Άλλο πρόπερσι, άλλο πέρυσι, άλλο φέτος!!

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες απολαμβάνει την παρουσία του Ολυμπιακού σε έναν ακόμη ευρωπαϊκό τελικό και σχολιάζει τα όσα στοιχεία ενδεχομένως παίξουν ρόλο στο ματς με την Ρεάλ.

Ένας ακόμη τελικός λοιπόν για τον Ολυμπιακό, τρίτος την τελευταία τετραετία. Κάθε ένας από αυτούς είναι διαφορετικός, έτσι και αυτός στην Μαδρίτη.
Είμαι υπέρ της άποψης ότι σε έναν (ημι)τελικό μεγαλύτερη σημασία έχει η πνευματική ετοιμότητα των παικτών, παρά η αγωνιστική. Όταν αναφερόμαστε σε προπονητικά τρικ, μιλάμε για το πολύ 2-3 κατοχές μπάλας στις περίπου 80 (της Ρεάλ) ή τις 70 (του Ολυμπιακού). Συνεπώς μία κατάσταση (πνευματική) που σε βοηθάει για 40 λεπτά δε γίνεται να χάσει στη ζυγαριά από 2-3 κατοχές μπάλας.
Ο Ολυμπιακός σε αυτό το κομμάτι του τελικού έχει προβάδισμα. Οι Πειραιώτες δεν έχουν την παραμικρή πίεση (πρωτόγνωρο φαινόμενο για τον Ολυμπιακό) σε αντίθεση με την Ρεάλ. Θες το πλεονέκτημα του «εντός έδρας», θες οι δύο χαμένοι συνεχόμενοι τελικοί, θες η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Λάσο; Όλα αυτά μαζί φέρνουν πίεση στους «μερένγκες».
Αν στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός πάρει προβάδισμα 4-5 πόντων έχω την εντύπωση πως η Ρεάλ θα πάει σε «one pass game», δηλ. όποιος εκ των Ρούντι, Γιουλ και Σέρχιο πιάνει τη μπάλα θα τελειώνει μόνος του τη φάση. Μακάρι να συμβεί.
Για να λέμε και αλήθειες όμως, η Ρεάλ στην επίθεσή της όταν βρει ρυθμό θυμίζει ομάδα ΝΒΑ. Η μπάλα κινείται με ταχύτητα φωτός και σε λιγότερο από 6-7’’ μπορεί να καταλήξει στο αντίπαλο καλάθι. Όταν βγάζουν ενέργεια στο παρκέ, είναι αδύνατον να τους δημιουργήσεις προβλήματα.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν οφείλει να ρίξει τον ρυθμό και να έχει καλό αμυντικό transition (καλές επιστροφές στην άμυνα).
Από εκεί και πέρα με την συγκεκριμένη ομάδα δε μπορείς να κάνεις αγωνιστική ανάλυση διότι θα σε εκθέσει. Ο Ολυμπιακός είναι χαμαιλέοντας. Προσαρμόζεται σε όλα τα αγωνιστικά στυλ παιχνιδιού. Θυμηθείτε τα δύο ματς στο Final 4 του Λονδίνου. Θυμηθείτε τα φετινά playoffs με την Μπαρτσελόνα.
Ένα πράγμα με φοβίζει στον Ολυμπιακό. Η κούραση.
Με την ΤΣΣΚΑ έδωσαν παραπάνω από το «όσα είχαν και δεν είχαν». Ο Πρίντεζης δε μπορούσε να περπατήσει. Ο άλλος έκλαιγε από την κούραση. Ο οργανισμός δεν προλαβαίνει να επιστρέψει.
Την απάντηση την έδωσε ο Σφαιρόπουλος στη συνέντευξη Τύπου, «αν θες να γίνει πρωταθλητής δεν υπάρχει πόνος, δεν υπάρχει κούραση. Υπάρχουν 40’ αγώνα».
Ένας τελικός. 40 λεπτά ακόμη. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!
ΥΓ:  Το 2012 κοιμήθηκε ο Καζλάουσκας. Το 2013 ήταν τραγικός ο Μίλος και στον τελικό εγωιστές τα γκαρντ της Ρεάλ. Το 2015 κοιμήθηκε ο Ιτούδης. Ρε παιδιά ο Ολυμπιακός κάνει τίποτα στο παρκέ ή μπα;
ΥΓ 2: Η παρουσία του κ. Χάγια μετά το Λονδίνο και στην Μαδρίτη αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες κατάκτησης του ευρωπαϊκού τροπαίου.
ΥΓ 3: Απολαύστε τον τελικό!

*Πηγή: gazzetta.gr*