Για την δική του παρουσία στον Άρη είπε : Όταν ήμουν στην 4η δημοτικού πήγα πρώτη φορά στο γήπεδο με τη Σεντ Ετιέν. Το 1988, όταν ιδρύθηκε ο μεγαλύτερος σύνδεσμος οπαδών αυτής της ομάδας, ήμουν το μέλος αριθμός 375, από τα πρώτα μέλη του Σουπερ 3. Ήρθε η ώρα να πάω να σπουδάσω στο Μόναχο στο 1990 και ίδρυσα μαζί με άλλους 7 τον Σούπερ 3 Μονάχου, τον πρώτο σύνδεσμο του Άρη στο εξωτερικό. Στέλναμε τα πανιά μας στην Ελλάδα για να φαινόμαστε.Μετά το 2005 και την πτώση, μου έγινε η ύψιστη τιμή να μου προτείνει ο Νίκος ο Βογιατζής, να βοηθήσω τον Άρη οικονομικά και διοικητικά. Εγώ αναρωτιόμουν πως μπορώ να βοηθήσω καθώς είχα μηδαμινή περιουσία. Αλλά με έπεισαν με επιχειρήματα, να μπω και να βοηθήσω και το θεώρησα τιμή μου».
Συνεχίζοντας ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ συμπλήρωσε : Τότε ήταν τρέλα. Ήμουν μαζί με τους Σκόρδα, τον Ματθαίου, τον Δεσύπρη, τον Γρανούζη. Ο Ματθαίου κόντρα σε ό,τι υποστηρίζαμε και θεωρούσαμε πως μας πολεμούσε, με ΕΠΟ, Γκαγκάτση, πήγε στην Αθήνα και έκανε ό,τι έκανε. Έπειτα ήρθε και το γκολ του Βελώνη, τον οποίο τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου ως Αρειανός, ως παράγοντας αυτής της ομάδας και ανεβήκαμε στην Α’ Εθνική. Εγώ εκείνη την εποχή, χωρίς να ρωτήσω κανέναν από την οικογένεια μου πήρα 250.000 ευρώ και τα έβαλα μετρητά στα ταμεία της ΠΑΕ ως ταμειακή διευκόλυνση, για να υπάρχει ρευστότητα. Προς τιμήν του ο Σκόρδας κάποια στιγμή μου τα έδωσε, όχι από την τσέπη του, από τα ταμεία της ΠΑΕ».
Για την απομάκρυνση του από την ΠΑΕ τόνισε : «Τη χρονιά της Β’ Εθνικής, κάναμε και έργα. Φτιάξαμε τους πάγκους στα πρότυπα γερμανικών ομάδων, τα κυλικεία, κάναμε κάποια βελτιωτικά έργα στο Νέο Ρύσιο. Στη συνέχεια, ήρθε η ώρα να μου αναθέσει ο Σκόρδας το θέμα του ηλεκτρονικού πίνακα. Εγώ έβαλα 2 εταιρίες να διεκδηήσουν το έργο και είχε κέρδος στο τέλος η ΠΑΕ. Τότε σε ένα διοικητικό συμβούλιο που θα συζητούσαμε και για την έγκριση του έργου του ηλεκτρονικού πίνακα –που ήταν και δικό μου όνειρο λέει σε μένα, στο Γρανούζη και στον Δεσύπρη πως αποχωρούμε από το Δ.Σ. Εμείς μείναμε… «παγωτό». Ρωτούσαμε «γιατί;», μας έλεγε «έτσι». Είχε δύναμη από πίσω, τον κακώς εννοούμενο Σούπερ 3, αυτούς που αφόριζαν τους υπόλοιπους Αρειανούς και αποκαλούσε «ποντίκια» όλους τους άλλους που είχαν διαφορετική γνώμη.
Μετά από λίγο καιρό, ο Σκόρδας πήρε το χρίσμα από τη Λέσχη να πάρει τον Άρη με Γκλούτσιεβιτς, Κόντη και Φερέρ, όπως ξέρετε όλοι με την «ΟNZE». Ήθελαν μια εταιρεία που θα διοικούσε τον Άρη, δεν ξέρω τι όφελος θα είχε η ομάδα».
Για την επιστροφή του στον Άρη είπε : «Το 2007-08 εγώ δεν είμαι πουθενά σε διοίκηση, πήγα στην κερκίδα. Το 2009 με τηλεφωνούν και μου ζητούν να μπω στη διοίκηση. Η απάντηση μου ήταν θετική. Εκλεγόμαστε διοίκηση από τις 17 Μαΐου και γίναμε διοίκηση επίσημα το Νοέμβριο του 2009 (!). Ως τότε, είχε δικαίωμα υπογραφής η προηγούμενη διοίκηση. Ο Σκόρδας έσκιζε μπροστά μας τα ισοζύγια και δεν ξέραμε τι γινόταν.
Αρχίζουμε με τον Γκρατσιάν, που ήταν μια μεγάλη μεταγραφή και ο Άρης . Ξαφνικά αρχίζουν να έρχονται ο ένας μετά τον άλλον για να πάρουν τα οφειλόμενα τους. Ο Παντζιαράς, ο Μπάγιεβιτς, η SportVision, το Λάκκωμα. Ο Σκόρδας άφησε και έσοδα, να τα λέμε κι αυτά, αλλά τα έξοδα και οι οφειλές που υπήρχαν δημιουργούσαν τεράστια ανισορροπία. Έπειτα, θέλαμε να δώσουμε όραμα στον κόσμο και φέραμε το μεγαλύτερο όνομα ως προπονητή στον Άρη, τον κ. Κούπερ».
Για τα χρέη της ομάδας διεκυκρίνησε : «Πριν από τον επαναληπτικό με την Αούστρια Βιέννης έχω δώσει συνέντευξη την οποία την έχω καταγεγραμμένη, πως αν ο Άρης δεν περάσει η ομάδα στους ομίλους του Europa League , πήγαινε με μαθηματική ακρίβεια πάνω στο παγόβουνο. Ευτυχώς περάσαμε και εκείνη τη σεζόν πήραμε 4,5 εκ. ευρώ. Είχαμε ένα χρέος κοντά στα 11 εκ. ευρώ.
Έγινε, σίγουρα, κακοδιαχείριση και υπερτίμηση παικτών. Αν συνεχίζαμε με παίκτες τύπου Τίνγκα και Τούτα ο Άρης σήμερα δε θα είχε κανένα πρόβλημα. Μετά το γκολ όμως, καταραμένο από ότι αποδεικνύεται, του Χαβίτο στη Σαραγόσα, άρχισε ο Σκόρδας να κάνει κατασπατάληση και να φέρνει παίκτες σαν τον Αμορόζο. Εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πως φέραμε τον Αμορόζο.Τον ήξερα από τη διαδρομή του στη Γερμανία και το κασέ του και έλεγα «Έχουμε καμιά πετρελαιοπηγή στο Χαριλάου και δεν το ξέρω»;
Όταν ψηφιστήκαμε ως διοίκηση με 2370 ψήφους από τη Λέσχη, μπορούσα το 2009 να κάνω διοίκηση Πρωτοδικείου και όχι αιρετή και σήμερα να μην με κυνηγάει κανείς. Να έχω φορολογική ενημερότητα, να μην κάνω κρατητήριο, να μπορεί η μητέρα μου να παίρνει τη σύνταξη της. Ο Άρης πάλι θα είχε χρέη, αλλά εγώ θα ήμουν ήρεμος στο σπίτι μου και δε θα με κυνηγούσε κανείς. Τα τελευταία χρόνια πληρώσαμε 10 εκ. ευρώ περίπου στο Δημόσιο, ενώ θα μπορούσαμε να παγώσουμε τα χρέη όπως κάνουν άλλες ομάδες εδώ και 6-7 χρόνια».
Για τον Λαμπρο Σκόρδα ειπε χαρακτηριστικά : «Ο Σκόρδας είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει πολύ την ομάδα, θα μπορούσε ακόμη και σήμερα να ήταν πρόεδρος από την πρώτη θητεία του, αλλά ήθελε πάντα να έχει ανθρώπους δίπλα του, να τους εκμεταλλεύεται, να παίρνει πράγματα από αυτούς και μετά να τους πετά».
Ημουν ο άνθρωπος που είχε το χρέος του προέδρου αλλά και τα… χρέη της ομάδας. Οι φάσεις που πέρασε ο Άρης είναι τρεις . Η μία είναι η 2004-2009, η επόμενη το 2009-2012 και η τελευταία η φετινή, 2012-13. Το οικονομικό άνοιγμα της περιόδου 2004-2009 που υπάρχει και γνωρίζουμε ΤΩΡΑ πάρα πολύ καλά, είναι της τάξεως 14 εκ. ευρώ!
Πάμε στη δικιά μας τη διοίκηση. Έχουμε υποχρεώσεις, ΙΚΑ, Εφορία και δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα. Ο Άρης έπρεπε να πληρώνει τις ρυθμίσεις του άρθρου 44 και του Νόμου Ορφανού. Έπρεπε κάθε μήνα να δίνουμε 250.000 ευρώ για αυτές τις ρυθμίσεις και μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο δεν χρωστούσαμε ούτε ευρώ!
Το Νοέμβριο του 2009 που αναλάβαμε και επίσημα, διώξαμε Γκρασιάν και Αμπρέου για να μειώσουμε το μπάτζετ, φέρνουμε τον Κούπερ ως προπονητή. Ο κ. Κόντης έκανε αυτές τις κινήσεις, αλλά ο χειρότερος άνθρωπος που πέρασε ποτέ από τον Άρη και ποτέ κανείς δεν τον αναφέρει, είναι ο Αντόνιο Καλσάδο. Ένας κυκλοθυμικός, διαστροφικός, ο οποίος μας φούσκωνε τα μυαλά, μας έλεγε πως μπορούμε να πουλήσουμε τον Κάλβο με 1 εκ. ευρώ, τον Νάτσο Γκαρσία με 2 εκ. ευρώ, τον Κόκε με 3 εκ. ευρώ, μας είπε πως μπορούμε να κάνουμε και νέο γήπεδο. Αν τον βρω μπροστά μου, δε θα την γλιτώσει.
Να ξεκαθαρίσω πως εγώ ποτέ δεν έβαλα υπογραφή σε μεταγραφές παικτών, μόνο σε λύσεις συμβολαίων, διότι έπρεπε να διευθετήσουμε τα οικονομικά των οφειλών.
Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Με την περίπτωση του Νάτσο Γκαρσία ο μάνατζερ του, ο κ. Καπικιόνι, ο οποίος από την ανανέωση του Νάτσο ζητούσε και χρηματικό ποσό. Με τον Νάτσο έγιναν πολλά. Έφυγε δανεικός στην Κύπρο, μετά πήγε στην Βολιβία και το έπαιζε «διπλό ταμπλό» με εμάς και την ομάδα της Βολιβίας. Έκατσε εκεί ως τις 19 Αυγούστου και εκείνη την ημέρα έρχεται και μας λέει «Θέλω να παίξω στον Άρη». Του λέμε «Δεν έχεις θέση στο ρόστερ». Μπορούσαμε να τον έχουμε κυνηγήσει και να μην πληρώσουμε το 5ετές (!) συμβόλαιο που του είχαν κάνει, συμβόλαια που μόνο σε μικρούς γίνονται αυτά τα συμβόλαια και αντ’ αυτού, πρέπει να πληρώσουμε ένα μεγάλο ποσό οφειλών προς το Νάτσο
Ο Κόντης, είναι κι αυτός επίσης κυκλοθυμικός. Έχει άπειρες γνώσεις πάνω στο ποδόσφαιρο, θα μπορούσε να ήταν και στέλεχος της FIFA. Αλλά, έχοντας κι αυτός την ελληνική νοοτροπία, που κατέστρεφε ότι είχε μπροστά του με μια κλωτσιά και αλλάζοντας πολλούς παίκτες αντί να έχουμε το μοντέλο της χρονιάς που ανεβήκαμε από τη Β’ Εθνική με χαμηλά συμβόλαια 30-40-50 χιλ. ευρώ, αρχίσαμε τα μεγάλα συμβόλαια με Λέμπο, Ρεγκέϊρο. Έδωσε πράγματα πολλά στην ομάδα, δεν είμαι αχάριστος. Ο Κόκε είχε έρθει με 16.000 ευρώ από την Μαρσέιγ, το πρώτο του συμβόλαιο ήταν 130.000 ευρώ και έπειτα ανέβηκε στις 800.000! Δεν ξέρω ποιος το έκανε, δεν ήμουν διοίκηση, δεν γνωρίζω γι’ αυτό και δε θα μιλήσω.
Θα μπορούσε να δώσει πολλά περισσότερα πράγματα στην ομάδα. Αντί να κάνουμε ένα προπονητικό κέντρο για την Κ17 και την Κ20, κάναμε συχνές αλλαγές παικτών, χωρίς κορμό και πλάνο. Ο Καλσάδο 100% μας παραμύθιαζε.
Όταν πέρυσι έφυγε ο Γιάκομπ, μας φώναζαν να πάρουμε επιθετικό να βγούμε Ευρώπη, Τότε έλεγα ο καλύτερος επιθετικός είναι η αδειοδότηση. Με έλεγαν μπούφο, βλάκα. Αλλά αυτοί που με έκραζαν, τους είχαν ρουφιανέψει πως εγώ.
Για τα έργα στον χροτοτάπητα είπε : «Έχω ακούσει πολλά για το χόρτο. Ήταν το 2010 όταν βγήκαμε στα πλέι οφ, είχαμε πάρει το μηχάνημα από τη Γερμανία, για να αλλάξουμε τον χλοοτάπητα εν’ όψει των αγώνων. Άμα θυμάστε καλά, σε εκείνο το ματς με τον Πανθρακικό που παίξαμε σε μια λίμνη, σε δύο μέρες, εγώ ευθύνομαι που χάσαμε, γιατί δεν συντηρήσαμε το χόρτο και το καινούργιο χλοοτάπητα.
Αφού έγιναν όλες οι εργασίες και επειδή μόνο εγώ ασχολούμουν με αυτό το ζήτημα και επειδή και Μεγάλο Σάββατο ως τις 8 το βράδυ ήμουν εκεί για να τελειώσει το έργο, πήρα ένα κομμάτι 100 τετραγωνικών στο σπίτι μου ως ενθύμιο. Με κατηγορούν και γι’ αυτό».
Για τα λάθη που έγιναν στον Άρη τόνισε : «Το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν πως πίστεψα μόνο στην οντότητα και το λαό του Άρη και ήθελα να κάνω μεγάλα πράγματα. Δεν την αντιμετώπιζα ως εταιρεία. Κάναμε λάθος διαχειρισμό και ζητάω ένα τεράστιο συγνώμη, πήγαμε 2 φορές επί διοίκησης μας στον τελικό του κυπέλλου, πήγαμε στην Ευρώπη, δημιουργήσαμε προσδοκίες στον κόσμο μας. Μόνο που όλα αυτά ήταν φρούδες ελπίδες, ήταν μια φούσκα που έσκασε όπως όλη η χώρα. Δεν μπορούσαμε να ανταποκριθούμε. Μου λένε δεν μπορούσατε να προβλέψετε. Τότε ήρθαν οι κ. Παπαϊωάννου, Πόπης, Ορφανίδης που μας βοήθησαν οικονομικά και ανεβάσαμε λίγο τον πήχη. Τα έσοδα μας φέτος ήταν 5 εκ. ευρώ, σε αντίθεση με πέρυσι που ήταν 11 εκ. ευρώ!
Θα σας πω ένα παράδειγμα: Την περίοδο 2009-2010 είχαμε 247.000 από τα εισιτήρια με το φιλικό με την Μπόκα Τζούνιορς, χωρίς Ευρώπη. Το 2010-2011 είχαμε 211.000 εισιτήρια με 6 αγώνες Γιουρόπα Λιγκ, με Ατλέτικο, με Μαντσεστερ Σίτι. Άρα 36.000 εισιτήρια μείον, άρα λιγότερα έσοδα. Πέρυσι 2011-12, είχαμε 110.000 εισιτήρια! Σκεφτείτε την οικονομική «χασούρα». Επίσης, μας έκοψαν από το τηλεοπτικό και από τον ΟΠΑΠ 1,5 εκ. ευρώ, 500.000 ευρώ από τα εισιτήρια, χορηγίες που κόπηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης και κατάρρευσης των επιχειρήσεων».
Συνεχίζοντας ο Αντώνης Ζαμπέτας είπε χαρακτηριστικά : «Μόνο εγώ, ο Σκόρδας κι ο Αθανασιάδης αναλάβαμε να έχουμε υπογραφή, ενώ μπορούσαμε να έχουμε διοίκηση πρωτοδικείου. Ο κ. Ματθαίου και ο κ. Γρανούζης επίσης δεν έχουν φορολογική ενημερότητα.
Ας έρθουμε πάλι στην φετινή περίοδο.Ξεκινάμε από τον Ιούλιο, που όλοι έχουν φύγει και μένω ΜΟΝΟΣ μου. Εγώ και το υπαλληλικό προσωπικό. Συναντούμαι με τον Σκόρδα και μου λέει εσύ θα υπογράφεις, άλλοι θα αποφασίζουν. Εγώ λέω πως δεν πρόκειται να γίνει ξανά αυτό, ανέχτηκα τα περασμένα χρόνια να γίνεται αυτό, τώρα ή θα υπογράφω και θα αποφασίζω μαζί με τους άλλους, ή φεύγω αν θέλει ας έρθει κάποιος άλλος να αναλάβει δικαίωμα υπογραφής, πράγμα που κανείς δεν αναλάμβανε και συνέχισα εγώ, με Κατσιαούνη, Λαμπριάκο. Είχε καταθέσει πρόταση ο Ολυμπιακός για τον Γιαννιώτα, με ένα ποσό που δεν αντικατόπτριζε την ποδοσφαιρική του αξία, δε θέλω να πω νούμερο. Θα ήμουν τρελός αν τον έδινα. Μαζί και δανεικούς τους Νικλητσιώτη, Ποτουρίδη και το Χαβίτο ένα χρόνο με υποσχετική, ήταν η πρόταση για να τους δώσουμε το Γιαννιώτα .Δεν με ενδιέφερε, ήθελα το Γιάννη το Γιαννιώτα στην ομάδα. Το όραμα μου ήταν να μαζέψουμε και όλα τα παιδιά της Βορείου Ελλάδας, να έχουμε δεξαμενή ποδοσφαιριστών, να τροφοδοτούμε την μεγάλη ομάδα και έπειτα να πουλάμε, ώστε να έχουμε και έσοδα.
Στο ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, πάλι έγινε παρερμήνευση των λόγων μου. Εγώ πήγα στα αποδυτήρια και απλώς τους ζήτησα το λόγο που δεχονταν κόκκινες κάρτες. Δεν είχαμε να κερδίσουμε κάτι, ίσα-ίσα χάσαμε τον Γιαννιώτα. Επίσης, αντάλλαξαν φανέλα με αυτόν που 2-3 μέρες πιο πριν έγραφε «Σεξ και βία» και με τρέλαναν, εγώ ποτέ δεν τους κατέκρινα για την απόδοση τους.
Για την επιλογή των προπονητών είπε : «Προτείνονται και υπάρχουν οι δύο επιλογές των Κατσαβάκη και Κωστένογλου. Οι υπόλοιποι επιλέγουν τον Κατσαβάκη, εγώ λέω πάω σπίτι μου. Δεν τον έφερα εγώ, οι υπόλοιποι αποφάσισαν. Πιστεύω πως απέτυχε ο κ. Κατσαβάκης.
Ήθελα έναν προπονητή ξένο, τεχνοκράτη, ο οποίος θα ήξερε να διαχειριστεί και να προπονήσει καταλλήλως την ομάδα. Δεν είχα πρόβλημα με τον Κατσαβάκη σαν πρόσωπο, αλλά δεν ήθελα Έλληνα προπονητή, διότι πιστεύω πως δεν έχουν τη τεχνογνωσία, τις εμπειρίες μέσω σεμιναρίων, διπλωμάτων της ΟΥΕΦΑ. Γι’ αυτό και συναντήθηκα με τους Αναστασίου και Νταμπίζα στο σπίτι μου. 2 φορές ήρθε ο Αναστασίου στην Ελλάδα, συναντηθήκαμε στο σπίτι μου και ήταν και οι Κατσιαούνης, Λαμπριάκος. Είπαμε κάποια πράγματα, τα βάλαμε κάτω, τα ζυγίσαμε, πήραμε κάποιες αποφάσεις.
Παρ’ όλα αυτά, μετά ήρθανε οι Πασιαλής και Μπουγιουκλής, οι οποίοι κατάφεραν και κράτησαν την ομάδα, με παίκτες που ήταν δικοί τους από την Κ20 και την Κ17. Έρχεται η ήττα με 4-0 από τον Πανθρακικό, έρχεται ο Καπετάνος μου λέει «Κύριε Αντώνη μπείτε στα αποδυτήρια και κάντε κάτι». Κάνουμε συνάντηση το ίδιο βράδυ ως τις 5 το πρωί, αποφασίζουμε να φέρουμε τον Αναστασίου, ο οποίος ήταν έτοιμος να έρθει με το αεροπλάνο και την επόμενη μέρα μαθαίνω πως έχει προταθεί ο Αλκαράθ και έρχεται αυτός! Ήταν κλειστός άνθρωπος, αλλά ήταν σοβαρός προπονητής ο Αλκαράθ.
Επίσης, να πω πως στην αρχή της χρονιάς είχαμε μέσω του κ. Σιωπίδη τη δυνατότητα να συνεργαστούμε με την Παρί Σεν Ζερμαίν, της οποίας η Κ20 ήταν κι αυτή πρωταθλήτρια και λόγω των πακτωλών χρημάτων που έφεραν οι Άραβες, δεν έχουνε ευκαιρίες να δείξουν τις δυνατότητες τους. Εμείς θέλαμε να προχωρήσουμε, κάποιοι μας κορόιδευαν και μας χλεύαζαν, δυστυχώς δεν πρόλαβα να υλοποιήσω τη συνεργασία καθώς αποχώρησα στις 13 Δεκεμβρίου».
Για την επόμενη μέρα είπε : «Είναι πάρα πολύ δύσκολη επόμενη μέρα. Όποιος πει κάτι διαφορετικό, θα είναι απατεώνας και θα κάνει έγκλημα. Δυστυχώς, ο Άρης έχει ανάγκη από μεγαλομέτοχο. Το λέω αυτό και με αυτόν τον τρόπο, γιατί πίστευα πάρα πολύ στο μοντέλο της Λέσχης, ήμουν από τα ιδρυτικά μέλη. Ξέρετε ποιος είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της ΠΑΕ Άρης; Εγώ, με 365.00 ευρώ, 200 χιλιάδες μετρητά και 165.000 σε επιταγή, που την έχει πάρει ο Νέτο και δεν την επιστρέφει γιατί δεν έχει πάρει λεφτά από τις άλλες επόμενες ρυθμίσεις.
Εγώ λέω πως ο Άρης θέλει 7-8 εκ. ευρώ, αλλά και με 6 εκ. ευρώ κάνει τη δουλειά του. Με 6 εκ. ευρώ ξεχρεώνουμε όλους τους παίκτες, μετά έχουμε το Δημόσιο με τις 48 δόσεις, που για να τις βγάλουμε κάθε χρόνο θέλουμε 2-3 εκ. ευρώ, οι οποίες θα έρθουν με χορηγίες ή με ανάλογους «Γκέτσε». Και από αυτά είναι απαραίτητη προϋπόθεση να πάνε λεφτά για την δημιουργία αθλητικού κέντρου για τις ομάδες Κ20 και Κ17.
Να πάμε και στο μοντέλο της Ντόρτμουντ, με την οποία εγώ είχα προσωπικές επαφές μέσω του Πρόμπιερζ, με τον Γιούργκεν Κλοπ και μετέπειτα με τον πρόεδρο της Ντόρτμουντ. Θέλαμε και ζητήσαμε να έχουμε συνεργασία στο τμήμα μάρκετινγκ, να μας δώσουν την τεχνογνωσία της αλλαγής της κατάστασης γιατί και αυτοί έφτασαν ένα βήμα από την καταστροφή. Η λύση είναι η παραγωγή παικτών , η συνεργασία με ξένους μάνατζερ ώστε να πουλάμε παίκτες και να έχουμε έσοδα και να είμαστε βιώσιμοι.
Εγώ θα πάω στη Γ.Σ. της Λέσχης, θα λογοδοτήσω γι΄αυτά που έκανα αν μου ζητηθεί, θα ακούσω αυτά που έχει να πει ο κόσμος. Εγώ δεν προτίθεμαι να συμμετέχω σε κανένα διοικητικό σχήμα, θέλω να επικεντρωθώ στην οικογένεια μου, δεν το ξανακάνω αυτό στην οικογένεια μου. Είχε τρομοκρατηθεί με την κράτηση μου.
Έχω κάνει κάποιες ενέργειες και επαφές για να έρθουν επιχειρηματίες να επενδύσουν στον Άρη. Έχω ένα ραντεβού στη Γερμανία, οι πιθανότητες είναι 1%. Μπορεί μετά το ραντεβού να είναι 99%. Εάν έρθουν και μου πουν να μπω στη διοίκηση, μπορεί και να το κάνω. Αυτή την στιγμή μονο με έναν επενδυτη μπορεί να σωθεί ο Άρης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου