Mε τις ομάδες από τη Βόρεια και την Κεντρική Αμερική να τα πηγαίνουν
καλύτερα από ό,τι αναμενόταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2014, ο Ρίτσαρντ
Έντουαρντς αναζητά τους λόγους της βελτίωσης...
Πηγή: gazzetta.gr
«Γενικά,
οι εγκαταστάσεις στις χώρες της CONCACAF (Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία
Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής) δεν είναι καλές και οι επενδύσεις σχεδόν
ανύπαρκτες .Είναι το πάθος για το παιχνίδι που κρατάει τις περισσότερες
από αυτές τις χώρες», τονίζει ο διεθνής με το με τη Μπελίζε Ντίον
ΜακΚόυουλι και γνωρίζει καλά: Μαζί με τον Λουίς Σουάρες και τον Ρόμπιν
Φαν Πέρσι ήταν ο πρώτος σκόρερ στα προκριματικά του Μουντιάλ.
Η Κόστα Ρίκα, οι Ονδούρες και το Μεξικό δεν πρόκειται ποτέ να βρουν τους εαυτούς τους στην οικονομική ελίτ του ποδοσφαίρου, αλλά όπως έχει δείξει το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο υγιής ισολογισμός δεν αποτελεί εγγύηση επιτυχίας ή προόδου.
Πριν την έναρξη της διοργάνωσης, η Κόστα Ρίκα αναμενόταν να είναι κάτι παραπάνω από θεατής ενώ η Αγγλία, η Ουρουγουάη και η Ιταλία θα έδιναν τη μάχη για τις δύο πρώτες θέσεις του τέταρτου ομίλου. Πόσο λάθος ήμασταν. Ενώ ο Ρόι Χόντσον, ο Τσέζαρε Πραντέλι και οι ομάδες των πολυεκατομμυριούχων τα μάζεψαν και γύρισαν σπίτι, η η ομάδα της Κεντρικής Αμερικής συνεχίζει.
Στους «16» την ακολούθησε και το Μεξικό, που έδωσε ό,τι καλύτερο μπορούσε απέναντι στη Βραζιλία και οι ΗΠΑ, που πέταξαν εκτός την Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο στον 8ο όμιλο. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του Μουντιάλ που τρεις ομάδες της CONCACAF πέρασαν την πρώτη φάση. Μόλις δύο φορές στο παρελθόν, το 2010 και το 1994, οι ομάδες που τα κατάφεραν ήταν δύο.
Δυστυχώς, οι Ονδούρες δεν κατάφεραν να ακολουθήσουν. Αποχώρησαν από το πάρτι νωρίς, αλλά αφού πρώτα είχαν μια... δυναμική παρουσία στο πέμπτο γκρουπ, αφήνοντας το σημάδι τους στη διοργάνωση. Και σε αμέτρητες επικαλαμίδες. Ωστόσο, η πρόοδος της Κόστα Ρίκα είναι αυτή που κάνει τη φαντασία να οργιάζει. Η αγγλόφωνη εφημερίδα της χώρας, η Tico Times, περιέγραψε την αντίδραση που ακολούθησε όταν το απόλυτο αουτσάιντερ του ομίλου υπέταξε την προ οκταετίας πρωταθλήτρια.
«Οι δρόμο του Σαν Χοσέ ερήμωσαν κατά τη διάρκεια του αγωνιώδους πρωινού αγώνα, αλλά όταν το παιχνίδι έληξε, με τους Τίκος να καταλαμβάνουν την πρώτη θέση του αποκαλούμενου ομίλου του θανάτου, ένα πλήθος οπαδών κατέλαβε τις μεγάλες πλατείες για να γιορτάσει τον ιστορικό θρίαμβο».
Στην Fuente de la Hispanidad είχε στηθεί κανονικό πάρτι, σε αντίθεση με τη διάθεση που επικρατούσε στην Αγγλία μετά τις εκτελέσεις του Λουίς Σουάρες στο Σάο Πάολο. Και τα πράγματα έγιναν πιο... άγρια όταν η Κόστα Ρίκα νίκησε την Ελλάδα στη δραματική διαδικασία των πέναλτι το απόγευμα της Κυριακής, εξασφαλίζοντας μια θέση στα προημιτελικά του Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία της.
«Όταν παίζεις με την Κόστα Ρίκα στα προκριματικά, σε πηγαίνουν στην Σάπρισα, αγωνίζεσαι σε πλαστικό χλοοτάπητα στη 1.30 το μεσημέρι, σε θερμοκρασία 40 βαθμών», εξήγησε ο Φρίντελ. «Όλοι οι οπαδοί σε φτύνουν, σου πετούν ούρα και έτσι παίρνουν πολλά αποτελέσματα στην έδρα τους. Όταν ταξιδεύουν; Νομίζω ότι δεν έχουν νικήσει στις ΗΠΑ τα τελευταία 17 χρόνια. Δεν είναι σπουδαίοι».
Η ομάδα του Πίντο απέδειξε ότι ο Φρίντελ και χιλιάδες άλλοι έκαναν λάθος, αλλά γιατί; Δεν μπορεί απλά να είναι το στοιχείο της έκπληξης ή η πιο εύκολη προσαρμογή στις κλιματικές συνθήκες που δεν μοιάζουν και τόσο με αυτές της Κεντρικής Αμερικής. Η ικανότητα των ομάδων βελτιώνεται συνεχώς.
Ο Τομ Κέρτις είναι ένας από τους λίγους Άγγλους προπονητές που πρόσφατα δούλεψαν στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια των προκριματικών για το Μουντιάλ της Βραζιλίας, οδήγησε την Αντίγουα και Μαρμπούδα στην υψηλότερη θέση της ιστορίας της και πέρασε αρκετό χρόνο κάνοντας σκαόυτινγκ στην περιοχή. Αυτά που είδε τον έπεισαν ότι το επίπεδο του ανταγωνισμού, που για καιρό υποτασσόταν στους δικούς της τιτάνες, τις ΗΠΑ και το Μεξικό, βελτιωνόταν με ταχείς ρυθμούς.
«Παρακολούθησα ένα παιχνίδι στο Κίνγκστον ανάμεσα στη Τζαμάικα και τον Παναμά και το τεχνικό επίπεδο των παικτών ήταν φανταστικό», λέει ο Κέρτις. «Η ταχύτητα που κυκλοφορούσαν τη μπάλα ήταν αυτό που μου προκάλεσε εντύπωση. Είναι μια περιοχή σε άνοδο».
Ο Κέρτις περιέγραψε ένα πληθυσμό που λατρεύει το παιχνίδι: «Ήμουν στην Γκουαδαλαχάρα για μια συνάντηση με τους τεχνικούς διευθυντές της CONCACAF και βγήκα έξω για μια βόλτα με δύο ακόμα τύπους. Ο κόσμος μας είδε με τις μπλούζες της FIFA και ξεκινήσαμε ένα μικρό παιχνίδι με μερικούς ντόπιους. Γυρίσαμε μετά από λίγα λεπτά και είχαν μαζευτεί εκατοντάδες να μας παρακολουθήσουν. Είναι ένα κλισέ το ότι τα παιδιά παίζουν μπάλα σε συντρίμμια και πεζοδρόμια, αλλά στην Κεντρική Αμερική και την Καραϊβική συμβαίνει ακριβώς αυτό. Αυτά τα παιδιά είναι πραγματικά τρελά με το ποδόσφαιρο, παίζουν παντού και με τα πάντα».
Η ζήτηση υπάρχει, όπως προφανώς και οι παίκτες. Αυτό που ίσως λείπει είναι οι καλοί προπονητές, αλλά ο Κέρτις λέει ότι υπάρχει βελτίωση και σε αυτό. «Το περιβάλλον είναι ιδανικό και πάντα θα παράγει παίκτες. Υπάρχει μια εισροή ξένων προπονητών πρόσφατα στην περιοχή και η εκπαίδευση των κόους έχει αυξηθεί. Αν έχεις τους παίκτες, μια ομάδα ποδοσφαιριστών που έχουν ενθουσιασμό και την οργάνωση και την τακτική γνώση, τότε πάντα θα έχεις καλές ομάδες να βγαίνουν από αυτή την περιοχή».
Οι ΗΠΑ, στο μεταξύ, ήταν άτυχες που δεν σφράγισαν τη θέση τους στους «16» με νίκη επί της Πορτογαλίας. Η ισοφάριση του Σιλβέστρε Βαρέλα στο τέλος τους το αρνήθηκε, αλλά η ομάδα του Γιούργκεν Κλίνσμαν κατάφερε να προκριθεί παρότι έχασε από τη Γερμανία με 1-0 στο τελευταίο ματς του ομίλου.
Τώρα δεν υπάρχει έλλειψη από σχολιαστές που να περιμένουν να νικήσουν το Βέλγιο στο Σαλβαδόρ. Αν τα καταφέρουν, θα είναι η πρώτη φορά που δύο ομάδες από την CONCACAF θα φτάσουν στα προημιτελικά. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι η Οδύσσεια των ΗΠΑ το 2002 μέχρι τα προημιτελικά αποτέλεσε την πρώτη φορά που μια ομάδα από την ευρύτερη περιοχή έφτασε μέχρι τα προημιτελικά χωρίς να διοργανώνει το τουρνουά.
Ακόμα κι αν οι ΗΠΑ ακολουθήσουν το Μεξικό και αποκλειστούν, θα έχουν φτάσει πιο μακριά από τις ομάδες της UEFA, την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Αγγλία, την Κροατία και τη Ρωσία. Και ενώ η μεγαλύτερη πορεία στο Μουντιάλ θα βοηθήσει τη δημοτικότητα του παιχνιδιού στις ΗΠΑ, η παρουσία της Κόστα Ρίκα στα προημιτελικά είναι ενδεικτική των «μικρότερων» εθνών της CONCACAF.
Mετά τη νίκη επί της Ιταλίας, ένας τοπικός τηλεοπτικός σταθμός της Κόστα Ρίκα έδειξε μια εικόνα ενός Tico που κρατούσε το εξής πλακάτ: «Αφεντικό, παράτησα τη δουλειά μου. Μένω για να παρακολουθήσω τη δεύτερο γύρο». Ο Ρόι Χόντσον και ο Βιθνέντε Ντελ Μπόσκε ίσως έχουν τις ίδιες σκέψεις...
Η Κόστα Ρίκα, οι Ονδούρες και το Μεξικό δεν πρόκειται ποτέ να βρουν τους εαυτούς τους στην οικονομική ελίτ του ποδοσφαίρου, αλλά όπως έχει δείξει το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο υγιής ισολογισμός δεν αποτελεί εγγύηση επιτυχίας ή προόδου.
Πριν την έναρξη της διοργάνωσης, η Κόστα Ρίκα αναμενόταν να είναι κάτι παραπάνω από θεατής ενώ η Αγγλία, η Ουρουγουάη και η Ιταλία θα έδιναν τη μάχη για τις δύο πρώτες θέσεις του τέταρτου ομίλου. Πόσο λάθος ήμασταν. Ενώ ο Ρόι Χόντσον, ο Τσέζαρε Πραντέλι και οι ομάδες των πολυεκατομμυριούχων τα μάζεψαν και γύρισαν σπίτι, η η ομάδα της Κεντρικής Αμερικής συνεχίζει.
Στους «16» την ακολούθησε και το Μεξικό, που έδωσε ό,τι καλύτερο μπορούσε απέναντι στη Βραζιλία και οι ΗΠΑ, που πέταξαν εκτός την Πορτογαλία του Κριστιάνο Ρονάλντο στον 8ο όμιλο. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του Μουντιάλ που τρεις ομάδες της CONCACAF πέρασαν την πρώτη φάση. Μόλις δύο φορές στο παρελθόν, το 2010 και το 1994, οι ομάδες που τα κατάφεραν ήταν δύο.
Δυστυχώς, οι Ονδούρες δεν κατάφεραν να ακολουθήσουν. Αποχώρησαν από το πάρτι νωρίς, αλλά αφού πρώτα είχαν μια... δυναμική παρουσία στο πέμπτο γκρουπ, αφήνοντας το σημάδι τους στη διοργάνωση. Και σε αμέτρητες επικαλαμίδες. Ωστόσο, η πρόοδος της Κόστα Ρίκα είναι αυτή που κάνει τη φαντασία να οργιάζει. Η αγγλόφωνη εφημερίδα της χώρας, η Tico Times, περιέγραψε την αντίδραση που ακολούθησε όταν το απόλυτο αουτσάιντερ του ομίλου υπέταξε την προ οκταετίας πρωταθλήτρια.
«Οι δρόμο του Σαν Χοσέ ερήμωσαν κατά τη διάρκεια του αγωνιώδους πρωινού αγώνα, αλλά όταν το παιχνίδι έληξε, με τους Τίκος να καταλαμβάνουν την πρώτη θέση του αποκαλούμενου ομίλου του θανάτου, ένα πλήθος οπαδών κατέλαβε τις μεγάλες πλατείες για να γιορτάσει τον ιστορικό θρίαμβο».
Στην Fuente de la Hispanidad είχε στηθεί κανονικό πάρτι, σε αντίθεση με τη διάθεση που επικρατούσε στην Αγγλία μετά τις εκτελέσεις του Λουίς Σουάρες στο Σάο Πάολο. Και τα πράγματα έγιναν πιο... άγρια όταν η Κόστα Ρίκα νίκησε την Ελλάδα στη δραματική διαδικασία των πέναλτι το απόγευμα της Κυριακής, εξασφαλίζοντας μια θέση στα προημιτελικά του Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Χαμηλές προσδοκίες, αυξανόμενες δυνατότητες
Αλλά ίσως το πάρτι στο Σαν Χοσέ να ήταν τόσο μεγάλο επειδή η ομάδα του Λουίς Πίντο ταξίδεψε στη Βραζιλία με τόσο χαμηλές προσδοκίες. Μιλώντας στο FourFourTwo πριν την έναρξη του Μουντιάλ, ο σχολιαστής του BBC και πρώην τερματοφύλακας των ΗΠΑ, Μπραντ Φρίντελ, εξήγησε γιατί θεωρούσε ότι η Κόστα Ρίκα είχε λίγες πιθανότητες απέναντι στην Αγγλία, την Ιταλία και την Ουρουγουάη. Και δεν ήταν μόνο οι τρομακτικοί αντίπαλοι, αλλά και το ότι μακριά από την έδρα της δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά.«Όταν παίζεις με την Κόστα Ρίκα στα προκριματικά, σε πηγαίνουν στην Σάπρισα, αγωνίζεσαι σε πλαστικό χλοοτάπητα στη 1.30 το μεσημέρι, σε θερμοκρασία 40 βαθμών», εξήγησε ο Φρίντελ. «Όλοι οι οπαδοί σε φτύνουν, σου πετούν ούρα και έτσι παίρνουν πολλά αποτελέσματα στην έδρα τους. Όταν ταξιδεύουν; Νομίζω ότι δεν έχουν νικήσει στις ΗΠΑ τα τελευταία 17 χρόνια. Δεν είναι σπουδαίοι».
Η ομάδα του Πίντο απέδειξε ότι ο Φρίντελ και χιλιάδες άλλοι έκαναν λάθος, αλλά γιατί; Δεν μπορεί απλά να είναι το στοιχείο της έκπληξης ή η πιο εύκολη προσαρμογή στις κλιματικές συνθήκες που δεν μοιάζουν και τόσο με αυτές της Κεντρικής Αμερικής. Η ικανότητα των ομάδων βελτιώνεται συνεχώς.
Ο Τομ Κέρτις είναι ένας από τους λίγους Άγγλους προπονητές που πρόσφατα δούλεψαν στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια των προκριματικών για το Μουντιάλ της Βραζιλίας, οδήγησε την Αντίγουα και Μαρμπούδα στην υψηλότερη θέση της ιστορίας της και πέρασε αρκετό χρόνο κάνοντας σκαόυτινγκ στην περιοχή. Αυτά που είδε τον έπεισαν ότι το επίπεδο του ανταγωνισμού, που για καιρό υποτασσόταν στους δικούς της τιτάνες, τις ΗΠΑ και το Μεξικό, βελτιωνόταν με ταχείς ρυθμούς.
«Παρακολούθησα ένα παιχνίδι στο Κίνγκστον ανάμεσα στη Τζαμάικα και τον Παναμά και το τεχνικό επίπεδο των παικτών ήταν φανταστικό», λέει ο Κέρτις. «Η ταχύτητα που κυκλοφορούσαν τη μπάλα ήταν αυτό που μου προκάλεσε εντύπωση. Είναι μια περιοχή σε άνοδο».
Ο Κέρτις περιέγραψε ένα πληθυσμό που λατρεύει το παιχνίδι: «Ήμουν στην Γκουαδαλαχάρα για μια συνάντηση με τους τεχνικούς διευθυντές της CONCACAF και βγήκα έξω για μια βόλτα με δύο ακόμα τύπους. Ο κόσμος μας είδε με τις μπλούζες της FIFA και ξεκινήσαμε ένα μικρό παιχνίδι με μερικούς ντόπιους. Γυρίσαμε μετά από λίγα λεπτά και είχαν μαζευτεί εκατοντάδες να μας παρακολουθήσουν. Είναι ένα κλισέ το ότι τα παιδιά παίζουν μπάλα σε συντρίμμια και πεζοδρόμια, αλλά στην Κεντρική Αμερική και την Καραϊβική συμβαίνει ακριβώς αυτό. Αυτά τα παιδιά είναι πραγματικά τρελά με το ποδόσφαιρο, παίζουν παντού και με τα πάντα».
Η ζήτηση υπάρχει, όπως προφανώς και οι παίκτες. Αυτό που ίσως λείπει είναι οι καλοί προπονητές, αλλά ο Κέρτις λέει ότι υπάρχει βελτίωση και σε αυτό. «Το περιβάλλον είναι ιδανικό και πάντα θα παράγει παίκτες. Υπάρχει μια εισροή ξένων προπονητών πρόσφατα στην περιοχή και η εκπαίδευση των κόους έχει αυξηθεί. Αν έχεις τους παίκτες, μια ομάδα ποδοσφαιριστών που έχουν ενθουσιασμό και την οργάνωση και την τακτική γνώση, τότε πάντα θα έχεις καλές ομάδες να βγαίνουν από αυτή την περιοχή».
Ενισχυμένη φήμη
Μαζί με την Κόστα Ρίκα, το Μεξικό έχτισε από την πλευρά του την επιτυχία του στους Ολυμπιακούς του 2012, όταν και αναστάτωσε τη Βραζιλία στο Γουέμπλεϊ. Ο Έκτορ Εράρα, ο Ορίμπε Μπεράλτα και ο αγέραστος Ράφαελ Μάρκες ήταν στην ομάδα που νίκησε τη Βραζιλία, η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε τον Νεϊμάρ, τον Τιάγκο Σίλβα, τον Χουλκ, τον Όσκαρ και τον Μαρσέλο. Μολονότι δεν τα κατάφεραν στις καθυστερήσεις των «16» με την Ολλανδία, μικρή αμφιβολία υπάρχει για το ότι οι Tri αύξησαν τη φήμη τους στη διοργάνωση του τρέχοντος καλοκαιριού.Οι ΗΠΑ, στο μεταξύ, ήταν άτυχες που δεν σφράγισαν τη θέση τους στους «16» με νίκη επί της Πορτογαλίας. Η ισοφάριση του Σιλβέστρε Βαρέλα στο τέλος τους το αρνήθηκε, αλλά η ομάδα του Γιούργκεν Κλίνσμαν κατάφερε να προκριθεί παρότι έχασε από τη Γερμανία με 1-0 στο τελευταίο ματς του ομίλου.
Τώρα δεν υπάρχει έλλειψη από σχολιαστές που να περιμένουν να νικήσουν το Βέλγιο στο Σαλβαδόρ. Αν τα καταφέρουν, θα είναι η πρώτη φορά που δύο ομάδες από την CONCACAF θα φτάσουν στα προημιτελικά. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι η Οδύσσεια των ΗΠΑ το 2002 μέχρι τα προημιτελικά αποτέλεσε την πρώτη φορά που μια ομάδα από την ευρύτερη περιοχή έφτασε μέχρι τα προημιτελικά χωρίς να διοργανώνει το τουρνουά.
Ακόμα κι αν οι ΗΠΑ ακολουθήσουν το Μεξικό και αποκλειστούν, θα έχουν φτάσει πιο μακριά από τις ομάδες της UEFA, την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Αγγλία, την Κροατία και τη Ρωσία. Και ενώ η μεγαλύτερη πορεία στο Μουντιάλ θα βοηθήσει τη δημοτικότητα του παιχνιδιού στις ΗΠΑ, η παρουσία της Κόστα Ρίκα στα προημιτελικά είναι ενδεικτική των «μικρότερων» εθνών της CONCACAF.
Mετά τη νίκη επί της Ιταλίας, ένας τοπικός τηλεοπτικός σταθμός της Κόστα Ρίκα έδειξε μια εικόνα ενός Tico που κρατούσε το εξής πλακάτ: «Αφεντικό, παράτησα τη δουλειά μου. Μένω για να παρακολουθήσω τη δεύτερο γύρο». Ο Ρόι Χόντσον και ο Βιθνέντε Ντελ Μπόσκε ίσως έχουν τις ίδιες σκέψεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου