Ναι, το εννοώ αυτό και δεν μου κατέβηκε ξαφνικά, άλλωστε ο εκ πρώτης όψεως υπερβολικός χαρακτηρισμός θα ίσχυε για οποιαδήποτε ομάδα βρισκόταν απέναντι στην οικοδέσποινα ενός Φάιναλ Φορ, που μάλιστα τυγχάνει να λαχταράει αυτό το στέμμα εδώ και είκοσι χρόνια, να έχει ηττηθεί σε δυο απανωτούς τελικούς και συν τοις άλλοις να θέλει να ρεφάρει και την αποτυχία της ποδοσφαιρικής αδερφής της, η οποία μετά το «porca miseria» της Τετάρτης (κόντρα στη Γιουβέντους) δεν θα ήθελε να πει και «γαμώ το κέρατο μου» απόψε!
Χθες το πρωί στη «Fan Zone» της Ευρωλίγκας στην Plaza Oriente, ο Βαγγέλης Μάντζαρης είχε αριστερά του τον Νεμάνια Μπιέλιτσα, πιο πέρα τον Αντρέι Κιριλένκο, στην άκρη τον Φακούντο Καμπιάτσο και ακριβώς δίπλα του από τη δεξιά πλευρά το τρόπαιο που θα απονεμηθεί απόψε!
Οποία και πόσο ευχάριστη σύμπτωσις!
Με την άκρη του ματιού του ο πόιντ γκαρντ του Ολυμπιακού είδε τον Αλέξανδρο Μποντικούλη (ο οποίος ασχολείται χρόνια με το sports marketing και παρευρισκόταν στην εκδήλωση) και του ζήτησε να τον τραβήξει μια κοντινή φωτογραφία για να την ανεβάσει στο Facebook , οπότε αισθάνθηκα ότι έπρεπε να παρέμβω...
Οχι για να τον βγάλω εγώ τη φωτογραφία, αλλά για να του πω «κάνε λίγη υπομονή και αύριο το βράδυ μπορείς να κοιμάσαι αγκαλιά με αυτό»!
Χθες ο Μάντζαρης χαλβάδιαζε το ιερό δισκοπότηρο, αλλά είναι (και) στο χέρι του σε λίγες ώρες από τώρα να το σηκώσει και να το χαϊδέψει για τρίτη φορά στη ζωή του: καθόλου άσχημα για έναν 25άχρονο ο οποίος ρουφάει το νέκταρ που κοτζάμ Γκάλης το είδε τέσσερις φορές να χύνεται από την καρδάρα του.
Οι Ισπανοί έχουν τις βουλευτικές εκλογές τους στις 20 Νοεμβρίου, αλλά ο Σπανούλης και οι συν αυτώ ψηφίζουν από σήμερα και μάλιστα το ρίχνουν δαγκωτό στο «Podemos», το οποίο στα ελληνικά σημαίνει αυτό που ο Ολυμπιακός απέδειξε περίτρανα στους τελευταίους πέντε αγώνες του στα Φάιναλ Φορ.
Μπορούμε!
Για τον Σπανούλη δεν το συζητώ: το δικό του σερί πάει έξι χρόνια και επτά αγώνες πίσω και ο μπαρουτοκαπνισμένος αρχηγός του Ολυμπιακού ξέρει αυτό που ούτως ή άλλως είναι γραμμένο με κεφαλαία γράμματα στον θυρεό της ομάδας του.. Καμιά συναυλία δεν τελειώνει, εάν δεν βγει να τραγουδήσει η χοντρή!
Α, για να μην το ξεχάσω: η ελληνική εκδοχή αυτής της (αμερικανική) θυμοσοφίας είναι γραμμένη αλλά στα αγγλικά και στα παπούτσια της Adidas, που φοράει ο Γιώργος Πρίντεζης...
Τill the last second 4 Greece!
Μιας και το 'φερε η κουβέντα στον λεγάμενο, νομίζω πως ο ρόλος του Πρίντεζη θα είναι πολύ καθοριστικός και στον τελικό: την Παρασκευή ο Γιώργος κράτησε όρθια την ομάδα του σημαδεύοντας και κτυπώντας σε όλα τα close out της άμυνας της ΤΣΣΚΑ (ειδικότερα όταν είχε απέναντι του τον Χριάπα), αλλά θεωρώ ότι και απόψε η παρουσία του θα είναι καταλυτική...
Το γεγονός ότι ο Πρίντεζης είναι ψύχραιμος σε εκνευριστικό βαθμό, προφανώς τον βοηθάει να διατηρεί τον αυτοέλεγχό του, ακόμη κι όταν ένα γήπεδο κοχλάζει! Η ακόμη κι όταν η δική του ομάδα παίζει με το στιλέτο στα δόντια, ενώ οι αντίπαλοι φορούν τις γόβες τους!
Αυτό παρεμπιπτόντως μου το είπε χθες το απόγευμα ένας φίλος μου, που ξέρει κιόλας πόσο μου αρέσουν οι αλληγορίες, για να αναδείξει με γλαφυρό τρόπο την υπεροχή του Ολυμπιακού στον ψυχολογικό και στον συναισθηματικό τομέα...
Για να τεκμηριώσω αυτό που έγραψα προηγουμένως για τον ρόλο του Πρίντεζη στον επικείμενο τελικό, η συλλογιστική μου έχει ως εξής: από τη στιγμή που ο συνωστισμός στη θέση «5» μετέθεσε τον Αλφόνσο Ρέγες στο «4» (όπου μάλιστα διαπρέπει), προφανώς ο φόργουορντ του Ολυμπιακού θα επιδιώξει να τραβήξει έξω τον πιο δυσκίνητο και αργό αρχηγό της Ρεάλ για να παίξει ένας εναντίον ενός.
Ολα αυτά βεβαίως είναι εικασίες που σιγά σιγά θα δώσουν τη θέση τους στην πραγματικότητα, άλλωστε εδώ ισχύει στην κυριολεξία το «Κυριακή κοντή γιορτή»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου