσσωμη η διοίκηση αποτελούν φάρο ελπίδας για το ελληνικό μπάσκετ. Είναι σωστοί, τυπικοί, επαγγελματίες, πληρώνουν τις υποχρεώσεις στην ώρα τους, συμπεριφέρονται ανθρώπινα και σιγά σιγά αποκτούν και εμπειρία. Επειδή ακριβώς έχω γυρίσει όλη την Ευρώπη, ο τρόπος λειτουργίας της ομάδας δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει ομάδες της Ευρωλίγκας. Σε μια εποχή όπου οι ομάδες αλλάζουν ξένους κάθε 2-3 εβδομάδες απλά για να μην τους πληρώνουν, νομίζω ότι αξίζει να τονιστεί και το σωστό, το θετικό που πρεσβεύει η Κηφισιά».
Η ηλικιακή του διαφορά με το νυν προπονητή του δεν ξεπερνά τον ένα χρόνο. Το «μικρόβιο» της προπονητικής έχει μπει στο μυαλό του και δυστυχώς για εκείνον η Κηφισιά έχει κόουτς: :«Βασικά γυμνάζομαι για να παραμένω σε καλή κατάσταση σε αυτό το μεταβατικό στάδιο, αλλά παράλληλα αυτόν τον καιρό παρακολουθώ τα μαθήματα για το δίπλωμα Α' κατηγορίας ώστε να είμαι έτοιμος. Είμαι άτυχος που έχουμε στην Κηφισιά πολύ καλό προπονητή αλλά κάποια ήττα θα κάνει, δε μπορεί (γέλια)»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου