Αρκετοί θα σπεύσουν να υπενθυμίσουν ότι, όταν ο
Ζοσέ Μουρίνιο αποχωρεί από ομάδα, αφήνει πίσω καμμένη γη. Ας το
αποφύγουν. Γράφει ο Θανάσης Κελαντώνης.
Για όσα τραβάει η Ιντερ στη σεζόν η πορτογαλική καραμέλα δικαιολογίας έχει λιώσει.
Οταν ομάδα συνεχίζει να επενδύει σε ποδοσφαιριστές που (κάποιοι) ξεπέρασαν τον εαυτό τους σε σεζόν τρεμπλ και προτιμά να αναζητά το πρόβλημα στον εκάστοτε προπονητή, τον Ραφαέλ Μπενίτεθ, τον Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι και τον Κλαούντιο Ρανιέρι (σε μικρότερο βαθμό φυσικά αυτός) απ' το να κοιτάει το υλικό της, απλά συντηρεί το πραγματικό πρόβλημα. Και δεν είναι θέμα κινήτρου. Δεν χάνεται αυτό, από οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή.
Είναι θέμα αντοχών. Σωματικών και ψυχολογικών. Αν η Ιντερ έφερνε π.χ. για τη μεσαία γραμμή της όσους προπονητές έχει φέρει στο σπίτι της μετά το 2010, πολύ καλύτερα θα ήταν τα πράγματα. Με απλά λόγια, ο Μάσιμο Μοράτι είναι πλέον αυτός που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την πορεία της ομάδας του στη σεζόν. Η Ιντερ χρειάζεται πρώτιστα ποδοσφαιριστές ποιότητας που θα ανανεώσουν το αίμα της και θα βοηθήσουν τους ήδη υπάρχοντες (με ποιότητα).
Οσο, λοιπόν, ο Μάσιμο Μοράτι ακόμα ψάχνει να βρει (ή να δει) το φάρμακο που θα γιάνει τους «νερατζούρι», στη Μίλαν ο Αντριάνο Γκαλιάνι έβαλε τα Maalox ξανά στο φαρμακευτικό ντουλάπι του σπιτιού του. Ο στομαχόπονος που έλεγε ότι του είχαν προκαλέσει τα αποτελέσματα των «ροσονέρι» και οι δηλώσεις των Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς και Αντόνιο Κασάνο πέρασαν μετά τη νίκη επί της Παλέρμο.
Οπως θεωρούσαμε εδώ και καιρό ότι θα περάσει για τη Μίλαν η περίοδος κρίσης και ότι σύντομα αυτή και η Νάπολι θα αναδειχθούν ως οι διεκδικήτριες του τίτλου της πρωταθλήτριας στην Ιταλία. Αργή, ναι, προβλέψιμη, ναι, ομάδα που βασίζεται για τις εντός συνόρων υποχρεώσεις σε συγκεκριμένες αρετές ποδοσφαιριστών της, αλλά με πολύ μεγαλύτερη ικανότητα συνέπειας και συνέχειας συγκριτικά με την Ιντερ, η Μίλαν είναι πολύ πιθανό να δικαιώσει τον προπονητή της Μασιμιλιάνο Αλέγκρι που είπε «σε ένα μήνα ίσως να είμαστε ξανά πρωτοπόροι».
Πιθανότατο. Διότι για την κάτοχο της πρώτης θέσης Γιουβέντους και τον αδικαιολόγητο ενθουσιασμό προσδοκιών τα έχουμε ήδη επισημάνει. Την ευκαιρία να ξεφύγει την έχασε με τις πολλές γκέλες της. Η Μίλαν έχασε δύο ντέρμπι (Νάπολι, Γιουβέντους), αλλά είναι εντός κόλπου.
Πηγή: Goal
Οταν ομάδα συνεχίζει να επενδύει σε ποδοσφαιριστές που (κάποιοι) ξεπέρασαν τον εαυτό τους σε σεζόν τρεμπλ και προτιμά να αναζητά το πρόβλημα στον εκάστοτε προπονητή, τον Ραφαέλ Μπενίτεθ, τον Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι και τον Κλαούντιο Ρανιέρι (σε μικρότερο βαθμό φυσικά αυτός) απ' το να κοιτάει το υλικό της, απλά συντηρεί το πραγματικό πρόβλημα. Και δεν είναι θέμα κινήτρου. Δεν χάνεται αυτό, από οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή.
Είναι θέμα αντοχών. Σωματικών και ψυχολογικών. Αν η Ιντερ έφερνε π.χ. για τη μεσαία γραμμή της όσους προπονητές έχει φέρει στο σπίτι της μετά το 2010, πολύ καλύτερα θα ήταν τα πράγματα. Με απλά λόγια, ο Μάσιμο Μοράτι είναι πλέον αυτός που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την πορεία της ομάδας του στη σεζόν. Η Ιντερ χρειάζεται πρώτιστα ποδοσφαιριστές ποιότητας που θα ανανεώσουν το αίμα της και θα βοηθήσουν τους ήδη υπάρχοντες (με ποιότητα).
Οσο, λοιπόν, ο Μάσιμο Μοράτι ακόμα ψάχνει να βρει (ή να δει) το φάρμακο που θα γιάνει τους «νερατζούρι», στη Μίλαν ο Αντριάνο Γκαλιάνι έβαλε τα Maalox ξανά στο φαρμακευτικό ντουλάπι του σπιτιού του. Ο στομαχόπονος που έλεγε ότι του είχαν προκαλέσει τα αποτελέσματα των «ροσονέρι» και οι δηλώσεις των Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς και Αντόνιο Κασάνο πέρασαν μετά τη νίκη επί της Παλέρμο.
Οπως θεωρούσαμε εδώ και καιρό ότι θα περάσει για τη Μίλαν η περίοδος κρίσης και ότι σύντομα αυτή και η Νάπολι θα αναδειχθούν ως οι διεκδικήτριες του τίτλου της πρωταθλήτριας στην Ιταλία. Αργή, ναι, προβλέψιμη, ναι, ομάδα που βασίζεται για τις εντός συνόρων υποχρεώσεις σε συγκεκριμένες αρετές ποδοσφαιριστών της, αλλά με πολύ μεγαλύτερη ικανότητα συνέπειας και συνέχειας συγκριτικά με την Ιντερ, η Μίλαν είναι πολύ πιθανό να δικαιώσει τον προπονητή της Μασιμιλιάνο Αλέγκρι που είπε «σε ένα μήνα ίσως να είμαστε ξανά πρωτοπόροι».
Πιθανότατο. Διότι για την κάτοχο της πρώτης θέσης Γιουβέντους και τον αδικαιολόγητο ενθουσιασμό προσδοκιών τα έχουμε ήδη επισημάνει. Την ευκαιρία να ξεφύγει την έχασε με τις πολλές γκέλες της. Η Μίλαν έχασε δύο ντέρμπι (Νάπολι, Γιουβέντους), αλλά είναι εντός κόλπου.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου