O Παναθηναϊκός του Φερέιρα και ο Αρης του Τσιώλη.
Το ιδιόμορφο 4-6-0, η συγγνώμη στον Κατσουράνη και η μπάλα που δεν έχουν
δει οι φίλαθλοι του τριφυλλιού. Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για την
ικανότητα να μετατρέπεις το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα...
Αυτό το ιδιόμορφο 4-6-0 του Φερέιρα που βγάζει στο γήπεδο έναν
θεαματικό Παναθηναϊκό είναι αυτό που προσπαθεί να παίξει ο Αρης του
Τσιώλη, ειδικά όταν δεν είχε τον Γιάκομπ στη διάθεσή του. Τι θέλω να πω;
Ακούγαμε και διαβάζαμε πως το μεγάλο πρόβλημα του φετινού Αρη είναι ότι
δεν έχει επιθετικό της προκοπής. Εύλογα γεννάται το εξής ερώτημα: ποιος
είναι ο επιθετικός του Παναθηναϊκού;
Στο ποδόσφαιρο είθισται να παίζεις με αυτούς που έχεις. Ο Φερέιρα δημιούργησε μία ομάδα με αυτούς που διέθετε. Χωρίς Σισέ και κάποιον άλλον αξιόλογο επιθετικό, ο Πορτογάλος προπονητής γέμισε το κέντρο με ποιοτικούς και γρήγορους παίκτες που έχουν πνευμόνια, παίζουν σχεδόν άριστα τον κενό χώρο και κινούνται συνεχώς με ή χωρίς τη μπάλα. Κουίνσι, Ζέκα, Κλέιτον και Λέτο αλλάζουν θέση συνεχώς και με την ελευθερία κινήσεων που τους δίνει ο Φερέιρα και βρίσκονται ουκ ολίγες φορές μέσα στο παιχνίδι σε θέση για γκολ. Φανταστείτε το ίδιο σύστημα με Καραγκούνη και Σισέ. Καμία σχέση.
Ο Φερέιρα έκανε τα μειονεκτήματα, πλεονεκτήματα. Εχασε τον πρώτο σκόρερ του Παναθηναϊκού τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά όπως φάνηκε μάλλον του ήρθε γάντι. Εβαλε τον Λέτο στην περιοχή αφήνοντάς τον να παίζει όπου θέλει, τον πλαισίωσε με τους Κλέιτον, Κουίνσι και Ζέκα και με τον Κατσουράνη (ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω δικαιώνεται για τη δήλωσή του στις αρχές της προετοιμασίας ότι με τον φετινό Παναθηναϊκό θα τρίβουμε τα μάτια μας) να κερδίζει κάθε χαμένη μπαλιά του αντιπάλου, βγάζει τόσες επιθέσεις όσες δεν είχαν βγάλει οι πράσινοι την τελευταία δεκαετία.
Ο Αρης του Τσιώλη; Αναρχο ποδόσφαιρο, κανένα τρέξιμο, άσκοπες κινήσεις με ή χωρίς τη μπάλα και τους παίκτες να ψάχνουν τον ρόλο τους στο γήπεδο. Ο Αρης του Τσιώλη; Μία ομάδα που μπαίνει στο γήπεδο καταρρακωμένη ψυχολογικά γνωρίζοντας ότι δεν έχει επιθετικό της προκοπής. Ο Αρης του Τσιώλη; Μία ομάδα που τονίζει... τα μειονέκτημά της.
Είναι σχεδόν απίθανο ο τωρινός Παναθηναϊκός του Φερέιρα να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό. Είναι σχεδόν απίθανο να μην έχει απώλειες στο πρωτάθλημα. Αυτό, όμως, που δεν θα αλλάξει είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα παιχνίδια. Το 4-6-0 θα παραμείνει ακόμα κι αν έρθουν συνεχόμενες ήττες. Δεν θα γίνει ξαφνικά 3-5-2 ή 5-3-2 ή δεν ξέρω 'γω τι. Γιατί αυτό το σύστημα με αυτούς τους παίκτες θα αποδίδει, θα βγάζει επιθέσεις, θα δημιουργεί φάσεις και θα δυσκολεύει τον αντίπαλο.
Μέχρι στιγμής ουδείς από τους αντιπάλους βρήκε απαντήσεις σε αυτό. Ισως μόνο ο Ατρόμητος έβαλε πρώτος τα δύσκολα στον Παναθηναϊκό (με την αποβολή και το γκολ), αλλά και αυτός είδε ότι αυτός ο Παναθηναϊκός του συγκεκριμένου τρόπου παιχνιδιού μπορεί, ακόμα και με παίκτη λιγότερο, να πάρει το καλύτερο δυνατό βάσει συνθηκών.
Μπορεί απαντήσεις να βρει η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός. Μπορεί στα δύο επερχόμενα ντέρμπι ο Παναθηναϊκός να έχει απώλειες. Είναι σίγουρο, όμως, ότι ακόμα κι αν έρθουν οι απώλειες, ο Παναθηναϊκός θα έχει προσπαθήσει. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το νόημα. Δεν ξέρω αν οι πράσινοι του Φερέιρα διεκδικήσουν έως τέλους το πρωτάθλημα και τελικά το κατακτήσουν, έχουν όμως ένα σύνολο που γεμίζει τον κόσμο του. Γιατί, ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει δει πρωταθλήματα και νίκες. Μπάλα δεν έχει δει...
Πηγή: Contra.gr
Στο ποδόσφαιρο είθισται να παίζεις με αυτούς που έχεις. Ο Φερέιρα δημιούργησε μία ομάδα με αυτούς που διέθετε. Χωρίς Σισέ και κάποιον άλλον αξιόλογο επιθετικό, ο Πορτογάλος προπονητής γέμισε το κέντρο με ποιοτικούς και γρήγορους παίκτες που έχουν πνευμόνια, παίζουν σχεδόν άριστα τον κενό χώρο και κινούνται συνεχώς με ή χωρίς τη μπάλα. Κουίνσι, Ζέκα, Κλέιτον και Λέτο αλλάζουν θέση συνεχώς και με την ελευθερία κινήσεων που τους δίνει ο Φερέιρα και βρίσκονται ουκ ολίγες φορές μέσα στο παιχνίδι σε θέση για γκολ. Φανταστείτε το ίδιο σύστημα με Καραγκούνη και Σισέ. Καμία σχέση.
Ο Φερέιρα έκανε τα μειονεκτήματα, πλεονεκτήματα. Εχασε τον πρώτο σκόρερ του Παναθηναϊκού τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά όπως φάνηκε μάλλον του ήρθε γάντι. Εβαλε τον Λέτο στην περιοχή αφήνοντάς τον να παίζει όπου θέλει, τον πλαισίωσε με τους Κλέιτον, Κουίνσι και Ζέκα και με τον Κατσουράνη (ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω δικαιώνεται για τη δήλωσή του στις αρχές της προετοιμασίας ότι με τον φετινό Παναθηναϊκό θα τρίβουμε τα μάτια μας) να κερδίζει κάθε χαμένη μπαλιά του αντιπάλου, βγάζει τόσες επιθέσεις όσες δεν είχαν βγάλει οι πράσινοι την τελευταία δεκαετία.
Ο Αρης του Τσιώλη; Αναρχο ποδόσφαιρο, κανένα τρέξιμο, άσκοπες κινήσεις με ή χωρίς τη μπάλα και τους παίκτες να ψάχνουν τον ρόλο τους στο γήπεδο. Ο Αρης του Τσιώλη; Μία ομάδα που μπαίνει στο γήπεδο καταρρακωμένη ψυχολογικά γνωρίζοντας ότι δεν έχει επιθετικό της προκοπής. Ο Αρης του Τσιώλη; Μία ομάδα που τονίζει... τα μειονέκτημά της.
Είναι σχεδόν απίθανο ο τωρινός Παναθηναϊκός του Φερέιρα να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό. Είναι σχεδόν απίθανο να μην έχει απώλειες στο πρωτάθλημα. Αυτό, όμως, που δεν θα αλλάξει είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα παιχνίδια. Το 4-6-0 θα παραμείνει ακόμα κι αν έρθουν συνεχόμενες ήττες. Δεν θα γίνει ξαφνικά 3-5-2 ή 5-3-2 ή δεν ξέρω 'γω τι. Γιατί αυτό το σύστημα με αυτούς τους παίκτες θα αποδίδει, θα βγάζει επιθέσεις, θα δημιουργεί φάσεις και θα δυσκολεύει τον αντίπαλο.
Μέχρι στιγμής ουδείς από τους αντιπάλους βρήκε απαντήσεις σε αυτό. Ισως μόνο ο Ατρόμητος έβαλε πρώτος τα δύσκολα στον Παναθηναϊκό (με την αποβολή και το γκολ), αλλά και αυτός είδε ότι αυτός ο Παναθηναϊκός του συγκεκριμένου τρόπου παιχνιδιού μπορεί, ακόμα και με παίκτη λιγότερο, να πάρει το καλύτερο δυνατό βάσει συνθηκών.
Μπορεί απαντήσεις να βρει η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός. Μπορεί στα δύο επερχόμενα ντέρμπι ο Παναθηναϊκός να έχει απώλειες. Είναι σίγουρο, όμως, ότι ακόμα κι αν έρθουν οι απώλειες, ο Παναθηναϊκός θα έχει προσπαθήσει. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το νόημα. Δεν ξέρω αν οι πράσινοι του Φερέιρα διεκδικήσουν έως τέλους το πρωτάθλημα και τελικά το κατακτήσουν, έχουν όμως ένα σύνολο που γεμίζει τον κόσμο του. Γιατί, ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει δει πρωταθλήματα και νίκες. Μπάλα δεν έχει δει...
Πηγή: Contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου