Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Ο ΠΑΟ δεν έχασε το Κύπελλο, χάνει την χρονιά...!!

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την “εγκληματική” διαχείριση από πλευράς Παναθηναϊκού της περσινής μεγάλης επιτυχίας και για τα μεγάλα λάθη των Γιάννηδων...
Μία φορά δικαιούσαι να κάνεις λάθος κι' ας είναι και σοβαρό. Ο Παναθηναϊκός έκανε τέτοιο το περασμένο καλοκαίρι, όταν αντί να πατήσει πάνω στην περσινή υπέρβαση της ομάδας και να χτίσει γύρω από αυτό το κατόρθωμα και τους πρωταγωνιστές του, αποφάσισε, ότι πέρσι ήταν μόνο η αρχή και από μόνη της θα έρχονταν και η συνέχεια...

Ηταν προφανές ότι οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο ήταν από ελάχιστες ως καμία. Από μόνο του δεν έρχεται τίποτα. Εναν παίκτη που είναι του έξι και έπαιζε για τρία, μπορείς μέσα από την σωστή δουλειά και προπόνηση να τον φτάσεις στο έξι. Στο οκτώ αποκλείεται. Αυτή είναι η ιστορία του Παναθηναϊκού τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, με λίγα λόγια...


Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει...

Πρόπερσι το καλοκαίρι ο Γιάννης Αναστασίου πήρε μία ομάδα στα χέρια του και με σωστή προπόνηση και πολύ δουλειά την έφτασε στο ανώτατο όριο της. Το τερμάτισε. Για αυτό άλλωστε ότι έγινε πέρυσι αντιμετωπίστηκε απ' όλους ως υπέρβαση. Και όταν λέω από όλους εννοώ και έξω και μέσα στον Παναθηναϊκό. Οταν λοιπόν την μία σεζόν κάνεις υπέρβαση και το αναγνωρίζεις, σημαίνει ότι για να μείνεις στο ίδιο επίπεδο, όχι να ανέβεις κιόλας, χρειάζεσαι ενίσχυση.

Με λίγα λόγια ο Παναθηναϊκός για να έκανε φέτος ότι έκανε και πέρυσι, έχοντας μάλιστα στην πλάτη του και την Ευρώπη, ήταν απολύτως απαραίτητη η μεταγραφική ενίσχυσή του.
Αντ' αυτού η διοίκηση και ο προπονητής του Παναθηναϊκού αντί για ενίσχυση επέλεξαν την... αποδυνάμωση. Στη θέση του καταλυτικού πέρυσι Αμπέιντ ήρθε ο αναιμικός Μπούι και την μεγάλη περυσινή τρύπα στο δεξί άκρο της άμυνας ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να την καλύψει με τον Μπούρμπο (!!!). Πάλι καλά που αποκτήθηκε δηλαδή ο ελεύθερος Στηλ και βρήκε τερματοφύλακα αξιοπρεπέστατο ο Παναθηναϊκός, διότι διαφορετικά και σε αυτή την θέση θα είχε σοβαρό πρόβλημα.

Αποδυναμωμένος λοιπόν σε σχέση με πέρυσι προσπάθησε φέτος να κάνει ξανά υπέρβαση στην Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη. Ε, δεν γίνεται. Αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει, πώς να το κάνουμε τώρα. Δεν γίνεται στον φετινό Παναθηναϊκό που ήθελε να παίξει Τσάμπιονς Λιγκ και να κάνει πρωταθλητισμό να αποκτάται Γενάρη μήνα ο Ταυλαρίδης και να φαίνεται ότι στην ομάδα προστέθηκε ο... Μπεκενμπάουερ. Και δεν φαίνεται επικοινωνιακά, φαίνεται στο χόρτο. Δείγμα πόσο χαμηλής δυναμικότητας είναι το ρόστερ του Παναθηναϊκού που ένας παίκτης του Ατρομήτου (ούτε καν ο καλύτερος) στα 35 του, κάνει την διαφορά στον Παναθηναϊκό με άνεση...

Οι ευθύνες του Γιάννη Αναστασίου

Αντι λοιπόν να το δει αυτό ο Παναθηναϊκός και να βρει τουλάχιστον τρεις τέσσερις ακόμη περιπτώσεις σαν τον Ταυλαρίδη, αποφάσισε να μην κάνει μεταγραφές ούτε τον Γενάρη. Και προσέξτε, το αποφάσισε με εντολή Αναστασίου ο οποίος ήθελε να στηρίξει τον Μπαϊράμι και τον Μπουί. Εδώ μπορείς μέχρι και ύποπτες σκέψεις να κάνεις... Τι ακριβώς να στηρίξει από τον Μπαϊράμι, μετά από 1,5 χρόνο; Πόσο να τον περιμένει ο Παναθηναϊκός δηλαδή αυτό τον παίκτη; Οσο δε για τον Μπούι ποιος ο λόγος να στηρίξει έναν παίκτη που δεν είναι δικός του αλλά δανεικός και που είναι βέβαιο ότι το καλοκαίρι θα τον στείλει από εκεί που ήρθε.

Δεν γίνεται ο Αστέρας Τρίπολης να παίρνει ελεύθερο τον Ιγκλέσιας για αμυντικό χαφ, επειδή θα του φύγει ο Ουσέρο και ο Παναθηναϊκός να φωνάζει “στηρίζω τον Μπούι”. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
Και αναφέρω το όνομα του Ιγκλέσιας λόγω κασέ. Διότι ακούω πολλούς να λένε “χρειαζόμαστε 4-5 ακόμη Μπεργκ για να πάμε για πρωτάθλημα”. Σωστό μόνο που ο Παναθηναϊκός άλλους 4-5 Μπεργκ δεν μπορεί ακόμη να τους πληρώσει. Τρεις τέσσερις ακόμη παίκτες σαν τον Ταυλαρίδη όμως μπορεί. Ας πάρει λοιπόν αυτούς.

Πως είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός να θέλει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα κι' αν δεν το κατακτήσει, τουλάχιστον να πάρει την πρωτιά στα πλέι οφ ώστε να ξαναπαίξει προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ και να πιστεύει ότι θα το κάνει με τον Μπούρμπο και τον Μπούι. Γενικά στον Παναθηναϊκό νομίζω ότι έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Θυμίζω για παράδειγμα την περίπτωση Μπερίσα. Θα πρέπει να δούμε αν είναι και από τις περιπτώσεις ρεκόρ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Παναθηναϊκός “δανείστηκε” έναν παίκτη και δεν τον έχει χρησιμοποιήσει σε κανένα επίσημο ματς ούτε για ένα λεπτό. Είναι τρομακτικό αν αναλογιστεί κανείς την χρησιμότητα που έχουν οι δανεικοί. Να πάρεις δανεικό από την Ρόμα για τις προπονήσεις είναι πραγματικά εντυπωσιακό κατόρθωμα...

Οι ευθύνες του Γιάννη Αλαφούζου...

Οπως εντυπωσιακή είναι και η... απάθεια της διοίκησης. Διότι ο προπονητής μπορεί να στα λέει όλα αυτά το περασμένο καλοκαίρι κι' εσύ να τον ακούς. Αν και νομίζω ότι ο Νταμπίζας ήταν αντίθετος. Αλλά τέλος πάντων ακούς το καλοκαίρι τον προπονητή και του κάνεις το χατίρι να μην κάνεις μεταγραφές. Ε, τον Γενάρη όταν σου λέει έχουμε τον Μπαϊράμι και τον Μπούι και δεν θέλουμε μεταγραφές, δεν του λες και δυο κουβέντες του τύπου “ναι τους έχουμε, αλλά δεν παίζουν ή δεν είναι για να παίζουν”. Οταν μάλιστα ο νέος τεχνικός διευθυντής αλλά και ο Φύσσας λένε ευθέως στον Γιάννη Αλαφούζο, όπως και στον προπονητή ότι η ομάδα θέλει μεταγραφές αυτός εξακολουθεί να ακούει τον προπονητή, ο οποίος στο μεταξύ και μέχρι να φτάσουμε στον Γενάρη δεν έχει καταφέρει να κερδίσει ούτε ένα σημαντικό ματς; Ο μόνος λόγος για να το κάνει αυτό ο Αλαφούζος είναι επειδή τον βολεύει να μην χαλάσει ούτε ένα ευρώ. Αλλος δεν υπάρχει...

Ο Παναθηναϊκός σήμερα έχει ένα φτωχό ρόστερ που δεν του επιτρέπει να πετύχει καν όσα πέτυχε πέρυσι. Κατά την άποψη μου βάση του ρόστερ του ο Παναθηναϊκός είναι για να τερματίζει τέταρτος πίσω και από τον Αστέρα Τρίπολης και δεν το λέω σχηματικά ούτε υπερβολικά, αυτό εκτιμώ βλέποντας τα ρόστερ των ομάδων που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα...

Και αυτό θα είναι ένα μεγάλο πισωγύρισμα, το οποίο μπορεί να φανεί ακόμη μεγαλύτερο την επόμενη σεζόν, όταν η ΑΕΚ θα είναι στην Σούπερ Λίγκα. Δεν γίνεται η ΑΕΚ της Football League να έχει στην ενδεκάδα της τέσσερις πέντε παίκτες που στον Παναθηναϊκό όχι απλώς θα ήταν βασικοί, αλλά θα έπαιρναν και την φανέλα σπίτι...

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έκανε υπομονή και στήριξε αυτή την ομάδα και την προσπάθεια του Αλαφούζου μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Το έκανε και γιατί έβλεπε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση οικονομικά, το έκανε και γιατί έβλεπε μέσα από την ομάδα να υπάρχει μία προοπτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξακολουθεί να στηρίζει άκριτα και με μοναδικό επιχείρημα ότι δεν υπάρχει άλλος που να θέλει να πάρει το μαγαζί. Ο Παναθηναϊκός όπως είναι σήμερα κι' αν το επόμενο καλοκαίρι δεν γίνουν εντυπωσιακές μεταγραφές, θα ξεκινήσει το επόμενο πρωτάθλημα με στόχο να μπει στα πλέι οφ. Διότι σε επίπεδο ρόστερ θα είναι πολύ πιο φτωχός και από τους Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, αλλά και από την ΑΕΚ. Και ο κόσμος του Παναθηναϊκού μπορεί να κάνει κι' ένα και δύο χρόνια υπομονή αρκεί να βλέπει την προοπτική. Και φέτος κανείς δεν του την δίνει και πολύ φοβάμαι αν κρίνω από την περίπτωση Γκαλίτσιου ο οποίος είναι ο διακαής πόθος για το δεξί άκρο της άμυνας την επόμενη σεζόν, ότι δύσκολα θα του την δώσουν και του χρόνου...

Καιρός να συνέλθουν...

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: