Από κει και πέρα όμως, ήταν ένα ακόμα παιχνίδι που η ομάδα έδειξε ξεκάθαρα πως "θέλει"¨να παίζει ή αν προτιμάτε τον πιο ποδοσφαιρικό όρο πως μπορεί να παίξει καλύτερα, θεαματικότερα και αποτελεσματικότερα.
Να μην λέμε τα ίδια και τα ίδια πάλι, εδώ και αρκετό καιρό το λέμε και το ξαναλέμε. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να παίξει γρήγορο και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο, με τον τρόπο -αλλά και τα πρόσωπα- που συνηθίζει να παρατάσσει στα περισσότερα παιχνίδια πρωταθλήματος.
Κι αυτό γιατί όταν λείπει ο ένας που θα έχει τον ξεκάθαρο ρόλο του οργανωτή και του φυσιολογικού επιθετικού χαφ, που συμμετέχει συνολικά στο παιχνίδι, φτιάχνει παιχνίδι και πατάει περιοχή και σκοράρει μέσα στο παιχνίδι, επί της ουσίας αχρηστεύονται και οι τέσσερις που χρησιμοποιούνται εκεί.
Κατανοητό ότι ο Ολυμπιακός Βόλου δεν είναι δα και το μεγαθήριο, που ένα παιχνίδι εναντίον του θα σε βοηθήσει να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Όμως επί της ουσίας δεν διαφέρει και πολύ από πλευράς δυναμικότητας, από τις περισσότερες ομάδες που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός στην Σούπερ Λίγκα.
Για να επιστρέψουμε λοιπόν σ' αυτό που λέγαμε και το οποίο -θυμηθείτε το- είναι θέμα χρόνου να το λένε σε λίγο και να το εντοπίζουν όλοι, άσχετα αν εδώ και όσο καιρό το λέμε, τρώμε πέσιμο ότι δήθεν... δεν αναγνωρίζουμε την προσπάθεια που κάνει η ομάδα. Κι αυτό είναι ένα.
Από τα χαφ που έχει ο Παναθηναϊκός, ο μόνος που μπορεί να παίξει σωστά αυτόν τον ρόλο στο κέντρο είναι ο Ατζαγκούν.
Μπείτε λοιπόν στον κόπο και φέρτε στην μνήμη σας τα παιχνίδια με Βέροια και σήμερα με τον Βόλο που ξεκίνησε ο Ατζαγκούν σ' αυτόν τον ρόλο.
Το θέμα δεν είναι απλά ότι κέρδισε ο Παναθηναϊκός. Αλλά το ότι κέρδισε εύκολα και κυρίως δημιούργησε απίστευτα περισσότερες και ποιοτικότερες ευκαιρίες ή προσπάθειες για ευκαιρίες σε σύγκρισή με άλλα παιχνίδια, ακόμα και με νικηφόρα παιχνίδια του.
Όπως παρατηρήστε και κάτι ακόμα. Όταν παίζει ο Ατζαγκούν, ακόμα και όταν κάποια διαστήματα χάνεται σχετικά στο γήπεδο λόγω απειρίας ή κόπωσης ή κακής μέρας, τα υπόλοιπα χαφ λειτουργούν πολύ σωστότερα το καθένα στον ρόλο του.
Ακριβής απεικόνιση αυτού που λέμε παραπάνω, ήταν η απόδοση κόντρα στον Ολυμπιακό Βόλου του Ζέκα.
Ο οποίος βρίσκοντας χώρους, ρόλο και... συμπαίκτη στην δημιουργική του προσπάθεια -καθώς στην ανασταλτική είχε και στα προηγούμενα παιχνίδια- έκανε ίσως το καλύτερο ενενηντάλεπτό του φέτος με τον Παναθηναϊκό.
Τέλος πάντων, νομίζω πως παραείναι προφανές το όλο σκηνικό για να χρειάζεται ακόμα περισσότερη κουβέντα ή οτιδήποτε περαιτέρω.
Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός πέτυχε σήμερα δύο πράγματα. Από την μια έκανε ένα ακόμα καθοριστικό βήμα για τον μοναδικό επί της ουσίας στόχο που του έχει απομείνει για φέτος δηλαδή το κύπελλο και ταυτόχρονα πήρε ένα ακόμα "μάθημα" και ευτυχώς για αυτόν το πήρε από μια ευρεία νίκη και όχι από κάποιο στραβό αποτέλεσμα.
Στο χέρι του είναι, να τα αξιοποιήσει και τα δύο και να κερδίσει πολύ περισσότερα πράγματα από την πρόκριση, που έτσι κι αλλιώς στα χαρτιά την είχε πριν καν αρχίσει το σημερινό παιχνίδι και απλά την υπεράσπισε και μέσα στο γήπεδο.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου