Ούτε το ΟΑΚΑ μοιάζει πλέον ικανό να κρύψει τις φανερές
αδυναμίες του Παναθηναϊκού. Αυτές που στα μάτια οπαδών και ΜΜΕ έκρυψαν
οι μεγάλες νίκες επί του Ολυμπιακού και που δικαιολογήθηκαν (αλλά ως
πότε;) από την ελλιπή προετοιμασία της ομάδας λόγω Ευρωμπάσκετ και
κουραστικών ταξιδιών. Η πικρή αλήθεια είναι πως για τους «πράσινους» τα
ελαφρυντικά στερεύουν, όπως και ο χρόνος που έχουν πλέον για να
αντιστρέψουν την κατάσταση και να αποφύγουν το κάζο του πρόωρου
αποκλεισμού και της «μετακόμισης» στο Eurocup.
Ο Παναθηναϊκός δεν πείθει. Δεν το έκανε απέναντι σε θεωρητικά ασθενέστερους αντιπάλους, από το Ρέθυμνο και τον Απόλλωνα Πατρών, μέχρι τον Άρη και τη Ζιέλονα Γκόρα, συνεπώς δεν αποτελεί έκπληξη ότι δεν το έκανε ούτε απέναντι σε έναν καλύτερο από τους προαναφερόμενους αντίπαλο, τη Λοκομοτίβ Κουμπάν. Αδυνατεί να βρει την ισορροπία μεταξύ επίθεσης και άμυνας, όπως και τη διάρκεια στην απόδοσή του. Ένα καλό δεκάλεπτο δεν αρκεί για να φέρει τη νίκη, ειδικά αν είσαι τόσο κακός στα υπόλοιπα τρία.
Να μην τα επαναλάβουμε… Ο Παναθηναϊκός έχει τρομερό πρόβλημα στις αμυντικές του περιστροφές, κυρίως λόγω των βραδυκίνητων ψηλών του. Αυτό αποκρύπτεται ενίοτε με την πίεση των περιφερειακών στην μπάλα και τα λάθη των αντιπάλων, αλλά δεν λύνεται οριστικά. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί ανισορροπία σε όλη την άμυνα, οι αντίπαλοι βρίσκουν πολλά ελεύθερα σουτ, ενώ οι βοήθειες (από συμπαίκτες και πάγκο) σε όσους έχουν ικανότητα στο ένας εναντίον ενός… απουσιάζουν. Κάτι τέτοιο συνέβη και το βράδυ της Παρασκευής, όταν ο Ντιλέινι έπαθε… Κάρι και η άμυνα του Παναθηναϊκού… Χάρντεν.
Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν εστιάζεται ΜΟΝΟ στην άμυνα. Ο Παναθηναϊκός έχει σαφές πρόβλημα ΚΑΙ στην επίθεση. Εκεί που ώρες-ώρες η αναρχία βασιλεύει και οι συνεργασίες απουσιάζουν. Μην ξεγελιέται κανείς από τον αριθμό των ασίστ, αφού οι περισσότερες εξ αυτών δεν αποτελούν προϊόν ομαδικής προσπάθειας και συντονισμένης εφαρμογής ενός πλάνου, αλλά απόρροια της ατομικής ποιότητας των Διαμαντίδη και Καλάθη. Πολλοί παίκτες, με πρώτους τους Πάβλοβιτς κι Φελντέιν, μοιάζουν να λειτουργούν εκτός σχεδίου, με την ευθύνη να βαραίνει όχι τόσο εκείνους, αλλά τον προπονητή που δείχνει εγκλωβισμένος σε έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού ακόμη κι όταν οι περιστάσεις επιβάλλουν εναλλακτικό τρόπο δράσης.
Ανάλογα ανησυχητικό με το πασιφανές πρόβλημα στις δύο πλευρές του παρκέ είναι κι αυτό της έλλειψης ψυχραιμίας. Ο Παναθηναϊκός λειτούργησε σπασμωδικά σε ένα ματς που έδειχνε να έχει υπό έλεγχο μέχρι τα μέσα της τρίτης περιόδου. Πότε τα απίθανα σουτ του Ντρέιπερ, πότε τα όργια του Ντιλέινι στο τρίτο δεκάλεπτο, πότε ένα-δυο λάθος σφυρίγματα προκάλεσαν αδικαιολόγητο εκνευρισμό σε μια ομάδα που επιβάλλεται να αντιδρά καλύτερα στις κακοτοπιές. Όταν βλέπεις να χάνουν την ψυχραιμία τους παίκτες που έχουν δει τα πάντα στα γήπεδα, όπως ο Διαμαντίδης, κάτι δεν πάει καλά. Και μάλλον τα νεύρα του αρχηγού δεν έχουν να κάνουν μόνο με αντιπάλους ή διαιτησίες, αλλά με τη διαπίστωση πως κάτι δεν πάει καλά στην ίδια του την ομάδα.
Το χειρότερο από όλα είναι πως στον Παναθηναϊκό δεν δείχνουν να έχουν εντοπίσει το λόγο που τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως προσδοκούσαν στην αρχή της σεζόν. Το χαστούκι από τη Ζιέλονα Γκόρα ή η συντριβή από την Μπαρτσελόνα έστειλαν μηνύματα που είτε δεν ελήφθησαν είτε αναγνώστηκαν λανθασμένα. Οι «πράσινοι» βελτιώθηκαν ελάχιστα και είναι αμφίβολο αν με τα υπάρχοντα πρόσωπα μπορούν να βρουν την άκρη. Για να λύσουν, πάντως, το πρόβλημα θα πρέπει πρώτα να το διαγνώσουν σωστά και από την ήττα στην Πολωνία μέχρι από αυτή στο ΟΑΚΑ είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Ασφαλώς ο Παναθηναϊκός δεν έχει ακόμη καταδικαστεί. Και σε μια σεζόν που έχει ακόμη πολύ δρόμο, μπορεί με κάποιες τροποποιήσεις να μπει στο σωστό δρόμο. Αρκεί μέχρι τότε να παραμείνει εντός στόχου στην Ευρωλίγκα. Το παιχνίδι με την Καρσίγιακα την επόμενη εβδομάδα στο «κολαστήριο» της Σμύρνης είναι πρωτίστως μια δοκιμασία χαρακτήρα. Μια νίκη θα εξασφαλίσει στους «πράσινους» το μίνιμουμ της πρόκρισης στο Top 16 και λίγο ακόμη χρόνο (όχι πολύ όμως) να διορθωθεί. Αντιθέτως, μια ήττα μπορεί να μη σημάνει ακόμη τον αποκλεισμό, αλλά πιθανώς η περίσταση αυτή να απαιτήσει άλλου είδους μέτρα και γενναίες αποφάσεις.
ΥΓ: Κάποιοι απέδωσαν μερικά λάθος σφυρίγματα σε διάθεση της Ευρωλίγκας να τιμωρήσει τον Παναθηναϊκό επειδή ακόμη δεν έχει υπογράψει τη νέα της σύμβαση εκφράζοντας κάποιες αμφιβολίες. Σοβαροί να είμαστε… Δηλαδή η Ευρωλίγκα δεν θέλει τον Παναθηναϊκό στη διοργάνωσή της; Κι αν τον θέλει, ο τρόπος να τον πείσει είναι τιμωρώντας τον; *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου