Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Η Αίγυπτος είναι στην… αυλή μας!!

Η Αίγυπτος δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε. Όχι χιλιομετρικά, αλλά ποδοσφαιρικά. Τα όσα έγιναν στον αγώνα στο Πορτ Σάιντ δεν θέλουν και πολύ να γίνουν και στην Ελλάδα. Γράφει ο Άγγελος Μενδρινός.
Η Αίγυπτος είναι στην… αυλή μας!
Όχι δεν με έπιασε τάση ηθικολογίας. Απαντήστε μου όμως το χέρι στη καρδιά. Είδατε τα στιγμιότυπα με τα φοβερά και τρομερά επεισόδια μέσα στο γήπεδο. Για ποιόν Έλληνα αυτό που έβλεπε ήταν φοβερό και τρομερό;
Η εισβολή οπαδών μιας ομάδας που κάνει «ντού» μέσα στο γήπεδο για το δικό μας πρωτάθλημα δεν αποτελεί είδηση. Καλά καλά δεν γράφεται στις εφημερίδες.
Οι εικόνες της εισβολής των οπαδών, του ξυλοδαρμού των ποδοσφαιριστών της αντίπαλης ομάδας ήταν σοκαριστικές για πολλούς, αλλά όχι για μας. Εδώ τις έχουμε δει και ξαναδεί και με περισσότερες κάμερες!
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις εικόνες των οπαδών της Αλ Αχλί στους δρόμους του Πορτ Σάιντ όπου σπάνε ότι βρουν μπροστά τους. Που είναι η είδηση; Μήπως μπορεί να ξεχάσει κανείς τις «εξορμήσεις» στην περιφέρεια των οργανωμένων οπαδών των δικών μας μεγάλων ομάδων;
Γιατί τότε χάθηκε ο έλεγχος στην Αίγυπτο; Γιατί είχαμε αυτή την άσκοπη θυσία τόσων ανθρώπων; Πολύ απλά σ’ αυτή τη χώρα η ανθρώπινη ζωή υποτιμήθηκε. Έχασε την αξία της. Ο θάνατος κυκλοφορεί ελεύθερος στο δρόμο. Κάτι τα επεισόδια της Πλατείας Ταχίρ, κάτι οι συγκρούσεις με τον στρατό και την αστυνομία έφεραν την αποσύνθεση.
Η κυβέρνηση στην Αίγυπτο είναι ένα μόρφωμα του παλιού καθεστώτος Μουμπάρακ με τις εφεδρείες του αστικού καθεστώτος που δεν εναντιώθηκε, αλλά απλά άσκησε κριτική στο καθεστώς. Με τα δικά μας μέτρα έβγαλαν τον Γιωργάκη κι έβαλαν τον… Βαγγελάκη. Η αστυνομία, πάλι, κάνει το κορόιδο σε τέτοιες καταστάσεις.
Έχει δυσφημιστεί τόσο πολύ ο ρόλος της από τις πρόσφατες πολιτικές ταραχές που ξέρει ότι εάν επέμβει και θύματα θα θρηνήσει και οι αξιωματικοί της θα βρουν τον μπελά τους. Ο στρατός που επίσης έπαιξε ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις μένει στους στρατώνες του, γιατί οποιαδήποτε ανάμειξη μπορεί να προκαλέσει κοινωνική έκρηξη. Αφήστε που υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο της στάσης από κάποιες μονάδες που δεν θα θελήσουν να χτυπήσουν κόσμο, έστω και εξαγριωμένους οπαδούς.
Τελικά, τώρα που ξαναδιαβάζω το πώς φθάσαμε στους τόσους νεκρούς από το ξύλο σ’ ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο σκέφτομαι μήπως κι εμείς με το μυαλό που κουβαλάνε απλά από τύχη δεν την έχουμε πατήσει;
Πηγή: pamesports.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: