Η σπίθα μπορεί να ανάψει στα γήπεδα!!

Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1976 η ΑΕΚ έπαιξε με την Ντιναμό Μόσχας για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Γράφει ο Νίκος Κατσαρός.

Το παιχνίδι τελείωσε κατά τις οκτώμισι και το θερμόμετρο έδειχνε μηδέν βαθμούς. Κατευθύνθηκα μαζί με καμιά εκατοστή Ελληνες οπαδούς στο σταθμό του Μετρό που βρισκόταν λίγα μέτρα μακριά από το γήπεδο, αλλά ήταν κλειστός.
Αναρωτηθήκαμε μήπως είχε συμβεί κάποιο ατύχημα και μας πληροφόρησαν ότι ο σταθμός δεν λειτουργούσε ποτέ όταν υπήρχε αγώνας στο γήπεδο της Ντιναμό! Η εξήγηση που μας δόθηκε αργότερα από Ρώσους συναδέλφους ήταν ότι οι Αρχές δεν ήθελαν να γίνονται μαζικές συγκεντρώσεις πολιτών και μάλιστα φιλάθλων μετά τους αγώνες.
Οι πολίτες, βλέπετε, αισθάνονται πιο ισχυροί όταν είναι πολλοί μαζεμένοι και οι φίλαθλοι είναι πάντα σε έξαψη όταν τελειώνουν τα παιχνίδια. Ετσι και πετούσαν πέντε δέκα από αυτούς κάποιο σύνθημα εναντίον του καθεστώτος, δεν ήθελε πολύ να ξεκινήσει καμιά διαδήλωση, πράγμα που ήταν αυστηρά απαγορευμένο στην τότε Σοβιετική Ενωση.
Τα προχθεσινά τραγικά γεγονότα στο γήπεδο του Πορτ Σάιντ, όπως παραδέχτηκαν όσοι τα έζησαν αλλά και αξιωματούχοι της κυβέρνησης, δεν είχαν σχέση με τον ποδοσφαιρικό αγώνα που έγινε στο γήπεδο ανάμεσα στη γηπεδούχο Αλ Μάσρι και Αλ Αχλί. Μιλάνε για πολιτική συνωμοσία και σχεδιασμένο έγκλημα, στο οποίο καταλυτικό ρόλο έπαιξε η στάση της αστυνομίας, στην ηγεσία της οποίας υπάρχουν κατάλοιπα της εποχής Μουμπάρακ.
Το γεγονός είναι ότι αποδείχτηκε για ακόμη μία φορά ότι οι χώροι όπου συγκεντρώνονται οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων είναι πρόσφοροι για την εκδήλωση πολιτικής και κοινωνικής αντίδρασης, που λόγω της φύσης του πλήθους είναι βίαιη και καταλήγει σε τραγωδίες όπως η προχθεσινή στην Αίγυπτο. Και βέβαια αυτό το γεγονός θα πρέπει να λειτουργήσει ως προειδοποίηση που οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν χώρες όπως η δική μας, που τα όρια της αντοχής και ανοχής του λαού έχουν εξαντληθεί.
Πηγή: Goal