Το μεσημέρι της Πέμπτης η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ γνωστοποίησε πως ήρθε
σε συμφωνία με την PSV Αϊντχόφεν για την απόκτηση του Μέμφις Ντεπάι
έναντι του ποσού (όπως φημολογείται) των 30 εκ. λιρών. Αν πριν από 6-7
χρόνια κάποιος έλεγε πως ο εκρηκτικός ποδοσφαιριστής των Ολλανδών θα
έφτανε στην μεταγραφή της ζωής του (ενδεχομένως μέχρι την επόμενη) οι
περισσότεροι θα τον κοιτούσαν με απορία.
Δεν ήταν ότι υστερούσε σε ταλέντο και φυσικά χαρίσματα. Αυτό που έδειχνε να τον εμποδίζει ήταν ο χαρακτήρας του. Οι γονείς του αποφάσισαν να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους στα τέσσερά του χρόνια, ηλικία που ουσιαστικά αρχίζουν να μένουν και οι πρώτες σε κάθε άνθρωπο, με αποτέλεσμα να του δημιουργηθούν αρκετά προβλήματα, τόσο φυσιολογικά για ένα παιδί του οποίου η ζωή άλλαζε ριζικά.
Το σχολείο δεν ήταν από τα μεγάλα του φόρτε και η μόνη του διέξοδος για να βγάζει τον θυμό του ήταν να κλωτσάει την μπάλα. Το ταλέντο του κέντρισε το ενδιαφέρον της Σπάρτα Ρότερνταμ που τον πήρε στις ακαδημίες της σε ηλικία εννέα ετών αλλά γρήγορα άρχισε να το μετανιώνει. Ο Ντεπάι δεν μπορούσε να κοινωνικοποιηθεί, έχανε συχνά τον έλεγχο και προκαλούσε διαρκώς προβλήματα με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Αλλά ήταν ταλαντούχος.
Αυτό του το ταλέντο τον οδήγησε το 2006 (12 ετών) στην PSV Αϊντχόφεν, κάτι που σήμαινε πως έπρεπε να απομακρυνθεί και από την μητέρα του. Τα προβλήματα παρέμεναν, οι τσακωμοί συνεχίστηκαν και με τους νέους του προπονητές, άρχισε να ασχολείται με την ραπ μουσική γεγονός που ανησύχησε τους ανθρώπους της ομάδας αλλά οι φετινοί πρωταθλητές δεν τα παράτησαν μαζί του. Ο άνθρωπος που κυριολεκτικά του άλλαξε την ζωή ήταν ο Γιοστ Λίντερς. Ο προσωπικός life coach του Ντεπάι του έδωσε να καταλάβει τις ικανότητές του και το ποιος μπορούσε να γίνει αν κάνει το ποδόσφαιρο πραγματική του διέξοδο.
Φημολογείται μάλιστα πως ο Λίντερς ήταν εκείνος που με μία τηλεφωνική κλήση τον σταμάτησε λίγο πριν επιβιβαστεί σε τρένο με προορισμό το Ρότερνταμ, μετά από καυγά του με τον ιδιαίτερο προπονητή του στα κλιμάκια της PSV, Χενκ Φρέιζερ. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τον θάνατο του αγαπημένου του παππού (ο οποίος για τον ποδοσφαιριστή ήταν η πατρική φιγούρα που το έλειπε, παρακολουθώντας μάλιστα κάθε του παιχνίδι), μία ημέρα μετά τα 15α γενέθλιά του, έκαναν την αλλαγή μέσα του.
Τότε γεννήθηκε ο Dream Chaser, όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος τον εαυτό του με το τατουάζ που έχει στο στήθος του. «Αυτός ο άνθρωπος μου έδωσε τεράστια δύναμη και με φρόντισε πάρα πολύ. Εκείνη την στιγμή σκέφτηκα πως πρέπει να το κυνηγήσω. Ξέρω που θέλω να πάω. Στην κορυφή» θυμάται...
Έτσι άρχισε και η πραγματική ποδοσφαιρική του καριέρα. Τα φυσικά προσόντα του και το ταλέντο του δούλευαν αρμονικά στο χορτάρι. Το 2011 μπήκε στην Κ17 της εθνικής Ολλανδίας και κατέκτησε το τρόπαιο σκοράροντας μάλιστα και στον τελικό (5-2) κόντρα στην Γερμανία. Μέσα σε 20 λεπτά το 2011 σκόραρε το πρώτο του επαγγελματικό γκολ με την PSV στο Κύπελλο Ολλανδίας, το οποίο και κατέκτησε. Το ντεμπούτο του στην Eredivisie ήρθε σε μια νίκη επί της Φέγενορντ το 2012, χρονιά σταθμό για τον ίδιο αφού αποφάσισε να αφαιρέσει το όνομα του πατέρα του, Ντεπάι, από την φανέλα του και να κρατήσει μόνο το Μέμφις της μητέρας του. Το λεπτό που πήρε ως χρόνος συμμετοχής έγινε 11’ κόντρα στην Χέρενφεν, όπου βρήκε δίχτυα μετά από έξι λεπτά αφότου πάτησε στο χορτάρι. Από τον πάγκο, ο Φιλίπ Κοκού έδειχνε ικανοποιημένος για το χαρτί που είχε στα χέρια του, το οποίο δεν άργησε να χαρακτηρίσει ως τον «νέο Κριστιάνο Ρονάλντο».
Μέσα σε λίγα χρόνια ο 20χρονος είδε τα περισσότερα όνειρά του (μεταξύ άλλων και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 όπου σκόραρε δις) να πραγματοποιούνται. Πλέον, στην Πρέμιερ Λιγκ, δίπλα στον Λουίς φαν Χάαλ, έχει την ευκαιρία να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο και όντας ο winger που έδειχνε να της λείπει, να βοηθήσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να φτάσει σε νέες επιτυχίες. Αρκεί να συνεχίσει από εκεί που έχει σταματήσει, αφήνοντας πίσω του κάθε ανορθογραφία του παρελθόντος.
Και η αλήθεια είναι πως βρίσκεται σε καλό μονοπάτι. Άλλωστε όταν άρχισε να ωριμάζει ποδοσφαιρικά, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Αντί να κατηγορώ τους άλλους για τα λάθη μου, τα έβαζα με τον εαυτό μου. Πέρασα δυσκολίες, αλλά έφτασα στην κορυφή».
*Πηγή: england365.gr*
Δεν ήταν ότι υστερούσε σε ταλέντο και φυσικά χαρίσματα. Αυτό που έδειχνε να τον εμποδίζει ήταν ο χαρακτήρας του. Οι γονείς του αποφάσισαν να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους στα τέσσερά του χρόνια, ηλικία που ουσιαστικά αρχίζουν να μένουν και οι πρώτες σε κάθε άνθρωπο, με αποτέλεσμα να του δημιουργηθούν αρκετά προβλήματα, τόσο φυσιολογικά για ένα παιδί του οποίου η ζωή άλλαζε ριζικά.
Το σχολείο δεν ήταν από τα μεγάλα του φόρτε και η μόνη του διέξοδος για να βγάζει τον θυμό του ήταν να κλωτσάει την μπάλα. Το ταλέντο του κέντρισε το ενδιαφέρον της Σπάρτα Ρότερνταμ που τον πήρε στις ακαδημίες της σε ηλικία εννέα ετών αλλά γρήγορα άρχισε να το μετανιώνει. Ο Ντεπάι δεν μπορούσε να κοινωνικοποιηθεί, έχανε συχνά τον έλεγχο και προκαλούσε διαρκώς προβλήματα με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Αλλά ήταν ταλαντούχος.
Αυτό του το ταλέντο τον οδήγησε το 2006 (12 ετών) στην PSV Αϊντχόφεν, κάτι που σήμαινε πως έπρεπε να απομακρυνθεί και από την μητέρα του. Τα προβλήματα παρέμεναν, οι τσακωμοί συνεχίστηκαν και με τους νέους του προπονητές, άρχισε να ασχολείται με την ραπ μουσική γεγονός που ανησύχησε τους ανθρώπους της ομάδας αλλά οι φετινοί πρωταθλητές δεν τα παράτησαν μαζί του. Ο άνθρωπος που κυριολεκτικά του άλλαξε την ζωή ήταν ο Γιοστ Λίντερς. Ο προσωπικός life coach του Ντεπάι του έδωσε να καταλάβει τις ικανότητές του και το ποιος μπορούσε να γίνει αν κάνει το ποδόσφαιρο πραγματική του διέξοδο.
Φημολογείται μάλιστα πως ο Λίντερς ήταν εκείνος που με μία τηλεφωνική κλήση τον σταμάτησε λίγο πριν επιβιβαστεί σε τρένο με προορισμό το Ρότερνταμ, μετά από καυγά του με τον ιδιαίτερο προπονητή του στα κλιμάκια της PSV, Χενκ Φρέιζερ. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τον θάνατο του αγαπημένου του παππού (ο οποίος για τον ποδοσφαιριστή ήταν η πατρική φιγούρα που το έλειπε, παρακολουθώντας μάλιστα κάθε του παιχνίδι), μία ημέρα μετά τα 15α γενέθλιά του, έκαναν την αλλαγή μέσα του.
Τότε γεννήθηκε ο Dream Chaser, όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος τον εαυτό του με το τατουάζ που έχει στο στήθος του. «Αυτός ο άνθρωπος μου έδωσε τεράστια δύναμη και με φρόντισε πάρα πολύ. Εκείνη την στιγμή σκέφτηκα πως πρέπει να το κυνηγήσω. Ξέρω που θέλω να πάω. Στην κορυφή» θυμάται...
Έτσι άρχισε και η πραγματική ποδοσφαιρική του καριέρα. Τα φυσικά προσόντα του και το ταλέντο του δούλευαν αρμονικά στο χορτάρι. Το 2011 μπήκε στην Κ17 της εθνικής Ολλανδίας και κατέκτησε το τρόπαιο σκοράροντας μάλιστα και στον τελικό (5-2) κόντρα στην Γερμανία. Μέσα σε 20 λεπτά το 2011 σκόραρε το πρώτο του επαγγελματικό γκολ με την PSV στο Κύπελλο Ολλανδίας, το οποίο και κατέκτησε. Το ντεμπούτο του στην Eredivisie ήρθε σε μια νίκη επί της Φέγενορντ το 2012, χρονιά σταθμό για τον ίδιο αφού αποφάσισε να αφαιρέσει το όνομα του πατέρα του, Ντεπάι, από την φανέλα του και να κρατήσει μόνο το Μέμφις της μητέρας του. Το λεπτό που πήρε ως χρόνος συμμετοχής έγινε 11’ κόντρα στην Χέρενφεν, όπου βρήκε δίχτυα μετά από έξι λεπτά αφότου πάτησε στο χορτάρι. Από τον πάγκο, ο Φιλίπ Κοκού έδειχνε ικανοποιημένος για το χαρτί που είχε στα χέρια του, το οποίο δεν άργησε να χαρακτηρίσει ως τον «νέο Κριστιάνο Ρονάλντο».
Μέσα σε λίγα χρόνια ο 20χρονος είδε τα περισσότερα όνειρά του (μεταξύ άλλων και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 όπου σκόραρε δις) να πραγματοποιούνται. Πλέον, στην Πρέμιερ Λιγκ, δίπλα στον Λουίς φαν Χάαλ, έχει την ευκαιρία να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο και όντας ο winger που έδειχνε να της λείπει, να βοηθήσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να φτάσει σε νέες επιτυχίες. Αρκεί να συνεχίσει από εκεί που έχει σταματήσει, αφήνοντας πίσω του κάθε ανορθογραφία του παρελθόντος.
Και η αλήθεια είναι πως βρίσκεται σε καλό μονοπάτι. Άλλωστε όταν άρχισε να ωριμάζει ποδοσφαιρικά, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Αντί να κατηγορώ τους άλλους για τα λάθη μου, τα έβαζα με τον εαυτό μου. Πέρασα δυσκολίες, αλλά έφτασα στην κορυφή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου