ADVERTISEMENT
Η Σίτι επικράτησε 2-1 της Μπορούσια Γκλάντμπαχ στη Γερμανία, η Γιουνάιτεντ με το ίδιο σκορ της Βόλφσμπουργκ στο «Ολντ Τράφορντ» και αποφεύχθηκε η χειρότερη επίδοση αγγλικών ομάδων στη φάση των ομίλων του σπουδαίου θεσμού, αφού ο μεγαλύτερος αριθμός ηττών από τους εκπροσώπους της χώρας είναι οι πέντε. Και αυτές, έχουν ήδη επιτευχθεί φέτος από τα πρώτα έξι παιχνίδια...
Τί έχουν, όμως οι Άγγλοι και «ψοφάνε» και τι κίνδυνος υπάρχει για την απώλεια μιας θέσης για το Τσάμπιονς Λιγκ από την αγωνιστική περίοδο 2016-2017;
Το gazzetta.gr προσπαθεί να απαντήσει...
Μια Τσέλσι που... παλεύει με τον εαυτό της
Τρομερή είναι η διαφορά ανάμεσα στις εμφανίσεις της Τσέλσι την περσινή και τη φετινή σεζόν. Στέφθηκε με τεράστια άνεση Πρωταθλήτρια Αγγλίας, ήταν κατά γενική παραδοχή η καλύτερη ομάδα επί αγγλικού εδάφους, έπαιρνε πάντοτε αυτό που ήθελε, ήταν απόλυτα προετοιμασμένη για κάθε μεγάλο ματς και φέτος όλα δείχνουν να ... περιστρέφονται γύρω από έναν τυφώνα προβλημάτων, αμφισβητήσεων, πλήρης απουσίας της ηρεμίας και με τον Ζοσέ Μουρίνιο στο «στόχαστρο», θυμίζοντας την τρίτη χρονιά της πρώτης του θητείας, όταν και αποχώρησε... Το μικρό ξέσπασμα της ομάδας στην πρεμιέρα του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι Μακάμπι Τελ Αβίβ στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ήταν τελικά... ουτοπία, αφού άλλα περίμενε ο κόσμος από τον σύλλογο και άλλα έχει φτάσει να βλέπει μέχρι και αυτή τη στιγμή. Το θέμα με την Καρνέιρο συνεχίζει να υφίσταται, όπως και η γεμάτη ιδιαιτερότητες σχέση του Μουρίνιο με τον Τέρι, η κάκιστη αμυντική λειτουργία, οι κάτω του μετρίου επιδόσεις παικτών – κλειδιών, η χαμηλή αυτοπεποίθηση και τα αποτελέσματα που κάθε φορά εκπλήσσουν όλο και περισσότερο.
Μια Άρσεναλ που... θέλει ψυχή και φανέλα
Πιο ορατό από ποτέ είναι φέτος το ενδεχόμενο του πρόωρου αποκλεισμού της Άρσεναλ από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ, μετά την ήττα από τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ στην Κροατία (2-1), ηττήθηκε και από τον Ολυμπιακό στο «Έμιρεϊτς» με τελικό σκορ 3-2 και ουδείς μπορεί να μιλήσει για άτυχο αποτέλεσμα. Καλές οι διαδοχικές παρουσίες στη φάση των χρυσοφόρων ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, καλό το κύρος που δίνει η συνεχής συμμετοχή, αλλά το κάτι παραπάνω δεν έχει γίνει και είναι κάτι που χρεώνεται στον Αρσέν Βενγκέρ. Πέρα από τη σεζόν 2008-2009, όταν η ομάδα έφτασε στα ημιτελικά, αλλά αποκλείστηκε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι «κανονιέρηδες» αποτυγχάνουν να δείξουν πως πρόκειται για ομάδα με εχέγγυα για να κάνει πορεία, που θα πρέπει να αποτελέσει φόβητρο στις φάσεις μετά τους ομίλους, που θα κληρωθεί με κάποια ομάδα και θα προκαλεί ανησυχία στον αντίπαλό της και όχι να φαίνεται τόσο τρωτή. Αυτό που φαίνεται να λείπει από τους «κανονιέρηδες» είναι η ψυχή και το βάρος της φανέλας έξω από την Αγγλία.
Μια Γιουνάιτεντ που... ακόμα μαθαίνει
Μετά τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, τίποτα δεν είναι ίδιο. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σαν να... επέστρεψε στο δημοτικό και να μαθαίνει πράγματα από την αρχή. Δίχως το DNA που μιλούσε πάντοτε τελευταίο, δίχως την απόλυτη σιγουριά και την εμπιστοσύνη με κλειστά μάτια στον άνθρωπο που κάθεται στον πάγκο, δίχως μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες που ξέρουν τι να κάνουν, πότε να το κάνουν και πως να το κάνουν, δίχως να φοβίζει... Με τον Λουίς Φαν Χάαλ για δεύτερη σερί χρονιά στην τεχνική ηγεσία, ο σύλλογος κατάφερε να επιστρέψει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ μέσα από την διαδικασία των προκριματικών, έπειτα από την καταστροφή που έφερε η παρουσία του Ντέιβιντ Μόγιες, οι «κόκκινοι διάβολοι» ακόμα μαθαίνουν. Με παίκτες που μαθαίνουν (πέρα των Κάρικ, Σβαϊνστάιγκερ και Ρούνεϊ που καλούνται συνεχώς να πρωτοστατούν) με τον Γκιγκς να μαθαίνει ακόμα πολλά όντας βοηθός προπονητή και προσπαθώντας να «περάσει» στους υπόλοιπους όσα γνωρίζει για τη Γιουνάιτεντ και τη φιλοσοφία της ομάδας. Και ναι μεν θεωρούν άπαντες πως φέτος στόχος είναι ο τίτλος του πρωταθλήματος έπειτα από δύο χρόνια μεταβατικού χαρακτήρα καιθ προσαρμογής σε νέα δεδομένα, όμως, ευρωπαϊκά, θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει τουλάχιστον κάποια από τα στοιχεία της Γιουνάιτεντ. Που και μόνο η φανέλα της, αποτελούσε λόγο για να κάνει τον αντίπαλο να σκεφτεί “και τώρα τι κάνουμε με αυτούς;”. Αυτό το fear factor έχει χαθεί και η Γιουνάιτεντ αυτή τη στιγμή μπορεί να χαρακτηριστεί... έφηβη στην Ευρώπη. Και σαν έφηβη, δεν έχει μάθει στον τρελό ρυθμό των αγωνιστικών υποχρεώσεων, με τον Φαν Χάαλ να δηλώνει ότι υπάρχει ανάγκη από ξεκούραση έπειτα από τόσα ματς σε τόσες λίγες μέρες.
Μια Σίτι που... πρέπει να φάει ακόμα πολλά ψωμιά
Δεν είναι ακόμα στο επίπεδο που θα ήθελαν να τη δουν οι οπαδοί της αλλά και που μπορεί να ήθελαν και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές, να βρίσκεται η ομάδα. Όχι τουλάχιστον στην Ευρώπη. Στην Πρέμιερ Λιγκ μπορεί να αποτελεί εδώ και αρκετά χρόνια μια από τις «μεγαλύτερες δυνάμεις», όχι όμως και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί, η εμπειρία μπορεί να κάνει πολλές φορές τη διαφορά και οι πρώτες της παρουσίες στη διοργάνωση, είχαν να κάνουν καθαρά και μόνο με τη συγκομιδή εμπειριών. Τις τελευταίες σεζόν, ο πήχης έχει ανέβει και όχι απολύτως άδικα, αλλά η Μάντσεστερ Σίτι δείχνει ότι πρέπει να φάει ακόμα πολλά ψωμιά για να πετύχει τους στόχους της και ειδικά του Σεΐχη Μανσούρ, του μεγάλου της αφεντικού, που θα ήθελε να δει έναν ευρωπαϊκό τίτλο με τον σύλλογο. Η αδυναμία να επιδείξει αντοχή στα δύσκολα και να κρατήσει αυτό που θέλει φάνηκε και στη φετινή πρεμιέρα με τη Γιουβέντους, όπου έχασε το προβάδισμα και εν τέλει ηττήθηκε στο «Etihad», ωστόσο, διόρθωσε κάπως τα πράγματα απέναντι στη Γκλάντμπαχ με την εκτός έδρας επικράτηση και με ανατροπή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κληρωτίδα δεν έχει φανεί ποτέ... φιλική προς τους «πολίτες» αυτά τα χρόνια που έχουν βρεθεί αυτοί στη διοργάνωση, αφού, ακόμα κι όταν καταφέρνουν να περάσουν στην επόμενη φάση, τους περιμένει συνήθως είτε η Μπάγερν Μονάχου, είτε η Μπαρτσελόνα...
Ο κίνδυνος απώλειας μιας θέσης από την επόμενη σεζόν
Τεράστια ανακούφιση προκάλεσαν οι νίκες των δύο συλλόγων του Μάντσεστερ στη δεύτερη αγωνιστικών των ομίλων, αφού πλεόν, απειλείται σημαντικά ο αριθμός των ομάδων από την Αγγλία που θα εξασφαλίζουν τη συμμετοχή τους στο Τσάμπιονς Λιγκ από την επόμενη αγωνιστική περίοδο! Για να αλλάξει η κατάσταση, χρειάζεται οι σύλλογοι από το Νησί να έχουν καλύτερες επιδόσεις από αυτούς της Ιταλίας. Με βάση το σύστημα των πόντων από την UEFA, τα στοιχεία των τελευταίων πέντε ετών διαμορφώνουν τα «εισιτήρια» που παίρνει η κάθε χώρα για τους συλλόγους της, για κάθε ευρωπαϊκή διοργάνωση, σε κάθε σεζόν. Για κάθε νίκη, η χώρα παίρνει δύο βαθμούς, έναν για την ισοπαλία, ενώ προστίθεται βαθμοί ακόμα και σε ήττες, αλλά για πιο προχωρημένο στάδιο της διοργάνωσης. Η κακή περσινή συγκομιδή βαθμών και ο αποκλεισμός όλων των αγγλικών ομάδων από τους «16», έβαλε σε περιπέτειες τη χώρα όσον αφορά τον αριθμό των συλλόγων που κάθε χρόνο την εκπροσωπούν στ' αστέρια και φέτος γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η κατάσταση. Το θετικό για τους Άγγλους είναι πως υπάρχουν τέσσερις ομάδες έναντι δύο των Ιταλών στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και οι πιθανότητες – στη θεωρία – για περισσότερα καλά αποτελέσματα, είναι αυξημένες. Αυτή τη στιγμή, η διαφορά των δύο χωρών, είναι μονάχα στους 286 βαθμούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου