«Οι ακαδημίες λειτουργούν με την ίδια στρατηγική εδώ και 25 χρόνια. Τις υπολογίζουμε πολύ. Πέρυσι, είχαμε 19 παίκτες από τους 35 που χρησιμοποιήσαμε προερχόμενους από τις ακαδημίες. Το να μειώνουμε τους μισθούς δε σημαίνει ότι αποδυναμωνόμαστε κιόλας», δήλωνε ο Γάλλος παράγοντας με το τέλος της περασμένης σεζόν, που βρήκε την Λιόν στην 3η θέση, δίνοντάς της το εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League, από το οποίο είχε λείψει πέρυσι για πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια… Λόγια, που φυσικά δεν αποτυπώνουν απόλυτα την αλήθεια.
Από την στιγμή που ανέλαβε τους «λιονέ» το 1987 ο Ολάς είχε ξεκάθαρο πλάνο για τους στόχους και το τι θέλει από την ομάδα. Ανέλαβε την Λιόν πνιγμένη στα χρέη και στην 2η κατηγορία, για να δημιουργήσει την μεγαλύτερη δυναστεία στο γαλλικό ποδόσφαιρο με τα 7 σερί πρωταθλήματα από το 2002 μέχρι και το 2008. Τα βήματα ήταν συγκεκριμένα και προμελετημένα.
«Στην πρώτη φάση του πρότζεκτ, που ξεκίνησε το 1987 και ολοκληρώθηκε το 1998, στόχος μας ήταν να βρεθούμε και καθιερωθούμε στην Λιγκ 1. Η επόμενη φάση ξεκίνησε το 1999 και διήρκησε μέχρι το 2010. Στόχος μας ήταν να διατηρηθούμε στην πρώτη 3άδα του πρωταθλήματος και να δίνουμε το παρών κάθε χρόνο στην Ευρώπη. Οι παραπάνω στόχοι επιτεύχθηκαν και με το παραπάνω», δήλωνε το καλοκαίρι του 2011 ο Ζαν Μισέλ Ολάς.
Ο Γάλλος πολύ εύστοχα είχε αναφέρει ότι η δεύτερη φάση ολοκληρώθηκε το 2010, καθώς θα έπαιρνε την απόφαση για ένα άλλο πρότζεκτ, βασισμένο στην εξορθολόγηση των δαπανών – σε τέτοιο βαθμό που πλέον δε θα πρέπει να θεωρείται ως… εξορθολόγηση – και πλήρως στις ακαδημίες. Ναι μεν οι ακαδημίες ήταν πάντα στο προσκήνιο για την Λιόν, όμως πλέον ουσιαστικά πρόκειται για «αναγκαστική» τακτική. Τα χρήματα για να αποκτούνται έμπειροι παίκτες, που θα βοηθήσουν και θα καθοδηγήσουν τα πιτσιρίκα δεν υπάρχουν.
Που χάθηκε, όμως, ο δρόμος; Όλα ξεκίνησαν από το καλοκαίρι του 2008, όταν ο Ολάς αποφάσισε να κυνηγήσει έναν άλλο μεγάλο στόχο, το Champions League. Το ποδόσφαιρο των «λιονέ» εντυπωσίαζε εκείνη την εποχή και ξαφνικά ήρθε η αλλαγή. Ο Πιελ άφησε την Λιλ για την Λιόν , που άρχισε να ξοδεύει μεγάλα ποσά για μεταγραφές. Μέχρι τότε ακολουθούσε τον κανόνα «αγόραζε φθηνά και πούλα ακριβά», όμως όλα άλλαξαν.
Εκείνο το καλοκαίρι Γιορίς (Νις), Μενσά (Ρεν), Έντερσον (Νις), Μακούν (Ρεν), Πιάνιτς (Μετζ) και Πικιόν (Μονακό) κόστισαν συνολικά 62,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι πωλήσεις των Μπάρος (Γαλατάσαραϊ), Σκιλασί (Άρσεναλ), Μπεν Αρφά (Μαρσέιγ), Ρεμί (Νις) και Κουπέ (Ατλέτικο) έφεραν περίπου 34 εκατ. ευρώ. Το ταμείο ήταν για πρώτη φορά μείον μετά από πολλά χρόνια…
Η σπατάλη συνεχίστηκε και το επόμενο καλοκαίρι. Λόβρεν (Ντιναμό Ζάγκρεμπ), Γκομίς (Σεντ Ετιέν), Σισοκό (Πόρτο), Λισάντρο (Πόρτο), Μπάστος (Λιλ) και Κολοτζιέτσακ (Λανς) κόστισαν περίπου 89 εκατ. ευρώ, ενώ οι πωλήσεις απέφεραν… μόλις 55. Η Λιόν μπορεί να έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Champions League, όμως έμεινε ξανά χωρίς τίτλο και το ποδόσφαιρο που έπαιζε δεν ικανοποιούσε κανέναν… «Αποφασίσαμε να επενδύσουμε σε έτοιμους παίκτες, προκειμένου να κλείσουμε κάπως την ψαλίδα από τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους», ισχυρίστηκε ο Ολάς, προσπαθώντας να δώσει μία εξήγηση.
Η ευκαιρία όντως υπήρχε, όμως το ρίσκο δεν απέδωσε, κυρίως γιατί οι επιλογές, που παλιότερα ήταν πολύ πιο προσεγμένες, αποδείχθηκαν πέρα για πέρα λανθασμένες. Για μία ομάδα που είχε συνηθίσει να καλύπτει μεγάλο μέρος του μπάτζετ μέσω των πωλήσεων και είχε καταφέρει σε αρκετά σημαντικό βαθμό να το κάνει πουλώντας παίκτες από τις ακαδημίες της, έχοντας στην ουσία 100% κέρδος (είχε ξοδέψει αμελητέα ποσά είτε για την αγορά είτε για την εξέλιξή τους), η αλλαγή και η μείωση των εσόδων σε αυτόν τον τομέα ήταν ακόμη πιο ζωτικής σημασίας.
Στον παρακάτω πίνακα το ποσοστό των εσόδων από πωλήσεις, που προήλθε από παίκτες προερχόμενους από τις ακαδημίες.
| Σεζόν | Πωλήσεις παικτών από τις ακαδημίες | Ποσοστό επί των πωλήσεων | Πωλήσεις (σύνολο)* |
| 2001-02 | Στιντ Μαλμπράνκ (Φούλαμ), Φρεντερίκ Φουρέ (Νανσί) | 28,6% | 32,9 |
| 2002-03 | - | Ø | Ø |
| 2003-04 | Ζερεμί Μπρεσέ (Ίντερ), Λοράν Βιεϊρά (Λιμπούρν), Λοράν Μοντόγια (Ρουέν) | 71,4% | 4,3 |
| 2004-05 | Φλοράν Μπαλμόν (Νις), Πεγκί Λουιντουλά (Μαρσέιγ) | 48,9% | 23,5 |
| 2005-06 | Μπριάν Μπεργκουνού (Τουλούζ), Ρομέν Σαρτρ (Σεντάν), Γιοάν Γκόμεζ (Μπαστιά), Ντανιέλ Ζακάρ (Μακονέ), Νικολάς Πουιντεμπουά (Στρασμπούρ), Κέλι Γιουγκά (Τσάρλτον), Αλεσάντρ Οβ (Γκενιόν) | 7,4% | 43,2 |
| 2006-07 | Ζερεμί Κλεμόν (Ρέιντζερς), Ζουλιέν Βιάλ (Ιστρ) | 3,4% | 51,7 |
| 2007-08 | Ρεμί Ριού (Οσέρ), Ζερεμί Μπερτό (Μονακό), Γκρεγκορί Μπετιόλ (Τρουά), Γιασίν Ιμά (Άαραου) | 6,1% | 65,3 |
| 2008-09 | Χατέμ Μπεν Αρφά (Μαρσέιγ), Λοΐκ Ρεμί (Νις) | 57,1% | 35 |
| 2009-10 | Αντονί Μουνιέρ (Νις), Καρίμ Μπενζεμά (Ρεάλ), Ρομέν Μπεϊνιέ (Γκενιόν), Σαντί Πεγιό (Γκρενόμπλ) | 73,1% | 54 |
| 2010-11 | Σίντνεϊ Γκοβού (Παναθηναϊκός), Φρανσουά Κλερκ (ελεύθερος) | Ø | 11,7 |
| 2011-12 | Λαμίν Γκασαμά (Λοριάν) | Ø | 22 |
| 2012-13 | Ζερεμί Πιε (Νις), Σεμπαστιέν Φορέ (Ρέιντζερς), Γιανίς Ταφέρ (Λωζάνη), Ισάκ Μπελφοντίλ (Πάρμα), Τομάς Φοντέν (Τουρ), Νικολάς Σεγκούν (Τουρ), Ενζό Ρολ (Λοριάν) | 23% | 33 |
| 2013-14 | Αντοντί Μαρσιάλ (Μονακό), Αρί Νοβιγιό (Μονς) | 17,5% | 26 |
Η κατασκευή του νέου γηπέδου (58.000 θέσεων), που πριν από λίγες ημέρες ξεκίνησε, και θα κοστίσει περίπου 300 εκατ. ευρώ (η Λιόν από αυτά θα πληρώσει τα 180), συν το γεγονός ότι οι «τρύπες» στους προϋπολογισμούς των ετών 2011 και 2012 άγγιξαν τα 25 και 22 εκατ. ευρώ αντίστοιχα, ανάγκασαν τον Ολάς να πάρει τα μέτρα του. Οι μεγάλες αλλαγές, όμως, σε σύντομο χρονικό διάστημα πάντα έχουν το τίμημά τους, έστω και είναι πολύ πιθανό μελλοντικά να βγει κάτι καλό από αυτές. Η απουσία για δεύτερη σεζόν από τους ομίλους του Champions League… αδειάζει και άλλο τα ταμεία, οι πωλήσεις διαδέχονται η μία την άλλη και τα πιτσιρίκια του Γκαρντ έχουν το δύσκολο έργο να διατηρήσουν την αίγλη του παρελθόντος.
Τα προβλήματα μεγαλώνουν σε όλους τους τομείς λόγω της έλλειψης των… αστεριών και η Betclic για παράδειγμα αποφάσισε με το τέλος της περασμένης σεζόν να τερματίσει την χορηγία ύψους 7 εκατ. ευρώ έναν χρόνο νωρίτερα από ό,τι προέβλεπε η συμφωνία. Ο Ολάς κάνει ανοίγματα σε Μέση Ανατολή και Κίνα, προκειμένου να βρεθούν έσοδα, όμως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και αυτό φαίνεται στην πράξη.
«Ο Ολάς γνώριζε τι ήθελε και πώς να το πάρει. Ήταν από τους πρώτους που κατάλαβαν την σημασία των ακαδημιών και πως το ποδόσφαιρο αλλάζει. Είναι ένας οραματιστής», σχολίαζε ο Ρεμί Γκαρντ μετά το τέλος της πρώτης του σεζόν στον πάγκο, όμως αυτή τη φορά χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να φανούν τα αποτελέσματα και σαφώς πιο λογικές και προσεκτικές επιλογές.
Τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν ήταν πολλά και τώρα φαίνεται πόσο κόστισαν, τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Έφυγαν παίκτες προερχόμενοι από τις ακαδημίες που θα μπορούσαν και να πουληθούν σε υψηλότερη τιμή υπό καλύτερες προϋποθέσεις και να προσφέρουν πολλά περισσότερα από όσα προσέφεραν αυτοί που ήρθαν.
Ρεμί, Μουνιέ, Πιε, Κολοτζιέτσακ, Μπρεσέ, Μπαλμόν, Μπεν Αρφά και Μπελφοντίλ έφυγαν σε τιμή ευκαιρίας για τους… αγοραστές και σίγουρα θα ήταν καλύτερες επιλογές από παίκτες όπως οι Μπάριος, Μενσά, Έντερσον, Μποντμέρ, Κεϊτά και Σισοκό για παράδειγμα, που κόστισαν έναν σκασμό λεφτά.
Οι εποχές που οι «λιονέ» πουλούσαν πανάκριβα όποιον παίκτη ήθελαν φαίνεται ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τεκμήριο αποτελεί και το γεγονός ότι δεν μπόρεσαν να πουλήσουν ούτε τον Λισάντρο ούτε τον Γκομίς για περισσότερα από 10 εκατ. ευρώ. Ο τελευταίος, μάλιστα, του οποίου το συμβόλαιο φτάνει στο τέλος του το επόμενο καλοκαίρι, έχει τεθεί εκτός ομάδας και μαζί τον Μπριάν προπονούνται με την δεύτερη ομάδα.
Λόπες (22 ετών), Ουμτιτί (19 ετών), Γκοναλόνς (24 ετών), Μαλμπράνκ (33 ετών), Γκρενιέ (22 ετών), Λακαζέτ (22 ετών) και Μπενζιά (18 ετών) είναι οι παίκτες από τις ακαδημίες που είναι στις βασικές επιλογές του Γκαρντ φέτος. Φυσικά, δεν χρειάζεται να πω ότι είναι από τις καλύτερες γενιές που έχουν βγάλει οι «λιονέ» στην ιστορία τους… Το ντεμπούτο τους έχουν κάνει ακόμη οι Φερί (21 ετών), Γκετζάλ (21 ετών), Εντζιέ (20 ετών), Μπαλουλί (18 ετών), που έχουν δείξει εξαιρετικά στοιχεία, Πλε (20 ετών) και Ζεφάν (21 ετών), ενώ στην πρώτη ομάδα για φέτος είναι και οι Λαμπιντί (18 ετών), Γιαταρά (20 ετών), Φεκίρ (20 ετών), Σαρ (20 ετών) και Ενγκουμά (18 ετών).
«Το γήπεδο είναι πολύ σημαντικό για τη νέα φάση του πρότζεκτ, καθώς θα πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε, προκειμένου να μπορέσουμε να φτάσουμε τον σύλλογο στο επόμενο επίπεδο», σχολίαζε ο Ολάς πριν λίγους μήνες. Η κατασκευή του γηπέδου, όμως, ξεκίνησε με πολλές καθυστερήσεις και αυτό έχει μεγάλες συνέπειες στην οικονομική διαχείριση της Λιόν. Η μετάβαση από το ένα στάδιο του πρότζεκτ στο άλλο δεν ήταν ομαλή και η βίαιη προσαρμογή έρχεται με κόστος. Με την Λιγκ 1 να αλλάζει λόγω της παρουσίας των Παρί και Μονακό τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα…
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου