Από τότε έχουν περάσει 10 χρόνια και ο καθένας έχει κρατήσει και κάτι διαφορετικό από εκείνη την ομιλία του Ισπανού. Ο Τζέιμι Κάραχερ κράτησε την ταχύτητα και την ηρεμία, με την οποία ο Μπενίτεθ είχε εξηγήσει τις αλλαγές στην τακτική, με την είσοδο του Χάμαν και την αλλαγή συστήματος και το γεγονός ότι ήταν τόσο εκνευρισμένος, που παραλίγο να στείλει την ομάδα του πίσω στον αγωνιστικό χώρο με 12 παίκτες. Ο Σκοτ Κάρσον από την άλλη τόνισε ότι ο ήρεμος Ισπανός τους είπε να παίξουν για την τιμή τους.
Ο πρώην τεχνικός της Βαλένθια τα θυμάται διαφορετικά στο βιβλίο του το 2012 με τίτλο «Όνειρα του Champions League». «Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Αν μπορέσουμε να ηρεμήσουμε, μπορούμε να σκοράρουμε. Και αν πετύχουμε το πρώτο γκολ, μπορούμε να επιστρέψουμε και στο ματς. Το οφείλουμε στους οπαδούς μας. Μην σκύβετε το κεφάλι. Είμαστε η Λίβερπουλ. Παίζετε για την Λίβερπουλ. Μην το ξεχνάτε. Πρέπει να κρατήσετε ψηλά το κεφάλι για τους οπαδούς. Δεν μπορείτε να αποκαλείτε τους εαυτούς σας παίκτες της Λίβερπουλ με το κεφάλι κάτω. Δουλέψαμε πολύ σκληρά για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Παλέψτε για 45 λεπτά. Αν σκοράρουμε, είμαστε και πάλι μέσα. Αν το πιστέψετε, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Δώστε στους εαυτούς σας την ευκαιρία να γίνετε ήρωες».
Όποια από τις παραπάνω εκδοχές και να πιστέψετε, οι αλλαγές στην τακτική είναι το πιο πιθανό. Ο άνθρωπος που εισήγαγε το rotation και την ζώνη άμυνας, έφτιαξε φήμη που δεν έχει χαθεί. Η αντίδρασή του στα γκολ, όταν σημείωνε και δεν πανηγύριζε και κάποιοι το παρεξήγησαν, αποδίδοντάς το στον ψυχρό χαρακτήρα του. Ο Στίβεν Τζέραρντ στην αυτοβιογραφία του ότι το μόνο που περίμενε από τον Ισπανό ήταν ένα χτύπημα στην πλάτη και ένα «μπράβο». Οι παράξενοι τρόποι του έχουν δημιουργήσει την εντύπωση και ενός παράξενου ανθρώπου.
Ο Ισπανός στη χώρα του αποκαλείται από πολλούς «χοντρός σερβιτόρος». Η φήμη του έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που ενώ ήταν έτοιμος να φτάσει τη Νάπολι μέχρι τον τελικό του Europa League, αυτό πέρασε κάπως απαρατήρητο. Ήταν κάπως αδιάφορο. Αν τα κατάφερνε θα ήταν ο 5ος ευρωπαϊκός τελικός στην καριέρα του!
Τελικά, έμεινε στους 4 και είναι στην κορυφή της λίστας παρέα με τον Κάρλο Αντσελότι, με τους Μουρίνιο και Γκουαρδιόλα να έχουν τρεις και δύο αντίστοιχα. Δέκα χρόνια μετά την μεγαλύτερη βραδιά στην καριέρα του, θα ήταν τεράστιο επίτευγμα.
Η αποτυχία του, όμως, στα ημιτελικά με την Ντνίπρο εγείρει το μεγάλο ερώτημα: έχει πάρει την κάτω βόλτα η καριέρα του Μπενίτεθ μετά την Κωνσταντινούπολη; Από τότε δεν έχει βρεθεί ούτε μία φορά στο πρωτάθλημα, εκτός από τη σεζόν 2008-09 με την Λίβερπουλ, όταν πήρε ό,τι μπορούσε από ένα μικρό ρόστερ, για να χάσει τον τίτλο στο τέλος από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτό, όμως, που έχει γίνει ο Μπενίτεθ, τουλάχιστον μέχρι πριν από λίγες ημέρες, ήταν expert σε νοκ άουτ ματς. Το τελευταίο του πρωτάθλημα ήταν το 2004 με την Βαλένθια, όμως έχει να δείξει 8 τρόπαια.
Φαίνεται ότι αυτό του ταιριάζει περισσότερο. Δεν είναι ο προπονητής που μπορεί να εμπνεύσει βδομάδα με βδομάδα τους παίκτες του. Είναι κάτι σαν «περιστασιακός» προπονητής, που μπορεί να αλλάζει τακτική μέσα στο ματς, που μπορεί να εμπνεύσει στη στιγμή και να δουλέψει σκληρά για το ματς που έρχεται. Είναι ένας τελειομανής, που δεν συμβιβάζεται ποτέ με κάτι που δε θεωρεί τέλειο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για το επόμενο παιχνίδι. Εξηγεί, όμως, αυτό τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε αυτό που συμβαίνει στο πρωτάθλημα και στις νοκ άουτ διοργανώσεις;
Η αποτυχία του να αλλάξει και να προσαρμοστεί στην Λίβερπουλ στο τέλος, έχει προβληματίσει. Το ίδιο και η αποτυχημένη του θητεία στην Ίντερ. Στην Τσέλσι και τώρα στη Νάπολι τα έχει πάει καλά στα Κύπελλα και στην Ευρώπη, όμως έχει αποτύχει παταγωδώς στο πρωτάθλημα. Οι επιτυχίες με την Βαλένθια δείχνουν την ικανότητά του, όμως είναι πάρα πολλά χρόνια πίσω.
Από τη στιγμή που ο Μπενίτεθ αποφάσισε να αφήσει την Τενερίφη πριν από 14 χρόνια έχει να επιδείξει ένα στυλ ρεαλιστικού και κυνικού ποδοσφαίρου. Δεν υπάρχει κάποια φιλοσοφία κυριαρχίας, παρά μόνο εκμετάλλευσης των αδυναμιών του αντιπάλου. Ο τρόπος του Ισπανού δεν είναι για όλους. Είναι, όμως, απόδειξη επιτυχίας, έχοντας γεμίσει την τροπαιοθήκη του, έστω και αν φέτος θα μείνει χωρίς μετάλλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου