Βιαστικά κοπλιμέντα, λίγο αλκοόλ για να
υποχωρήσουν οι αναστολές, κι ύστερα μια αμήχανη συζήτηση για να
διευθετηθούν οι τεχνικές λεπτομέρειες: σπίτι σου ή σπίτι μου; Το one
night stand έχει το δικό του savoir vivre. Κανόνας πρώτος: εκτός από τα
ρούχα, βγάλτε από πάνω σας και τις τύψεις.
Στα παραμύθια η πριγκίπισσα γνωρίζει το πριγκιπόπουλο και ζουν αυτοί
καλά κι εμείς καλύτερα. Στη (σημερινή) αληθινή ζωή, ο πρίγκιπας δεν
είναι «σε φάση για σχέση», θεωρεί τις σχέσεις «αφόρητα καταπιεστικές» ή
«είναι αλλού». Αποτέλεσμα: ο άνδρας της ζωής μας γίνεται ο άνδρας της
βραδιάς μας. Γι' αυτό και τα συμπεράσματα πρόσφατης έρευνας* θα έκαναν
τη γιαγιά μας να κοκκινίσει από ντροπή: 7 στις 10 Ελληνίδες κάνουν
περιστασιακό σεξ.
Ακόμη όμως κι αν κοκκινίσει η γιαγιά μας, εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να χάνουμε το χρώμα μας, λένε οι ειδικοί: «Το σεξ μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από την ύπαρξη μιας σχέσης. Όσο το περιστασιακό σεξ αποτελεί συνειδητή επιλογή, δεν υποκαθιστά την ανάγκη για συντροφικότητα και δεν αποκλείει την δέσμευση ή τη μονιμότητα, και φυσικά λαμβάνονται γι' αυτό οι απαραίτητες προφυλάξεις, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε»**. Υπάρχει όμως και ένα «αλλά». «Όταν το άτομο καταφεύγει στο περιστασιακό σεξ κατ’ αποκλειστικότητα, αντιμετωπίζοντάς το ως μονόδρομο σεξουαλικής ικανοποίησης, τότε ίσως χρειάζεται να αναλογιστεί για ποιους λόγους απορρίπτει οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να συμβεί η σεξουαλική πράξη».
Πώς φτάσαμε όμως εδώ; «Η δυσκολία εύρεσης συντρόφου, η έλλειψη επικοινωνίας, οι υπερπροδοκίες, ο φόβος για σχέση και η ναρκισσιστική στροφή του σύγχρονου ανθρώπου, στρέφουν το άτομο σε λιγότερο πολύπλοκες καταστάσεις όπου το αίτημα είναι ξεκάθαρο και με πολύ μικρή χρονική διάρκεια». Αν σε αυτό προσθέσετε και την οικονομική κρίση, έχετε όλη την εικόνα: «Σαφώς η κρίση έχει αυξήσει κι άλλο το βαθμό δυσκολίας των σχέσεων, είτε γιατί προάγει την εσωστρέφεια του ατόμου, είτε γιατί δεν υπάρχει το μέσο, δηλαδή το χρήμα, για να έχουμε κοινωνική ζωή». Το ποτήρι όμως δεν είναι απαραίτητα μισοάδειο: «Ανεξάρτητα από τις αιτίες που το ποσοστό του περιστασιακού σεξ ανεβαίνει, είναι σημαντικό ότι σπάμε τα ταμπού και τις αναστολές που επιβάλλουν το πλαίσιο της σχέσης για να υπάρξει σεξ. Η επιστροφή στα ένστικτα θέλει κουράγιο και δύναμη και η αναζήτηση της σεξουαλικής ικανοποίησης αν μη τι άλλο μας δείχνει ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί». Λέτε να είναι αυτή η μοναδική θετική απόρροια της οικονομικής κρίσης;
Μπορούμε να κάνουμε σεξ «σαν άνδρες»;
Μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι οι άνδρες έχουν το μονοπώλιο του one night stand. Μετά, όταν συνειδητοποιήσαμε ότι απαιτεί δύο, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι εμείς, τουλάχιστον, δεν θα το κάναμε ποτέ. Έρευνες μάλιστα ενισχύουν την άποψη ότι, λόγω του τρόπου που λειτουργεί ο εγκέφαλός τους, οι γυναίκες απολαμβάνουν το σεξ μόνο στα πλαίσια μιας σχέσης. «Οι νευροδιαβιβαστές και οι ορμόνες που εκλύονται και παράγονται κατά τη διάρκεια του σεξ, όταν είμαστε ερωτευμένοι ή όταν κάνουμε δεσμούς, σαφώς έχουν διαφορετική λειτουργία στον ανδρικό και το γυναικείο εγκέφαλο. Παρόλα αυτά ακόμα και ορμόνες που θεωρούσαμε ως αποκλειστικά 'γυναικείες', φαίνεται -σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες- πως λειτουργούν θαυμάσια και στον άνδρα. Τα συμπεράσματα λοιπόν των ειδικών ως προς την νευροχημεία του γυναικείου εγκεφάλου προάγουν την επιστημονικότητα, φτάνει να μην χρησιμοποιούνται για να ευνουχιστεί η γυναικεία σεξουαλικότητα».
Γιατί λοιπόν τόσες τύψεις;
Αν όμως οι γυναίκες πράγματι δεν έχουν τίποτα να... ζηλέψουν από τους άνδρες ως προς το περιστασιακό σεξ, τότε γιατί το επόμενο πρωί ξυπνάμε «κάπως»; «Έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση και την ωριμότητα της γυναίκας. Συχνά η απελευθέρωση και η έκδηλη σεξουαλικότητα είναι φαινομενική και δεν ανταποκρίνεται στο πραγματικό αίτημα ή ανάγκη της γυναίκας. Το ζήτημα είναι αν για την κάθε γυναίκα η εκάστοτε αναστολή βασίζεται σε ένα συντηρητικό μοντέλο ανατροφής ή εξυπηρετεί ως ένα πέπλο κάλυψης για την δική της έλλειψη ικανοποίησης. Αν υπάρχει δηλαδή ένα δευτερογενές όφελος από τις ενοχές, τις τύψεις και τη ντροπή που απορρέουν από το περιστασιακό σεξ. Το περιστασιακό σεξ δεν αποτελεί επιβεβλημένη οδό ικανοποίησης, γι' αυτό καλό είναι να αποτελεί συνειδητή επιλογή που έχει ως στόχο την ικανοποίηση και την υγιή απόλαυση. Όσο πιο υπεύθυνη, ώριμη και συνειδητοποιημένη είναι μια γυναίκα, τόσο πιο ικανοποιητική μπορεί να είναι μια περιστασιακή σεξουαλική συνεύρεση».
Παλιότερη έρευνα έδειξε ότι, απέναντι στις γυναίκες που κάνουν περιστασιακό σεξ, πιο επικριτικές είναι οι άλλες γυναίκες και όχι τόσο οι άνδρες. Άραγε γι' αυτό, κάποιες φορές, δυσκολευόμαστε να εξομολογηθούμε μια περιστασιακή μας περιπέτεια ακόμη και στην κολλητή μας; «Η επιλογή του φιλικού μας περιβάλλοντος δεν είναι τυχαία. Το επιλέγουμε βάσει συνειδητών αλλά και ασυνείδητων κριτηρίων. Η έξωθεν επιβεβαίωση είτε αρνητική είτε θετική, στοχεύει στο σύστημα ανταμοιβής ή αντίστοιχα στο σύστημα τιμωρίας μας και μπορεί να λειτουργήσει ως καθοδηγητής. Μήπως δηλαδή τελικά επιθυμούμε να μας κρίνουν, διότι πολύ απλά πρωτίστως οι ίδιες επικρίνουμε τον εαυτό μας για τη πράξη μας;».
Τι μας στερεί την απόλαυση;
«Με τον Δημήτρη έχουμε κάνει σεξ 4 φορές τον τελευταίο χρόνο. Δεν είμαστε 'μαζί' όμως μου αρέσει και θα έβλεπα τον εαυτό μου σε μια σχέση μαζί του. Αυτός όμως λέει ότι, λόγω της δουλειάς του, δεν έχει χρόνο για σχέσεις», λέει η 24χρονη Μάγδα, η οποία παραδέχεται ότι το περιστασιακό σεξ με τον Δημήτρη είναι ο δικός της τρόπος να του λέει ότι είναι «εδώ» σε περίπτωση που αλλάξει γνώμη όσον αφορά στις σχέσεις. Η προσδοκία μας για κάτι μονιμότερο του προσωρινού, είναι άλλωστε ένας από τους πιο βασικούς λόγους που καταφεύγουμε στο περιστασιακό σεξ. Άλλες φορές, συμβαίνει γιατί φοβόμαστε μην μας θεωρήσουν «κότες». Κι άλλες, γιατί απλώς δεν έχουμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε. Μήπως όμως όλες οι παραπάνω σκέψεις μας στερούν αυτή ακριβώς τη χαρά του -έστω περιστασιακού- σεξ;
«Η αρνητική προδιάθεση συχνά προδιαγράφει και το αποτέλεσμα της πράξης. Ειδικά όταν αναφερόμαστε στο σεξ που ήδη είναι εμποτισμένο με κοινωνικές και προσωπικές προκαταλήψεις, αναστολές και ενοχές, τότε είναι πιθανό μια πράξη που στοχεύει στην ευχαρίστηση να αποδειχθεί ακόμα και εφιαλτική. Μια περιστασιακή ερωτική συνεύρεση συνήθως οδηγεί σε αυτό ακριβώς που αποτελεί τον αρχικό στόχο: τη σεξουαλική ικανοποίηση. Αν όμως τα κίνητρα δεν είναι σαφή και ξεκάθαρα ή η γυναίκα ελπίζει ότι μπορεί να είναι η αρχή μιας σοβαρής δέσμευσης, τότε είναι πιθανό και να μην ικανοποιηθεί αλλά και να γεννηθούν συναισθήματα απογοήτευσης, ενοχής κοκ.». Όσο λοιπόν πιο ξεκάθαρη είναι η επιλογή και το αίτημά μας τόσο πιο τονωτική για την αυτοπεποίθησή μας ενδέχεται να είναι η ερωτική μας επιλογή. «Μπορεί ένα one night stand να καταλήξει σε μόνιμη ερωτική σχέση. Ο στόχος με μια διόλου απίθανη κατάληξη όμως, στη περίπτωση του περιστασιακού σεξ είναι, ή τουλάχιστον καλό είναι να αποτελούν δύο διαφορετικά πράγματα».
Μπορούμε τελικά να το απολαύσουμε;
Η απάντηση είναι «ναι». Αρκεί να πετάξουμε το «πρέπει» από τη σεξουαλική μας ζωή. «Στην απόλαυση δεν υπάρχει 'πρέπει'. Υπάρχει 'θέλω και μπορώ, κι αν δεν θέλω δεν είμαι υποχρεωμένη/ος να κάνω τίποτα'. Αν θέλουμε οπωσδήποτε να χρησιμοποιήσουμε το 'πρέπει… πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τις ανάγκες του, να αφουγκραζόμαστε το σώμα μας και τα συναισθήματα μας, να μην πιέζουμε τον εαυτό μας να προβαίνει σε πράξεις που δεν μπορούμε να δεχτούμε ή να υποστηρίξουμε μόνο και μόνο για να γίνουμε αποδεκτοί ή να δημιουργήσουμε μια εικόνα που δεν μας εκφράζει». Και κυρίως δεν πρέπει να απαγορεύουμε στον εαυτό μας το δικαίωμα την απόλαυση, έστω και την περιστασιακή.
Περιστασιακό σεξ & οργασμός
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Personality and Social Psychology υποστηρίζει ότι το 35% των γυναικών αποφεύγει το περιστασιακό σεξ επειδή μέσω αυτού έχει μικρότερες πιθανότητες να φτάσει στον οργασμό με την πρώτη φορά ενώ προτιμά το μόνιμο και δοκιμασμένο σύντροφο που θα τις οδηγήσει με μεγαλύτερη βεβαιότητα στον οργασμό. Πόση απόσταση όμως πραγματικά υπάρχει ανάμεσα στο one night stand και την κορύφωση; «Γνωρίζουμε ότι η γυναίκα έχει περισσότερες πιθανότητες να φτάσει σε οργασμό όταν έχει μια έστω μικρή εξοικείωση με τον ερωτικό της σύντροφο της. Μια μορφή μονιμότητας ή ασφάλειας μπορεί να διευκολύνει τον οργασμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περιστασιακό σεξ και οργασμός δεν συναντιούνται ποτέ. Όσο πιο απενοχοποιημένο είναι το σεξ και όσο περισσότερο εξοικειωμένος είναι ένας άνθρωπος με το σώμα του, τις ερωτογενείς ζώνες του και με τον κανόνα που υπαγορεύει ότι 'απολαυστικό σεξ είναι το σεξ που δεν θέλεις μόνο να λάβεις ικανοποίηση αλλά και να δώσεις', τόσο πιο προσιτός και εύκολος είναι ο οργασμός».
*Την έρευνα διεξήγαγε η ΕΜΑΣ (Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας), το Ανδρολογικό Ινστιτούτο και το Ινστιτούτο Σεξουαλικής Υγείας της Γυναίκας (φθινόπωρο 2011).
**Για τις απαντήσεις των ερωτήσεων συνεργάστηκαν η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών και ο Θ. Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτες του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr.
Πηγή: Περιοδικό Psychologies
Ακόμη όμως κι αν κοκκινίσει η γιαγιά μας, εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να χάνουμε το χρώμα μας, λένε οι ειδικοί: «Το σεξ μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από την ύπαρξη μιας σχέσης. Όσο το περιστασιακό σεξ αποτελεί συνειδητή επιλογή, δεν υποκαθιστά την ανάγκη για συντροφικότητα και δεν αποκλείει την δέσμευση ή τη μονιμότητα, και φυσικά λαμβάνονται γι' αυτό οι απαραίτητες προφυλάξεις, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε»**. Υπάρχει όμως και ένα «αλλά». «Όταν το άτομο καταφεύγει στο περιστασιακό σεξ κατ’ αποκλειστικότητα, αντιμετωπίζοντάς το ως μονόδρομο σεξουαλικής ικανοποίησης, τότε ίσως χρειάζεται να αναλογιστεί για ποιους λόγους απορρίπτει οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να συμβεί η σεξουαλική πράξη».
Πώς φτάσαμε όμως εδώ; «Η δυσκολία εύρεσης συντρόφου, η έλλειψη επικοινωνίας, οι υπερπροδοκίες, ο φόβος για σχέση και η ναρκισσιστική στροφή του σύγχρονου ανθρώπου, στρέφουν το άτομο σε λιγότερο πολύπλοκες καταστάσεις όπου το αίτημα είναι ξεκάθαρο και με πολύ μικρή χρονική διάρκεια». Αν σε αυτό προσθέσετε και την οικονομική κρίση, έχετε όλη την εικόνα: «Σαφώς η κρίση έχει αυξήσει κι άλλο το βαθμό δυσκολίας των σχέσεων, είτε γιατί προάγει την εσωστρέφεια του ατόμου, είτε γιατί δεν υπάρχει το μέσο, δηλαδή το χρήμα, για να έχουμε κοινωνική ζωή». Το ποτήρι όμως δεν είναι απαραίτητα μισοάδειο: «Ανεξάρτητα από τις αιτίες που το ποσοστό του περιστασιακού σεξ ανεβαίνει, είναι σημαντικό ότι σπάμε τα ταμπού και τις αναστολές που επιβάλλουν το πλαίσιο της σχέσης για να υπάρξει σεξ. Η επιστροφή στα ένστικτα θέλει κουράγιο και δύναμη και η αναζήτηση της σεξουαλικής ικανοποίησης αν μη τι άλλο μας δείχνει ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί». Λέτε να είναι αυτή η μοναδική θετική απόρροια της οικονομικής κρίσης;
Μπορούμε να κάνουμε σεξ «σαν άνδρες»;
Μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι οι άνδρες έχουν το μονοπώλιο του one night stand. Μετά, όταν συνειδητοποιήσαμε ότι απαιτεί δύο, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι εμείς, τουλάχιστον, δεν θα το κάναμε ποτέ. Έρευνες μάλιστα ενισχύουν την άποψη ότι, λόγω του τρόπου που λειτουργεί ο εγκέφαλός τους, οι γυναίκες απολαμβάνουν το σεξ μόνο στα πλαίσια μιας σχέσης. «Οι νευροδιαβιβαστές και οι ορμόνες που εκλύονται και παράγονται κατά τη διάρκεια του σεξ, όταν είμαστε ερωτευμένοι ή όταν κάνουμε δεσμούς, σαφώς έχουν διαφορετική λειτουργία στον ανδρικό και το γυναικείο εγκέφαλο. Παρόλα αυτά ακόμα και ορμόνες που θεωρούσαμε ως αποκλειστικά 'γυναικείες', φαίνεται -σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες- πως λειτουργούν θαυμάσια και στον άνδρα. Τα συμπεράσματα λοιπόν των ειδικών ως προς την νευροχημεία του γυναικείου εγκεφάλου προάγουν την επιστημονικότητα, φτάνει να μην χρησιμοποιούνται για να ευνουχιστεί η γυναικεία σεξουαλικότητα».
Γιατί λοιπόν τόσες τύψεις;
Αν όμως οι γυναίκες πράγματι δεν έχουν τίποτα να... ζηλέψουν από τους άνδρες ως προς το περιστασιακό σεξ, τότε γιατί το επόμενο πρωί ξυπνάμε «κάπως»; «Έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση και την ωριμότητα της γυναίκας. Συχνά η απελευθέρωση και η έκδηλη σεξουαλικότητα είναι φαινομενική και δεν ανταποκρίνεται στο πραγματικό αίτημα ή ανάγκη της γυναίκας. Το ζήτημα είναι αν για την κάθε γυναίκα η εκάστοτε αναστολή βασίζεται σε ένα συντηρητικό μοντέλο ανατροφής ή εξυπηρετεί ως ένα πέπλο κάλυψης για την δική της έλλειψη ικανοποίησης. Αν υπάρχει δηλαδή ένα δευτερογενές όφελος από τις ενοχές, τις τύψεις και τη ντροπή που απορρέουν από το περιστασιακό σεξ. Το περιστασιακό σεξ δεν αποτελεί επιβεβλημένη οδό ικανοποίησης, γι' αυτό καλό είναι να αποτελεί συνειδητή επιλογή που έχει ως στόχο την ικανοποίηση και την υγιή απόλαυση. Όσο πιο υπεύθυνη, ώριμη και συνειδητοποιημένη είναι μια γυναίκα, τόσο πιο ικανοποιητική μπορεί να είναι μια περιστασιακή σεξουαλική συνεύρεση».
Παλιότερη έρευνα έδειξε ότι, απέναντι στις γυναίκες που κάνουν περιστασιακό σεξ, πιο επικριτικές είναι οι άλλες γυναίκες και όχι τόσο οι άνδρες. Άραγε γι' αυτό, κάποιες φορές, δυσκολευόμαστε να εξομολογηθούμε μια περιστασιακή μας περιπέτεια ακόμη και στην κολλητή μας; «Η επιλογή του φιλικού μας περιβάλλοντος δεν είναι τυχαία. Το επιλέγουμε βάσει συνειδητών αλλά και ασυνείδητων κριτηρίων. Η έξωθεν επιβεβαίωση είτε αρνητική είτε θετική, στοχεύει στο σύστημα ανταμοιβής ή αντίστοιχα στο σύστημα τιμωρίας μας και μπορεί να λειτουργήσει ως καθοδηγητής. Μήπως δηλαδή τελικά επιθυμούμε να μας κρίνουν, διότι πολύ απλά πρωτίστως οι ίδιες επικρίνουμε τον εαυτό μας για τη πράξη μας;».
Τι μας στερεί την απόλαυση;
«Με τον Δημήτρη έχουμε κάνει σεξ 4 φορές τον τελευταίο χρόνο. Δεν είμαστε 'μαζί' όμως μου αρέσει και θα έβλεπα τον εαυτό μου σε μια σχέση μαζί του. Αυτός όμως λέει ότι, λόγω της δουλειάς του, δεν έχει χρόνο για σχέσεις», λέει η 24χρονη Μάγδα, η οποία παραδέχεται ότι το περιστασιακό σεξ με τον Δημήτρη είναι ο δικός της τρόπος να του λέει ότι είναι «εδώ» σε περίπτωση που αλλάξει γνώμη όσον αφορά στις σχέσεις. Η προσδοκία μας για κάτι μονιμότερο του προσωρινού, είναι άλλωστε ένας από τους πιο βασικούς λόγους που καταφεύγουμε στο περιστασιακό σεξ. Άλλες φορές, συμβαίνει γιατί φοβόμαστε μην μας θεωρήσουν «κότες». Κι άλλες, γιατί απλώς δεν έχουμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε. Μήπως όμως όλες οι παραπάνω σκέψεις μας στερούν αυτή ακριβώς τη χαρά του -έστω περιστασιακού- σεξ;
«Η αρνητική προδιάθεση συχνά προδιαγράφει και το αποτέλεσμα της πράξης. Ειδικά όταν αναφερόμαστε στο σεξ που ήδη είναι εμποτισμένο με κοινωνικές και προσωπικές προκαταλήψεις, αναστολές και ενοχές, τότε είναι πιθανό μια πράξη που στοχεύει στην ευχαρίστηση να αποδειχθεί ακόμα και εφιαλτική. Μια περιστασιακή ερωτική συνεύρεση συνήθως οδηγεί σε αυτό ακριβώς που αποτελεί τον αρχικό στόχο: τη σεξουαλική ικανοποίηση. Αν όμως τα κίνητρα δεν είναι σαφή και ξεκάθαρα ή η γυναίκα ελπίζει ότι μπορεί να είναι η αρχή μιας σοβαρής δέσμευσης, τότε είναι πιθανό και να μην ικανοποιηθεί αλλά και να γεννηθούν συναισθήματα απογοήτευσης, ενοχής κοκ.». Όσο λοιπόν πιο ξεκάθαρη είναι η επιλογή και το αίτημά μας τόσο πιο τονωτική για την αυτοπεποίθησή μας ενδέχεται να είναι η ερωτική μας επιλογή. «Μπορεί ένα one night stand να καταλήξει σε μόνιμη ερωτική σχέση. Ο στόχος με μια διόλου απίθανη κατάληξη όμως, στη περίπτωση του περιστασιακού σεξ είναι, ή τουλάχιστον καλό είναι να αποτελούν δύο διαφορετικά πράγματα».
Μπορούμε τελικά να το απολαύσουμε;
Η απάντηση είναι «ναι». Αρκεί να πετάξουμε το «πρέπει» από τη σεξουαλική μας ζωή. «Στην απόλαυση δεν υπάρχει 'πρέπει'. Υπάρχει 'θέλω και μπορώ, κι αν δεν θέλω δεν είμαι υποχρεωμένη/ος να κάνω τίποτα'. Αν θέλουμε οπωσδήποτε να χρησιμοποιήσουμε το 'πρέπει… πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τις ανάγκες του, να αφουγκραζόμαστε το σώμα μας και τα συναισθήματα μας, να μην πιέζουμε τον εαυτό μας να προβαίνει σε πράξεις που δεν μπορούμε να δεχτούμε ή να υποστηρίξουμε μόνο και μόνο για να γίνουμε αποδεκτοί ή να δημιουργήσουμε μια εικόνα που δεν μας εκφράζει». Και κυρίως δεν πρέπει να απαγορεύουμε στον εαυτό μας το δικαίωμα την απόλαυση, έστω και την περιστασιακή.
Περιστασιακό σεξ & οργασμός
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Personality and Social Psychology υποστηρίζει ότι το 35% των γυναικών αποφεύγει το περιστασιακό σεξ επειδή μέσω αυτού έχει μικρότερες πιθανότητες να φτάσει στον οργασμό με την πρώτη φορά ενώ προτιμά το μόνιμο και δοκιμασμένο σύντροφο που θα τις οδηγήσει με μεγαλύτερη βεβαιότητα στον οργασμό. Πόση απόσταση όμως πραγματικά υπάρχει ανάμεσα στο one night stand και την κορύφωση; «Γνωρίζουμε ότι η γυναίκα έχει περισσότερες πιθανότητες να φτάσει σε οργασμό όταν έχει μια έστω μικρή εξοικείωση με τον ερωτικό της σύντροφο της. Μια μορφή μονιμότητας ή ασφάλειας μπορεί να διευκολύνει τον οργασμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περιστασιακό σεξ και οργασμός δεν συναντιούνται ποτέ. Όσο πιο απενοχοποιημένο είναι το σεξ και όσο περισσότερο εξοικειωμένος είναι ένας άνθρωπος με το σώμα του, τις ερωτογενείς ζώνες του και με τον κανόνα που υπαγορεύει ότι 'απολαυστικό σεξ είναι το σεξ που δεν θέλεις μόνο να λάβεις ικανοποίηση αλλά και να δώσεις', τόσο πιο προσιτός και εύκολος είναι ο οργασμός».
*Την έρευνα διεξήγαγε η ΕΜΑΣ (Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας), το Ανδρολογικό Ινστιτούτο και το Ινστιτούτο Σεξουαλικής Υγείας της Γυναίκας (φθινόπωρο 2011).
**Για τις απαντήσεις των ερωτήσεων συνεργάστηκαν η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών και ο Θ. Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτες του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr.
Πηγή: Περιοδικό Psychologies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου