Στις 15 Απριλίου έγραφα από τούτο εδώ το χώρο ένα blog με
τίτλο: Μία αρχή που φέρνει... τέλος! Πλέον έφτασε η στιγμή που πρέπει
να γραφτεί το ανάποδο... Ηρθε η ώρα να γράψω για το τέλος που έρχεται
για την ΠΑΕ ΑΕΚ και μαζί του φέρνει μία αρχή, ένα νέο
ξεκίνημα και μία προσπάθεια αναγέννησης από τις στάχτες της για την πιο
ερωτική (κατά τη δική μου ταπεινή άποψη) ομάδα αυτής της χώρας...
Εμελλε να το
ζήσουμε κι αυτό. Ετσι μας... έγραψε η μοίρα, έτσι γίνεται λοιπόν.
Υποχρεωθήκαμε όλοι οι ΑΕΚτσήδες, θέλοντας και μη (και ας μην είχε καμία
ευθύνη ο απλός κόσμος της Ενωσης σ' αυτό το κομμάτι) να πιούμε μέχρι
τέλους αυτό το ποτήρι που ήταν γεμάτο πικρία και μόνο δηλητήριο για
ΟΛΟΥΣ.
Από αύριο
(07/06) έως και την Κυριακή το βράδυ (09/06) η ΑΕΚ αλλάζει μια για πάντα
σελίδα. Το πρωί θα αποφασιστεί από τα μέλη της νυν Γ.Σ. της
«κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ η πτώχευση και ταυτόχρονα ο υποβιβασμός της ομάδας
στην Γ΄ κατηγορία γεγονός που μπαίνει στην λαμπρή και γεμάτη επιτυχίες
ιστορία του συλλόγου ένα μεγάλο και δυσβάσταχτο στίγμα...
Πρόκειται
για μία... μουτζούρα, για μία βρωμιά που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Οτι
γράφει άλλωστε, δεν ξεγράφει! Για μας τους ΑΕΚτσήδες θα είναι ένα
αποκρουστικό μόνιμο τραύμα στην καρδιά και τη ψυχή μας, μία
ανατριχιαστικά άσχημη ουλή (για παράδειγμα) πάνω μας που κάθε μέρα που
θα κοιτάμε τον καθρέπτη θα μας θυμίζει τι έχει γίνει. Κι έτσι πρέπει
μήπως και δεν ξεχάσουμε ποτέ. Το 'χω γράψει πολλές φορές (ίσως σε
κουραστικό βαθμό για κάποιους) ότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε και αντίθετα
οφείλουμε να πονέσουμε τρελά, κι αυτό διότι οι Ελληνες συνηθίζουμε να
ξεχνάμε γρήγορα και το χειρότερο εύκολα...
Η είδηση της
Γ.Σ. θα είναι συγκλονιστική. Θα πρόκειται για τη... σταύρωση της ΑΕΚ,
του συλλόγου και των πιστών της, για τις αμαρτίες των άλλων! Καλύτερη
παρομοίωση δεν υπάρχει διότι μετά τη σταύρωση θα ακολουθήσει
(τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω και το εύχομαι καθημερινά όπως
φαντάζομαι όλοι οι Ενωσίτες) και για την ΑΕΚ, τον κόσμο, τους πιστούς
της δηλαδή, η Ανάσταση!
Είναι το
τέλος, που προαναγγέλλει μία αρχή... Εδώ κολλάει ο τίτλος! Ενα καλύτερο
-δεν γίνεται με τα δεδομένα που έχουμε να είχε χειρότερο- αύριο γιατί
έτσι αρμόζει στο σύλλογο, στους ΑΕΚτσήδες και σε όσα πρεσβεύει η μεγάλη
ομάδα της προσφυγιάς. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είναι ο άνθρωπος που μας χαρίζει αυτήν την προοπτική της καλύτερης μέρας που έρχεται από το απόλυτο restart της
ΑΕΚ μετά τις εκλογές της Ερασιτεχνικής και την (επίσημη επί της ουσίας)
γνωστοποίηση της επιστροφής του στην ομάδα που αγαπάει και θέλει από
τις στάχτες της να την γιγαντώσει...
Η ευχάριστη,
σε βαθμό υπερθετικό, εμμονή του για τη δημιουργία του νέου μας... ναού,
του νέου ''σπιτιού'' της ΑΕΚ στην Νέα Φιλαδέλφεια, σε συνάρτηση με
τη... λυσσαλέα λαχτάρα του για να ζήσει ξανά ημέρες απόλυτης έκστασης
και χαράς στα αγαπημένα του (και μας) λημέρια με την ΑΕΚ, είναι τα
δεδομένα που μας ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΝ -εκτός από το να χαμογελάμε για το μέλλον-
να συνταχθούμε ΟΛΟΙ δίπλα του και σε όσους θα βοηθήσουν για να έρθει η
αναγέννηση!
Θαρρώ
πραγματικά ότι αυτό αποτελεί ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ όλων των ΑΕΚτσήδων και όλοι
γνωρίζουν ότι προσωπικά δεν γουστάρω και δεν επικροτώ τα όσα υπερβολικά
αναφέρουν δεξιά κι αριστερά σχετικά με αυτοκρατορίες και άλλες ανάλογες
μεγαλοστομίες. Η μέχρι τώρα στάση του Μελισσανίδη (και όχι όσων γράφουν
γι' αυτόν) αποδεικνύει ότι είναι πιο έτοιμος από ποτέ να κάνει το...
ντου για να βοηθήσει με τη δύναμή του όλο το ποδόσφαιρο και όχι μόνο την
ΑΕΚ. Να το βοηθήσει να καθαρίσει (μια και αυτό επιθυμεί πρωτίστως) και
να βγει από τη λάσπη που το έχουν επί σειρά ετών θαμμένο οι... αφεντάδες
του! Θα το κάνει αυτό τώρα ο Μελισσανίδης γιατί έχει γιγαντωθεί
παντοιοτρόπως και αντιλαμβάνεται καλύτερα απ' τον καθένα πως
καθαρίζοντας και αναγεννώντας το ίδιο το ποδόσφαιρο εκείνος θα έχει
διπλό και τριπλό κέρδος από το... προϊόν (κι ας μη το βλέπει ως τέτοιο).
Επανέρχομαι
και επαναλαμβάνω πως σ' αυτό το τέλος που φέρνει μία (όπως όλα
συνηγορούν) καλύτερη, πολύ καλύτερη για την ακρίβεια αρχή, ΠΡΕΠΕΙ όλοι
να συνεισφέρουμε σαν ΑΕΚτσήδες όπως δύναται να το κάνει ο καθένας από
την πλευρά του... Για τον λόγο αυτό άλλωστε σε όσους δεν (μας) αρέσουν
πρόσωπα και καταστάσεις θα πρέπει να μάθουμε να κάνουμε (και) τουμπεκί
με σκοπό και γνώμονα το καλό της ομάδας, του συλλόγου, αφού έτσι θα
αποδείξουμε πως η αγάπη για την ομάδα δεν μπορεί να είναι κατώτερη από
οποιοδήποτε πρόσωπο!
Υγ: Μαθαίνω πως η συνεργασία των ανθρώπων που ηγούνται του ποδοσφαιρικού τμήματος (Ντούσαν Μπάγεβιτς, Τραϊανός Δέλλας, Νίκος Λυμπερόπουλος
και οι υπόλοιποι) είναι απόλυτα ΑΡΙΣΤΗ. Κάτι που το πιστεύω ακράδαντα.
Και θεωρώ πως έχει απόλυτο δίκιο ένας πολύ καλός μου φίλος που μου έλεγε
για τον Μπάγεβιτς ότι αυτός είναι ο καταλληλότερος ρόλος (υπό το
συγκεκριμένο... αφεντικό) για εκείνον (άσχετα με την απόλυτα αρνητική
άποψη που μπορεί να έχει κάποιος για τον Σερβοβόσνιο πρώην προπονητή
όπως για παράδειγμα συμβαίνει με την περίπτωσή μου)!
Υγ2: Δεν αποτελώ λάτρη (κι όσοι με ξέρουν και μιλάμε καθημερινά το γνωρίζουν καλά) και τυφλό οπαδό του Δημήτρη Μελισσανίδη όμως οφείλω να ομολογήσω πως τη συγκεκριμένη φωτό που έβαλα στο blog μου
την λατρεύω γιατί θαρρώ πως είναι κάτι που κάθε ΑΕΚτσής έχει κάνει, ή
ήθελε να κάνει, ή έχει προγραμματίσει να κάνει. Οχι να αγοράσει κότερο
φυσικά, αλλά να τοποθετήσει τη σημαία της αγαπημένης του ομάδας, το
μοναδικό έμβλημα του Δικέφαλου Αετού της Ορθοδοξίας, είτε στο μπαλκόνι
του, είτε στο μηχανάκι του, είτε στο δωμάτιό του στον τοίχο, είτε στο
γραφείο του, είτε στο εξοχικό του, είτε, είτε, είτε... Γουστάρω τρελά
αυτή τη φωτογραφία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου