Η λέξη «κατάσκοπος» στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι συνδεδεμένη με τον
Γιάννη Καλογερά. Αποτελούσε το... τρίτο μάτι του Παναθηναϊκού. Ήταν ο
πλέον διάσημος Έλληνας σκάουτερ στη δεκαετία του '80 και αποτελούσε δεξί
χέρι των εκάστοτε προπονητών του «τριφυλλιού».Η 20ετής παρουσία συνδυάστηκε με τις περισσότερες ευρωπαϊκές επιτυχίες του Παναθηναϊκού στη μετα-Γουέμπλεϊ εποχή.
Ο Γιάννης Καλογεράς βρισκόταν πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο ακτινογραφώντας τους αντιπάλους του «τριφυλλιού», καταγράφοντας την παραμικρή λεπτομέρεια από τα αγωνιστικά μέχρι τα οικονομικά αλλά και ιατρικά μυστικά τους.
Ήταν ο άνθρωπος που χάραζε την στρατηγική των «πρασίνων» προσαρμόζοντας την ανάλογα με τις συνθήκες και τον τρόπο παιχνιδιού των ανυιπάλων.
Για χάρη του Παναθηναϊκού πήδηξε από μάντρα στο Τορίνο και παρακολούθησε δίχως να τον αντιληφθεί κανείς την τελευταία προπόνηση της Γιουβέντους.
Ο Γιάννης Καλογεράς σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις τους εξήγησε γιατί δεν πηγαίνει πλέον στον γήπεδο, χαρακτήρισε τεράστιο λάθος την απομάκρυνση της οικογένειας Βαρδινογιάννη από τον Παναθηναϊκό, αναφέρθηκε στην περίφημη αρπαγή του Κρις Καλαντζή, στην παρεξήγηση με τον Πλατινί, την φιλία με τους Νταλγκλίς και Πέισλι, ενώ αναφέρθηκε στους καλύτερους προπονητές αλλά και ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού κατά την διάρκεια της καριέρας του.
Το gazzetta.gr ζήτησε αρχικά από τον κ. Καλογερά να κάνει έναν απολογισμό της διαδρομής του στο «τριφύλλι».
«Στον Παναθηναϊκό έζησα πάρα πολλά. Έμεινα ακριβώς για 20 χρόνια μέχρι το 2000 όπου αποχώρησα. Στην ομάδα υπήρχε διοικητική σοβαρότητα, συνέπεια και ταχύτητα αποφάσεων με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη να βρίσκεται στο τιμόνι.
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης μετά τα δύο πρώτα χρόνια απέκτησε την απαιτούμενη πείρα και οδήγησε τον Παναθηναϊκό με έναν έξυπνο αλλά και σοβαρό τρόπο σε επιτυχίες κυρίως στον ευρωπαϊκό χώρο με αποκορύφωμα την παρουσία στα ημιτελικά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1985.
Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός καθιερώθηκε στους «8» της Ευρώπης, ενώ έφτανε μέχρι τα ημιτελικά. Τεράστια επιτυχία για την ομάδα».
Ο Γιάννης Καλογεράς εξήγησε πως βρέθηκε στους κόλπους των «πρασίνων».
«Ο Κόβατς ήταν εκείνος που ζήτησε να έρθω στον Παναθηναϊκό την εποχή που εργαζόμουν στην Αυστραλία. Ήμουν βοηθός μάνατζερ του προπονητή που εκείνη την εποχή του Λάκη Πετρόπουλου.
Ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλη οργάνωση. Υπήρχε σοβαρότητα και πειθαρχία στη δομή της ομάδας».
Όπως τονίζει στο gazzetta.gr εξακολουθεί να τα λέει με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη όπως συνήθιζε άλλωστε από την εποχή που συνεργάζονταν στον Παναθηναϊκό.
«Εξακολουθώ να έχω άριστες σχέσεις με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη. Προχθές ήμασταν μάλιστα μαζί. Συζητούμε διάφορα θέματα κοινωνικού αλλά και αθλητικού περιεχομένου».
Ο επίτιμος αντιπρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων προπονητών διευκρινίζει πως η δουλειά του στον Παναθηναϊκό δεν περιορίζονταν στην «κατασκοπία» των αντιπάλων όπως πίστευε ο κόσμος.
«Ο κόσμος με χαρακτήριζε 'κατάσκοπο' αλλά δεν ήταν μόνο αυτή η δουλειά μου. Ήμουν υπεύθυνος αγωνιστικής τακτικής.
Για τον Παναθηναϊκό ξόδευα κάθε μέρα 18 ώρες, προσπαθώντας να αναλύσω το τρόπο παιχνιδιού των αντιπάλων μας και να επικεντρώσουμε την τακτική μας με βάση το πως έπαιζαν οι αντίπαλοι μας.
Κάθε Τρίτη είχαμε σύσκεψη στη «Motor Oil» με την παρουσία και του Βαρδή ή του Θόδωρου Βαρδινογιάννη ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Συζητούσαμε τα πάντα για την ομάδα ακολουθώντας ενιαία γραμμή. Υπήρχε μεγάλη οργάνωση και προγραμματισμός.
Θυμάμαι μετά την ήττα με 5-2 από την Χόνβεντ στην Ουγγαρία κάποιοι δημοσιογράφοι έγραψαν πως ήταν λάθος η τακτική του Καλογερά.
Τους είπα μην βιάζεστε. Να περιμένετε. Στη ρεβάνς κερδίσαμε 5-1 και προκριθήκαμε. Το 90% των παικτών της εποχής μου, ήρθαν με δική μου εισήγηση στον Παναθηναϊκό. Έλληνες και ξένοι».
Μία από τις πλέον συναρπαστικές ιστορίες με προεκτάσεις αστικού μύθου αφορούν τον τρόπο με τον οποίο ο Κρις Καλαντζής αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό το 1987.
«Ήμουν εφτά χρόνια στην Αυστραλία. Εκεί γνώρισα τον Κόβατς, ενώ η Εθνική Αυστραλίας στο Μουντιάλ του 1974 βασίστηκε στην δική μου τακτική.
Ήξερα πρόσωπα και πράγματα στη χώρα. Έκλεισα τηλεφωνικά τον Κρις Καλαντζή μέσω του τότε γυμναστή του Παναθηναϊκού, Παπαδημητρίου.
Όταν έμαθα πως έρχεται στην Ελλάδα πήγα στο αεροδρόμιο. Εκεί βρίσκονταν και η Λόλα Νταϊφά, σύζυγος του τότε προέδρου του Ολυμπιακού, Σταύρου Νταϊφά.
Έπιασα τον Καλαντζή από τον χέρι και τον είχα με πλάτη στον κόσμο που περίμενε. Η Νταϊφά δεν τον αντιλήφθηκε. Τον οδήγησα σε ένα άλλο σημείο και κουβεντιάσαμε για όλα τα θέματα.
Έτσι κλείσαμε την συμφωνία. Άλλωστε αυτά που του προσφέραμε δεν τα έδιναν άλλες ομάδες.
Βέβαια στη συνέχεια αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό και μεταπήδησε στον Ολυμπιακό. Αυτό συνέβη επειδή καθυστέρησε 2-3 μέρες το ραντεβού του με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη προκειμένου να ανανεώσει το συμβόλαιο του.
Δεν τον είδε τότε ο πρόεδρος και ο Καλαντζής προτίμησε να μεταγραφεί στον Ολυμπιακό».
Ο «κατάσκοπος» δεν κρύβει τον προβληματισμό του για την τωρινή ομάδα του Παναθηναϊκού, ενώ χαρακτηρίζει μεγάλο λάθος την απομάκρυνση της οικογένειας Βαρδινογιάννη από την ηγεσία του Παναθηναϊκού.
«Παρακολουθώ την πορεία του Παναθηναϊκού αλλά για να είμαι ειλικρινής μόνο από την τηλεόραση. Από το 2000 όταν και αποχώρησα, τον είδα μόλις δύο φορές στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο.
Δεν θέλω να πάω στο γήπεδο γιατί όλοι θα με ρωτούν για τον Παναθηναϊκό και δεν θέλω να στενοχωρήσω κανένα.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να αλλάξει τακτική. Έγινε ένας πρόστυχος πόλεμος. Έβγαλαν από την ομάδα μία από τις δυνατότερες οικονομικά οικογένειες της Ευρώπης.
Μεγαλύτερο λάθος από το να διώξουν την οικογένεια Βαρδινογιάννη δεν μπορούσε να γίνει. Με τον Βαρδινογιάννη τα έκτροπα που συνέβησαν στη Λεωφόρο δεν θα τα βλέπαμε.
Είχε το θάρρος να κατεβαίνει στο γήπεδο και να παρεμβαίνει κάτι που όλοι εκτιμούσαν. Στράφηκαν όμως εναντίον τους. Μεγάλο λάθος.
Εγώ θέλω τον Παναθηναϊκό όπως ήταν στην Ευρώπη. Τότε που τα εισιτήρια ξεπερνούσαν τα 75.000 στο Ολυμπιακό Στάδιο σε ευρωπαϊκά παιχνίδια και είχε πάνω από 55.000 κόσμο στην Ελλάδα.
Τότε είχε άλλο πρεστίζ ο σύλλογος. Είναι διαφορετικό από το να παίζει στο παλιό γήπεδο, στο κουβούκλιο όπως γίνεται τώρα».
Η εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει απογοητεύσει τον βετεράνο προπονητή.
«Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Οι παίκτες που αγωνίζονται στην Ελλάδα δεν είναι αντάξιοι του επιπέδου που είχε το πρωτάθλημα.
Επίσης υπάρχει λανθασμένη νοοτροπία. Εμείς ξεκινούσαμε λέγοντας πως πρέπει να παίξουμε στους «8» και να προσπαθήσουμε να πάμε πιο μακριά. Αυτός ήταν ο στόχος. Όχι να πάμε στους «16» και να τελειώσουμε.
Πρέπει να φέρνουμε σωστούς παίκτες. Βέβαια θα μου πεις είναι ακριβοί οι καλοί. Υπάρχει καλό υλικό και σε ότι αφορά τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Εκεί πρέπει να δουλέψουμε. Να βελτιώσουμε το υλικό μας.
Στο εξωτερικό έχουν μειώσει τα λάθη που έκαναν. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και εδώ».
Από την πολυετή παρουσία του στο «τριφύλλι», ο κ. Καλογεράς ξεχωρίζει τρεις προπονητές.
«Τρεις είναι οι προπονητές που ξεχωρίζω. Από προπονητική τακτική τον Σουηδό Μπένγκτσον. Όσο ήταν στην ομάδα δεν είχαμε ούτε ένα τραυματισμό σε ότι αφορά την προπονητική τακτική. Στον πάγκο ήταν άλλο πράγμα. Δεν είχε τις απαραίτητες γνώσεις σε αγωνιστική τακτική.
Εκπληκτικός προπονητής ήταν ο Τόμισλαβ Ίβιτς. Έμεινε 3-3,5 μήνες. Κακώς τον διώξαμε. Είχε 12-13 μέρες την ομάδα στο Meridien και μάθαινε τακτική στους παίκτες. Αυτός ήταν που εφάρμοσε την εξέλιξη του 3-5-2 στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Πήγε στην Πόρτο και πήρε Πρωτάθλημα, Κύπελλο Πρωταθλητριών και Διηπειρωτικό.
Επίσης τρομερός προπονητής ήταν ο Όσιμ. Στο ίδιο επίπεδο. Μάλιστα όταν εργάζονταν στην Αυστρία μου ζητούσε να έρθω για να δουλέψουμε και πάλι μαζί. Ακόμη και στην Ιαπωνία με ήθελε δίπλα του.
Με στενοχωρούν πολλά πράγματα στον Παναθηναϊκό, όπως και στην ΑΕΚ που είχε καθοδική πορεία. Θέλω να την ξαναδώ εκεί που ανήκει στο ίδιο υψηλό επίπεδο».
Ποιοι είναι όμως οι ποδοσφαιριστές που έκαναν την διαφορά στον Παναθηναϊκό;
«Δύο παίκτες ξεχωρίζω. Ο ένας είναι ο Βέλιμιρ Ζάετς αλλά δεν έπαιξε σε πολλά ματς. Φοβερή προσωπικότητα με ηγετικό ρόλο στον Παναθηναϊκό.
Ο άλλος ήταν Ρότσα. Αυτός είναι για μένα ο Νο1 στον Παναθηναϊκό. Έδινε το κάτι παραπάνω από αυτά που μπορούσε.
Μου θύμιζε τον Δομάζο που δεν ήθελε να χάνει. Ο Ζάετς έπαιξε 30-35 ματς και ο Ρότσα κοντά στα 200. Είχε μεγαλύτερη προσφορά ο Χουάν. Είχαμε καλή ομάδα εκείνη την εποχή. Υπήρχαν μεγάλοι παίκτες όπως οι Μαυρίδης και Κυράστας. Μιλάμε για μία ομάδα που ανήκε στους «8» της Ευρώπης».
Αξέχαστη η στιγμή ο Τζιοβάνι Τραπατόνι διαπίστωσε πως ο «κατάσκοπος» παρακολούθησε την τελευταία προπόνηση της Γιουβέντους δίχως να αντιληφθεί την παρουσία του!
«Αυτή η εντυπωσιακή ιστορία αφορά την Γιουβέντους όταν την αποκλείσαμε. Την προηγούμενη μέρα στην τελευταία προπόνηση της ιταλικής ομάδας κάποιοι φοιτητές με βοήθησαν κάνοντας μου σκαμνάκι και μπήκα μέσα από τις μάντρες του γηπέδου.
Επί δύο ώρες παρακολουθούσα την προπόνηση και ο τεχνικός της Γιουβέντους Τζιοβάνι Τραπατόνι ανέλυε το σύστημα που θα ακολουθούσε με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Όταν τελείωσε η προπόνηση, δεν έφυγα, αλλά αντίθετα πέρασα από μπροστά του με αποτέλεσμα οι Ιταλοί να καταλάβουν τι είχε συμβεί.
Αναγκάστηκε να τροποποιήσει την τακτική του και η Γιουβέντους αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό».
Ο Γιάννης Καλογεράς ανακαλεί στη μνήμη του και την παρεξήγηση με τον νυν πρόεδρο της UEFA, Μισέλ Πλατινί.
«Με τον Πλατινί είχαμε μια παρεξήγηση που διήρκεσε για αρκετά χρόνια. Η αφορμή δόθηκε στο ματς του Παναθηναϊκού με την Γιουβέντους το 1987. Στο ημίχρονο της αναμέτρησης έδωσα στον Βασίλη Δανιήλ που τότε ήταν ο προπονητής της ομάδας, κάποιες σημειώσεις που κράτησα από το πρώτο ημίχρονο για να τις μεταφέρει στους παίκτες γιατί εγώ θα πήγαινα στα αποδυτήρια των διαιτητών.
Τότε ήρθε ο Πλατινί, ο οποίος είχε ρόλο εκείνη την εποχή στη Γιουβέντους. Ήθελε να μιλήσει με τους διαιτητές, οι οποίοι ήταν συμπατριώτες του. Εγώ δεν είχα πρόβλημα αλλά ζήτησα από τον παρατηρητή διαιτητών να γίνει η συζήτηση στα αγγλικά και εκείνος δυσαρεστήθηκε.
Είχα επαφές με ανθρώπους από το αγγλικό, γαλλικό αλλά και γερμανικό ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα είχα συχνές συζητήσεις με τον Γκι Ρου, από την εποχή που αποκλείσαμε την Οσέρ».
Ο Γιάννης Καλογεράς με εξαιρετικές διασυνδέσεις στην Αγγλία και δη στη Λίβερπουλ θυμήθηκε την επίσκεψη του στην οικία του Κένι Νταλγκλίς.
«Ο Νταλγκλίς ήταν ένας ποδοσφαιριστής υψηλού επίπεδου, όπως και σαν άνθρωπος. Είχα προσκληθεί θυμάμαι από την Λίβερπουλ προκειμένου να παρακολουθήσω την προετοιμασία της. Μετά από διπλή προπόνηση της ομάδας πήγα στο σπίτι του Κένι Νταλγκλίς.
Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε η σύζυγος του. Ο Νταλγκλίς βρισκόταν με τις πιτζάμες του ξαπλωμένος στον καναπέ κρατώντας ένα βιβλίο.
Ήξερε πως θα έχει μακρύ βίο στο ποδόσφαιρο και έκανε πάντα σωστή ζωή. Επίσης ο Νταλγκλίς με είχε καλέσει να παρακολουθήσω έναν τελικό Κυπέλλου όπου αγωνίζονταν η Λίβερπουλ.
Είχα αναπτύξει άριστες σχέσεις με την Λίβερπουλ. Θυμάμαι βρισκόμουν μαζί με την αγγλική ομάδα στο Βέλγιο, στον μοιραίο τελικό του Χέιζελ.
Με καλούσε ο Πέισλι στις συναντήσεις της ομάδας. Τότε είχε τεθεί θέμα ποιος θα αναλάβει την Λίβερπουλ. Ο Νιλ και ο Νταλγκλίς ήταν υποψήφιοι αλλά με παρέμβαση Πέισλι το χρίσμα δόθηκε στον Νταλγκλίς.
Όπως μου έλεγε ο Κένι, ένιωθε μεγάλη υποχρέωση στον Πέισλι, καθώς του οφείλει πολλά πράγματα στην καριέρα του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου