Το συμπέρασμα της χθεσινής ημέρας είναι ότι οι
ποδοσφαιριστές στην Ισπανία χρησιμοποιούν καλύτερα την τεχνολογία απ'
ό,τι οι συνάδελφοί τους στην Αγγλία προκειμένου να λύνουν τις διαφορές
τους. Γράφει ο Θανάσης Κελαντώνης.
Τα περίφημα τιτιβίσματα του Twitter βοήθησαν τον Σεσκ Φάμπρεγας και τον
Φρεντερίκ Κανουτέ να τελειώσουν την αντιπαράθεσή τους από το παιχνίδι
της Μπαρτσελόνα με τη Σεβίλλη.
Πρώτα μέσω status που ανέβασαν προετοίμασαν το έδαφος, εν συνεχεία μίλησαν τηλεφωνικά και εκ νέου μέσω status ομολόγησαν αμφότεροι ενοχή. Ζήτησαν συγγνώμη ο ένας από τον άλλον, τη μετέφεραν καθένας προσωπικά και δημόσια και το θέμα της υποψίας ρατσιστικής συμπεριφοράς τελείωσε.
Στο νησί τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο παιχνίδι της Λίβερπουλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχαμε την κατηγορία του Πατρίς Εβρά κατά του Λουίς Σουάρες, που δεν αποδείχτηκε, αλλά συντηρήθηκε, απασχόλησε και δεν γίνεται να ξεχαστεί μέχρι να κλείσει. Θέμα μεγαλύτερης ευαισθησίας; Μπορεί. Στην Αγγλία τα κρούσματα ρατσισμού προβάλλονται και διατηρούνται στο προσκήνιο για μεγαλύτερο διάστημα από άλλες χώρες, υπάρχει όμως και η δεύτερη ανάγνωση. Μήπως το παρακάνουν;
Για παράδειγμα, ο Πατρίς Εβρά είχε πρωταγωνιστήσει και στις 27 Απριλίου 2008, όταν διαπληκτίστηκε με υπάλληλο του «Στάμφορντ Μπριζ», τον κατηγόρησε για ρατσισμό, το θέμα γιγαντώθηκε, η Αγγλική Ομοσπονδία άρχισε έρευνα, αλλά έπειτα από συνάντηση των γενικών διευθυντών των συλλόγων η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακάλεσε τους ισχυρισμούς της. Και παρεμπιπτόντως, ευχαριστούμε το συνάδελφο Θέμη Καίσαρη που προ εβδομάδας μάς είχε επαναφέρει στη μνήμη το συγκεκριμένο συμβάν που αξιοποιούμε τώρα.
Από χθες κατηγορούμενος είναι και ο Τζον Τέρι, αμυντικός της Τσέλσι, που φέρεται να προσέβαλε ρατσιστικά τον Αντον Φέρντιναντ της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Οχι από την ομοσπονδία, αλλά από φιλάθλους που ανέβασαν στο Διαδίκτυο βίντεο που (και καλά) παρουσιάζουν τον ποδοσφαιριστή των «μπλε» να βρίζει. Ο Τέρι το διέψευσε και επικαλέστηκε φιλία ετών με τον Αντον Φέρντιναντ.
Στην Αγγλία, λοιπόν, είτε θα μπορούσαν να λύνουν τις διαφορές τους με καλύτερη εκατέρωθεν θέληση, ίσως μέσω και της τεχνολογίας είτε θα πρέπει να είναι λιγότερο «ενθουσιώδεις». Ναι, κατακριτέος ο ρατσισμός, αλλά όχι για ψύλλου πήδημα. Γιατί με τις υπερβολές, ακόμα και με τα ψέματα αν θέλετε, θα βρεθεί κάποια στιγμή ποδοσφαιριστής που όντως θα έχει πέσει θύμα και ουδείς θα τον πιστεύει.
Πηγή: Goal
Πρώτα μέσω status που ανέβασαν προετοίμασαν το έδαφος, εν συνεχεία μίλησαν τηλεφωνικά και εκ νέου μέσω status ομολόγησαν αμφότεροι ενοχή. Ζήτησαν συγγνώμη ο ένας από τον άλλον, τη μετέφεραν καθένας προσωπικά και δημόσια και το θέμα της υποψίας ρατσιστικής συμπεριφοράς τελείωσε.
Στο νησί τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο παιχνίδι της Λίβερπουλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχαμε την κατηγορία του Πατρίς Εβρά κατά του Λουίς Σουάρες, που δεν αποδείχτηκε, αλλά συντηρήθηκε, απασχόλησε και δεν γίνεται να ξεχαστεί μέχρι να κλείσει. Θέμα μεγαλύτερης ευαισθησίας; Μπορεί. Στην Αγγλία τα κρούσματα ρατσισμού προβάλλονται και διατηρούνται στο προσκήνιο για μεγαλύτερο διάστημα από άλλες χώρες, υπάρχει όμως και η δεύτερη ανάγνωση. Μήπως το παρακάνουν;
Για παράδειγμα, ο Πατρίς Εβρά είχε πρωταγωνιστήσει και στις 27 Απριλίου 2008, όταν διαπληκτίστηκε με υπάλληλο του «Στάμφορντ Μπριζ», τον κατηγόρησε για ρατσισμό, το θέμα γιγαντώθηκε, η Αγγλική Ομοσπονδία άρχισε έρευνα, αλλά έπειτα από συνάντηση των γενικών διευθυντών των συλλόγων η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακάλεσε τους ισχυρισμούς της. Και παρεμπιπτόντως, ευχαριστούμε το συνάδελφο Θέμη Καίσαρη που προ εβδομάδας μάς είχε επαναφέρει στη μνήμη το συγκεκριμένο συμβάν που αξιοποιούμε τώρα.
Από χθες κατηγορούμενος είναι και ο Τζον Τέρι, αμυντικός της Τσέλσι, που φέρεται να προσέβαλε ρατσιστικά τον Αντον Φέρντιναντ της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Οχι από την ομοσπονδία, αλλά από φιλάθλους που ανέβασαν στο Διαδίκτυο βίντεο που (και καλά) παρουσιάζουν τον ποδοσφαιριστή των «μπλε» να βρίζει. Ο Τέρι το διέψευσε και επικαλέστηκε φιλία ετών με τον Αντον Φέρντιναντ.
Στην Αγγλία, λοιπόν, είτε θα μπορούσαν να λύνουν τις διαφορές τους με καλύτερη εκατέρωθεν θέληση, ίσως μέσω και της τεχνολογίας είτε θα πρέπει να είναι λιγότερο «ενθουσιώδεις». Ναι, κατακριτέος ο ρατσισμός, αλλά όχι για ψύλλου πήδημα. Γιατί με τις υπερβολές, ακόμα και με τα ψέματα αν θέλετε, θα βρεθεί κάποια στιγμή ποδοσφαιριστής που όντως θα έχει πέσει θύμα και ουδείς θα τον πιστεύει.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου