Αυτό το dvd το παίρνει ο Ιβάνοβιτς και οι συνεργάτες του, το
παραδίδουν στον Λαουάλ και χωρίς πολλά - πολλά λόγια έχουν την εξήγηση
για την επιλογή τους στο πρόσωπό του.
Σα να έκανε πρόβα, σα να ήθελε να δει πόσο πολύ του ταιριάζει, ο Παναθηναϊκός απέδειξε με τον τρόπο παιχνιδιού του πόσο πολύ τον χρειάζεται για να αυξήσει στο διπλάσιο την αποτελεσματικότητά του στη φροντ λάιν.
Τουλάχιστον 15 φάσεις, οι περισσότερες στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του Λαουάλ που μέσα στις επόμενες ώρες θα ενσωματωθεί στην ομάδα και με το καλημέρα θα καταλάβει τι ακριβώς απαιτεί ο Παναθηναϊκός από αυτόν.
Οσο υπάρχει ο Διαμαντίδης να βλέπει με μάτια στην πλάτη, όσο ο Νέλσον «κόβει» στα δύο την αντίπαλη άμυνα και δημιουργεί φάσεις με τη διεισδυτικότητά του, τόσο ο Λαουάλ θα είναι υπεραπαραίτητος σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό. Εφτασε ο Μπατίστα να καρφώσει... αέρινα μετά από εκπληκτικό πικ εντ ρολ, ο Γκιστ παραλίγο να ολοκληρώσει τη φάση της αγωνιστικής με το χαμένο κάρφωμα με το ένα χέρι και ο Λαουάλ έρχεται στον Παναθηναϊκό για τον απλούστατο λόγο πως τέτοιες φάσεις είναι βούτυρο στο ψωμί του.
Αυτός ο Παναθηναϊκός όχι μόνο κάλυψε τις τρεις σημαντικές απουσίες (Μαυροκεφαλίδης, Παππάς, Σλότερ), αλλά στην ουσία συσπειρώθηκε περισσότερο κι έμοιαζε να έχει πολλές λύσεις στον πάγκο, παρότι την έβγαλε με λιγότερους σε σχέση με άλλα παιχνίδια.
Εξι παίκτες τελείωσαν με διψήφιο αριθμό πόντων, ο Ιβάνοβιτς πήρε απ' όλους τους παίκτες το 100% και για πολλοστή φορά η ενέργεια και η αυτοπεποίθηση που έβγαλε η ομάδα στο πρώτο 15λεπτο ήταν το «κλειδί» για την άνετη νίκη. Είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός μεταμορφώνεται στα εντός έδρας ματς, αισθάνεται πολύ καλύτερα ψυχολογικά κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που πατάει στο παρκέ.
Σε ατομικό επίπεδο, ο Φώτσης έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι με τους 12 πόντους και τα 11 ριμπάουντ, ο Μπατίστα, περιμένοντας την... απαλλαγή του, ήταν εξαιρετικός όσο χρειάστηκε, ενώ ο Μπλουμς ως κλασικός σουτέρ, βρέθηκε στην καλή του μέρα κι έκανε τη διαφορά στο πρώτο ημίχρονο. Στα ευχάριστα είναι βέβαια η επιστροφή του Γιάνκοβιτς, αλλά και η παρουσία του Μποχωρίδη στην πεντάδα του Παναθηναϊκού στις αρχές των δύο ημιχρόνων.
Στα αρνητικά, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο +25 και στο τέλος κινδύνεψε να χάσει τη διαφορά ασφαλείας που ενδεχομένως να του χρειαστεί σε περίπτωση ισοβαθμίας. Υπάρχει η δικαιολογία των λίγων παικτών και της κούρασης, αλλά και πάλι δεν επιτρέπεται σ' αυτό το επίπεδο τέτοια χαλάρωση στο φινάλε.
Υ.Γ: Για να διευκρινίζουμε κάτι σε σχέση με τη μεταγραφή του Λαουάλ: Δεν υπήρχε κανένας ειδικός όρος για Ευρωλίγκα στο συμβόλαιο του παίκτη με την Τραμπζοσνπόρ. Η τουρκική ομάδα άφησε ελεύθερο τον παίκτη, ύστερα από σχετικό αίτημα του ίδιου και μετά από συζητήσεις που κράτησαν κοντά ένα μήνα.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Σα να έκανε πρόβα, σα να ήθελε να δει πόσο πολύ του ταιριάζει, ο Παναθηναϊκός απέδειξε με τον τρόπο παιχνιδιού του πόσο πολύ τον χρειάζεται για να αυξήσει στο διπλάσιο την αποτελεσματικότητά του στη φροντ λάιν.
Τουλάχιστον 15 φάσεις, οι περισσότερες στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του Λαουάλ που μέσα στις επόμενες ώρες θα ενσωματωθεί στην ομάδα και με το καλημέρα θα καταλάβει τι ακριβώς απαιτεί ο Παναθηναϊκός από αυτόν.
Οσο υπάρχει ο Διαμαντίδης να βλέπει με μάτια στην πλάτη, όσο ο Νέλσον «κόβει» στα δύο την αντίπαλη άμυνα και δημιουργεί φάσεις με τη διεισδυτικότητά του, τόσο ο Λαουάλ θα είναι υπεραπαραίτητος σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό. Εφτασε ο Μπατίστα να καρφώσει... αέρινα μετά από εκπληκτικό πικ εντ ρολ, ο Γκιστ παραλίγο να ολοκληρώσει τη φάση της αγωνιστικής με το χαμένο κάρφωμα με το ένα χέρι και ο Λαουάλ έρχεται στον Παναθηναϊκό για τον απλούστατο λόγο πως τέτοιες φάσεις είναι βούτυρο στο ψωμί του.
Αυτός ο Παναθηναϊκός όχι μόνο κάλυψε τις τρεις σημαντικές απουσίες (Μαυροκεφαλίδης, Παππάς, Σλότερ), αλλά στην ουσία συσπειρώθηκε περισσότερο κι έμοιαζε να έχει πολλές λύσεις στον πάγκο, παρότι την έβγαλε με λιγότερους σε σχέση με άλλα παιχνίδια.
Εξι παίκτες τελείωσαν με διψήφιο αριθμό πόντων, ο Ιβάνοβιτς πήρε απ' όλους τους παίκτες το 100% και για πολλοστή φορά η ενέργεια και η αυτοπεποίθηση που έβγαλε η ομάδα στο πρώτο 15λεπτο ήταν το «κλειδί» για την άνετη νίκη. Είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός μεταμορφώνεται στα εντός έδρας ματς, αισθάνεται πολύ καλύτερα ψυχολογικά κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που πατάει στο παρκέ.
Σε ατομικό επίπεδο, ο Φώτσης έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι με τους 12 πόντους και τα 11 ριμπάουντ, ο Μπατίστα, περιμένοντας την... απαλλαγή του, ήταν εξαιρετικός όσο χρειάστηκε, ενώ ο Μπλουμς ως κλασικός σουτέρ, βρέθηκε στην καλή του μέρα κι έκανε τη διαφορά στο πρώτο ημίχρονο. Στα ευχάριστα είναι βέβαια η επιστροφή του Γιάνκοβιτς, αλλά και η παρουσία του Μποχωρίδη στην πεντάδα του Παναθηναϊκού στις αρχές των δύο ημιχρόνων.
Στα αρνητικά, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο +25 και στο τέλος κινδύνεψε να χάσει τη διαφορά ασφαλείας που ενδεχομένως να του χρειαστεί σε περίπτωση ισοβαθμίας. Υπάρχει η δικαιολογία των λίγων παικτών και της κούρασης, αλλά και πάλι δεν επιτρέπεται σ' αυτό το επίπεδο τέτοια χαλάρωση στο φινάλε.
Υ.Γ: Για να διευκρινίζουμε κάτι σε σχέση με τη μεταγραφή του Λαουάλ: Δεν υπήρχε κανένας ειδικός όρος για Ευρωλίγκα στο συμβόλαιο του παίκτη με την Τραμπζοσνπόρ. Η τουρκική ομάδα άφησε ελεύθερο τον παίκτη, ύστερα από σχετικό αίτημα του ίδιου και μετά από συζητήσεις που κράτησαν κοντά ένα μήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου