Διότι θα είναι ιστορική η πρόκριση αν την πετύχει ο Παναθηναϊκός. Στα λόγια του παλιού διεθνούς με τη Σοβιετική Ένωση σέντερ υπάρχει αρκετή δόση αλήθειας: η ΤΣΣΚΑ είναι καλύτερη από πέρυσι, ο Παναθηναϊκός είναι ακόμα υπό κατασκευή. Βάλτε και το θέμα που προέκυψε με τον Σλότερ και κόντυνε ακόμα περισσότερο το ρόστερ του Παναθηναϊκού, βάλτε και την επιβεβαίωση – μέσω του «κοψίματός» του – ότι ο Λαουάλ είναι ακόμα αλλού κι έχετε ένα ζευγάρι που μοιάζει με ντέρμπι μόνο λόγω του χρώματος της φανέλας των δύο ομάδων.
Ανισότητα που προκύπτει και από τον τρόπο με τον οποίο υποδέχθηκαν οι «πράσινοι» το αντάμωμα με την ΤΣΣΚΑ: η δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου μετά την οριστικοποίηση της πρόκρισης στα προημιτελικά («πάμε χωρίς άγχος στα ματς με την ΤΣΣΚΑ») δείχνει και το ότι ο Παναθηναϊκός έχει κάνει το μίνιμουμ, έχει κάνει τη δουλειά του και πάει για το κάτι παραπάνω. Αν αυτό έρθει…
Είναι, όμως, αυτή η σωστή κουβέντα που πρέπει να γίνεται με μπακγκράουντ τις αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με την ομάδα του Ιτούδη; Πρέπει, δηλαδή, να μετράμε ελπίδες και να ψάχνουμε σημάδια πρόκρισης των «πρασίνων»; Αξίζουν οι αγωνιστικές αναλύσεις και η παράθεση των δεδομένων και των ισορροπιών όπως αυτές διαμορφώνονται εντός του παρκέ;
Η τροπαιοθήκη του Παναθηναϊκού λέει πως το θέμα είναι αυτό: και στο παρελθόν τα έχει καταφέρει το «τριφύλλι» κόντρα σε θεωρητικά δυνατότερους αντιπάλους, μπορεί να το κάνει μία ακόμα φορά. Όσοι και να είναι διαθέσιμοι, όσο μεγάλο και να είναι το χάσμα μεταξύ των μπάτζετ των δύο ομάδων η υπόθεση δεν σηκώνει λευκή πετσέτα. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει μάθει να χάνει και οι παίκτες του πρέπει να συνεχίσουν να έχουν δυσανεξία στην ήττα. Χαρακτηριστικό που πρέπει να επιβεβαιωθεί και στη Μόσχα.
Η λογική διαφωνεί κατά τι με όσα υπαγορεύει η πλούσια συγκομιδή τίτλων της ομάδας: με τον Παπαγιάννη, τον Λούντζη και τον Χαραλαμπόπουλο στην αποστολή των αγώνων με την ΤΣΣΚΑ ο Παναθηναϊκός έχει ήδη νικήσει. Όχι την αντίπαλό του στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας αλλά στον δύσκολο αγώνα να αποφευχθούν οι σοβαρές εκπτώσεις την περίοδο της «ανακατασκευής». Η προίκα που θα κουβαλήσουν οι πιτσιρικάδες από τα ματς με τους Ρώσους είναι τέτοια που δεν μπορεί να αγοραστεί.
Ας μην ξεχνάμε ότι από το καλοκαίρι του 2013 (όταν προστέθηκαν οι Παππάς, Γιάνκοβιτς) οι «πράσινοι» προσπαθούν να καλύψουν τα κενά που οι ίδιοι δημιούργησαν στο ελληνικό στοιχείο της ομάδας. Λόγω αδράνειας ή και εφησυχασμού ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια του Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν δούλεψε για το μέλλον του, παρά για το υπέρλαμπρο παρόν του και μόνο γι’ αυτό. Δεν είναι, όμως, αυτή συνταγή που μπορεί να σε κρατήσει ζωντανό. Εκτός κι αν έχεις καμία μηχανή που κόβει πεντακοσάρικα.
Αν είσαι, δηλαδή, σαν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και μπορείς κάθε χρόνο να έχεις μπάτζετ 40 και 45 εκατομμυρίων.
Επειδή, όμως, οι παχιές αγελάδες έφυγαν από την Ελλάδα καιρό, τώρα χρειάζεται σχέδιο για την επόμενη μέρα. Και αυτό έχει βάλει κάτω ο Παναθηναϊκός. Γι’ αυτό, λοιπόν, και πρέπει να «καλλιεργηθεί» το ταλέντο του Λούντζη, του Παπαγιάννη, του Διαμαντάκου, του Κόνιαρη, γι’ αυτό και πρέπει να πάρουν δύσκολες αποφάσεις και φάσεις οι επόμενοι ηγέτες, Παππάς και Γιάνκοβιτς…
Γι’ αυτό ακόμα και οι ήττες – αν αυτές έρθουν όπως τις περιμένουν οι περισσότεροι – κόντρα στην ΤΣΣΚΑ μπορεί να αποτελέσουν το ιδανικό λίπασμα για να φυτρώσει η επόμενη χρυσή γενιά του «τριφυλλιού» που θα βοηθήσει την ομάδα να αυξήσει τα αστεράκια στη φανέλα της. Δεν είναι πάντα πώς νικάς και πώς χάνεις. Είναι και το τι σου αφήνει μια νίκη ή μια ήττα. Και στον Παναθηναϊκό, ό,τι και να γίνει στα φετινά προημιτελικά, η παρακαταθήκη είναι σημαντική. *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου