Το σχετικό σκηνικό που στήθηκε, όμως, ότι οι δύο άνδρες γευμάτισαν,
έδωσαν αμοιβαίες εξηγήσεις και το... διαζύγιο ήταν τελικά βελούδινο,
καθώς και οι διάλογοι που διέρρευσαν, δείχνουν ξεκάθαρα ποιο ήταν το
ζητούμενο: Να βγουν η ΠΑΕ και ο Αλαφούζος προσωπικά από τη δύσκολη θέση.
Κι ότι, δήθεν, τέλος καλά όλα καλά.
Αλλωστε ο κυρ Γιάννης ήταν ρητός και ξεκάθαρος: «Οσο είμαι εγώ στον Παναθηναϊκό, η πόρτα θα είναι ανοιχτή. Ελα να κλείσεις την καριέρα σου». Κάπως έτσι γράφτηκαν οι τίτλοι τέλους: «Ο Καραγκούνης αποχωρεί σαν φίλος και κάποια στιγμή θα επιστρέψει». Επαναλαμβάνω ότι δεν μηδενίζω την πρωτοβουλία για τη συνάντηση με τον ποδοσφαιριστή. Σίγουρα κάτι δείχνει. Δεν τα δείχνει όμως όλα. Ούτε αλλάζει τη συμπεριφορά απέναντί του. Ο Φερέιρα από πέρυσι έχει δείξει ξεκάθαρα ότι δεν τον γουστάρει.
Οταν ο Κλέιτον έχει 26 ματς και ο Καραγκούνης ξεκινάει βασικός σε τέσσερα τα λέει όλα. Με δέκα θα έπαιζε ο Πορτογάλος αν δεν είχε άλλον να βάλει στη θέση του. Συμβαίνει στους προπονητές να έχουνε εμμονές και εμπάθειες. Κι αν έμενε ο Καραγκούνης η αντιμετώπιση φέτος θα ήταν ακόμα χειρότερη. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν λεφτά. Οτι ναι μεν έχουμε τον προπονητή κορώνα στο κεφάλι μας, αλλά αν θέλεις εσύ να μείνεις το συμβόλαιό σου, θα είναι σ' αυτά τα αξιοπρεπή επίπεδα. Ούτε ο προπονητής τον ήθελε, λοιπόν, ούτε η διοίκηση είχε τα λεφτά να τον κρατήσει τιμής ένεκεν. Τότε για ποιο λόγο είχανε στείλει τον Ελευθεράκη να μιλήσει μαζί του; Να του πει, τι; Δεν πρόκειται λοιπόν για λάθος χειρισμό.
Πρόκειται για δούλεμα. Και για να μην ξεχνιόμαστε, μιλάμε για τον Καραγκούνη. Οχι μόνο τη σημαία του Παναθηναϊκού (αν και ποτέ δεν γούσταρα αυτήν την έκφραση) αλλά τον σημαντικότερο εν ενεργεία Ελληνα ποδοσφαιριστή. Κι ενώ έχεις πάρει τις αποφάσεις σου, τον έχεις ένα μήνα στο περίμενε. Εναν ποδοσφαιριστή που σου έχει παίξει πέντε χρόνια τσάμπα, με ένα εκατομμύριο δραχμές το χρόνο συμβόλαιο και που δεν έχει δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα και δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Και τελικά στήνεται ένα σκηνικό σαν ελληνική ταινία για να τελειώσει το θέμα με χάπι εντ. Οτι σε ένα δυο χρόνια που ο Καραγκούνης θα έχει σταματήσει την μπάλα η πόρτα του Παναθηναϊκού θα είναι ανοιχτή.
πως ακριβώς στο ανέκδοτο: Χτυπάει κάποιος την πόρτα: «Καλέ κυρία, δώστε μου κάτι να φάω. Πεινάω» «Σούπα χθεσινή τρως;» «Ασφαλώς» «Πέρασε αύριο». Ετσι και ο Καραγκούνης. Σήμερα καίγεται να παίξει ποδόσφαιρο. Αν θα γίνει αύριο «Ελευθεράκης» ή «Ρότσα» ούτε το σκέφτεται ούτε τον απασχολεί. Στη ζυγαριά ανάμεσα σε Φερέιρα-Καραγκούνη στον Παναθηναϊκό επέλεξαν να πάνε με τον Πορτογάλο. Και χωρίς καν να έχουν το θάρρος να κοιτάξουν στα μάτια τον Καραγκούνη και να του το πούνε. Οσο για την πόρτα που θα είναι πάντα ανοιχτή, σε δυο χρόνια ποιος ζει, ποιος πεθαίνει. Αυτά.
Οσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα τόσο μικραίνουν τα μεγέθη
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ στις ομάδες και στο ποδόσφαιρο πάντα υπήρχαν. Τα μεγέθη είναι που αλλάζουν με το χρόνο. Στα σαράντα χιλιάρικα ήταν η διαφορά της ΑΕΚ με την Παναχαϊκή για τον Φουρτάδο. Εκατό ζήταγε ο Κούγιας, εξήντα ήταν διατεθειμένοι να του δώσουνε. Και πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται η χρυσή τομή. Πέντε απάνω ο ένας πέντε κάτω ο άλλος δίνουνε τα χέρια και τα βρίσκουνε. Αφού όπως λέει το ρεπορτάζ υπάρχει προσωπική εγγύηση συνεργάτη του Μαύρου. Οπως και για τη μεταγραφή του Κουτρουμπή από την Καλλιθέα. Στα τριάντα πέντε χιλιάρικα. Ιδού λοιπόν που φτάσαμε στα μεγέθη που λέγαμε. Πριν από κάποια χρόνια, όταν ακόμα οι συναλλαγές γινόντουσαν με δραχμές, η ΑΕΚ είχε πάλι προβλήματα. Ο Τροχανάς είχε απευθυνθεί στον Κούγια (φωτό) και τον είχε πείσει να αναλάβει πρόεδρος. Και ο Κούγιας, μεταξύ όλων των άλλων, είχε διευκολύνει την ΠΑΕ με κάποια εκατομμύρια δραχμές, για να γίνει η μεταγραφή του Καλιτζάκη, που είχε μείνει ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό. Κι αυτή ακριβώς είναι η διαφορά. Στα τότε προβλήματα οι εξυπηρετήσεις γινόντουσαν σε εκατομμύρια δραχμές και για ποδοσφαιριστές επιπέδου Καλιτζάκη. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε το χιλιάρικο ευρώ με το ντουφέκι, μπας και καταφέρουμε να κλείσουμε τον Κουτρουμπή από την Καλλιθέα. Οσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα τόσο μικραίνουν τα μεγέθη.
Γουστάρει τους νέους
ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ και Ιμπαγάσα κλέψανε την παράσταση στο φιλικό με τη Μάλαγα. Ο Μήτρογλου απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι ξέρει να τα χώνει και ο Αργεντινός ότι ακόμα και στο περπατηστό (όπως στα φιλικά ή στα ματς για το ελληνικό πρωτάθλημα) τις ασίστ «πάρε μπάλα, βάλε γκολ» τις έχει. Τα πράματα στον Ολυμπιακό λοιπόν είναι απλά. Στην άμυνα η τριάδα μπροστά από τον Μέγερι θα είναι Τοροσίδης, Σιόβας, Χολέμπας.
Από την προετοιμασία ακόμα ο Ζαρντίμ είχε δείξει ότι μεταξύ Μανωλά-Σιόβα επιλέγει τον δεύτερο με κλειστά τα μάτια. Στην επίθεση, περισσεύουνε πολλοί. Σχεδόν δέκα υπάρχουνε για τρεις θέσεις. Αν δεν πουληθεί Μιραλάς, ο Βέλγος με Τζιμπούρ, Αμπντούν είναι οι πρώτες επιλογές. Με τον Μήτρογλου να έρχεται από πίσω με φόρα. Στα χαφ υπάρχει μπέρδεμα. Μόνο ο Μανιάτης είναι σίγουρος. Ο Φέισα σαν εξάρι δεν πείθει, ενώ είναι ανοιχτό το θέμα της μεταγραφής του «δεκαριού».
Με τον Ιμπαγάσα εναλλακτική λύση και άγνωστο αν θα πιστεύει ο Ζαρντίμ τον Φουστέρ όπως τον πίστευε ο Βαλβέρδε. Κι ένα τελευταίο: Ο Ζαρντίμ γουστάρει τους νέους. Αν είναι ανάμεσα σ' έναν πιτσιρικά και σ' έναν 30+ διαλέγει τον πρώτο. Και με αυτήν την έννοια έχουν τύχη Λυκογιάννης, Τάτος, ενώ δεν γίνεται κουβέντα για Μήτρογλου σε σχέση με Πάντελιτς.
Ερώτηση: Δηλαδή ο Ιωαννίδης έχει λύσει όλα τα προβλήματα του ελληνικού αθλητισμού και θέλει να βγάλει πρόεδρο στην ΕΠΟ;
Είμαι μαχητής. Δεν θέλω να χάνω ποτέ. - Βαγγέλης Βλάχος.
Πηγή: Goal
Αλλωστε ο κυρ Γιάννης ήταν ρητός και ξεκάθαρος: «Οσο είμαι εγώ στον Παναθηναϊκό, η πόρτα θα είναι ανοιχτή. Ελα να κλείσεις την καριέρα σου». Κάπως έτσι γράφτηκαν οι τίτλοι τέλους: «Ο Καραγκούνης αποχωρεί σαν φίλος και κάποια στιγμή θα επιστρέψει». Επαναλαμβάνω ότι δεν μηδενίζω την πρωτοβουλία για τη συνάντηση με τον ποδοσφαιριστή. Σίγουρα κάτι δείχνει. Δεν τα δείχνει όμως όλα. Ούτε αλλάζει τη συμπεριφορά απέναντί του. Ο Φερέιρα από πέρυσι έχει δείξει ξεκάθαρα ότι δεν τον γουστάρει.
Οταν ο Κλέιτον έχει 26 ματς και ο Καραγκούνης ξεκινάει βασικός σε τέσσερα τα λέει όλα. Με δέκα θα έπαιζε ο Πορτογάλος αν δεν είχε άλλον να βάλει στη θέση του. Συμβαίνει στους προπονητές να έχουνε εμμονές και εμπάθειες. Κι αν έμενε ο Καραγκούνης η αντιμετώπιση φέτος θα ήταν ακόμα χειρότερη. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν λεφτά. Οτι ναι μεν έχουμε τον προπονητή κορώνα στο κεφάλι μας, αλλά αν θέλεις εσύ να μείνεις το συμβόλαιό σου, θα είναι σ' αυτά τα αξιοπρεπή επίπεδα. Ούτε ο προπονητής τον ήθελε, λοιπόν, ούτε η διοίκηση είχε τα λεφτά να τον κρατήσει τιμής ένεκεν. Τότε για ποιο λόγο είχανε στείλει τον Ελευθεράκη να μιλήσει μαζί του; Να του πει, τι; Δεν πρόκειται λοιπόν για λάθος χειρισμό.
Πρόκειται για δούλεμα. Και για να μην ξεχνιόμαστε, μιλάμε για τον Καραγκούνη. Οχι μόνο τη σημαία του Παναθηναϊκού (αν και ποτέ δεν γούσταρα αυτήν την έκφραση) αλλά τον σημαντικότερο εν ενεργεία Ελληνα ποδοσφαιριστή. Κι ενώ έχεις πάρει τις αποφάσεις σου, τον έχεις ένα μήνα στο περίμενε. Εναν ποδοσφαιριστή που σου έχει παίξει πέντε χρόνια τσάμπα, με ένα εκατομμύριο δραχμές το χρόνο συμβόλαιο και που δεν έχει δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα και δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Και τελικά στήνεται ένα σκηνικό σαν ελληνική ταινία για να τελειώσει το θέμα με χάπι εντ. Οτι σε ένα δυο χρόνια που ο Καραγκούνης θα έχει σταματήσει την μπάλα η πόρτα του Παναθηναϊκού θα είναι ανοιχτή.
πως ακριβώς στο ανέκδοτο: Χτυπάει κάποιος την πόρτα: «Καλέ κυρία, δώστε μου κάτι να φάω. Πεινάω» «Σούπα χθεσινή τρως;» «Ασφαλώς» «Πέρασε αύριο». Ετσι και ο Καραγκούνης. Σήμερα καίγεται να παίξει ποδόσφαιρο. Αν θα γίνει αύριο «Ελευθεράκης» ή «Ρότσα» ούτε το σκέφτεται ούτε τον απασχολεί. Στη ζυγαριά ανάμεσα σε Φερέιρα-Καραγκούνη στον Παναθηναϊκό επέλεξαν να πάνε με τον Πορτογάλο. Και χωρίς καν να έχουν το θάρρος να κοιτάξουν στα μάτια τον Καραγκούνη και να του το πούνε. Οσο για την πόρτα που θα είναι πάντα ανοιχτή, σε δυο χρόνια ποιος ζει, ποιος πεθαίνει. Αυτά.
Οσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα τόσο μικραίνουν τα μεγέθη
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ στις ομάδες και στο ποδόσφαιρο πάντα υπήρχαν. Τα μεγέθη είναι που αλλάζουν με το χρόνο. Στα σαράντα χιλιάρικα ήταν η διαφορά της ΑΕΚ με την Παναχαϊκή για τον Φουρτάδο. Εκατό ζήταγε ο Κούγιας, εξήντα ήταν διατεθειμένοι να του δώσουνε. Και πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται η χρυσή τομή. Πέντε απάνω ο ένας πέντε κάτω ο άλλος δίνουνε τα χέρια και τα βρίσκουνε. Αφού όπως λέει το ρεπορτάζ υπάρχει προσωπική εγγύηση συνεργάτη του Μαύρου. Οπως και για τη μεταγραφή του Κουτρουμπή από την Καλλιθέα. Στα τριάντα πέντε χιλιάρικα. Ιδού λοιπόν που φτάσαμε στα μεγέθη που λέγαμε. Πριν από κάποια χρόνια, όταν ακόμα οι συναλλαγές γινόντουσαν με δραχμές, η ΑΕΚ είχε πάλι προβλήματα. Ο Τροχανάς είχε απευθυνθεί στον Κούγια (φωτό) και τον είχε πείσει να αναλάβει πρόεδρος. Και ο Κούγιας, μεταξύ όλων των άλλων, είχε διευκολύνει την ΠΑΕ με κάποια εκατομμύρια δραχμές, για να γίνει η μεταγραφή του Καλιτζάκη, που είχε μείνει ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό. Κι αυτή ακριβώς είναι η διαφορά. Στα τότε προβλήματα οι εξυπηρετήσεις γινόντουσαν σε εκατομμύρια δραχμές και για ποδοσφαιριστές επιπέδου Καλιτζάκη. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε το χιλιάρικο ευρώ με το ντουφέκι, μπας και καταφέρουμε να κλείσουμε τον Κουτρουμπή από την Καλλιθέα. Οσο μεγαλύτερα είναι τα προβλήματα τόσο μικραίνουν τα μεγέθη.
Γουστάρει τους νέους
ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ και Ιμπαγάσα κλέψανε την παράσταση στο φιλικό με τη Μάλαγα. Ο Μήτρογλου απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι ξέρει να τα χώνει και ο Αργεντινός ότι ακόμα και στο περπατηστό (όπως στα φιλικά ή στα ματς για το ελληνικό πρωτάθλημα) τις ασίστ «πάρε μπάλα, βάλε γκολ» τις έχει. Τα πράματα στον Ολυμπιακό λοιπόν είναι απλά. Στην άμυνα η τριάδα μπροστά από τον Μέγερι θα είναι Τοροσίδης, Σιόβας, Χολέμπας.
Από την προετοιμασία ακόμα ο Ζαρντίμ είχε δείξει ότι μεταξύ Μανωλά-Σιόβα επιλέγει τον δεύτερο με κλειστά τα μάτια. Στην επίθεση, περισσεύουνε πολλοί. Σχεδόν δέκα υπάρχουνε για τρεις θέσεις. Αν δεν πουληθεί Μιραλάς, ο Βέλγος με Τζιμπούρ, Αμπντούν είναι οι πρώτες επιλογές. Με τον Μήτρογλου να έρχεται από πίσω με φόρα. Στα χαφ υπάρχει μπέρδεμα. Μόνο ο Μανιάτης είναι σίγουρος. Ο Φέισα σαν εξάρι δεν πείθει, ενώ είναι ανοιχτό το θέμα της μεταγραφής του «δεκαριού».
Με τον Ιμπαγάσα εναλλακτική λύση και άγνωστο αν θα πιστεύει ο Ζαρντίμ τον Φουστέρ όπως τον πίστευε ο Βαλβέρδε. Κι ένα τελευταίο: Ο Ζαρντίμ γουστάρει τους νέους. Αν είναι ανάμεσα σ' έναν πιτσιρικά και σ' έναν 30+ διαλέγει τον πρώτο. Και με αυτήν την έννοια έχουν τύχη Λυκογιάννης, Τάτος, ενώ δεν γίνεται κουβέντα για Μήτρογλου σε σχέση με Πάντελιτς.
Ερώτηση: Δηλαδή ο Ιωαννίδης έχει λύσει όλα τα προβλήματα του ελληνικού αθλητισμού και θέλει να βγάλει πρόεδρο στην ΕΠΟ;
Είμαι μαχητής. Δεν θέλω να χάνω ποτέ. - Βαγγέλης Βλάχος.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου