Η είδηση της επιστροφής του στην ΤΣΣΚΑ,
έγινε γνωστή λίγες μέρες (23/02) πριν από την έναρξη του 2ου γύρου στο
Top-16 της Ευρωλίγκα, μετά από ένα διάστημα μακράς αγωνιστικής απραξίας
στο ΝΒΑ. Η αρχή ήταν δύσκολη για τον “ΑΚ-47”, που χρειάστηκε να περάσουν
πέντε αγώνες της ρωσικής “αρκούδας”, μέχρι να κάνει αισθητή την
παρουσία του (10π., 9ρ. & 2κλ. στη δύσκολη νίκη επί του Ολυμπιακού)
στο παιχνίδι της ομάδας του, που εν τω μεταξύ διεκδικούσε την πρώτη θέση
του ομίλου και το πλεονέκτημα έδρας για τα πλέϊ-οφ.
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όμως, που ο Αντρέϊ Κιριλένκο δούλευε σκληρή και ετοιμαζόταν για την ολική επαναφορά του, είχε συμπαραστάτες τους συμπαίκτες και τους προπονητές του. Ο 34χρονος διεθνής Ρώσος φόργουορντ, δεν αγχώθηκε καθόλου, άφησε το παιχνίδι του να έρθει σ' αυτόν και όταν πλέον έφτασε η ώρα για κρίσιμα παιχνίδια των πλέϊ-οφ, φώναξε εμφατικά “παρών”! Στα τέσσερα παιχνίδια της σειράς με τον Παναθηναϊκό, ο κορυφαίος παίκτης του ρωσικού μπάσκετ, ήταν ο MVP της ομάδας του και η πολύπλευρη προσφορά του (μ.ο. 13,0π., 6,3ρ., 1,5ασ., 1,3κλ. & 1,8κοψ. με 54,2% στα διπ. και 54,5% στα τριπ.), έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρόκριση της ΤΣΣΚΑ στο φάϊναλ-φορ της Ευρωλίγκα. Το gazzetta.gr τον συνάντησε στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ και είχε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του...
Τι αλλάξατε μέσα σε 48 ώρες και καταφέρατε να πάρετε μία εύκολη νίκη στο 4ο παιχνίδι και μαζί την πρόκριση για το φάϊναλ-φορ;
«Είμαστε πολύ πιο συγκεντρωμένοι στο μαρκάρισμα των σουτέρ του Παναθηναϊκού, που μας “σκότωσαν” στο 3ο παιχνίδι, όταν και επιτρέψαμε πολλά ελεύθερα σουτ από τον Παππά, τον Φώτση και τον Γιάνκοβιτς. Απόψε (σ.σ.: χθες), κάναμε πολύ καλά close-out (σ.σ.: τους “κλείσαμε”) σ‘ αυτούς τους παίκτες (σ.σ.: συνολικά είχαν 3/13 τριπ.) και ρισκάραμε αφήνοντας περισσότερο χώρο, σε ορισμένους άλλους που δεν αποτελούν και τις πρώτες επιλογές στην επίθεση, όπως, ο Μαυροκεφαλίδης και ο Νέλσον. Θέλαμε να κρατήσουν την μπάλα και κάποια στιγμή να πάρουν την προσπάθεια, από το να τους αναγκάσουμε να πασάρουν! Σε γενικές γραμμές, κάναμε εξαιρετική δουλειά στην άμυνα και ειδικότερα στο transition, υπό την έννοια ότι επιλέξαμε να κάνουμε φάουλ και να μην τους αφήσουμε να τρέξουν, όταν είχαν τη δυνατότητα!»
Γνωρίζοντας αρκετά χρόνια τον Δημήτρη Ιτούδη, υποθέτουμε ότι - στο διάστημα που μεσολάβησε από το 3ο μέχρι το 4ο παιχνίδι, θα... “μάλλιασε” η γλώσσα του για να αποτρέψει το ενδεχόμενο διεξαγωγής 5ου αγώνα στην Μόσχα;
«Δεν θα το ‘λεγα, αλλά υπάρχει εξήγηση γι‘ αυτό! Ξέρει πάρα πολύ καλά τον Παναθηναϊκό και τις ικανότητες των Ελλήνων παικτών, γιατί δούλεψε πολλά χρόνια στον σύλλογο και αυτό ήταν μεγάλο πλεονέκτημα για μας! Μας επέστησε την προσοχή σε κάποια πράγματα, όσον αφορά στην αμυντική προσέγγιση του 4ου αγώνα... Όχι ότι άλλαξε το πλάνο, απλά πρόσθεσε κάποια κομμάτια-κλειδιά κυρίως στην αντιμετώπιση του pick‘n‘roll, που βοήθησαν αρκετά απόψε (σ.σ.: χθες).»
Ποια είναι η άποψη που έχεις σχηματίσει γι' αυτόν;
«Είναι τρομερά αναλυτικός και δίνει τρομερή έμφαση στις λεπτομέρειες! Μερικές φορές, αυτό είναι λίγο κουραστικό για τις παίκτες, αλλά όταν μετά τα παιχνίδια συνειδητοποιείς τη σημασία που έχουν αυτές οι πληροφορίες, καταλαβαίνεις την διαφορετικότητα και την αξία του. Θα έλεγα ότι είναι πολύ διπλωμάτης στην επικοινωνία με τους παίκτες και στον τρόπο που διαχειρίζεται τα σκαμπανεβάσματα που έχουμε όλοι μας και παράλληλα ξέρει να συνδυάζει το συναίσθημα με τον επαγγελματική λογική.»
Η σεζόν δεν άρχισε καλά για σένα. Έπαιξες πολύ λίγο στους Νετς, στη συνέχεια έγινες ανταλλαγή στη Φιλαντέλφια και ουσιαστικά, μέχρι να επιστρέψεις στην Ευρώπη, ήσουν σχεδόν σε αγωνιστική απραξία. Νιώθεις αναγεννημένος στην ΤΣΣΚΑ;
«Δεν παραπονιέμαι, γιατί δεν ήμουν ποτέ... down! Είχα κάποια προβλήματα προσωπικής φύσεως (σ.σ.: η γυναίκα του είχε μία δύσκολη εγκυμοσύνη), αλλά όσον αφορά στο μπάσκετ, ήξερα καλύτερα από τον καθένα, ότι δεν το έχω ξεχάσει, ότι δεν έχω ξοφλήσει! Ξέρω ότι δεν αργεί η στιγμή που θα κρεμάσω τη φανέλα μου, αλλά δεν χρειάζομαι κανέναν να μου πει ότι ακόμη μπορώ να παίξω σε πολύ υψηλό επίπεδο... Το γνωρίζω καλά από μόνος μου. Όταν θα συνειδητοποιήσω ότι πλέον αρχίζω και “ξεθωριάζω” μπασκετικά, θα φύγω εκείνη ακριβώς τη στιγμή! Μου πήρε λίγο χρόνο να βρω τα πατήματά μου, αλλά οι συμπαίκτες μου και ο προπονητής με πίστευαν από την πρώτη στιγμή που επέστρεψα και ήδη έχω αρχίσει να είμαι ο γνωστός Αντρέϊ!»
Η προσθήκη σου στην ομάδα, πάντως, θα 'λεγε κανείς ότι δεν προέκυψε σε μία χρονική στιγμή (στο ξεκίνημα του 2ου γύρου του Top-16), που η ομάδα σου ήταν απελευθερωμένη από το “πρέπει” των αποτελεσμάτων... Παρ' όλα αυτά, η ενσωμάτωσή σου στη “χημεία” της ομάδας, προέκυψε πολύ ομαλά...
«Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, γιατί ουσιαστικά μέσα στον οργανισμό της ΤΣΣΚΑ ανατράφηκα! Από την εφηβική μου ηλικία, ξέρω τους πάντες, από τους γιατρούς και τους φυσιοθεραπευτές, μέχρι τους υπαλλήλους των γραφείων και τους εθελοντές, οπότε δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να τεθεί θέμα “χημείας”! Όσοι έχουν παίξει μαζί μου, ξέρουν ότι δεν ήμουν ατομιστής, αντίθετα ήμουν καλός συμπαίκτης και δεν απαιτούσα να παίρνω πολλές προσπάθειες. Το αγωνιστικό μου προφίλ ταιριάζει πιο πολύ με το παράδειγμα του Τζον Στόκτον, που ήταν ένας σιωπηλός τύπος, που όμως τα έδινε όλα μέσα στο γήπεδο. Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ στη διάρκεια της καριέρας και έτσι είμαι στην προσωπική μου ζωή.»
Στην Μαδρίτη έχεις να πας από το 2007, οπότε και στέφθηκες πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Ρωσίας;
«Καλά θυμάσαι! Έχω καλές αναμνήσεις από εκείνο το Ευρωμπάσκετ, αλλά το ότι θα επιστρέψω σ' αυτό το γήπεδο, δε σημαίνει ακόμη τίποτε γιατί έχουμε ακόμη να δώσουμε δύο τελικούς! Μακάρι να προσθέσω μία ακόμη καλή ανάμνηση εκεί πέρα...»
Είναι αυτό το τρόπαιο, που λείπει από την συλλογή σου, μία ευκαιρία να κλείσεις θριαμβευτικά την καριέρα σου και να σε θυμούνται όλοι στην κορυφή της Ευρώπης;
«Ένα τρόπαιο δεν θα αλλάξει σε τίποτε την θεώρησή μου για το τι έχω κάνει σαν παίκτης του μπάσκετ! Εννοείται πως θέλω να κατακτήσω την Ευρωλίγκα, αλλά ένας αγώνας μπάσκετ, που μπορεί να παίξω σε περίπου τρεις εβδομάδες από τώρα, δεν θα καθορίσει την υστεροφημία μου σαν μπασκετμπολίστας! Πολλοί με ρωτάνε πόσο μεγάλη ήταν η απογοήτευση μου μετά τον χαμένο τελικό της Κωνσταντινούπολης από τον Ολυμπιακό... Για μένα η στενοχώρια τελειώνει λίγα λεπτά μετά το τέλος ενός ματς, γιατί στο μπάσκετ υπάρχει το επόμενο ματς, όπως άλλωστε και στη ζωή που υπάρχει επόμενη μέρα! Δεν πρέπει να ξοδεύεις τον χρόνο σου με το να λυπάσαι για μία προσπάθεια στην οποία απέτυχες... Αν οι αντίπαλοι ήταν καλύτεροι από σένα, τη δεδομένη χρονική στιγμή, οφείλεις να το αποδεχθείς και να συνεχίσεις... Σε τι ωφελεί να κλαις; Ξεπέρασέ το γρήγορα και κοίτα μπροστά...»
Επομένως, να υποθέσουμε ότι δεν σε πτόησαν τα σχόλια που γράφτηκαν στην Αμερική, στα μέσα της χρονιάς, όταν πολλοί είπαν ότι επιστρέφεις στην Ευρώπη, επειδή ξόφλησες για το ΝΒΑ...
Έπαιξα 12,5 χρόνια στο ΝΒΑ και απ' ότι έμαθα πρόσφατα, είμαι πρώτος small-forward στην ιστορία του πρωταθλήματος στις τάπες, έπαιξα σε All-Star Game, έπαιξα στο Rookie Game, ήμουν δύο φορές μέλος των κορυφαίων αμυντικών πεντάδων, οπότε ό,τι και να λέει ο οποιοσδήποτε, εγώ ξέρω ότι δεν έχουν κάνει πολλοί την καριέρα μου.»
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όμως, που ο Αντρέϊ Κιριλένκο δούλευε σκληρή και ετοιμαζόταν για την ολική επαναφορά του, είχε συμπαραστάτες τους συμπαίκτες και τους προπονητές του. Ο 34χρονος διεθνής Ρώσος φόργουορντ, δεν αγχώθηκε καθόλου, άφησε το παιχνίδι του να έρθει σ' αυτόν και όταν πλέον έφτασε η ώρα για κρίσιμα παιχνίδια των πλέϊ-οφ, φώναξε εμφατικά “παρών”! Στα τέσσερα παιχνίδια της σειράς με τον Παναθηναϊκό, ο κορυφαίος παίκτης του ρωσικού μπάσκετ, ήταν ο MVP της ομάδας του και η πολύπλευρη προσφορά του (μ.ο. 13,0π., 6,3ρ., 1,5ασ., 1,3κλ. & 1,8κοψ. με 54,2% στα διπ. και 54,5% στα τριπ.), έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρόκριση της ΤΣΣΚΑ στο φάϊναλ-φορ της Ευρωλίγκα. Το gazzetta.gr τον συνάντησε στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ και είχε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του...
Τι αλλάξατε μέσα σε 48 ώρες και καταφέρατε να πάρετε μία εύκολη νίκη στο 4ο παιχνίδι και μαζί την πρόκριση για το φάϊναλ-φορ;
«Είμαστε πολύ πιο συγκεντρωμένοι στο μαρκάρισμα των σουτέρ του Παναθηναϊκού, που μας “σκότωσαν” στο 3ο παιχνίδι, όταν και επιτρέψαμε πολλά ελεύθερα σουτ από τον Παππά, τον Φώτση και τον Γιάνκοβιτς. Απόψε (σ.σ.: χθες), κάναμε πολύ καλά close-out (σ.σ.: τους “κλείσαμε”) σ‘ αυτούς τους παίκτες (σ.σ.: συνολικά είχαν 3/13 τριπ.) και ρισκάραμε αφήνοντας περισσότερο χώρο, σε ορισμένους άλλους που δεν αποτελούν και τις πρώτες επιλογές στην επίθεση, όπως, ο Μαυροκεφαλίδης και ο Νέλσον. Θέλαμε να κρατήσουν την μπάλα και κάποια στιγμή να πάρουν την προσπάθεια, από το να τους αναγκάσουμε να πασάρουν! Σε γενικές γραμμές, κάναμε εξαιρετική δουλειά στην άμυνα και ειδικότερα στο transition, υπό την έννοια ότι επιλέξαμε να κάνουμε φάουλ και να μην τους αφήσουμε να τρέξουν, όταν είχαν τη δυνατότητα!»
Γνωρίζοντας αρκετά χρόνια τον Δημήτρη Ιτούδη, υποθέτουμε ότι - στο διάστημα που μεσολάβησε από το 3ο μέχρι το 4ο παιχνίδι, θα... “μάλλιασε” η γλώσσα του για να αποτρέψει το ενδεχόμενο διεξαγωγής 5ου αγώνα στην Μόσχα;
«Δεν θα το ‘λεγα, αλλά υπάρχει εξήγηση γι‘ αυτό! Ξέρει πάρα πολύ καλά τον Παναθηναϊκό και τις ικανότητες των Ελλήνων παικτών, γιατί δούλεψε πολλά χρόνια στον σύλλογο και αυτό ήταν μεγάλο πλεονέκτημα για μας! Μας επέστησε την προσοχή σε κάποια πράγματα, όσον αφορά στην αμυντική προσέγγιση του 4ου αγώνα... Όχι ότι άλλαξε το πλάνο, απλά πρόσθεσε κάποια κομμάτια-κλειδιά κυρίως στην αντιμετώπιση του pick‘n‘roll, που βοήθησαν αρκετά απόψε (σ.σ.: χθες).»
Ποια είναι η άποψη που έχεις σχηματίσει γι' αυτόν;
«Είναι τρομερά αναλυτικός και δίνει τρομερή έμφαση στις λεπτομέρειες! Μερικές φορές, αυτό είναι λίγο κουραστικό για τις παίκτες, αλλά όταν μετά τα παιχνίδια συνειδητοποιείς τη σημασία που έχουν αυτές οι πληροφορίες, καταλαβαίνεις την διαφορετικότητα και την αξία του. Θα έλεγα ότι είναι πολύ διπλωμάτης στην επικοινωνία με τους παίκτες και στον τρόπο που διαχειρίζεται τα σκαμπανεβάσματα που έχουμε όλοι μας και παράλληλα ξέρει να συνδυάζει το συναίσθημα με τον επαγγελματική λογική.»
Η σεζόν δεν άρχισε καλά για σένα. Έπαιξες πολύ λίγο στους Νετς, στη συνέχεια έγινες ανταλλαγή στη Φιλαντέλφια και ουσιαστικά, μέχρι να επιστρέψεις στην Ευρώπη, ήσουν σχεδόν σε αγωνιστική απραξία. Νιώθεις αναγεννημένος στην ΤΣΣΚΑ;
«Δεν παραπονιέμαι, γιατί δεν ήμουν ποτέ... down! Είχα κάποια προβλήματα προσωπικής φύσεως (σ.σ.: η γυναίκα του είχε μία δύσκολη εγκυμοσύνη), αλλά όσον αφορά στο μπάσκετ, ήξερα καλύτερα από τον καθένα, ότι δεν το έχω ξεχάσει, ότι δεν έχω ξοφλήσει! Ξέρω ότι δεν αργεί η στιγμή που θα κρεμάσω τη φανέλα μου, αλλά δεν χρειάζομαι κανέναν να μου πει ότι ακόμη μπορώ να παίξω σε πολύ υψηλό επίπεδο... Το γνωρίζω καλά από μόνος μου. Όταν θα συνειδητοποιήσω ότι πλέον αρχίζω και “ξεθωριάζω” μπασκετικά, θα φύγω εκείνη ακριβώς τη στιγμή! Μου πήρε λίγο χρόνο να βρω τα πατήματά μου, αλλά οι συμπαίκτες μου και ο προπονητής με πίστευαν από την πρώτη στιγμή που επέστρεψα και ήδη έχω αρχίσει να είμαι ο γνωστός Αντρέϊ!»
Η προσθήκη σου στην ομάδα, πάντως, θα 'λεγε κανείς ότι δεν προέκυψε σε μία χρονική στιγμή (στο ξεκίνημα του 2ου γύρου του Top-16), που η ομάδα σου ήταν απελευθερωμένη από το “πρέπει” των αποτελεσμάτων... Παρ' όλα αυτά, η ενσωμάτωσή σου στη “χημεία” της ομάδας, προέκυψε πολύ ομαλά...
«Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, γιατί ουσιαστικά μέσα στον οργανισμό της ΤΣΣΚΑ ανατράφηκα! Από την εφηβική μου ηλικία, ξέρω τους πάντες, από τους γιατρούς και τους φυσιοθεραπευτές, μέχρι τους υπαλλήλους των γραφείων και τους εθελοντές, οπότε δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να τεθεί θέμα “χημείας”! Όσοι έχουν παίξει μαζί μου, ξέρουν ότι δεν ήμουν ατομιστής, αντίθετα ήμουν καλός συμπαίκτης και δεν απαιτούσα να παίρνω πολλές προσπάθειες. Το αγωνιστικό μου προφίλ ταιριάζει πιο πολύ με το παράδειγμα του Τζον Στόκτον, που ήταν ένας σιωπηλός τύπος, που όμως τα έδινε όλα μέσα στο γήπεδο. Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ στη διάρκεια της καριέρας και έτσι είμαι στην προσωπική μου ζωή.»
Στην Μαδρίτη έχεις να πας από το 2007, οπότε και στέφθηκες πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική Ρωσίας;
«Καλά θυμάσαι! Έχω καλές αναμνήσεις από εκείνο το Ευρωμπάσκετ, αλλά το ότι θα επιστρέψω σ' αυτό το γήπεδο, δε σημαίνει ακόμη τίποτε γιατί έχουμε ακόμη να δώσουμε δύο τελικούς! Μακάρι να προσθέσω μία ακόμη καλή ανάμνηση εκεί πέρα...»
Είναι αυτό το τρόπαιο, που λείπει από την συλλογή σου, μία ευκαιρία να κλείσεις θριαμβευτικά την καριέρα σου και να σε θυμούνται όλοι στην κορυφή της Ευρώπης;
«Ένα τρόπαιο δεν θα αλλάξει σε τίποτε την θεώρησή μου για το τι έχω κάνει σαν παίκτης του μπάσκετ! Εννοείται πως θέλω να κατακτήσω την Ευρωλίγκα, αλλά ένας αγώνας μπάσκετ, που μπορεί να παίξω σε περίπου τρεις εβδομάδες από τώρα, δεν θα καθορίσει την υστεροφημία μου σαν μπασκετμπολίστας! Πολλοί με ρωτάνε πόσο μεγάλη ήταν η απογοήτευση μου μετά τον χαμένο τελικό της Κωνσταντινούπολης από τον Ολυμπιακό... Για μένα η στενοχώρια τελειώνει λίγα λεπτά μετά το τέλος ενός ματς, γιατί στο μπάσκετ υπάρχει το επόμενο ματς, όπως άλλωστε και στη ζωή που υπάρχει επόμενη μέρα! Δεν πρέπει να ξοδεύεις τον χρόνο σου με το να λυπάσαι για μία προσπάθεια στην οποία απέτυχες... Αν οι αντίπαλοι ήταν καλύτεροι από σένα, τη δεδομένη χρονική στιγμή, οφείλεις να το αποδεχθείς και να συνεχίσεις... Σε τι ωφελεί να κλαις; Ξεπέρασέ το γρήγορα και κοίτα μπροστά...»
Επομένως, να υποθέσουμε ότι δεν σε πτόησαν τα σχόλια που γράφτηκαν στην Αμερική, στα μέσα της χρονιάς, όταν πολλοί είπαν ότι επιστρέφεις στην Ευρώπη, επειδή ξόφλησες για το ΝΒΑ...
Έπαιξα 12,5 χρόνια στο ΝΒΑ και απ' ότι έμαθα πρόσφατα, είμαι πρώτος small-forward στην ιστορία του πρωταθλήματος στις τάπες, έπαιξα σε All-Star Game, έπαιξα στο Rookie Game, ήμουν δύο φορές μέλος των κορυφαίων αμυντικών πεντάδων, οπότε ό,τι και να λέει ο οποιοσδήποτε, εγώ ξέρω ότι δεν έχουν κάνει πολλοί την καριέρα μου.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου