Από το “βατερλό” της Πόλης στην επιτυχία της Μαδρίτης!!

O Αντώνης Καλκαβούρας γράφει για την απόλυτη δικαίωση του Γιάννη Σφαιρόπουλου, που διήνυσε τον πιο δύσβατη διαδρομή, άρπαξε από τα “μαλλιά” την μεγαλύτερη ευκαιρία που του δόθηκε και οδήγησε τον Ολυμπιακό σε έναν ακόμη ευρωπαϊκό τελικό.

Η καριέρα του στους πάγκους άρχισε αμέσως μόλις τελείωσε το σχολείο. Σπούδασε γυμναστής με ειδικότητα στο μπάσκετ και ταυτόχρονα, στα 18 του χρόνια (1986), ανέλαβε τα τμήματα υποδομής του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Το 1995 ήρθε η πρώτη επιτυχία. Με παίκτη τον σημερινό εμπορικό διευθυντή της ΚΑΕ Ολυμπιακός, Νίκο Λεπενιώτη, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος οδηγεί την ανδρική ομάδα στην άνοδο στη Β’ Εθνική Κατηγορία, ενώ δύο χρόνια αργότερα (1997), εντάσσεται στο τεχνικό επιτελείο του ΠΑΟΚ, στον οποίο θα παραμείνει μέχρι το 2005. Παράλληλα στην διάρκεια της τριετίας 2001-2004, “χρημάτισε” συνεργάτης του Κώστα Πετρόπουλου, του Γιάννη Ιωαννίδη και του Παναγιώτη Γιαννάκη στην Εθνική ανδρών.
Ο πρώτος κύκλος στον Ολυμπιακό
Το καλοκαίρι του 2005, η συμφωνία του Γιόνας Καζλάουσκας με τον Ολυμπιακό, άνοιξε τον δρόμο για τον πρώτο κύκλο της συνεργασίας του με τους “ερυθρόλευκους”, ως assistant του Λιθουανού τεχνικού. Στον Πειραιά, ο Θεσσαλονικιός προπονητής γνωρίζεται με τους αδελφούς Αγγελόπουλους, που τότε έκαναν τα πρώτα τους διοικητικά βήματα. Ακόμη δεν είχαν πάρει τις μετοχές και δεν ήταν ιδιοκτήτες της ομάδας, αλλά στο πρόσωπο του, έβλεπαν έναν πολύ μεθοδικό κι εργατικό προπονητή, που ζούσε κι ανέπνεε για κάθε λεπτομέρεια που μπορεί να παίξει ρόλο και μελλοντικά, θα μπορούσε να αποτελέσει μία πολύ καλή λύση για το πόστο του head-coach... Η εκτίμηση του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου, μάλιστα, συνετέλεσε στην παραμονή του στο τεχνικό τιμ της ομάδας, στον ενάμιση χρόνο του Πίνι Γκέρσον και τη μισή σεζόν, που τον αντικατέστησε ο Παναγιώτης Γιαννάκης.
Η αποχώρηση από τον Πειραιά
Το καλοκαίρι του 2008, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αποφασίζει ότι έφτασε η ώρα να “πετάξει με τα δικά του φτερά” ως head coach, γι’ αυτό και αποδέχεται την πρόταση του Κολοσσού Ρόδου. Η πορεία του στην ομάδα του “σμαραγδένιου νησιού”, είναι κάτι περισσότερο απο εξαιρετική και στις μέρες του, οι “θαλασσί” συμμετέχουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στα πλέϊ-οφ της Α1 Κατηγορίας. Παράλληλα, ο έμπειρος τεχνικός “πλαισιώνει” και πάλι, για δύο καλοκαίρια (2009-2010) τον Γιόνας Καζλάουσκας στην Εθνική ανδρών και ως συνεργάτης του, πανηγυρίζει την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ του 2009 στην Πολωνία, με ηγέτη τον Σπανούλη.
H πρόκληση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Μετά το φιάσκο με τον Σέρβο, Ντούσκο Βουγιόσεβιτς, το καλοκαίρι του 2011, η διοίκηση του ρωσικού κολοσσού αποφασίζει να πάει σε δοκιμασμένη λύση προπονητή και γι’ αυτό δίνει τα “κλειδιά” της ομάδας στον Γιόνας Καζλάουσκας. Ο Λιθουανός, που τον εμπιστεύεται με κλειστά μάτια τον παίρνει μαζί του στη Μόσχα και του δίνει αυξημένες αρμοδιότητες (μοντέλο Ομπράντοβιτς-Ιτούδη) στο “χτίσιμο” και την αγωνιστική λειτουργία της ΤΣΣΚΑ. Η “ρωσική αρκούδα” φτάνει “τρένο” στο φάϊναλ-φορ του 2012, στον ημιτελικό αποκλείει τον πρωταθλητή Ευρώπης, Παναθηναϊκό και στον τελικό, η μορφή του αγώνα, δείχνει ότι θα κατακτήσει ξεκούραστα μία ακόμη Ευρωλίγκα...
Ο εφιάλτης της Πόλης και ο “πάγος” που προκάλεσε!
Καλά πληροφορημένες πηγές, ανέφεραν τότε, ότι η διαφαινόμενη επικράτηση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στον τελικό της Ευρωλίγκα και η ενδεχόμενη κατάκτηση ενός 7^ου ευρωπαϊκού τροπαίου, θα άνοιγε τον δρόμο για την προαγωγή του Έλληνα προπονητή στην θέση του head, κάτι που αν γινόταν, θα συνέβαινε και με τις ευλογίες του Γιόνας Καζλάουσκας. Όλα όμως, πήγαν ανάποδα για την ρωσική ομάδα, ο Ολυμπιακός ανέτρεψε μία διαφορά 19 πόντων στα τελευταία 13 λεπτά και το ιστορικό “πεταχτάρι” του Πρίντεζη στην εκπνοή, έβαλε “ταφόπετρα” στα όνειρα των Ρώσων αλλά και σε ένα ενδεχόμενο επαγγελματικό άλμα στην καριέρα του Μακεδόνα τεχνικού. Στην αναμπουμπούλα που ακολούθησε, ο Σφαιρόπουλος ακολούθησε τον σοκαρισμένο Καζλάουσκας στ’ αποδυτήρια και στη συνέχεια, εν μέσω έξαλλων πανηγυρισμών, κάποιοι καλοθελητές παρουσίασαν στους αδελφούς Αγγελόπουλους, την συγκεριμένη αντίδραση ως unfair!
Η περίοδος ψυχρότητας
Έκτοτε οι σχέσεις του Γιάννη Σφαιρόπουλου με τους διοικητικούς ηγέτες του Ολυμπιακού, πέρασαν μία περίοδο ψυχρότητας, γι’ αυτό και ενδεχομένως, το όνομα του εμπειρου τεχνικού δεν συμπεριελήφθηκε στη λίστα για τον διάδοχο του Ντούσαν Ίβκοβιτς (Μπαρτζώκας), ούτε στις πρώτες επιλογές (Βενσάν Κολέ και Σούλης Μαρκόπουλος) για τον προπονητή που θα αναλάμβανε την ομάδα, μετά τον αποκλεισμό-σοκ των “ερυθρολεύκων” από τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο και την παραίτηση του Γιώργου Μπαρτζώκα.   
Η ξαφνική αλλαγή των Αγγελόπουλων
Οι μέτριες εμφανίσεις που ακολούθησαν και ειδικότερα η αγχωτική νίκη (στην παράταση με 85-81) του Ολυμπιακού στην Κλαϊπέντα επί της νεοφώτιστης στην Ευρωλίγκα, Νεπτούνας και μάλιστα με ρεκόρ καριέρας του Σπανούλη (34π.), έκαναν κλικ στο μυαλό των Αγγελόπουλων. Χωρίς να το σκεφτούν πολύ, συμφώνησαν ότι έφτασε η κατάλληλη στιγμή και έχοντας αποφασίσει να αναθέσουν την τεχνική ηγεσία σε Έλληνα τεχνικό, που θα μπορούσε να επιβληθεί (με την καλή έννοια) στους παίκτες, ειδοποίησαν τον ατζέντη του Γιάννη Σφαιρόπουλου, Κώστα Παπαδάκη. Την επομένη το πρωί, Σάββατο 1 Νοεμβρίου, που ο 48χρονος προπονητής κατέβηκε οδικώς στην Αθήνα, συναντήθηκαν μαζί του, έδωσαν τα χέρια και δύο μέρες αργότερα, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, έκανε το ντεμπούτο στον πάγκο του Ολυμπιακού, στην εκτός έδρας νίκη (81-62) επί της ΑΕΚ.
Η αμυντική φιλοσοφία, η πειθαρχία και η μεθοδικότητα
Με τον Θεσσαλονικιό coach στον πάγκο, τα πάντα στην αγωνιστική εικόνα του Ολυμπιακού άρχιζαν και τελείωναν από την άμυνα. Ως λάτρης της πειθαρχίας, πέρασε τις αρχές του στην ομάδα και σε συνεργασία με τους συνεργάτες του, έδωσε μεγάλη βάση σε όλες τις λεπτομέρειες και εφοδίαζε τους παίκτες με όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για τον εκάστοτε αντίπαλο. Υπό τις οδηγίες του, οι “ερυθρόλευκοι” είναι πιο αποτελεσματικοί από ποτέ, παίζουν την καλύτερη άμυνα στην Ελλάδα (μ.ο. παθητικού στους 65,2 πόντους) και την Ευρωλίγκα (μ.ο. 71,3 πόντους), είναι αήττητοι στην Α1 Κατηγορία (23-0), ενώ συνολικά, έχουν 42 νίκες σε 49 αγώνες (ρεκόρ 42-7) στην εφετινή χρονιά.
Η δικαίωση της “τυφλής” εμπιστοσύνης στον Σπανούλη   
Ανεξάρτητα από τι θα γίνει στον αποψινό (21.00) τελικό της Ευρωλίγκα, η συνολική διαχείριση της ομάδας στη σειρά των πλέϊ-οφ με την Μπαρτσελόνα, στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό και στον “σκόπελο” του ημιτελικού του φάϊναλ-φορ με την ΤΣΣΚΑ, έδειξαν ότι ο Σφαιρόπουλος δεν έχει περάσει απλά τις πιο δύσκολες “εξετάσεις” της καριέρας του και ανήκει στο ψηλότερο ράφι των προπονητών! Έπεισε τους υπόλοιπους παίκτες του να “απελευθερωθούν” και να παίξουν καλύτερα σε όλο το διάστημα της απουσίας του Σπανούλη. Προσάρμοσε διαφορετικά τον τρόπο παιχνιδιού κι έδειξε σε όλους τους αντιπάλους, πόσο καλή μπορεί να είναι η ομάδα του, χωρίς τον “Kill-Bill”! Χειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο τον κορυφαίο παίκτη της Ευρώπης σε ειδικές στιγμές, του έδειξε πόσο πολύ τον πιστεύει και βασίζει το παιχνίδι του Ολυμπιακού πάνω του, με αποκορύφωμα τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισε στη διάρκεια του ημιτελικού με τους Ρώσους, που ο 32χρονος Λαρισινός, για σχεδόν 35 λεπτα βρέθηκε σε πολύ κακή βραδιά και είχε 0/11 σουτ! Τον έβγαλε, του μίλησε, τον χαλάρωσε, δεν τον άφησε να “κρυώσει”, δεν του χάλασε την αυτοπεποίθηση και τον ξανάριξε στη φωτιά, δίνοντας του το ελεύθερο να πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις κι ας τις χάσει. Για όσους γνωρίζουν τον Βασίλη, αυτό ισοδυναμεί με συναισθηματική “σκλαβιά”... Μια νέα εποχή για έναν ακόμη αξιοπρόσεκτα σπουδαίο Έλληνα προπονητή, μόλις άρχισε...

*Πηγή: gazzetta.gr*