Ο Ουρουγουανός έχει... προειδοποιήσει τη διοίκηση
του ΠΑΟΚ μήνες πριν, όμως, δεν εισακούστηκε, όπως έπρεπε. Το αποτέλεσμα
φάνηκε στο ντέρμπι (;) με τον Παναθηναϊκό... Γράφει ο Ευγένιος
Δαδαλιάρας.
Ο Πάμπλο Γκαρσία είναι γνωστό ότι δεν μασάει τα λόγια του κι ό,τι λέει
έχει ειδικό βάρος. Από τη στιγμή, λοιπόν, που πριν από μήνες βγήκε κι
είπε ότι... "η διοίκηση πρέπει να βρει τους επόμενους, γιατί εμείς είμαστε πια βετεράνοι", δεν το είπε τυχαία. Το μήνυμα το έστειλε και μάλιστα με συγκεκριμένο αποδέκτη.
Στο -κατ' ευφημισμόν, όπως εξελίχθηκε- ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, λοιπόν, ο Ουρουγουανός δικαιώθηκε απόλυτα σε αυτό που είπε. Κάποιοι... βετεράνοι δεν έπαιζαν, μέσα σε αυτούς κι ο ίδιος, η νέα γενιά δεν στάθηκε στο ύψος της και ιδού το αποτέλεσμα: άνετο 1-3 για τους "πράσινους" μέσα σε μια γεμάτη Τούμπα.
Το παιχνίδι αυτό έκανε περισσότερο φανερό από κάθε άλλο αυτό που έχει επισημανθεί πολλές φορές από το περασμένο καλοκαίρι. Ο μεταγραφικός σχεδιασμός δεν ήταν αυτός που έπρεπε, με αποτέλεσμα η ομάδα να μην ενισχυθεί ουσιαστικά. Μάλιστα, θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει θολή η επόμενη μέρα της.
Αναζητούνται οι "αντί"
Λαμβάνοντας ως δεδομένο αυτό που είπε -όχι τυχαία, επαναλαμβάνουμε- ο Γκαρσία, όπως και την εικόνα της ομάδας απέναντι στον Παναθηναϊκό, έναν από τους βασικούς ανταγωνιστές σε ό,τι αφορά στους στόχους που, θεωρητικά τουλάχιστον, έχει ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, μπορούμε να βγάλουμε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.
Κατ' αρχήν, πού είναι οι αντι-Γκαρσία και αντι-Βιτόλο; Ένας βασικός λόγος που ο ΠΑΟΚ πήγε πολύ καλά τις δύο προηγούμενες σεζόν ήταν ότι είχε αυτούς τους δύο παίκτες στη μεσαία γραμμή του. Συγγνώμη, αλλά Λάζαρ και Αρίας δεν γεμίζουν το μάτι ως "αντί" αυτών των δύο.
Πάμε παρακάτω. Ο ΠΑΟΚ τις καλές προηγούμενες χρονιές είχε μπροστά από τους Γκαρσία και Βιτόλο έναν πολύ καλό Ίβιτς, ο οποίος ήταν βαρόμετρο. Ο Σέρβος δεν έχει τις αντοχές των προηγούμενων ετών κι είναι λογικό, αφού πλέον δεν είναι κάνα παιδάκι. Ούτε αντι-Ίβιτς, λοιπόν, έχει βρει ο ΠΑΟΚ. Ο Σπαντάσιο δεν μοιάζει για τέτοιος.
Έχει κι άλλο, όμως, καθώς δεν τελειώνει εκεί. Ο "Δικέφαλος" δεν έχει φροντίσει ούτε για τον αντι-Λίνο, ούτε καλά καλά για τον αντι-Μουσλίμοβιτς. Για τον μεν Βραζιλιάνο σίγουρα δεν υπάρχει αντικαταστάτης αυτή τη στιγμή στην ομάδα, ενώ σε ό,τι αφορά στον Βόσνιο, μπορεί να ταλαιπωρήθηκε πολύ από τραυματισμούς, όμως, όποτε έπαιζε οι αντίπαλες άμυνες σίγουρα τον ένιωθαν.
Βελτιωμένος και φιλότιμος ο Παπάζογλου και δικαίως χειροκροτήθηκε στην Τούμπα όταν έγινε αλλαγή, όμως, έχει δρόμο ακόμη για να γίνει "Μούσλι". Ο Αθανασιάδης είναι killer, όμως, κάποια χαρακτηριστικά του Βόσνιου (π.χ. δύναμη, τρόπος που έπαιζε εκτός περιοχής) επίσης δεν τα έχει.
Η περίπτωση Κοντρέρας
Μέσα σε όλα αυτά, ο Λάσλο Μπόλονι έχει να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα που έχει ανακύψει με τον Πάμπλο Κοντρέρας. Ο Χιλιανός θα έπρεπε να διαχειριστεί καλύτερα τον εαυτό του και να βοηθήσει και τον προπονητή του. Πώς; Βάζοντας όριο στις αντοχές του.
Από το καλοκαίρι του 2010 και δώθε, δεν έχει σταματήσει να παίζει και να ταξιδεύει, τόσο με τον ΠΑΟΚ, όσο και με την Εθνική Χιλής. Ο Κοντρέρας δεν είναι ούτε είκοσι, ούτε εικοσιπέντε χρονών για να αντέχει σε αυτό το ρυθμό, ασχέτως αν είναι από τους πιο αθλητικούς παίκτες μέσα στην ομάδα.
Αν, λοιπόν, πριν το ματς με τον Παναθηναϊκό δεν ένιωθε σε καλή κατάσταση ή αν ένιωθε ότι μια νέα επιβάρυνση μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα, θα μπορούσε να το συζητήσει με τον Μπόλονι και να προφυλάξει και τον εαυτό του και την ομάδα από πιθανό τραυματισμό του για τη συνέχεια.
Ο Κοντρέρας είναι επιβαρυμένος γενικώς από τα συνεχή ματς κι ας μην θέλει να το παραδεχτεί ο ίδιος. Βγάζει μάτι ότι δεν είναι "φρέσκος". Θέλει το χρόνο του, αλλά το κακό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι δεν βρέθηκε κάποιος κεντρικός αμυντικός τύπου Μάρκος Αντόνιο (για παράδειγμα) το περασμένο καλοκαίρι, ώστε να υπάρχει σούπερ αξιόπιστη εναλλακτική λύση.
Γενικώς, ο ΠΑΟΚ είναι σε μια φάση που χτίζει την επόμενη μέρα μιας ομάδας που έχει κλείσει (ή κλείνει, τέλος πάντων) τον κύκλο της. Επειδή το σημείο είναι κρίσιμο, όλες οι κινήσεις πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένες. Ειδάλλως, η νέα εποχή της μετριότητας μπορεί να μην αργήσει να έλθει ξανά...
Πηγή: olapaok.gr
Στο -κατ' ευφημισμόν, όπως εξελίχθηκε- ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, λοιπόν, ο Ουρουγουανός δικαιώθηκε απόλυτα σε αυτό που είπε. Κάποιοι... βετεράνοι δεν έπαιζαν, μέσα σε αυτούς κι ο ίδιος, η νέα γενιά δεν στάθηκε στο ύψος της και ιδού το αποτέλεσμα: άνετο 1-3 για τους "πράσινους" μέσα σε μια γεμάτη Τούμπα.
Το παιχνίδι αυτό έκανε περισσότερο φανερό από κάθε άλλο αυτό που έχει επισημανθεί πολλές φορές από το περασμένο καλοκαίρι. Ο μεταγραφικός σχεδιασμός δεν ήταν αυτός που έπρεπε, με αποτέλεσμα η ομάδα να μην ενισχυθεί ουσιαστικά. Μάλιστα, θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει θολή η επόμενη μέρα της.
Αναζητούνται οι "αντί"
Λαμβάνοντας ως δεδομένο αυτό που είπε -όχι τυχαία, επαναλαμβάνουμε- ο Γκαρσία, όπως και την εικόνα της ομάδας απέναντι στον Παναθηναϊκό, έναν από τους βασικούς ανταγωνιστές σε ό,τι αφορά στους στόχους που, θεωρητικά τουλάχιστον, έχει ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, μπορούμε να βγάλουμε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.
Κατ' αρχήν, πού είναι οι αντι-Γκαρσία και αντι-Βιτόλο; Ένας βασικός λόγος που ο ΠΑΟΚ πήγε πολύ καλά τις δύο προηγούμενες σεζόν ήταν ότι είχε αυτούς τους δύο παίκτες στη μεσαία γραμμή του. Συγγνώμη, αλλά Λάζαρ και Αρίας δεν γεμίζουν το μάτι ως "αντί" αυτών των δύο.
Πάμε παρακάτω. Ο ΠΑΟΚ τις καλές προηγούμενες χρονιές είχε μπροστά από τους Γκαρσία και Βιτόλο έναν πολύ καλό Ίβιτς, ο οποίος ήταν βαρόμετρο. Ο Σέρβος δεν έχει τις αντοχές των προηγούμενων ετών κι είναι λογικό, αφού πλέον δεν είναι κάνα παιδάκι. Ούτε αντι-Ίβιτς, λοιπόν, έχει βρει ο ΠΑΟΚ. Ο Σπαντάσιο δεν μοιάζει για τέτοιος.
Έχει κι άλλο, όμως, καθώς δεν τελειώνει εκεί. Ο "Δικέφαλος" δεν έχει φροντίσει ούτε για τον αντι-Λίνο, ούτε καλά καλά για τον αντι-Μουσλίμοβιτς. Για τον μεν Βραζιλιάνο σίγουρα δεν υπάρχει αντικαταστάτης αυτή τη στιγμή στην ομάδα, ενώ σε ό,τι αφορά στον Βόσνιο, μπορεί να ταλαιπωρήθηκε πολύ από τραυματισμούς, όμως, όποτε έπαιζε οι αντίπαλες άμυνες σίγουρα τον ένιωθαν.
Βελτιωμένος και φιλότιμος ο Παπάζογλου και δικαίως χειροκροτήθηκε στην Τούμπα όταν έγινε αλλαγή, όμως, έχει δρόμο ακόμη για να γίνει "Μούσλι". Ο Αθανασιάδης είναι killer, όμως, κάποια χαρακτηριστικά του Βόσνιου (π.χ. δύναμη, τρόπος που έπαιζε εκτός περιοχής) επίσης δεν τα έχει.
Η περίπτωση Κοντρέρας
Μέσα σε όλα αυτά, ο Λάσλο Μπόλονι έχει να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα που έχει ανακύψει με τον Πάμπλο Κοντρέρας. Ο Χιλιανός θα έπρεπε να διαχειριστεί καλύτερα τον εαυτό του και να βοηθήσει και τον προπονητή του. Πώς; Βάζοντας όριο στις αντοχές του.
Από το καλοκαίρι του 2010 και δώθε, δεν έχει σταματήσει να παίζει και να ταξιδεύει, τόσο με τον ΠΑΟΚ, όσο και με την Εθνική Χιλής. Ο Κοντρέρας δεν είναι ούτε είκοσι, ούτε εικοσιπέντε χρονών για να αντέχει σε αυτό το ρυθμό, ασχέτως αν είναι από τους πιο αθλητικούς παίκτες μέσα στην ομάδα.
Αν, λοιπόν, πριν το ματς με τον Παναθηναϊκό δεν ένιωθε σε καλή κατάσταση ή αν ένιωθε ότι μια νέα επιβάρυνση μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα, θα μπορούσε να το συζητήσει με τον Μπόλονι και να προφυλάξει και τον εαυτό του και την ομάδα από πιθανό τραυματισμό του για τη συνέχεια.
Ο Κοντρέρας είναι επιβαρυμένος γενικώς από τα συνεχή ματς κι ας μην θέλει να το παραδεχτεί ο ίδιος. Βγάζει μάτι ότι δεν είναι "φρέσκος". Θέλει το χρόνο του, αλλά το κακό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι δεν βρέθηκε κάποιος κεντρικός αμυντικός τύπου Μάρκος Αντόνιο (για παράδειγμα) το περασμένο καλοκαίρι, ώστε να υπάρχει σούπερ αξιόπιστη εναλλακτική λύση.
Γενικώς, ο ΠΑΟΚ είναι σε μια φάση που χτίζει την επόμενη μέρα μιας ομάδας που έχει κλείσει (ή κλείνει, τέλος πάντων) τον κύκλο της. Επειδή το σημείο είναι κρίσιμο, όλες οι κινήσεις πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένες. Ειδάλλως, η νέα εποχή της μετριότητας μπορεί να μην αργήσει να έλθει ξανά...
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου