Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν αδυναμίες. Ενώ όμως οι μεν τις αντιμετωπίζουν και πατούν γερά στα πόδια τους, οι δε μοιάζουν να μη μαθαίνουν από τα λάθη τους. Γράφει ο Χρ. Ρομπόλης.
Ότι οι δύο «αιώνιοι» δεν είναι σε καλή κατάσταση το διαπιστώσαμε και… εκτέθηκε από τους τελευταίους αντιπάλους τους στην Ευρωλίγκα. Το μεταξύ τους ντέρμπι ήταν απλώς μια επαλήθευση του παραπάνω, κυρίως γιατί η διάρκεια καλής τους απόδοσης ήταν μικρότερη από όσο έπρεπε και η «κοιλιά» τους ήταν μεγαλύτερη και πιο καταστροφική από όσο… επιτρέπεται σε αυτό το επίπεδο.
Η διαφορά τους έγκειται στο γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δείχνει να γνωρίζει ακριβώς ποιες οι αδυναμίες του και προσπαθεί να τις αντιμετωπίσει είτε μέσω προπόνησης, είτε μέσω προσθηκών, ενώ ο Παναθηναϊκός δείχνει να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη και να παραμένει αδιόρθωτος και… αβοήθητος. Κυρίως, δε, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν τη σταθερά της άμυνας, η οποία σπανίως θα τους προδώσει, οι δε «πράσινοι» μοιάζουν στα μισά της σεζόν να μην έχουν ακόμη παγιωμένη φιλοσοφία παρουσιάζοντας σοβαρά προβλήματα ΚΑΙ στις δύο πλευρές του παρκέ.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έχει καταφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό να πάρει πράγματα από ΟΛΟΥΣ τους παίκτες του, ενώ δεν δίστασε να αναγνωρίσει τυχόν λάθη με προσθαφαιρέσεις (προσθήκη Τζόνσον-Όντομ, απόκτηση κι αποδέσμευση Τζέιμς), ενώ η διοίκηση της ΚΑΕ τού πρόσφερε τη δυνατότητα ενίσχυσης ακόμη και με παίκτη που δεν είχε άμεση αγωνιστική ανάγκη (Παπανικολάου).
Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έκανε επιλογές παικτών που είναι αποδεδειγμένα πλέον αποτυχημένες και όχι απλώς δεν έχει προχωρήσει στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις, αλλά δείχνει να μην έχει αντιληφθεί ποιο είναι το πρόβλημα ή να αποφεύγει να δει την αλήθεια κατάματα (δεν εξηγούνται αλλιώς όσα αναφέρει στις συνεντεύξεις Τύπου). Οι «πράσινοι» πάσχουν από λύσεις σε ΟΛΕΣ τους τις γραμμές, στους γκαρντ από λειψανδρία, στους φόργουορντ από ποιότητα, στους ψηλούς από… μονοτονία.
Η βραδύτητα της front line, που κάνει τον Παναθηναϊκό κακό στις περιστροφές αμυντικά και προβλέψιμο επιθετικά, αποτελεί το μεγαλύτερο από τα προβλήματα της ομάδας. Κι ασφαλώς δεν είναι τυχαίο πως οι «πράσινοι» έπαιξαν… κανονικό μπάσκετ στο διάστημα που στο παρκέ συνυπήρχαν Γκιστ και Φώτσης, με τους Ραντούλιτσα και Κούζμιτς «παρκαρισμένους» στον πάγκο. Επειδή όμως ΔΕΝ είναι δυνατό οι δυο τους να βγάλουν ένα ολόκληρο ημίχρονο σερί στο παρκέ, ούτε η περιφέρεια να είναι το ίδιο πιεστική όταν το βάρος πέφτει αποκλειστικά σε τρεις παίκτες (Διαμαντίδη, Φελντέιν και Καλάθη), ο Παναθηναϊκός δεν ήταν δυνατό να έχει διάρκεια στην αντεπίθεσή του, ειδικά όταν αυτή αρχίζει από το -30.
Συμπερασματικά, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν ατέλειες και αδυναμίες. Όμως αυτές των μεν είναι λιγότερες και αντιμετωπίζονται ή τουλάχιστον γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστούν, ενώ εκείνες των δε παραμένουν αδιόρθωτες, ο προπονητής δείχνει να μην τις έχει εντοπίσει ή να προσπαθεί να τις καμουφλάρει με λάθος τρόπο. Κι αυτό από μόνο του αρκεί για να δίνει προβάδισμα τίτλου (με τα τωρινά δεδομένα) στον Ολυμπιακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου