Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Ο Ολυμπιακός έκανε το σωστό με τον Ντάρντεν!

Mε έπιασε μία τεράστια έκπληξη (ενώ βρισκόμουνα στην θάλασσα), βλέποντας στο twitter την ανακοίνωση του Ολυμπιακού για τον Ντάρντεν.

Ο Ολυμπιακός έκανε το σωστό με τον Ντάρντεν
Γράφει ο Τόλης Κοτζιάς
Είμαι σε άδεια, αλήθεια είναι ότι όντας σε άδεια δεν παρακολουθώ τις εξελίξεις, όπως τις παρακολουθώ όταν δουλεύω, και έτσι με έπιασε μία τεράστια έκπληξη (ενώ βρισκόμουνα στην θάλασσα), βλέποντας στο twitter την ανακοίνωση του Ολυμπιακού για τον Ντάρντεν.

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα η έκπληξή μου είχε να κάνει με το ότι το όνομα του Ντάρντεν δεν είχε ακουστεί, ούτε γραφτεί για τους Πειραιώτες. Ούτε καν ως πρόταση ατζέντη ή απλή φήμη. Ο Ντάρντεν είχε αναφερθεί πριν κανά μήνα ως στόχος του Παναθηναϊκού, ενώ τον ήθελε κάποια στιγμή κάτι παραπάνω από ζωηρά η Ούνιξ του Αργύρη Πεδουλάκη.
Να, όμως, που ο Ολυμπιακός μας έπιασε όλους στον ύπνο και προσέθεσε στο ρόστερ του για τα δύο επόμενα χρόνια τον 33χρονο γκαρντ-φόργουορντ. Οπως είναι επόμενο σε τέτοιες ιστορίες, ξεσηκώθηκε ολόκληρη συζήτηση στο διαδίκτυο. Από όσο μπορώ να βγάλω συμπέρασμα (από όσα είδα και διάβασα) κανείς ή σχεδόν κανείς είπε ή έγραψε ότι πρόκειται για κακό παίκτη. Σε άλλους άρεσε πολύ, σε άλλους όχι δεν άρεσε, αλλά περίμεναν έναν πιο φανταχτερό παίκτη. “Η μάλλον έναν πιο επιθετικό παίκτη σε σχέση με τον Ντάρντεν. Κατ” αρχάς να αναφέρουμε ότι ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού έχει κάνει τον πρωταγωνιστή. Εχει κάνει τον ηγέτη στην επίθεση (καλύτερα θα λέγαμε ότι είχε ηγηθεί επιθετικά) και έχει πάρει πρωταθλήματα. Με την Νανσί και όχι μόνο: «Το ίδιο είναι Νανσί και το ίδιο είναι Ολυμπιακός;» θα πει κάποιος, ίσως όχι αδικαιολόγητα. Απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα μπορούμε να δώσουμε πολλές: το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο Ταϊρίς Ράις. Από την Νέα Σμύρνη και τον Πανιώνιο (το 2009) οδήγησε φέτος την Μακάμπι στην Ευρωλίγκα. Και αν βρεθεί κάποιος να πει ότι βελτίωσε από τότε το παιχνίδι του ο Αμερικάνος γκαρντ, κάνει λάθος. Το ίδιο μπάσκετ, που έπαιζε στον Πανιώνιο, παίζει και τώρα. Και θα παίζει για πάντα.
Ο Ντάρντεν έχει, λοιπόν, ρεπερτόριο και ικανότητες στην επίθεση, αλλά πολλοί μπερδεύονται και αμφιβάλλουν, διότι τον είδαν να κάνει την χαμαλοδουλειά στην Ρεάλ. Με Ρούντι, με Σέρχι, με Γιουλ, έπρεπε κάποιος να μην θέλει πολύ την μπάλα και να μην σκούζει, που δεν θα την παίρνει πολύ την μπάλα. Ο νέος Αμερικάνος του Ολυμπιακού έπαιξε αυτό τον ρόλο και τον έπαιξε πολύ καλά. Το ότι δεν πήρε την Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα η Ρεάλ, η μεγαλύτερη ευθύνη σίγουρα δεν είναι δικιά του.
Στον Πειραιά ο Ντάρντεν κάτι τέτοιο θα κληθεί να κάνει. Μόνο, που για να ελπίζει σε καλύτερα αποτελέσματα ο Ολυμπιακός, πρέπει εκτός των άλλων να πάρει περισσότερα πράγματα από τον Μάντζαρη και κυρίως τον Σλούκα. Ο Μάντζαρης μπορεί να κάνει καλύτερη σεζόν από την φετινή, ο Σλούκας από την άλλη έχει δώσει πολλά στον Ολυμπιακό, αλλά στην τελική ευθεία της σεζόν, που έφυγε, εμφανίστηκε μακρυά από τον εαυτό του. Γενικά, πάντως, για να έχεις αποτελέσματα, πρέπει να είσαι σύνολο και αυτός είναι ο στόχος είτε στον Ολυμπιακό, είτε σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα.
Από κει και πέρα, ο Ντάρντεν αποκτήθηκε και γιατί δεν είναι ο παίκτης των 30 λεπτών ανά παιχνίδι. Ή μάλλον για να το θέσουμε καλύτερα, δεν είναι ο παίκτης, που θα σκούξει αν δεν παίζει 25-30 λεπτά. Και το λέμε αυτό γιατί ο Ολυμπιακός θέλει να δώσει χρόνο σε μία μεγάλη του επένδυση, τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Ο Ντάρντεν είναι ο παίκτης, που κουμπώνει με τον «Πάπι» για τον λόγο, που αναφέραμε, αλλά και επειδή είναι πολύ έμπειρος και έχει να διδάξει πολλά στον κατά 13 χρόνια μικρότερο συμπαίκτη του.
Κλείνουμε με δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι αν ήμουνα Ολυμπιακός θα ήθελα έναν πιο συνεπή σκόρερ από τον Ντάρντεν. “Η μάλλον έναν καλύτερο δημιουργό στην επίθεση. Παραπάνω αναφέραμε ότι ο Ντάρντεν έχει προσόντα στην επίθεση και έχει αποδειχθεί αυτό, αλλά θα προτιμούσα έναν καλύτερο σουτέρ ή έναν παίκτη, που να παίζει καλύτερα με την μπάλα. Ολα, όμως, δεν μπορείς να τα έχεις στη ζωή και εκτός των άλλων ο Ντάρντεν είναι παίκτης, που θα σου κάνει σπέσιαλ δουλειά στην άμυνα, πράγμα, που δύσκολα βρίσκεις σε Αμερικάνο παίκτη. Και γενικά είναι παίκτης-ομάδας, έχει χαρακτήρα. Το δεύτερο αφορά στο μήνα, που είμαστε: Ιούλιο και Αύγουστο κανείς δεν πήρε πρωτάθλημα. Την Μακάμπι τα Χριστούγεννα δεν την υπολόγιζε κανείς και στο τέλος τους τρέλανε όλους. Ακόμα και τους «τρελούς» οπαδούς της.
Πηγή: Superbasket.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: