Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την συμπεριφορά των οπαδών που
δημιουργούν στον Παναθηναϊκό την ελπίδα να προλάβει να δει την καλή
δουλειά που κάνει ο Αναστασίου.
Αν κάποιος μπορούσε να του εγγυηθεί ότι η Λεωφόρος θα συμπεριφέρεται
πάντα όπως στο ματς κόντρα στη Βέροια, ο Γιάννης Αναστασίου θα μπορούσε
να στοιχηματίσει μια περιουσία πάνω στην πρόβλεψη ότι η δουλειά του θα
αποδειχθεί αποτελεσματική και θα δημιουργήσει στον Παναθηναϊκό την
προοπτική να ξαναφτάσει στο επίπεδο που του ζητάει το όνομα και η φανέλα
του. Διότι ήταν τέτοια η Λεωφόρος τούτη τη φορά και είναι τέτοια η
αίσθηση που σου δημιουργεί αυτό που προσπαθεί να παίξει στο τερέν η
ομάδα που φτιάχνει ο Αναστασίου.
Το μεγάλο πρόβλημα του Τριφυλλιού παραμένει το μεγάλο έλλειμμα
προσωπικότητας και εμπειρίας. Δεν έχει πολλούς ποδοσφαιριστές που
μπορούν να βγάλουν στο τερέν το “εγώ” του Παναθηναϊκού απέναντι σε
υποδεέστερους αντιπάλους, που θα επιβληθούν. Ηθελε να γυρίσει ένα ματς
που του στράβωσε χάρη σε ένα λάθος βοηθού και διαιτητή και μια
κακή/άτυχη στιγμή της άμυνάς του, και ήταν υποχρεωμένος να στηριχθεί σε
παιδιά πρωτόπειρα σε τέτοιες συνθήκες. Εψαξε στον πάγκο να βρει βοήθεια
και βρήκε τον Καρέλη, τον Χουχούμη και τον Αποστολόπουλο, που αν κανείς
προσθέσει τις συμμετοχές τους στην Superleague θα δει άθροισμα μικρότερο
από αυτό που ορίζει η έννοια “έμπειρος ποδοσφαιριστής”.
Αν δεν ήταν όπως ήταν η συμπεριφορά της Λεωφόρου, που παρότρυνε,
υποστήριζε, χειροκροτούσε και δεν άγχωνε ούτε αποθάρρυνε ούτε βάραινε
πόδια, οι Πράσινοι θα είχαν λυγίσει. Δεν θα μπορούσαν να παραμείνουν
συγκεντρωμένοι και να προσπαθούν με σχέδιο, όπως έκαναν μέχρι το τέλος,
ορθόδοξα και πειθαρχημένα να βρουν το νικητήριο γκολ. Αν συνεχίσει έτσι ο
Παναθηναϊκός, επειδή η δουλειά είναι πολλή και δείχνει καλή, και επειδή
η εμπειρία γίνεται περισσότερη, χάρη στον Πράνιτς, το σχέδιο έχει
προοπτική να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικό, να φέρει νίκες και καλό
ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Αν όμως δεν συνεχίσει έτσι η Λεωφόρος, δηλαδή αν
δεν αντέξει πολλές στραβές και αρχίσει να βαραίνει τα πόδια των άψητων
ποδοσφαιριστών με τη συμπεριφορά της, αν ανεβάσει την πίεση με γκρίνια,
μουρμούρα, αποδοκιμασίες και συνθήματα της “βγάλτε τις φανέλες και
φύγετε από ‘δω” κατηγορίας, η δουλειά του Αναστασίου αποκλείεται να
αποδειχθεί αρκετή.
Ναι, το παιχνίδι του Παναθηναϊκού έχει ακόμη αρκετές φανερές
αδυναμίες. Και τούτη τη φορά πονούσε ακόμη περισσότερο στην ανάπτυξη από
τον άξονα, και κατά διαστήματα στην μετάβαση από τη φάση της κατοχής
στην φάση της άμυνας. Πονούσε και στο τελευταίο κλικ των επιθετικών
προσπαθειών, είτε επειδή οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν ακόμη γνωριστεί
καλά μεταξύ τους, είτε επειδή ορισμένοι δεν είναι προχωρημένοι τακτικά,
όπως ο ατομιστής και κακός στην πάσα Αμπέιντ. Αυτά όμως μπορούν να
διορθωθούν από έναν προπονητή που δουλεύει πολύ. Κι επειδή πλέον θα έχει
και έναν έμπειρο δημιουργικό μέσο, θα κόψει και δρόμο και θα μικρύνει
και τον χρόνο. Θα ωριμάσει, φαίνεται αυτό, το παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
Κι αν ωριμάσει και η άμυνά του, ειδικά το κέντρο της και ο
τερματοφύλακάς της, η ομάδα που φτιάχνει ο Αναστασίου θα αρχίσει σιγά
σιγά να μοιάζει με Παναθηναϊκό. Αρκεί η Λεωφόρος να μοιάζει σε
συμπεριφορά με την έδρα αυτού του Σαββατόβραδου.
Πηγή: gazzetta.gr
Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου