Γράφει ο Πέτρος Περίχαρος.
Αλλωστε αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει την ψυχολογία του Ολυμπιακού. Μπορεί μετά από μια ήττα σε φιλικό παιχνίδι με τη Νάπολι να αισθανθεί ότι έχασε τον κόσμο από μπροστά του και με μια καλή εμφάνιση στην πρεμιέρα του Τσάμπιονς Λιγκ να νιώσει ότι στο τέλος η ομάδα που θα σηκώσει το τρόπαιο θα φοράει φανέλες με κόκκινες και άσπρες ρίγες και τον δαφνοστεφανωμένο στο μέρος της καρδιάς. Ετσι ήμασταν, έτσι θα είμαστε. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε, δεν θέλουμε να αλλάξουμε...
Μπορούμε, όμως, μετά από λίγη ώρα και αφού έχει περάσει η τσαντίλα της στιγμής να πούμε και δύο τρία πράγματα που δείχνουν ότι πάνω απ’ όλα πιστεύουμε στην ομάδα μας και ας ασκούμε -πολλές φορές πολύ σκληρή- κριτική...
Ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος. Θέλει ακόμα δουλειά. Πολλή δουλειά. Οχι για την Ελλάδα. Εδώ αν χωρίσει το ρόστερ του σε δύο ομάδες η μία θα πάρει το πρωτάθλημα και η δεύτερη για πλάκα το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Η ομάδα του Ζαρντίμ δεν έχει βρει ακόμα τα πατήματά της, δεν έχει ομοιογένεια. Και αυτό είναι κάτι που προβληματίζει, αλλά έχει και μια σοβαρή δικαιολογία. Στην ομάδα μπαίνουν συνεχώς νέα πρόσωπα. Μετά την Αυστρία μπήκαν οι διεθνείς στην ομάδα, μετά την Πορτογαλία κάποιες μεταγραφές και στο φιλικό με τη Νάπολι αρκετά νέα πρόσωπα. Πού να βρεθεί η ομοιογένεια;
Κοντολογίς ο Ολυμπιακός έχει πολλούς λόγους για να προβληματιστεί. Εχει και έναν όμως πολύ σημαντικό για να αισιοδοξεί: την ποιότητα των παικτών του. Και ειδικά των νέων παικτών του. Των νέων μεταγραφών του...
Ο Μασάδο είναι παικταράς. Το δείχνει. Είναι γρήγορος, έχει τεχνική και ιδέες για να μας δείξει ένα υψηλού επιπέδου ποδόσφαιρο.
Ο Κοντρέρας είναι καλός αμυντικός. Ποιοτικός αμυντικός. Τον ξέρουμε καλά από τον ΠΑΟΚ. Εκεί με τους με περιορισμένες δυνατότητες (τουλάχιστον οι περισσότεροι) συμπαίκτες, δεν μπορούμε να φανεί παραπάνω. Στον Ολυμπιακό μπορεί, όμως, να γίνει ηγέτης.
Ο Γκρέκο, επίσης, είναι ποιοτικός ποδοσφαιριστής. Με καλό αριστερό πόδι, έχει καλή μεταβίβαση ενώ δεν αποκλείει τον εαυτό του από τη συμμετοχή στην αμυντική λειτουργία. Ετοιμος δεν είναι. Είναι, όμως, παίκτης που σου δείχνει ότι αν βρει τα πατήματά του θα ανεβάσει το δείκτη ποιότητας της «ερυθρόλευκης» μεσαίας γραμμής.
Αν βγεις και κάνεις ένα γκάλοπ στις τάξεις των οπαδών του Ολυμπιακού θα σου πουν καλά λόγια και για τους τρεις. Αρεσαν όσο και αν είναι παρακινδυνευμένο να χρησιμοποιήσεις το συγκεκριμένο ρήμα μετά από μια ήττα και μάλιστα με τρία γκολ διαφορά. Οπως επίσης άρεσε ο Ιμπαγάσα. Σταθερή αξία.
Τέλος πάντων η ποιότητα των παικτών του Ολυμπιακού δικαιολογημένα κάνει τον Ζαρντίμ να νιώθει αισιόδοξος. Και ας είδε στη Νάπολη και την άλλη πλευρά του νομίσματος. Αυτή της αμφισβήτησης...
ΥΓ.: Το αριστερό άκρο της άμυνας... φωνάζει ότι έχει πρόβλημα. Ο Χολέμπας, δυστυχώς, έχει μείνει ακόμα στις προβληματικές εμφανίσεις του Euro...
ΥΓ.2: Επιμένω: και αυτή η ήττα είναι σαν νίκη. Βλέπει προβλήματα ο Ζαρντίμ. Και από τη στιγμή που υπάρχει σχεδόν ένας μήνας για το Τσάμπιονς Λιγκ υπάρχει χρόνος για να διορθωθούν πολλά...
ΥΓ.3: Ο Μασάδο είναι παικταράς.
ΥΓ.4: Είμαι υπέρ της παραχώρησης του Μιραλάς. Και ας θεωρούσα ότι μαζί με τον Ιμπαγάσα ήταν οι παίκτες με τον υψηλότερο δείκτη ποιότητας. Οταν σου δίνουν σχεδόν 8 εκατομμύρια για έναν παίκτη που... φώναζε ότι θέλει να φύγει, δεν μπορείς να τον κρατήσεις με το ζόρι...
ΥΓ.5: Είναι στοίχημα και για τον Ζαρντίμ αυτό που έγινε. Ομως, ο Πορτογάλος έχει δείξει ότι δεν φοβάται τη δουλειά. Και θα το ψάξει να βρει η ομάδα ομοιογένεια. Πρώτα, βέβαια, θα καταλήξει σε μια ενδεκάδα...
ΥΓ.6: Επιμένω και για κάτι άλλο. Για το πρόβλημα στη θέση του αμυντικού χαφ...
πηγή: katimagiko.gr
Αλλωστε αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει την ψυχολογία του Ολυμπιακού. Μπορεί μετά από μια ήττα σε φιλικό παιχνίδι με τη Νάπολι να αισθανθεί ότι έχασε τον κόσμο από μπροστά του και με μια καλή εμφάνιση στην πρεμιέρα του Τσάμπιονς Λιγκ να νιώσει ότι στο τέλος η ομάδα που θα σηκώσει το τρόπαιο θα φοράει φανέλες με κόκκινες και άσπρες ρίγες και τον δαφνοστεφανωμένο στο μέρος της καρδιάς. Ετσι ήμασταν, έτσι θα είμαστε. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε, δεν θέλουμε να αλλάξουμε...
Μπορούμε, όμως, μετά από λίγη ώρα και αφού έχει περάσει η τσαντίλα της στιγμής να πούμε και δύο τρία πράγματα που δείχνουν ότι πάνω απ’ όλα πιστεύουμε στην ομάδα μας και ας ασκούμε -πολλές φορές πολύ σκληρή- κριτική...
Ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος. Θέλει ακόμα δουλειά. Πολλή δουλειά. Οχι για την Ελλάδα. Εδώ αν χωρίσει το ρόστερ του σε δύο ομάδες η μία θα πάρει το πρωτάθλημα και η δεύτερη για πλάκα το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Η ομάδα του Ζαρντίμ δεν έχει βρει ακόμα τα πατήματά της, δεν έχει ομοιογένεια. Και αυτό είναι κάτι που προβληματίζει, αλλά έχει και μια σοβαρή δικαιολογία. Στην ομάδα μπαίνουν συνεχώς νέα πρόσωπα. Μετά την Αυστρία μπήκαν οι διεθνείς στην ομάδα, μετά την Πορτογαλία κάποιες μεταγραφές και στο φιλικό με τη Νάπολι αρκετά νέα πρόσωπα. Πού να βρεθεί η ομοιογένεια;
Κοντολογίς ο Ολυμπιακός έχει πολλούς λόγους για να προβληματιστεί. Εχει και έναν όμως πολύ σημαντικό για να αισιοδοξεί: την ποιότητα των παικτών του. Και ειδικά των νέων παικτών του. Των νέων μεταγραφών του...
Ο Μασάδο είναι παικταράς. Το δείχνει. Είναι γρήγορος, έχει τεχνική και ιδέες για να μας δείξει ένα υψηλού επιπέδου ποδόσφαιρο.
Ο Κοντρέρας είναι καλός αμυντικός. Ποιοτικός αμυντικός. Τον ξέρουμε καλά από τον ΠΑΟΚ. Εκεί με τους με περιορισμένες δυνατότητες (τουλάχιστον οι περισσότεροι) συμπαίκτες, δεν μπορούμε να φανεί παραπάνω. Στον Ολυμπιακό μπορεί, όμως, να γίνει ηγέτης.
Ο Γκρέκο, επίσης, είναι ποιοτικός ποδοσφαιριστής. Με καλό αριστερό πόδι, έχει καλή μεταβίβαση ενώ δεν αποκλείει τον εαυτό του από τη συμμετοχή στην αμυντική λειτουργία. Ετοιμος δεν είναι. Είναι, όμως, παίκτης που σου δείχνει ότι αν βρει τα πατήματά του θα ανεβάσει το δείκτη ποιότητας της «ερυθρόλευκης» μεσαίας γραμμής.
Αν βγεις και κάνεις ένα γκάλοπ στις τάξεις των οπαδών του Ολυμπιακού θα σου πουν καλά λόγια και για τους τρεις. Αρεσαν όσο και αν είναι παρακινδυνευμένο να χρησιμοποιήσεις το συγκεκριμένο ρήμα μετά από μια ήττα και μάλιστα με τρία γκολ διαφορά. Οπως επίσης άρεσε ο Ιμπαγάσα. Σταθερή αξία.
Τέλος πάντων η ποιότητα των παικτών του Ολυμπιακού δικαιολογημένα κάνει τον Ζαρντίμ να νιώθει αισιόδοξος. Και ας είδε στη Νάπολη και την άλλη πλευρά του νομίσματος. Αυτή της αμφισβήτησης...
ΥΓ.: Το αριστερό άκρο της άμυνας... φωνάζει ότι έχει πρόβλημα. Ο Χολέμπας, δυστυχώς, έχει μείνει ακόμα στις προβληματικές εμφανίσεις του Euro...
ΥΓ.2: Επιμένω: και αυτή η ήττα είναι σαν νίκη. Βλέπει προβλήματα ο Ζαρντίμ. Και από τη στιγμή που υπάρχει σχεδόν ένας μήνας για το Τσάμπιονς Λιγκ υπάρχει χρόνος για να διορθωθούν πολλά...
ΥΓ.3: Ο Μασάδο είναι παικταράς.
ΥΓ.4: Είμαι υπέρ της παραχώρησης του Μιραλάς. Και ας θεωρούσα ότι μαζί με τον Ιμπαγάσα ήταν οι παίκτες με τον υψηλότερο δείκτη ποιότητας. Οταν σου δίνουν σχεδόν 8 εκατομμύρια για έναν παίκτη που... φώναζε ότι θέλει να φύγει, δεν μπορείς να τον κρατήσεις με το ζόρι...
ΥΓ.5: Είναι στοίχημα και για τον Ζαρντίμ αυτό που έγινε. Ομως, ο Πορτογάλος έχει δείξει ότι δεν φοβάται τη δουλειά. Και θα το ψάξει να βρει η ομάδα ομοιογένεια. Πρώτα, βέβαια, θα καταλήξει σε μια ενδεκάδα...
ΥΓ.6: Επιμένω και για κάτι άλλο. Για το πρόβλημα στη θέση του αμυντικού χαφ...
πηγή: katimagiko.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου