Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κύριο Αναστασίου!!

Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για τον Γιάννη Αναστασίου, την μεγάλη του προσφορά, το τέλος που ήταν αναπόφευκτο, με... ολίγον από Παούνοβιτς!  

Η ιστορία ότι γράφει δεν ξεγράφει. Ο Γιάννης Αναστασίου παρέλαβε το καλοκαίρι του 2013 καμμένη γη. Παρέλαβε έναν Παναθηναϊκό εκτός Ευρώπης, μια ομάδα χωρίς την παραμικρή οργάνωση και συνοχή, μέσα κι έξω από το γήπεδο. Με το μικρότερο μπάτζετ στην ιστορία του συλλόγου, δημιούργησε μαζί με τον Νίκο Νταμπίζα, ένα εξαιρετικό σύνολο, έκανε τον Παναθηναϊκό ξανά ελκυστικό και το σημαντικότερο όλων χάρισε έναν τίτλο στον σύλλογο μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Το Κύπελλο Ελλάδος. Έδωσε το πιο δυνατό «χαστούκι» στο σύστημα με το 3-0 μέσα στο Καραϊσκάκη, έβαλε το κλαμπ ξανά στον ευρωπαϊκό χάρτη με την είσοδο στους ομίλους του Europa League αν και δεν επέστρεψε τον... Panathinaikos και σε κανένα από τα δύο καλοκαίρια δεν μπόρεσε να κάνει εφικτή υπέρβαση κόντρα σε Σταντάρ και Μπριζ.

ADVERTISEMENT

Την δεύτερη χρονιά διεκδίκησε το πρωτάθλημα στα ίσια αλλά στην Ελλάδα μετρά μοναχά ο νόμος του ισχυρού, ο νόμος της ζούγκλας. Ότι πήρε μέσα στο γήπεδο με το 2-1 επί του Ολυμπιακού στην Λεωφόρο, του το αφαίρεσαν στα χαρτιά και ποτέ δεν θα μάθουμε τι θα γινόταν αν αυτό το πρωτάθλημα παιζόταν στα ίσια. Στην Ελλάδα έγιναν «μάγκες» κάτι τύποι σαν τον Περέιρα, πήρε πρωτάθλημα ο Mατζουράκης και πραγματικά είναι τεράστιο κρίμα δουλευταράδες και άνθρωποι του ποδοσφαίρου σαν τον Γιάννη Αναστασίου να μην μπορούν να δουλέψουν κάτω από υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού.
Ο Αναστασίου φεύγοντας αφήνει μια ομάδα δουλεμένη από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν γίνεται εδώ και δύο χρόνια ΟΛΟΙ να αποθεώνουν την δουλειά του στο «τριφύλλι» και φέτος στην τρίτη σεζόν να σταμάτησε να δουλεύει και να μεταδίδει σωστά αυτά που θέλει να βλέπει μέσα στο γήπεδο. Η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών, των παιδιών που το ζουν από «μέσα», θεωρούσε και θεωρεί πως το θέμα είναι πρωτίστως ψυχολογικό. Πως μετά τον αποκλεισμό από την Καμπάλα και τα όσα ακολούθησαν, το σοκ ήταν τόσο ισχυρό που η τεράστια πίεση τους... κατάπιε! Δεν είναι μυστικό, πως ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει μια ομάδα χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς τσαγανό, χωρίς τον ποδοσφαιρικό τσαμπουκά και την κυριαρχία που είχε την προηγούμενη διετία.
Ο Αναστασίου, ένας ΚΥΡΙΟΣ και στρατιώτης του Παναθηναϊκός, από το πουθενά, χωρίς χρήματα, δούλεψε, βελτίωσε και ανέδειξε ποδοσφαιριστές που αύριο-μεθαύριο θα γεμίσουν τα ταμεία της ΠΑΕ.
*Πήρε τον Καρέλη από τα αζήτητα της Άμκαρ, τον έφερε στον Παναθηναϊκό, τον δούλεψε και πλέον ο Έλληνας επιθετικός βρίσκεται στα μπλοκάκια αρκετών ευρωπαϊκών συλλόγων. Η Γκενκ προσέφερε 3.5 εκατομμύρια το περασμένο καλοκαίρι. Για έναν ποδοσφαιριστή που αποκτήθηκε ως ελεύθερος και στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν είχε κάνει την παραμικρή διαφορά με την φανέλα του Εργοτέλη.
*Εισηγήθηκε την απόκτηση τους Μάρκους Μπεργκ και εξέλιξε τον Σουηδό στράικερ, τον καλύτερο επιθετικό στην Σούπερ Λίγκα την τελευταία διετία. Μέσα από την δουλειά στον Παναθηναϊκό, ο Σουηδός επέστρεψε στην Εθνική και στα γραφεία της ΠΑΕ έφτασαν προτάσεις μέχρι και 6 εκατομμύρια ευρώ για την πώλησή του.
*Ανέδειξε τον Τάσο Λαγό, τον έχρισε αρχηγό, τον βελτίωσε σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα ο νεαρός μέσος του Παναθηναϊκού να κληθεί στην Εθνική Ελλάδος και να αποτελεί «κεφάλαιο» για τον σύλλογο.
Σε αυτά τα δυόμισι χρόνια, ο Έλληνας τεχνικός έδωσε πολλά και πήρε περισσότερα. «Έφτιαξε» το ονομά του(προτάσεις από το Βέλγιο), έμαθε από τα λάθη του, «μεγάλωσε» προπονητικά στον Παναθηναϊκό. Έφυγε με ένα τεράστιο γαμώτο, για τον τρόπο που εξελίχθηκε η φετινή σεζόν, για το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να γυρίσει άμεσα το χαρτί. Ήταν πέρα για πέρα άδικο να του συμπεριφέρονται λες και είναι ο... Αλέφαντος, αλλά στην Ελλάδα της απόλυτης ισοπέδωσης μην περιμένουμε πολλά.
Ευθύνες έχει τεράστιες για την φετινή χρονιά και τις πλήρωσε με την αποχώρησή του. Δεν είναι ο μόνος, φυσικά, αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα. Ο Αναστασίου, πάντως, τα δικά του λάθη, τον αποκλεισμό από την Καμπάλα, το δικό του μερίδιο ευθύνης τα πλήρωσε.
Η ζωή συνεχίζεται και πραγματικά μέσα από την καρδιά μου ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Γιάννη Αναστασίου για όσα προσέφερε, για τις «μάχες» που έδωσε υπερασπιζόμενος το τριφύλλι, για εκείνο το 3-0 μέσα στο Φάληρο, για την 4άρα στον τελικό του Κυπέλλου, για την ΥΓΕΙΑ που ζήσαμε δύο χρόνια στην Λεωφόρο από το καλό ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα του. Δεν πρέπει να είμαστε αχάριστοι με ανθρώπους που έχουν προσφέρει. Έτσι είναι το πόδόσφαιρο, αν σε πάρει η κατηφόρα δεν έχει επιστροφή και μπορεί η μεγαλύτερη αγάπη να εξελιχθεί σε τεράστια οργή. Να είναι πάντα υγιής και το ξέρει πως οι καλοί δεν χάνονται. Μακάρι οι δρόμοι του με τον Παναθηναϊκό να συναντηθούν ξανά στο μέλλον. Εις το επανιδείν κόουτς...
Κλείνοντας, να πούμε και δύο λόγια για τον Βέλικο Παούνοβιτς. Τον νεαρό τεχνικό, παγκόσμιο πρωταθλητή με την Σερβία U-20, ο οποίος βρίσκεται σε προχωρήμενες συζητήσεις με τον Παναθηναϊκό, όπως πρώτα διαβάσατε στο gazzetta.gr τα μεσάνυχτα της Τρίτης και στην συνέχεια στα υπόλοιπα σάιτ που για ακόμη μια φορά... ξέχασαν την πηγή.
H επιλογή του Αλαφούζου είναι μια επιλογή «Αναστασίου 2013» με πιο γεμάτο βιογραφικό. Ένας νεαρός τεχνικός, με όραμα, φιλοδοξίες που θα βλέπει τον Παναθηναϊκό σαν σκαλοπάτι για μια μεγάλη καριέρα. Ο ''Πάου'' σε σχέση με τον Αναστασίου, έχει μια τεράστια επιτυχία ως ομοσπονδιακός τεχνικός αλλά ακριβώς τις ίδιες μηδενικές παραστάσεις από πάγκους συλλόγων με τον Έλληνα τεχνικό.
Είναι ένα «στοίχημα» που έχει πιθανότητες να «βγει», έχει ένα background εξαιρετικό για το νεαρό της ηλικίας του και τα υπόλοιπα θα τα κρίνουμε στο γήπεδο. Φυσικά, όποιος και να έρθει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Θα είναι ΛΑΘΟΣ να κριθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς. Η φετινή σεζόν είναι ειδικών συνθηκών. Ας του δώσουν την ευκαιρία να δουλέψει, να μάθει την ομάδα, να μπει στο κλίμα και από το ερχόμενο καλοκαίρι να μπει σε διαδικασία κρίσης...

*Πηγή: gazzetta.gr*