Μία κακή επιλογή!

Γράφει ο Βασίλης Μάστορας

Λογικό ήταν το σύστημα του ελληνικού ποδοσφαίρου να αντιδράσει μετά τα πορίσματα και τις διώξεις για το «Coripolis» και την «εγκληματική οργάνωση». Θα θεωρούσα αδιανόητο να καθίσουν με «σταυρωμένα τα χέρια» και να περιμένουν την κρίση της δικαιοσύνης. Στην Ιαπωνία κάποιος από τους διωκόμενους ίσως να έκανε χαρακίρι, μόνο που το όνομα του θα περιλαμβάνονταν σ’ ένα εισαγγελικό πόρισμα ή εάν περνούσε για κατάθεση από το γραφείο του ανακριτή.

Στους πρωταγωνιστές της αθλητικής ζωής της χώρας δεν μπαίνουν παρόμοια ηθικά ζητήματα. Τα στελέχη της Ε.Π.Ο. συνεχίζουν το έργο τους, ενώ οι διαιτητές αντί να δηλώσουν κώλυμα στους μελλοντικούς αγώνες περνούν στην αντεπίθεση. Ετοιμάζονται για αποχή (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπήρχε οριστική απόφαση) με συνοπτικές διαδικασίες. Συνεπικουρούμενοι και από τον πρόεδρο της Ε.Π.Ο.

Γιατί άραγε οι διαιτητές αντιδρούν μ’ αυτό τον τρόπο; Φοβούνται άραγε κάτι ή απλώς εκδηλώνουν την συμπαράσταση στους διωκόμενους; Λογικά ερωτήματα για ένα κομμάτι του ποδοσφαίρου που θεωρητικά έπρεπε να επιζητά την εξυγίανση του αθλήματος που υπηρετούν. Επικρατεί ως μότο ότι οι διαιτητές είναι τα θύματα και οι παράγοντες οι θύτες. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο ποιος ο λόγος που δεν στέκονται στο πλευρό της προσπάθειας που κάνει η δικαιοσύνη ώστε να εξυγιάνει τον χώρο του ποδοσφαίρου; Ισχυρό επιχείρημα δεν υπάρχει. Οι διαιτητές με την ενέργεια τους να βάλουν θέμα αποχής, στην ουσία δείχνουν φόβο από την προσπάθεια που γίνεται για την εξυγίανση ή προσπαθούν να δώσουν χείρα βοηθείας στο σύστημα του ποδοσφαίρου. Τους λόγους τους ξέρουν εκείνοι οι οποίοι πήραν την απόφαση να βάλουν το θέμα της αποχής σε ψηφοφορία. Και σ’ αυτή την περίπτωση δεν χωρούν μισόλογα και υπεκφυγές. Σαφώς και όλοι έχουν το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά αυτή δεν ενισχύεται με την απόφαση για αποχή.

Αντιθέτως θα αποτελούσαν απόδειξη ηθικής ευαισθησίας η συμπαράσταση στο έργο της δικαιοσύνης και το αίτημα εξαίρεσης τους από τους αγώνες μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση. Εάν αυτό γίνει αργά ή γρήγορα δεν αφορά την αθλητική κοινωνία. Είναι υπόθεση δική τους και όλων εκείνων οι οποίοι περνούν από τα γραφεία των ανακριτών και έχουν λόγους να επιθυμούν να «τρέξουν» οι διαδικασίες. Οι διαιτητές πάντως με την πρόθεση τους για αποχή δείχνουν ότι στόχος τους είναι να «μπερδέψουν» τα πράγματα και όχι να τα ξεδιαλύνουν. Εκτός κι αν αυτός είναι ο ουσιαστικός τους στόχος.  
*Πηγή: metrosport.gr*