Το κέντρο έδωσε το διπλό!!

Ο ΠΑΟΚ κατάφερε μετά από 11 χρόνια να πάρει νίκη μέσα στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, λίγο καιρό μετά το διπλό επί της ΑΕΚ (με το ίδιο σκορ) στο… καταραμένο για αυτόν γήπεδο. Διαβάστε την τακτική ανάλυση στο ΠΑΟΚ-ΠΑΟΚ

Η νίκη του ΠΑΟΚ άλλαξε άρδην τις βαθμολογικές ισορροπίες στο εγχώριο πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό προσπερνά τους πράσινους στην βαθμολογία. Ο Μπόλονι κέρδισε κατά κράτος τον Φερέιρα στην μάχη των πάγκων επιβεβαιώνοντας ότι ο φετινός ΠΑΟΚ, σε αντίθεση με την ιστορική διαδρομή της ομάδας, είναι ομάδα εκτός έδρας αναμετρήσεων. Οι ασπρόμαυροι δηλώνουν παρών εν όψει των επερχόμενων play-off την ώρα που οι πράσινοι στρέφουν το ενδιαφέρον τους στα δύο επερχόμενα ντέρμπι.
Οι 4 άξονες της επιτυχίας του Μπόλονι
Ο Μπόλονι εστίασε κυρίως σε 3 τακτικούς τομείς στην χθεσινή αναμέτρηση έχοντας διαβάσει απόλυτα επιτυχημένα το πλάνο του Φερέιρα που ακολούθησε την πεπατημένη του 1-3 της Τούμπας στον 1ο γύρο.

• Αριθμητική υπεροπλία στην μεσαία (παράλληλη) αγωνιστική ζώνη

Ο Μπόλονι έδωσε πολύ βάθος στα εξτρέμ της ομάδας (Σάλπι/Νιμανί) με στόχο από την μία η ομάδα να έχει 5 χαφ σε όλο το πλάτος της μεσαίας αγωνιστικής ζώνης του γηπέδου. Ο Ρουμάνος γνωρίζει καλά ότι η επιθετικότητα των πρασίνων στο ιδιότυπο 4-6-0 (4-3-3) του Φερείρα ξεκινά αλλά και εκδηλώνεται εκεί. Εκεί δηλαδή που οι παίκτες του Παναθηναϊκού… ειδικεύονται στις αλλαγές ρόλων και κινήσεων χωρίς την μπάλα. Σαλπιγγίδης και Νιμανί στην ουσία αγωνίστηκαν ως πλάγιοι μπακ-χαφ με τον Ρουμάνο να μην προβληματίζεται καθόλου για την οπισθοχώρηση της ομάδας του αφού εξυπηρετούσε τον κυρίαρχο τακτικό στόχο του.

• Κατοχή της μπάλας σε χαμηλές αγωνιστικές ζώνες

Ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο του χθεσινού ΠΑΟΚ ήταν η προσπάθεια κατοχής μπάλας και ο έλεγχος ρυθμού. Αν και ο δικέφαλος συνηθίζει να επιχειρεί παιχνίδι κατοχής κοντά στις αντίπαλες εστίες, στην χθεσινή αναμέτρηση ο Μπόλονι επέλεξε να επιμείνει στην διενέργεια passing game χαμηλά. Αφενός το βάθος της άμυνας του δεν επέτρεπε με ευκολία την μετατόπιση της κυκλοφορίας ψηλά, αφετέρου ο Ρουμάνος προσπάθησε να τραβήξει προς την περιοχή του ΠΑΟΚ τους σχετικά αργούς μεσοαμυντικούς παίκτες των γηπεδούχων με σκοπό την διενέργεια αντεπιθέσεων.

• Ειδικός ρόλος στον Τσιρίλο για την αντιμετώπιση του «false 9″ Χριστοδουλόπουλου

Ο παραπάνω όρος χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις που ο μοναδικός επιθετικός παίζει με βάθος, αγγίζοντας σχεδόν τα όρια της μεσαίας γραμμής της ομάδας του. Η ονομασία του όρου αποδίδεται στους χώρους δράσης του επιθετικού (εννιάρι)  όπου με την κίνηση του στο κέντρο αποκτά ρόλο και χώρους δράσης ενός δεκαριού. Ο Λέτο έχει αναγάγει τον συγκεκριμένο ρόλο σε… επιστήμη στο φετινό ιδιότυπο 4-3-3 του Φερέιρα.

Ο Πορτογάλος προσπάθησε να αλλοιώσει την αμυντική συνοχή του βραδυκίνητου κεντρικού αμυντικού διδύμου του ΠΑΟΚ με τον Χριστοδουλόπουλου σε ρόλο αντί-Λέτο. Ο Μπόλονι απάντησε με τοποθέτηση του Γκαρσία πολύ κοντά στους Μαλεζά/Τσιρίλο και εντολές στον Ιταλό για δυνατό μαρκάρισμα μπροστά από την μπάλα στον επιθετικό του Παναθηναϊκού που… δεν έπρεπε να βρεθεί με πρόσωπο στην εστία. Ο Τσιρίλο ανταποκρίθηκε εξαιρετικά στον ρόλο του και μαζί με τους Χαλκιά, Γκαρσία και Λάζαρ διεκδικούν το μεγαλύτερο μερίδιο της δόξας των νικητών.

• Ανασταλτική ενίσχυση της δεξιάς πλευράς

Ο Ρουμάνος ήξερε ότι το παιχνίδι θα στραφεί στα «φτερά» εξαιτίας της υπερφόρτωσης του άξονα. Από την μία έδωσε εντολή στον Σαλπιγγίδη να ακολουθεί με προσωπικό μαρκάρισμα όλες τις κινήσεις του Σπυρόπουλου μετά την μεσαία γραμμή ενώ παρότρυνε τον Φωτάκη να κλίνει προς τα δεξιά όταν ο ΠΑΟΚ δεν είχε την κατοχή. Οι Κουίνσι και Λάζος που θα κινούντο στα αριστερά απέναντι στον νεαρό Αποστολόπουλο ήταν το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΟΚ στην θεωρία. Η υπερφόρτωση της δεξιάς πλευράς ανάγκασε τον Φερέιρα να στραφεί προς τα δεξιά όπου ο ντεφορμέ Ζέκα αλλά και ο μη εκρηκτικός Μαρίνος δεν μπόρεσαν να απειλήσουν ουσιαστικά.

Η στατιστική του αγώνα για τον ΠΑΟΚ

Παναθηναϊκός: Το προβλέψιμο παιχνίδι και η απουσία του Σιμάο

Από την άλλη ο Φερέιρα δεν επιφύλασσε εκπλήξεις στον Μπόλονι. Ο Πορτογάλος ακολούθησε πιστά την συνταγή της Τούμπας ποντάροντας στα αγωνιστικά και ποιοτικά στοιχεία των παικτών του που, θεωρητικά, θα αναδείκνυαν τις συγκεκριμένες αδυναμίες του ΠΑΟΚ: έλλειψη ταχύτητα στον άξονα, δυσκολία αντιμετώπισης των κινήσεων στον χώρο, ανασταλτική αδυναμία στις πλευρές της άμυνας.

Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό οι σημαντικότατες απουσίες των Σιμάο και Λέτο σε συνδυασμό με την μετριότατη παρουσία των Ζέκα, Κατσουράνη αλλά και το βάθος της ομαδικής συμπεριφοράς του ΠΑΟΚ οδήγησαν στο τελικό 0-2. Από την μία η απουσία Σιμάο αποδυνάμωσε την δυναμική των πρασίνων στον άξονα με την παρουσία του Βιτόλο (μόνο) να μην είναι ικανή να προβληματίσει την δράση των Γκαρσία/Λάζαρ/Φωτάκη όταν η κατοχή ήταν στον ΠΑΟΚ. Από την άλλη ο Χριστοδουλόπουλος δεν διαθέτει την ποιότητα του Λέτο ούτε την ικανότητα του αργεντινού να αγωνίζεται με πλάτη, κάτι που είναι σημαντικότατο στην εφαρμογή του συγκεκριμένου συστήματος.

Ο Τοτσέ αντίδοτο στο «βάθος» του ΠΑΟΚ

Ο Φερέιρα πέρασε τον Τοτσέ (σωστά) στην έναρξη του 2ου ημιχρόνου δημιουργώντας ένα πιο συμβατικό 4-3-3 καταλληλότερο για τις τακτικές συμπεριφορές του αντιπάλου. Ο φορ του Παναθηναϊκού δημιούργησε 2 πολύ καλές ευκαιρίες αλλά ηττήθηκε από τον Χαλκιά. Κατά τα άλλα η μειωμένη επιθετικότητα των πλάγιων μπακ του Παναθηναϊκού αλλά και η αδυναμία δημιουργίας από τον άξονα… ελέω Κατσουράνη ήταν αρκετά για να διαμορφώσουν το τελικό αποτέλεσμα.

Η στατιστική του αγώνα για τον ΠΑΟ. Ξεχωρίζει η επιθετικότητα των πρασίνων από τα δεξιά στο 1ο ημίχρονο.

Συμπέρασμα

Ο ΠΑΟΚ πήρε μία σημαντική νίκη διότι προετοιμάστηκε καταλληλότερα από τον γηπεδούχο σε τακτικό επίπεδο. Έναν αντίπαλο που είδε τις απαιτητικές τακτικές του να δυσλειτουργούν (και) εξαιτίας των σημαντικότατων απουσιών των Σιμάο και Λέτο.  Η καταλληλότερη απάντηση στο transition παιχνίδι του 4-6-0 είναι το αγωνιστικό βάθος. Η μορφολογία του ρόστερ του ΠΑΟΚ είναι ιδανική για τέτοιου είδους παιχνίδια – ειδικότερα όταν ο αντίπαλος του επιτρέπει την κατοχή της μπάλας και δεν απειλεί στις αδύναμες ανασταλτικά πλευρές του δικεφάλου. Τα εκτός έδρας αποτελέσματα με Τότεναμ, Ουντινέζε, Ρούμπιν, ΑΕΚ δεν μπορεί να χαρακτηρισθούν τυχαία.

 πηγή: overlap.gr