Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Αρκετοί θα πουν για μπερδεμένο σχεδιασμό, ότι οι καθαρόαιμοι γκαρντ Ντιλέινι και Μπράουν έγιναν σμολ φόργουορντ/γκαρντ με τον Ντάρντεν, αλλά ποιος είπε ότι οι ομάδες σε αυτό το επίπεδο, δεν οφείλουν να αναπροσαρμόζουν τα πλάνα τους σε περίπτωση που κάτι «στραβώσει»; Από τη στιγμή που οι πρώτες επιλογές «κοντών» σκόρερ αποφάσισαν για τον άλφα ή βήτα λόγο να αγωνιστούν αλλού, ο Ολυμπιακός όφειλε να πάρει πρώτα απ’ όλα αποδεδειγμένα καλό παίκτη που θα του κάνει τη δουλειά και όχι να ρισκάρει με κάποιο «λαχείο», μόνο και μόνο επειδή θα αγωνιζόταν στο «2» και στο «1». Αν και κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος ότι δεν θα αποκτηθεί και τέτοιος καλαθοσφαιριστής.
Ο Ντάρντεν έχει πάμπολλες εμπειρίες από τα ευρωπαϊκά γήπεδα και την Ευρωλίγκα, είναι 100% παίκτης συνόλου και εκμηδενίζει το ρίσκο της αποτυχημένης επιλογής ή αν θέλετε της αλλαγής ξένου μεσούσης της σεζόν με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, έχει πλέον στη διάθεσή του έναν σταθερό και έμπειρο παίκτη που ξέρει καλά τη δουλειά και μπορεί να προσφέρει επαρκώς σε πολλούς τομείς. Μπορεί η βασική του θέση να είναι «3», αλλά παίζει και στο «2». Δε μπορεί να χαρακτηριστεί επιθετικός killer, αλλά έχει καλό σουτ έπειτα από δημιουργία συμπαίκτη, βάζει καλά τη μπάλα στο παρκέ και κάνει αποτελεσματικά dirive, ενώ θα δώσει και κάποιες λύσεις με ποστάρισμα όταν το ύψος του αντιπάλου το επιτρέπει.
Έχει ταχύτητα, άλμα και εκρηκτικότητα και θα βοηθήσει στο transition game. Επιθετικά υστερεί σε δημιουργία και δύσκολα θα ξεπεράσει τους δέκα πόντους μέσο όρο, όμως η ομαδικότητά του θα ταιριάξει «γάντι» με την ήδη «γεμάτη» περιφέρεια των Σπανούλη, Σλούκα, Μάντζαρη και Λαφαγιέτ. Με την απόκτησή του ο Ολυμπιακός γεμίζει στο «3» όπου θα ήταν ρίσκο να μείνει μόνο με Λοτζέσκι-Παπαπέτρου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο «μικρός» δεν θα έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Ένα από στοιχεία του παιχνιδιού το οποίο θα μνημονευτεί πολλά βράδια, είναι η συνέπειά του στην άμυνα. Ο Ντάρντεν μαρκάρει με αποτελεσματικότητα από το «1» μέχρι το «3», έχει μακριά χέρια που τον βοηθούν στα μετόπισθεν και έτσι περιορίζει σημαντικά τον αντίπαλο σκόρερ. Δεν είναι αδιάφορος για το ριμπάουντ παρότι δεν είναι το φόρτε του, αλλά καλύπτει τα όποιο μειονεκτήματά του με τον έξυπνο τρόπο παιχνιδιού και τις τοποθετήσεις του στο παρκέ.
Η Ρεάλ Μαδρίτης των πολλών αστέρων και της πρόταξης του «εγώ» πάνω από το «εμείς», δεν πήρε αυτά που μπορούσε από τον Ντάρντεν, που σε καμία περίπτωση βέβαια δεν απογοήτευσε στην Ισπανία. Ο Ολυμπιακός πετυχαίνει διάνα απ’ όλες τις απόψεις στην περίπτωσή του, αφού το σύγχρονο μπάσκετ απαιτεί πολλές λύσεις σε όλες τις θέσεις και πλαισίωσή τους με παίκτες που μπορούν να κάνουν πολλά, έστω και από λίγο. Ο πολυσύνθετος Αμερικανός, είναι με άλλα λόγια «λεφτά στην τράπεζα» και ίσως η πιο ασφαλής επιλογή, απ’ όλες όσες μπορούσαν να κάνουν οι «ερυθρόλευκοι».
Υ.Γ.: Ακόμα και έτσι να μείνει το ρόστερ των βασικών παικτών -δύσκολο- ο Ολυμπιακός είναι ήδη θεωρητικά καλύτερος από πέρυσι. Ο Λαφαγιέτ είναι μακράν ανώτερος του Κόλινς, το ίδιο και ο Χάντερ σε σχέση με τον Σίμονς, ενώ ο Ντάρντεν ισορροπεί την απουσία του Περπέρογλου. Αν μάλιστα οι περυσινοί πρωτάρηδες, Ντάνστον, Λοτζέσκι και Πέτγουεϊ ανέβουν ένα «σκαλί» σε απόδοση (ακούγεται λογικό) η ομάδα θα είναι ακόμα πιο ανταγωνιστική. Εφόσον γινόταν και μία υπέρβαση με έναν ακόμα ψηλό (4-5αρι)…
Υ.Γ.1: Ο Ολυμπιακός ασχολείται σοβαρά με αρκετές περιπτώσεις νεαρών ταλαντούχων παικτών και σύντομα θα υπάρξουν εξελίξεις.Πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου