Για τον Νέστορ Χοσέ Πέκερμαν τα περισσότερα που είχαν γραφτεί στο
παρελθόν, δεν θα μπορούσες να τα χαρακτηρίσεις θετικά. Το πρώτο και
μεγαλύτερο προπονητικό παράσημο του ήρθε με τις τρεις κατακτήσεις του
Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Νέων (1995, 1997, 2001) και δύο ακόμα Νοτίου
Αμερικής, αλλά σε επίπεδο Ανδρών δεν δικαίωσε τις προσδοκίες. Αυτές
τουλάχιστον που συνόδευσαν την ανάληψη τις τεχνικής ηγεσίας των μεγάλων
της Αλμπισελέστε το 2005.
Το πρώτο άσχημο συναίσθημα ήρθε την ίδια κιόλας χρονιά με την ήττα από τη Βραζιλία στον τελικό του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Αν και σε εκείνο το ματς η Αργεντινή είχε μάλιστα γνωρίσει τη συντριβή με 4-1 από τη μεγάλη αντίπαλο της, το ρόστερ ήταν εκπληκτικό, όπως εμφατικό ήταν και το ξεκίνημα στο Μουντιάλ της Γερμανίας το επόμενο καλοκαίρι.
Η πρώτη νίκη με την Ακτή Ελεφαντοστού (2-1) και το εκπληκτικό 6-0 κόντρα σε Σερβία/ Μαυροβούνιο, όπως και το 0-0 με την Ολλανδία που σφράγισε την πρώτη θέση του γκρουπ, έφεραν μεγάλη ευφορία. Στους «16» όμως χρειάστηκε η παράταση και μία απίστευτη γκολάρα του Μάξι Ροδρίγκες για να υποταχθεί με 2-1 το Μεξικό. Επόμενος αντίπαλο ήταν η οικοδέσποινα Γερμανία. Εκεί δηλαδή που ο Πέκερμαν έκανε το μεγαλύτερο προπονητικό έγκλημα της καριέρας του που κόστισε έναν άδοξο και άδικο αποκλεισμό.
Η διαχείριση εκείνου του αγώνα πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια του τι να μην κάνει ένας κόουτς. Με το υπέρ του 1-0 στο 72' είχε αντικαταστήσει τον κορυφαίο του Ρικέλμε με τον Καμπιάσο, δίνοντας χώρο στους Γερμανούς. Μέχρι εδώ όλα καλά και σωστά. Στο 79' όμως, τη στιγμή που τα Πάντσερ είχαν βγει μαζικά στην επίθεση και θα έπρεπε να τα χτυπήσει στην κόντρα, έβαλε στην θέση του Κρέσπο όχι τον Σαβιόλα, τον Μέσι ή τον Παλάσιο, αλλά τον πλέον αργό που είχε στον πάγκο, τον Χούλιο Κρους, με συνέπεια την ισοφάριση (1-1 στο 80') και τον αποκλεισμό στα πέναλτι.
Ακόμα και έτσι όμως σε κανονική διάρκεια αγώνα ο Πέκερμαν παρέμεινε αήττητος, για να βρεθεί στη διοργάνωση της Βραζιλίας και να διευρύνει αυτή την επίδοση του (μετά τις νίκες με Ελλάδα, Ακτή) στα επτά παιχνίδια χωρίς ήττα σε τελική φάση Μουντιάλ. Οσο και αν ακούγεται απίστευτο, μονάχα ένας έχει καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων και αυτός δεν είναι κάποιος διάσημος του παρόντος ή του πρόσφατου παρελθόντος. Πρόκειται για τον Βιτόριο Πότσο, ο οποίος έχει αντίστοιχα εννέα αγώνες στη σειρά χωρίς να έχει υποταχθεί.
Ο θρυλικός Ιταλός εκλέκτορας της πρώιμης εποχής του ποδοσφαίρου μάλιστα συνδύασε εκείνο το μαγικό σερί με την κατάκτηση δύο διαδοχικών Μουντιάλ: του 1934 και του 1938 (και στις δύο διοργανώσεις δεν υπήρχαν όμιλοι, αλλά μόνο νοκ άουτ ματς από τους «16»). Υπό τις οδηγίες του η Σκουάντρα Ατζούρα ξεκίνησε συντρίβοντας με 7-1 τις Η.Π.Α., για να ακολουθήσει η πρόκριση στα ημιτελικά μετά τη διπλή αναμέτρηση με την Ισπανία (1-1 και 1-0). Υστερα ήταν η νίκη (1-0) επί της Αυστρίας και η επικράτηση 2-1 στην παράταση του τελικού επί της Τσεχοσλοβακίας.
Το 1998 η αρχή έγινε με νίκη 2-1 στην παράταση επί της Νορβηγίας και ακολούθησε το εύκολο 3-1 με τη διοργανώτρια Γαλλία, το 2-1 επί της Βραζιλίας στον ημιτελικό και το 4-2 με την Ουγγαρία στον τελικό. Πλέον για να φτάσει ο Πέκερμαν τον θρύλο Πότσο, αυτό που χρειάζεται να κάνει, είναι αρχικά να μην ηττηθεί από την Ιαπωνία στο τελευταίο ματς του ομίλου της Ελλάδας. Με αυτό τον τρόπο και εκείνος θα πλησιάσει στο ρεκόρ και η Εθνική μας θα εξαρτάται αποκλειστικά από τη δική της εμφάνιση κόντρα στην Κολομβία. Από εκεί και μετά το εάν θα πιάσει ή όχι τον Πότσο, θα εξαρτηθεί από τι θα κάνει η Κολομβία στη φάση των «16», όπου ήδη έχει βρεθεί και περιμένει να μάθε τον ο αντίπαλο της.
Πηγή: gazzetta.gr
Το πρώτο άσχημο συναίσθημα ήρθε την ίδια κιόλας χρονιά με την ήττα από τη Βραζιλία στον τελικό του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Αν και σε εκείνο το ματς η Αργεντινή είχε μάλιστα γνωρίσει τη συντριβή με 4-1 από τη μεγάλη αντίπαλο της, το ρόστερ ήταν εκπληκτικό, όπως εμφατικό ήταν και το ξεκίνημα στο Μουντιάλ της Γερμανίας το επόμενο καλοκαίρι.
Η πρώτη νίκη με την Ακτή Ελεφαντοστού (2-1) και το εκπληκτικό 6-0 κόντρα σε Σερβία/ Μαυροβούνιο, όπως και το 0-0 με την Ολλανδία που σφράγισε την πρώτη θέση του γκρουπ, έφεραν μεγάλη ευφορία. Στους «16» όμως χρειάστηκε η παράταση και μία απίστευτη γκολάρα του Μάξι Ροδρίγκες για να υποταχθεί με 2-1 το Μεξικό. Επόμενος αντίπαλο ήταν η οικοδέσποινα Γερμανία. Εκεί δηλαδή που ο Πέκερμαν έκανε το μεγαλύτερο προπονητικό έγκλημα της καριέρας του που κόστισε έναν άδοξο και άδικο αποκλεισμό.
Η διαχείριση εκείνου του αγώνα πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια του τι να μην κάνει ένας κόουτς. Με το υπέρ του 1-0 στο 72' είχε αντικαταστήσει τον κορυφαίο του Ρικέλμε με τον Καμπιάσο, δίνοντας χώρο στους Γερμανούς. Μέχρι εδώ όλα καλά και σωστά. Στο 79' όμως, τη στιγμή που τα Πάντσερ είχαν βγει μαζικά στην επίθεση και θα έπρεπε να τα χτυπήσει στην κόντρα, έβαλε στην θέση του Κρέσπο όχι τον Σαβιόλα, τον Μέσι ή τον Παλάσιο, αλλά τον πλέον αργό που είχε στον πάγκο, τον Χούλιο Κρους, με συνέπεια την ισοφάριση (1-1 στο 80') και τον αποκλεισμό στα πέναλτι.
Ακόμα και έτσι όμως σε κανονική διάρκεια αγώνα ο Πέκερμαν παρέμεινε αήττητος, για να βρεθεί στη διοργάνωση της Βραζιλίας και να διευρύνει αυτή την επίδοση του (μετά τις νίκες με Ελλάδα, Ακτή) στα επτά παιχνίδια χωρίς ήττα σε τελική φάση Μουντιάλ. Οσο και αν ακούγεται απίστευτο, μονάχα ένας έχει καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων και αυτός δεν είναι κάποιος διάσημος του παρόντος ή του πρόσφατου παρελθόντος. Πρόκειται για τον Βιτόριο Πότσο, ο οποίος έχει αντίστοιχα εννέα αγώνες στη σειρά χωρίς να έχει υποταχθεί.
Ο θρυλικός Ιταλός εκλέκτορας της πρώιμης εποχής του ποδοσφαίρου μάλιστα συνδύασε εκείνο το μαγικό σερί με την κατάκτηση δύο διαδοχικών Μουντιάλ: του 1934 και του 1938 (και στις δύο διοργανώσεις δεν υπήρχαν όμιλοι, αλλά μόνο νοκ άουτ ματς από τους «16»). Υπό τις οδηγίες του η Σκουάντρα Ατζούρα ξεκίνησε συντρίβοντας με 7-1 τις Η.Π.Α., για να ακολουθήσει η πρόκριση στα ημιτελικά μετά τη διπλή αναμέτρηση με την Ισπανία (1-1 και 1-0). Υστερα ήταν η νίκη (1-0) επί της Αυστρίας και η επικράτηση 2-1 στην παράταση του τελικού επί της Τσεχοσλοβακίας.
Το 1998 η αρχή έγινε με νίκη 2-1 στην παράταση επί της Νορβηγίας και ακολούθησε το εύκολο 3-1 με τη διοργανώτρια Γαλλία, το 2-1 επί της Βραζιλίας στον ημιτελικό και το 4-2 με την Ουγγαρία στον τελικό. Πλέον για να φτάσει ο Πέκερμαν τον θρύλο Πότσο, αυτό που χρειάζεται να κάνει, είναι αρχικά να μην ηττηθεί από την Ιαπωνία στο τελευταίο ματς του ομίλου της Ελλάδας. Με αυτό τον τρόπο και εκείνος θα πλησιάσει στο ρεκόρ και η Εθνική μας θα εξαρτάται αποκλειστικά από τη δική της εμφάνιση κόντρα στην Κολομβία. Από εκεί και μετά το εάν θα πιάσει ή όχι τον Πότσο, θα εξαρτηθεί από τι θα κάνει η Κολομβία στη φάση των «16», όπου ήδη έχει βρεθεί και περιμένει να μάθε τον ο αντίπαλο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου