Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

"Δεν ζω με τις αναμνήσεις"

"Το μόνο που σκέφτομαι είναι να παίξω ποδόσφαιρο, που μου είχε λείψει τον τελευταίο χρόνο", σχολίασε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη ο Ρόι Κάρολ.
"Δεν ζω με τις αναμνήσεις"
Ο 35χρονος τερματοφύλακας, πρωταγωνιστής του 0-0 στην Τούμπα εναντίον του ΠΑΟΚ, στη νίκη επί της ΑΕΚ (3-1) και στο 2-2 με τον Ολυμπιακό προχθές στο Καραϊσκάκη, μίλησε στο "Εθνοσπόρ".
«Το μόνο που σκέφτομαι είναι να παίξω ποδόσφαιρο, που μου είχε λείψει τον τελευταίο χρόνο. Να κληθώ στην Εθνική ομάδα της χώρας μου και να κάνω το καλύτερο για τον ΟΦΗ. Δεν σκέφτομαι αυτήν τη στιγμή κάποια μεταγραφή. Αυτό θα με αποσυντονίσει», σχολίασε χαρακτηριστικά ο πεπειραμένος τερματοφύλακας.
Αυτό όμως δεν σου επιτρέπει να έχεις όνειρα;
«Σαφώς και έχω φιλοδοξίες να παίξω στην Ευρώπη και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλά προέχει να ανακτήσω τις δυνάμεις μου».
Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σου από το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Πολύ θετικές. Ειδικά στα τελευταία ματς με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό, παίξαμε σε πολύ καλό ρυθμό και πήραμε δύο σημαντικά αποτελέσματα από δύο μεγάλες ομάδες».
Τον Ολυμπιακό θα μπορούσατε και να τον είχατε κερδίσει;
«Θα μπορούσαμε να το κάνουμε, όμως είναι μεγάλη ομάδα με γρήγορο ρυθμό, μπαλιές, σωστές επιστροφές και ποιοτικούς παίκτες. Πάντως είναι δύσκολο να κερδίζεις τέτοιες ομάδες».
Αυτά τα παιχνίδια με μεγάλες ομάδες και πολυάριθμους θεατές πιστεύεις πως σου ταιριάζουν περισσότερο;
«Δεν διαχωρίζω ματς. Και στο Οντένσε είχα μάθει να παίζω μπροστά σε 3.000 κόσμο. Σημασία δεν έχει τι θα κάνεις σε ένα παιχνίδι, αλλά σε όλη τη σεζόν».
Οι δυνατότητες του ΟΦΗ ποιες είναι;
«Ξέρω πως είναι μία μικρή ομάδα, αλλά με πολύ οικογενειακό κλίμα και φανατικούς φιλάθλους. Με ανθρώπους που πασχίζουν καθημερινά για να λύσουν τα προβλήματα που υπάρχουν, αλλά έχουμε καλούς παίχτες. Είμαστε νέα ομάδα στην κατηγορία, γι' αυτό καλούμαστε να είναι είμαστε καταρχάς προσεκτικοί».
Πολλοί αναρωτήθηκαν πώς, έχοντας τόσο πλούσιο παρελθόν αλλά και εξαιρετικό τρόπο παιξίματος, ήρθες σε μια ομάδα όπως είναι ο ΟΦΗ;
«Γιατί ο ΟΦΗ με ήθελε. Δεν είχα προτάσεις από μεγαλύτερες ομάδες. Μην ξεχνάτε πως έναν χρόνο είχα μείνει δίχως ομάδα».
Τι σου έταξαν για να έρθεις;
(σ.σ: γελάει ξεκαρδιστικά) «Δεν χρειάστηκε τίποτα. Είχα ξαναέρθει για διακοπές στην Κρήτη και μου άρεσε. Πολύ σημαντικό όμως ήταν που υπάρχει το ευρωπαϊκό σχολείο για τα παιδιά μου».
Ενας παίχτης με τη δική σου πορεία ήταν δύσκολο να βρει ομάδα λόγω του τραυματισμού σου στη μέση ή πληρώνεις λάθη του παρελθόντος όπως ήταν το αλκοόλ;
«Ποτέ κανείς δεν μπορεί να ξέρει πού θα τον οδηγήσει η ζωή. Στην Αγγλία όμως αυτό το ζήτημα πήρε διαστάσεις. Ο Τύπος γενικά μεγαλοποιεί τα πράγματα. Εχω μιλήσει γι' αυτό πέρσι, δεν θέλω να το ξανασυζητήσω. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι μπορεί να μου έχει κάνει κακό, γιατί ο κόσμος είναι μικρός και οι φήμες εξαπλώνονται εύκολα. Ομως, όλα αυτά τα έχω αφήσει πίσω μου».
Εχεις οριοθετήσει πότε θα σταματήσεις το ποδόσφαιρο;
«Οσοι φίλοι μου σταμάτησαν, μου λένε πως το μετάνιωσαν. Ετσι δεν το σκέφτομαι».
Η Μάντσεστερ αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή σου, αν και δεν κατάφερες να γίνεις ποτέ βασικός. Με τι συναισθήματα θυμάσαι αυτή τη συνεργασία;
«Ηταν τα τέσσερα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου. Ο,τι έμαθα για το επάγγελμά μου ουσιαστικά εκεί το διδάχθηκα, σε συνθήκες που αγγίζουν την τελειότητα στο ποδόσφαιρο. Κέρδισα πρωταθλήματα, Κύπελλα, έπαιξα Τσάμπιονς Λιγκ...»
Η συνεργασία με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον πώς ήταν;
«Πολύ καλή. Δεν έκανε, όμως, αυτός τις προπονήσεις».
Πώς ένιωσες όταν, ενώ περίμενες καρτερικά, βρέθηκες πάλι, μετά τη φυγή του Μπαρτέζ, σε θέση αναπληρωματικού, πίσω από τον Χάουαρντ αυτήν τη φορά;
«Δεν ένιωσα άσχημα. Το ποδόσφαιρο είναι σκληρό, δύσκολο άθλημα. Αλλά ύστερα από αυτό επέλεξα να πάω στη Γουέστ Χαμ, αφού μιλώντας με τον κ. Φέργκιουσον δεν μου έδωσε την εντύπωση πως θα παίζω».
Ωστόσο, σου λείπουν όλα αυτά;
«Η ζωή προχωράει. Οταν τα θυμάμαι μου αρέσει που τα έζησα, αλλά δεν ζω με τις αναμνήσεις».
Για το βαρύ 6-1 της Μάντσεστερ από τη Σίτι τι έχεις να πεις ;
«Ηταν μεγάλο σοκ. Είδα μόνο τα γκολ γιατί παίζαμε με την ΑΕΚ, αλλά οι οπαδοί μας πίσω από το τέρμα με ενημέρωναν για την εξέλιξή του και νόμιζα πως μου κάνουν πλάκα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: