Εξάρα ανατροπής καθεστώτος!!

Με τι να ασχοληθείς αθλητικά για να μη μελαγχολήσεις περισσότερο απ' ό,τι μελαγχολεί ο καθένας για όσα μας συμβαίνουν στα υπόλοιπα πεδία της ζωής μας; Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.

Με τις κωμικές αποφάσεις (αντί για γέλιο προκαλούν οργή!) τις οποίες εκδίδει η επιτροπή σοφών -αλλιώς και Εφέσεων της ΕΠΟ- που όταν δεν αθωώνει προκλητικά καταδικάζει «τραβεστί», προσβάλλοντας έτσι κι αλλιώς τη νοημοσύνη οποιουδήποτε;
Να ασχοληθείς με το διοικητικό ξεπεσμό της ΑΕΚ; Με τις ανόητες ανακοινώσεις για «μπαγιάτικες» παραιτήσεις και τα συναφή κλαψουρίσματα; Δεν άξιζαν και δεν αξίζουν ο Αδαμίδης και οι συν αυτώ να σπαταλάς το χρόνο μαζί τους. Αν κάτι αξίζει, είναι να μη διαλυθεί (από τα συσσωρευμένα λάθη όσων τη διοικούν χρόνια τώρα) η ίδια η ομάδα. Με τις ευχές, ωστόσο, δεν επιτυγχάνεται. Και το χρώμα του χρήματος έχει εξαφανιστεί από την ελληνική παλέτα, δυστυχώς...
Να ασχοληθείς με τις γελοιότητες του συνεταιρισμού της Super League; Εκεί που οι συμμαχίες διαμορφώνονται όχι με γνώμονα τη γενικότερη ανάπτυξη (ή τουλάχιστον όχι την περαιτέρω συρρίκνωση) του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, αλλά με μοναδικό κριτήριο τι συμφέρει τώρα την κάθε ΠΑΕ και για αύριο έχει ο Θεός; Θα χάσεις την όποια σοβαρότητά σου, αν ασχοληθείς με τους «επενδυτές»...
Μ' εκείνους που αποφάσισαν «αυγά» όταν έπεσε ο Ηρακλής (να μείνει δηλαδή ο Αστέρας αντί ν' ανέβει ομάδα από την παρακάτω κατηγορία) και «καλάθια» όταν έπεσαν ο Βόλος και η Καβάλα (να αντικατασταθούν από ομάδες της αμέσως επόμενης κατηγορίας κι όχι να μείνουν οι αντίστοιχοι «Αστέρες»)! Και το κωμικότερο; Θυμώνουν που τους κράζουμε! Ανίατη η κατάστασή τους...
Με τι να ασχοληθείς, λοιπόν; Η «πριγκιπιάδα» φτάνει στο φινάλε της, ο Ολυμπιακός κάνει πια τα «φυσιολογικά», στον Αρη και στον ΠΑΟΚ η διαχείριση κρίσεων δεν δημιουργεί συναισθήματα ενθουσιασμού, οπότε είναι μονόδρομος η έξοδος από τα σύνορα. Συν της άλλης, δεν συμβαίνει κάθε χρόνο (ούτε καν κάθε δεκαετία) να συντρίβει -και σε επίπεδο πρωταθλητισμού κιόλας!- μια συμπολίτισσα την άλλη με 6-1 εκτός έδρας...
«Εξάρα ανατροπής καθεστώτος» κι όμως αυτά που ακολούθησαν είναι «περίεργα» για μας: οι ποδοσφαιριστές της Γιουνάιτεντ, π.χ., δεν έφυγαν με ταξί, ούτε μέσω λαϊκών δικαστηρίων, ούτε καν κλείστηκαν στα σπίτια τους. Ακολούθησαν κανονικά το υπόλοιπο πρόγραμμα της ζωής τους (συμπτωματικά ο Ρούνεϊ είχε γενέθλια και έκανε πάρτι)!
Οι προπονητές εκατέρωθεν επέδειξαν πραγματικό σεβασμό στον αντίπαλο, κανένας παράγοντας δεν απαύτωσε κανέναν και το πρωτάθλημα συνεχίζεται σημαδεμένο μεν από ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, αλλά μέχρις εκεί. Τίποτα περισσότερο!
Κοίτα να δεις που έψαχνα κάτι για να μη μελαγχολήσουμε και τελικά θα μελαγχολήσουμε περισσότερο...
Πηγή: Goal